ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ

#Бuсмuллаҳ Ассаламу алайкум ва рохматуллоҳи ва баракатуҳ. АЛЛОҲИМ, исмингла бошлаган Ушбу кунимизга файзу баракот Ўзингнинг розилигинг учун ихлосла қиладиган ибодатларимизга шижоат матонат➖ сабот бер! АССАЛОМУ АЛАЙКУМ, ЯХШИЛАРИМ!!!💐 Номаи аъмолингизга хайрла битиладиган кун бўлсин!!! 🌸🌺🎈 ┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄ 🌼🕊 ♥️💕 ҲАЙРЛИ КУН АЗИЗЛАРИМ!!!🕊 🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️ https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg Каналга кириш 👆

                بِسْـــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــيم   26.05.2024y.  18.Zulqa'da.1445y            Yakshanba. Toshkent vaqti bilan.      Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!                                                     03:15  TONG      Saharlik tugashi.                04:10  BOMDOD.   04:55  QUYOSH.    12:25  PESHIN.      17:31  ASR.              19:47  SHOM          Iftorlik vaqti. 21:23  XUFTON.                                                    . 🌸🌼🌺 Намоз ракатлари Бомдод ➖2 ракат суннат, 2➖ ракат фарз Пешин ➖ 4 ракат суннат, 4➖ ракат фарз, 2➖ ракат суннат. Аср ➖4 ракат фарз Шом ➖3 ракат фарз, 2➖ ракат суннат Хуфтон ➖4 ракат фарз, 2 ➖ракат суннат, Витр ➖3 ракат вожиб. НАМОЗ ВАҚТЛАРИ 🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️ https://t.me/+vCCretz5FHIxOTU6 Фойдамиз тегса, сиздан бир дуо умид қилдик.!🎁🕊

📹 Оналармиз этган алла бу аллани эшитиб ёшлигим эсимга тушди. Оналармизнинг   улар доим камингизни тўлдирадиган нимадир беришади... Орзуси сўнганда умид➖ Дилимиз оғриганда таскин➖ Синганларга таянч➖ Яхши дам олинг азиз ЗАМОНДОШИМ!!! Эртагача ҲАЙР. АЛЛОҲНИНГ панохига топширдим. Бизлардан узоқлашманг Каналмиз СИЗ билан файзли💐 ┄┅অঠই 🌙 ইঠঅ┅┄ 🏚🏘 ФАЙЗЛИ  КЕЧА  🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️ Каналмизга СИЗ ҳам киринг👆🎁

– Боролмайман, опажон, менга ноқулай. Аввалги ҳолатим бўлганидаям сўзингизни икки қилмасдим. Ҳозир боролмайман, болаларингиз катта бўлиб қолишди, буни устига ҳар куни уйингизда меҳмон. Биламан, сиз ҳам, акам ҳам ирганмайсизлар, бироқ мен ҳам, сизлар ҳам ноқулай аҳволга тушамиз. Яхши бўлган куним бораман уйларингизга,–дедим ёлғон хушчақчақлик билан. Опам кутилмаганда ўнминг пул сўраб қолди. – Унча пулим йўқ эди, опажон,–дегандим, беш минг сўради. Яна тортиниб: -Озроқ пул билан чиқувдим,– дедим. – Қани, айт-чи, бу гапдан кейин мен уйимда қандай тинч ўтираман, қандай уйқум келади? Эркак тўқчиликдан ёмон йўлга юриб кетади,аёл эса йўқчиликдан. Даданг сени бизларга ишониб ўқишинга кўнган эди,– деб ёнчиғидан бир даста мингсўмлик чиқариб, қўлимга тутқазди. Олмадим,қайтардим: – Сизларга фойдам тегмаяпти, зарарим ҳам тегмаслиги керак,– дедим. – Мен билан сен бир кунлик одамлар эмасмиз, қиёматлик опа-сингиллармиз, биз бозоргачамас, мозоргачамиз. Укаларингни ўқитасан ҳали. Хижолат бўлма,–деб пулни чўнтагимга солиб қўйди. Атай ижара уйимга келди, шароитимни кўриб қониқди шекилли, яшаса бўларкан, деб қўйди. Қишлоққа икки-уч ҳафтада бир борар эдим.