🌺🔅ستاری فاضل 🔅🌺

آقای رئیسی!! تعیین تکلیف کنید! جناب قای رئیسی! یک راه‌حل ساده برای حل بی عدالتی محض در پرداخت حقوق: اگر می‌توانید از مشاورین، معاونین یا وزرای خود بخواهید تا آمار زیر را در اختیار شما قرار دهند. ۱. *تعداد دقیق افرادی که به هر نحوی از دولت پول دریافت می‌کنند.* وزارت‌خانه‌ها، ارگان‌ها، نهادها، بنیادها، شرکت‌های دولتی، شرکت‌های دولتی عمومی، شرکت‌های شبه دولتی، نظامی، انتظامی، امنیتی، ایرانی یا خارجی، رسمی یا غیررسمی، و ... *فرض کنید تعداد آنها عدد n باشد* و دقت کنید که افرادی را تعمدا از آمار حذف نکنند. ۲. *میزان دقیق بودجهٔ تخصیص داده‌شده برای پرداخت حقوق* و بودجه‌های شبه‌حقوق که از دوازده ماه قبل تاکنون تخصیص داده شده‌است با تفکیک دستگاه‌های مختلف دریافت کننده پول. فرض کنید مجموع حقوق پرداخت شده در دوازده ماه گذشته توسط دولت، عدد m باشد. ۳. عدد m را بر عدد n تقسیم کنید، حاصل این تقسیم در واقع میزان پرداختی دولت به هر یک از حقوق‌بگیران در یک سال اخیر است که با تقسیم آن در ۱۲، عذدی به‌دست می‌آید که *میانگین حقوق ماهانه تمامی حقوق‌بگیران دولت* است. *اگر گفته شود که این آمار در اختیار نیست، قطعا دروغ می‌گویند!* *اگر بیش از یک ساعت برای ارائه آمار فرصت خواستند، قطعا قصد دستکاری آمار را دارند!* بر اساس محاسبات توسط اطلاعات استخراج شده از سایت‌های مرکز آمار ایران، مجلس شورای اسلامی، نهاد ریاست جمهوری، مرکز پژوهش‌های مجلس، وزارتخانه‌ها، نهادها، ارگان‌ها، بنیادها و تمام آماری که به هر نحوی در دسترس است، *میانگین حقوق پرداخت شده توسط دولت به تمام حقوق بگیران، حدود ۱۲,۳۰۰,۰۰۰ تومان است* حال به آمار زیر توجه کنید: ۱. هشت میلیون نفر، به‌طور میانگین ماهانه ۷,۸۰۰,۰۰۰ تومان از دولت حقوق دریافت می کنند. ۲. میانگین حقوق معلمان در بودجه سال ۱۴۰۰، حدود ۶,۰۰۰,۰۰۰ تومان است که دریافتی واقعی آنها، بسیار کمتر از این عدد است. ۳. میانگین حقوق بسیاری از نظامیان، حدود ۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان است. ۴. اطلاعات حقوقی حدود ۳۰۰,۰۰۰ نفر قابل دسترسی نیست که باتوجه به محاسبات قابل اثبات، هر کدام ماهانه به طور میانگین از بودجه سال ۱۴۰۰، بیش از ۱۱۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان دریافتی دارد. *این افراد چه کسانی هستند که حتی دسترسی به میزان حقوق آنان برای مالیات دهندگان و مالکان اصلی سرمایه‌های کشور، محرمانه است؟* جناب رییس‌جمهور گفته‌است، *ما چه کنیم؟* اگر در این سوال صداقتی وجود دارد، پاسخ بسیار ساده است: ۱. *شفاف‌سازی و دسترسی آزاد مردم به اطلاعات حقوقی همه دستگاه‌ها در هر لحظه‌* دستگاهی که اطلاعات حقوق و دستمزد محرمانه داشته‌باشد هدف مناسبی برای لانه کردن مفسدین در آنجا خواهدبود. ۲. *استقرار فقط یک نظام حقوق و دستمزد در کل کشور* بدون این‌که حتی یک دستگاه مستثنی شده‌باشد. ۳. *عدالت در پرداخت حقوق، فوق‌العاده‌ها و مزایا* به گونه‌ای که دو نفر همانند در دو دستگاه مختلف، حقوق یکسانی دریافت کنند. ۴. *فاصله حداقل و حداکثر دریافتی‌های حقوق‌بگیران در تمام دستگاه‌های کشور حداکثر سه برابر باشد.