Jamoliddin Holmirza

ГУРУҲ-ГУРУҲ БЎЛИБ! Имом ибн Жазарий роҳимаҳуллоҳ айтади: "Устозларимдан бири айтиб берган эди. Ибн Қилол роҳимаҳуллоҳ кимга қироатларни ўргатса унга ижоза бермас, фақатгина бир миқдор пул эвазига ижоза берар экан. Бир киши узоқ диёрдан унинг олдига қуръон қироатларини ўргангани келади. Барча қироатларни ўрганиб бўлгач, устоздан ижоза беришини сўрайди. Ибн Қилол ундан пул сўрайди. Ҳалиги киши ниҳоятда фақир эди. Унга пулни тўлаш жуда машаққатли эди. Қалби синган холда ҳужрасига қайтиб келади ва ўша кеча нихоятда ғам ва ташвиш билан ухлайди. Тушида Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламни кўради. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам ундан ҳол сўрайдилар. У бўлган воқеани айтиб Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламга шикоят қилади. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дейдилар: "Хафа бўлма, зарари йўқ. Эртага унинг олдига бориб: "Гуруҳ-гуруҳ бўлиб!", дегин. Эртаси тонг отгач, шайхнинг олдига бориб бўлган воқеани гапириб беради. Шайх: "Эй болам! Тўғри айтдинг!", деб йиғлайди, қилган ишларига истиғфор айтади. Сўнгра қироат ўргатган шогирдларидан бундан кейин ҳеч нарса олмасликка аҳд қилади ва мусофирга ижоза беради. Шайхдан кишилар нима гаплигини тушумасдан тушунтириб беришини сўрашади. Шайх дейди: - Бир куни қуръон ўқиётган эдим. Аллоҳ таолонинг: "Сўнгра бу китобни Ўз бандаларимиздан танлаб олганларимизга мерос қилдик....!", деган оятдан токи: "Улар Адн жаннатига кирадилар!", деган жойигача ўқидим. Ичимда улар жаннатга қандай кирар экан? Бирданигами ёки битта-биттами?-деб ўйладим. Сўнгра ухлаб қолибман. Тушимда Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламни кўрдим. У зот менга:"Гуруҳ-гуруҳ бўлиб!", дедилар!

ГУРУҲ-ГУРУҲ БЎЛИБ! Имом ибн Жазарий роҳимаҳуллоҳ айтади: "Устозларимдан бири айтиб берган эди. Ибн Қилол роҳимаҳуллоҳ кимга қироатларни ўргатса унга ижоза бермас, фақатгина бир миқдор пул эвазига ижоза берар экан. Бир киши узоқ диёрдан унинг олдига қуръон қироатларини ўргангани келади. Барча қироатларни ўрганиб бўлгач, устоздан ижоза беришини сўрайди. Ибн Қилол ундан пул сўрайди. Ҳалиги киши ниҳоятда фақир эди. Унга пулни тўлаш жуда машаққатли эди. Қалби синган холда ҳужрасига қайтиб келади ва ўша кеча нихоятда ғам ва ташвиш билан ухлайди. Тушида Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламни кўради. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам ундан ҳол сўрайдилар. У бўлган воқеани айтиб Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламга шикоят қилади. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дейдилар: "Хафа бўлма, зарари йўқ. Эртага унинг олдига бориб: "Гуруҳ-гуруҳ бўлиб!", дегин. Эртаси тонг отгач, шайхнинг олдига бориб бўлган воқеани гапириб беради. Шайх: "Эй болам! Тўғри айтдинг!", деб йиғлайди, қилган ишларига истиғфор айтади. Сўнгра қироат ўргатган шогирдларидан бундан кейин ҳеч нарса олмасликка аҳд қилади ва мусофирга ижоза беради. Шайхдан кишилар нима гаплигини тушумасдан тушунтириб беришини сўрашади. Шайх дейди: - Бир куни қуръон ўқиётган эдим. Аллоҳ таолонинг: "Сўнгра бу китобни Ўз бандаларимиздан танлаб олганларимизга мерос қилдик....!", деган оятдан токи: "Улар Адн жаннатига кирадилар!", деган жойигача ўқидим. Ичимда улар жаннатга қандай кирар экан? Бирданигами ёки битта-биттами?-деб ўйладим. Сўнгра ухлаб қолибман. Тушимда Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламни кўрдим. У зот менга:"Гуруҳ-гуруҳ бўлиб!", дедилар! https://t.me/Abdulqodir_Polvonov