اَبلق

ابلق به پایان رسید 😉

میانِ این افکارِ پایان‌ناپذیر و این دستانِ کوچک، هیچ تناسبی برقرار نیست؛ نتیجه رنجی‌ست که بر گُردهِ ما سوار است. یا حق.

«الماس» هم که باشی میانِ این «خرده شیشه‌ها» خرده‌ شیشه‌ ای.

«نور» از «خرده شیشه» عُبور می‌کند.

وَ "نَتیجه" در دوردَست است.

‏«اعتقاد» مسیرِ نان است.

جهان تخمی تر از آن است که به «معنا» بیاندیشی.

مژده ای دل که مسیحا نفسی نمی‌آید.

تربیت بَرّه برای زندگی در جنگل اشتباه بزرگی بود که مرتکب شدیم. گرگ شوید فرزندانم، زنده بمانید.