* ۵. *اجرای دقیق و بدون اغماض قانون تعارض منافع در تمام دستگاه‌ها* و تعیین مجازات سنگین برای متخلفان به میزان حداقل ده برابر منافع ایجاد شده. ۶. *حذف و ابطال تمام قوانین، قواعد و مقرراتی که به هر نحوی استثنایی را در قانون ایجاد کرده‌اند*. ۷. *تعیین مجازات سنگین برای متخلفان از قانون یکپارچهٔ پرداخت حقوق و دستمزد*. ۸. *ممنوع نمودن هر پرداخت به پرسنل خارج از سیستم حقوق و دستمزد*. https://chat.whatsapp.com/DCrXcHHwldLBgtfLDAW8kk

مادر از نگاه استاد محمد بهمن بیگی: به جز من، همه خواهرانم پسوند بس داشتند. ماه بس، گل بس، دختر بس، قز بس … در چهره رنگ پریده مادر، بیم و امید را میشد دید! اضطراب و ترس را بیشتر… و پدر که مهربان بود و صبوری داشت و کم طاقت می شد… مادر نذر کرده بود و از درویش دوره گرد دعا گرفته بود! شاید این بار… دیگر دلم نمی خواست به پدر بگویند «ریشت را آب برد»! یا زن عمو با خنده معنی داری بگوید «نافش را روی پای حسنو ببرید» دلم نمی خواست بیش از این مادر مقصر شود… دلم برای همه مان می سوخت برای مادر بیشتر. 💠 به یاد دخترانی که خون بس شدند! ناز دخترانی که برای نجات پدر، برادر، عمو و بستگان و تیره و طایفه، به اجبار به عقد ناشناسی در آمدند! دخترانی که ابزار و وسیله صلح قبائل می شدند و در غربت چه حرف ها که نمی شنیدند و چه زجرها که نمی کشیدند و برخی از آنها چه مظلومانه که نمردند به یاد دخترانی که به طوایف دیگر شوهر داده شدند و دیگر کسی آنها را ندید و از سرنوشت آنها اطلاعی نیافت به یاد مادرانی که در ایل ودر بین راه و در هنگام کوچ زاییدند و مردند به یاد مادران جوانی که تسلیم آل شدند 💠 به یاد مادرانی که سالی یکبار نوزادی را به دنیا می آوردند ، از مرخصی زایمان، از پزشک و ماما، از کارت بهداشت و مرکز بهداشت و نوبت های ماهیانه، از زایشگاه و پزشک خانوادگی، از قطره آهن و رژیم غذایی ویژه خبری نبود… حتی در روز زایمان مشک می زدند و نان می پختند و در راه آب آوردن از چشمه با درد زایمان روبرو می شدند و یکه و تنها، قهرمانانه دوام می آوردند و با نوزاد به چادر بر می گشتند 💠 در شب های سرد و تاریک زمستان، مادر بزرگ های قهرمان با دست های پرچین و چروک خود معجزه ها می کردند! شجاعت، زرنگی، ایمان و توکل آنها کارآمدتر از بسیاری از داروها و امکانات این روزها بود! آوای گلوله و شیهه اسب، نویدی از حضور میهمان کوچولو در بُنکو می داد و پدر که در بیرون چادر منتظر بود، شادمانه گوسفندی را سر می برید. اما امان از وقتی که آل می آمد و بسیاری از نوعروسان مادران جوان را می برد! پدربزرگ ها هرچه به آسمان تیر می انداختند فایده ای نداشت! هرچه مادربزرگ ها صورت و دست و پاهای زائو را با ذغال سیاه می کردند بی فایده بود! از قیچی و کارد و تیشه نیز کاری بر نمی آمد. به یاد مادران جوانی که تسلیم آل می شدند به یاد مادرانی که سینه هایشان سرشار از مهر و عاطفه بود و به فرزندانشان شیر شهامت و صداقت می دادند. به یاد مادرانی که همزمان سه طفل همراهشان بود، یکی در دست و دیگری در کول و سومی در شکم. 