Шу кундан бошлаб Шоира опамнинг бир оёғи менинг ижара кулбамда бўлиб қолди.Ҳеч қурса кунора укаларим орқали егулик ва пул бериб юборар, шанба, якшанбада бир нимани баҳона қилиб уйларига чақирар эди. Баъзан ҳасратга чўмиб: – Ўшанда болаларимга қарайсан,-деб уйимга олиб келмаганимда, қишлоққа қайтиб турмушга чиқиб кетган бўлардинг. Шунча азоб емасдинг,шу ўлиб кетгур дардга ҳам чалинмасдинг,– деб ўзини айбларди. – Опажон, нега нуқул шу гапни такрорлайверасиз, буни қисмат дейдилар. Одамзоднинг тақдирига нима ёзилган бўлса, шуни кўради. Ундан кейин, сизнинг нима дахлингиз бор бу касалликка?– десам: – Мен ўзимни айбдор ҳис қилишимни истамасанг, биздан узоқлашиб кетма, чақирган вақтимда кел,–деб таъкидларди. – Сўз бераман, сиз билан акамга бир умрлик сингил, укаларимга садоқатли опа бўламан,–дердим кулиб. Шўр тақдир мени сийлаб, шундай олийжаноб инсонларни туҳфа этганига ич-ичимдан шукроналар айтардим. Икром акам шартнома пулимни тўлаб турди. Дарсдан кейин у кишининг ипак корхонасида бошқарувчи бўлиб ишлай бошладим. - Эпли бўлсанг, сепли бўласан,- деганга амал қилиб, акам бир марта кўрсатган ишни қайта ўргатишга эҳтиёж қолдирмасдим. Дарсдан чиқиб тўғри шу ерга келаман, ишчиларни назорат қилиб, кирим-чиқим дафтаримни очаман. Ҳамма қоғоз ишлари менинг зиммамда, ишхонанинг икир-чикиригача ҳисобимда бор, чунки корхона менинг номимда эди. Шундай қилиб, ҳаётим яна изга туша бошлади. 23 январь. Мусофирлик - бу ўз ихтиёринг билан келиб, ўзгалар ихтиёри билан яшайсан дегани. Ихтиёрим ўзимда, эркин бўлганимда Сизни бир дақиқа ҳам куттирмас эдим, кечиринг. Хавотирга ўрин йўқ, безовта бўлманг. Бўш вақт топдим дегунча ёзаман. Фақат юмуш кўпайиб кетган вақтлари узримни қабул қилиб турасиз. 25 январь. Дадамнинг даъвати билан битирувчи синфга ўтиб кундалик тутадиганбўлганман: - Ҳаётингни кунма-кун ёзиб, хулосаларингни битиб бораверсанг, бундан ортиқ сабоқ бўлмайди.Ҳар қандай одамда ҳар куни, албата, эсда қоларли бирор воқеа ёки гап бўлади. Сен ёзаётиб ўз умрингни таҳлил қилиб борасан, энг муҳими, фикрлашга ўрганасан. Буюк одамларнинг кўпи кундалик тутиб, шунинг орқасидан шараф топган. ( Давоми бор.) 🌸🌼🌺 https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg

📝 Бону. 1️⃣2️⃣- қисм. Бефойда. Эрлар шоҳи, мазлумлар халоскори ҳазрати Алининг Шоҳимардонига: - Ё нажот!- деб йўлга тушдик. Бу қадамжога бориш учун қирғизларга тегишли ерларни босиб ўтиш керак экан. Роса тинкамиз қуриди, улардан кўра ўзимизникилар кўпроқ сарсон қилишди. Кўли Қуббонга чиқдик, Ёрдон Азизни зиёрат қилдик,оқ эчки сўйиб расм-русумларини жойига қўйдик. Жувонмард Ҳамза Ҳакимзоданинг қабри бошида тиловатқилиб, қатол шўрога лаънатлар ёғдирдик. - Шоирга тош отган нобакорлар ер билан яксон бўлсин,- деб дуо қилдик. Ҳабибулло – Худонинг дўсти Хожамназар Ҳувайдонингқабри Чимён қишлоғида эканини эшитиб, йўлимизни шу томон бурдик. Мозористонни бамисли гулистон дейсиз. Ҳазратнинг байтларидек анвойи райҳону-чечак ажиб тартиб билан йўл четини яшнатиб турар, эшон буванинг солиҳ муридларидек саф тортган арчаю шамшодларни кўриб кўз қувнайди. Атиргуллар тагини юмшатиб юрган хоксоргина очиқ юзли киши бизни кўриб, кетмонини ўрик шохига илиб, истиқболимизга шошди: –И-е, келинглар-е, хуш кўрдик, йўл чарчатиб қўймадими?–худди бизни бир умр кутгандек қувонч билан қаршилади у. Бир пайтлар оёғ ости қилинган лаҳад тепасида ҳашар йўли билан қўқонча услубда савлатдор мақбара бино қилинибди. Жорубкаш – ҳазратнинг кенжа вориси майин овозда Каломулло ўгираркан, мовий гумбазга тортилган нақши нигорлар аро муқаддас оҳанг жаранг сочар, бу мусиқий жилва ортидан шоирнинг ошиқона сатрлари ҳам садо бераётгандек туйиларди: Муҳаббатдан муҳаббат бўлди пайдо, Муҳаббатсиз кишидан қоч, Ҳувайдо! - Бобожон,мени танидингиз-а? - Танидим, қизим, танидим. - Бир саволим бор эди. - Биламан, қизим. Ҳа, боболаринг мен билан, дадасини эркаси. Бу зиёрат сафаридан кўнгилдан доғлар аригандай қалбимиз осойиш топди, руҳимиз Чимён райҳонидек дуркунлашди, баайни Ҳақ манзилига элтувчи рост йўлни кўргандек бўлдик. Зоҳирий иллатлар арзимасдек туйилиб кетди. Сурхондарёнинг Шакарли ота деган зиёратгоҳига Гулшан опам билан бориб, қора мойидан баданга сурдик, мақбара ёнида етти кун ётиб, отадан имдод сўрадик. Йиғлаб-йиғлаб, ёлбориб-ёлбориб ўтиндик. Бу ёғи бояги-бояги. Юрт кезганимиз фойдага қолди. Хуллас, қулоқ эшитган умидбахш гапга эргашиб бормаган жойимиз, топинмаган тошимиз қолмади. Энди илинж узилиб, тарки дунё қилиш арафасига етганда кимдир тағин янги хушхабар келтирар, онам, опаларим ҳар гал мени ҳам, ўзларини ҳам мўъжиза рўй беришига ишонтиришар, қарз-қавола кўтариб, яна йўлга тушардик. Ниҳоят, мўъжизадан кўнгил совиб, саргардонлик ва харажат ҳолдан тойдирган пайт акам тил учида Тибет томондаги ламай- памайлар ҳақида гап очганида Зебо опам жеркиб ташлади: – Бўлди-да энди, Худонинг иродасига терс туриб бўладими?! Пешонаси шу экан, бастига яраша эр-пер топилса, ўзи қаратиб олар! Шуни деб ҳаммамиз хонавайрон бўлайликми?! Айтилган сўз–отилган ўқ, деганлари шу жойда чин бўлди.Бу ўқ орзу-умидимни, оқибатимни ҳалок қилди. Зебо ҳам. 15 январь. Жуда зерикарли, ўта шахсий гаплар. Сизни ҳам зериктириб қўйдимми деб қўрқаман. У кунларни юрагим қаърига кўмиб қўйиб, ҳеч қачон эсламасликка қасам ичган эдим. Аслида, ўтмишим учун эмас, эртанги куним учун сизни қидирган эдим, маслаҳат сўрамоқчи эдим.