💠 به یاد مادرانی که سینه هایشان بوی هِل و میخک می داد و بدون حضور آنها بچه ها خوابشان نمی برد! به یاد مادرانی که اسب سواران و تیراندازان کم نظیری بودند! به یاد مادرانی که در مسیر کوچ با راهزن و گرگ درگیر می شدند و قهرمانانه از جان و مال خویش دفاع می کردند. به یاد مادرانی که صبحگاهان زودتر از بانگ خروس بیدار می شدند… به یاد مادرانی که همواره مشغول بودند و وقت کم می آوردند… به یاد مادرانی که دست تنها، چادر را بار می کردند و چادر می زدند… 💠 به یاد مادرانی که همچنان صدای لالایی آنها از دره ها و کوه ها به گوش می رسد، به یاد مادرانی که صدای کِل های زیبایشان هنوز در گوشهایمان است…! به یاد مادرانی که صدای خواندن و مشک زدنهایشان هنوز از یوردها می آید، به یاد مادرانی که بوی نان داغ و آغوز و دوغ و کنگر ماست با آنها معنی داشت…! به یاد مادرانی که مرگ ناگهانی همسران آنها خللی در اراده شان ایجاد نکرد، سوختند و ساختند تا فرزندان خود را بزرگ کنند. به یاد مادرانی که سیاه گیس رفتند و به یاد مادرانی که گیس سفید تیره و طایفه بودند، به یاد مادرانی که به قول خودشان فقط یک کلاه از مردان کمتر داشتند… به یاد مادرانی که هم آشپز بودند و هم خیاط، هم بافنده و هم چوپان، هم پزشک و هم ماما… 💠 به یاد مادرانی که از شوهران خود فقط محبت می خواستند، به یاد مادرانی که به شوهر و فرزندان خود عشق می ورزیدند، با عشق به آنها زندگی می کردند و با عشق به آنها مردند، به یاد مادرانی که کم لطفی ها و بی انصافی های شوهرانشان را تحمل کردند و خم به ابرو نیاوردند…! به یاد مادرانی که سال ها از داشتن لباس نو محروم بودند تا شاید پسران و دختران جوانشان لباس نو داشته باشند به یاد مادرانی که درو کردند و خوشه چیدند تا شاید بخشی از نان سال خانواده تهیه گردد، به یاد مادرانی که دستهایشان مانند دست های پدرها خشن و محکم بود، به یاد مادرانی که جاجیم ها و گلیم ها و قالیچه های رنگارنگ می بافتند. محمد بهمن بیگی کتاب:  ایل من بخارای من دکتر اذن الله آذرگشب @asmarudiha

اگر تولدت را تبریک نمی گویند ذوق تولد مادرت غافلگیرشان کرده وگرنه تو بودی که این اعیاد را برای ما زنده کردی تو کاری کردی حسین وار تا اسلام مجدد زنده شد تولدت مبارک ای بنیانگذار نظام مقدس نائب المهدی عجل الله تعالی فرجه نفس مطمئنه جانم فدایت قربان خندهایت عالم و آدم خمینی روح خدا بود در کالبد زمانه و چه زیبا تو به ما شرف و عزت و سرفرازی بخشیدی ای پیر جماران روحت شاد ودر اعلی علیین در محضر حضرت حق باشی