Эсдалик учун аввал мени Олмос ўз телефонига суратга туширди.Мен уни минора соясида расмга олаётсам, негадир хижолат тортиб ер чизиб қолди, қарасам, Баҳрулло устоз шундоқ ёнгинамда жилмайиб турибди. Жиноят устида қўлга олинган ҳаваскор ўғридай тангу тор аҳволга тушиб қолдим. Қўрқа-писа салом бергандим, овозим бўлиниб-бўлиниб чиқди. – Эй аҳли ушшоқ! Ишқ дайрида сайр этиб, дунёвий сабоқлар сабил қолмасин тағин,–деди домла ёлғон пўписа билан. Барибир айбдорона бош эгдим. Маълум бўлдики, устоз Олмосга ҳам дарс берар экан. Унга қараб: - Ҳа, толиби ишқ, шифо тилаб борсам табибим бемор,- дегандай, мудом ҳардам хаёлсиз, десам, кўнгил шаҳбозининг човути дорилфунун андалиби қасдида экан-да,- деб сўрашгани қўл чўзди. Кейин қош чимириб, - Муносабатларинг жиддийми?- деб қадим лисонидан ўзимизнинг давр тилига ўтди. Иккаламиз ҳам ийманиб бош ирғаб тасдиқ ишорасини бердик. – Унутманг, муҳаббатли оила инсоннинг олий бахтидир, уни Аллоҳ ўзи танлаган, муносиб кўрган бандаларига беради,– деди.– Аммо бировнинг қалбини, ҳис-туйғуларини топташ, эрмак қилиш, бозорга солиш гуноҳи азим, муҳаббат саройида садоқат ва ишонч сизларга посбон бўлғай,– деб қиблага қараб дуо қилиб, юзларига фотиҳа тортди. Биз ҳам устозга қўшилиб юзимизга кафт сурдик. Шундан сўнг домла қачон дарсга кирса, - Синолардан салом сизга,- деб сабоқни бошлайдиган бўлди. Бошқа талабалар: – Устоз, нега ҳар сафар шу гапни айтиб хонага кирасиз? – деб сўрашганида: – - Гап эгасини, бўталоқ тевасини топиб олади,–деб кулиб қўярди. Олмос дорилфунунга келавергач, сиримиз ошкор бўлиб, оғизга тушганимиздан кейин - Гуруҳ амалдорига тиб аҳлидан салом келтирдим,- дейдиган бўлди. Устоз мени қаерда кўрса: - Ҳа,аҳли дил,аҳволинг нечук?-деб мутойиба қиларди. Мен кулиб қўйиб, салом бериб ўтиб кетардим. Шуларни эслаб турсам,хонага устоз кириб келди. Саломлашгач, ким йўқлигини сўради. Гуруҳ сардори талабалар биттага кўпайганини айтди. Устоз: –Қани янги талаба?–деб бўй чўзди. Ўрнимдан турдим. Ёнимгакелди: – Қаердан келдингиз, Миллийданми? – Йўқ, устоз,мен ўтган йил ҳам қўлингизда ўқиганман,– дедим ерга қараб. Кўзойнагини тақиб, узоқ термилди: –Гуруҳ амалдори?Аҳли дил? –Ҳа,–дедим тўлқинланиб. Яна бироздан кейин хотираларига куч бериб: – Минораи Кало-о-он.–деди. Мен кулиб, устознинг фикрларини тасдиқладим. –Тиб аҳли-и,–деди сўнг Олмосни назарга тутиб.Мен фикрларини давом этириб: – Эди,–деб қўйдим. Устоз: – Эди? – дедию бирдан бўшашиб, жойига бориб ўтирди. Домланинг қалин кўзойнаги ортидан қорачиқлари “йилт-йилт”этдию бош эганча сукутга чўмди. Сўнг аста туриб, вазмин қадамлар билан чиқиб кетди. Ўн-ўн беш дақиқа ўтгач, гуруҳбоши безовталаниб, ташқаридан хабар олиб қайтиб, устоз деразага термулганча ўйчан турганини айтди. Ҳамма ҳайрон: - Нима бўлди? Биз ҳеч нарсани тушунмадик. Гуруҳ боши менга юзланди: –Илгаридан танишмисизлар, устоз билан яқинмисиз? Ҳеч кимга ҳеч нима демадим. Нима ҳам дея олардим? Бир пайтлар устоз Олмос номидан уйимга совчи бўлиб борганди, дермидим? Китоб-дафтарларимни йиғиб,ижара жойгача йиғлаб келдим. 21 январь. Ўқув жиҳозлари сотиб олгани дўконга кирсам: – Опажо-он,–деб бир қизча югуриб келяпти. Қарасам Дилдора- Шоира опамнинг кенжаси. Опам билан дўконга ҳарид учун киришган экан. Қучоқлашиб кўришдик. Ўқишга қайтганимни айтдим. – Бир томондан хурсандман, лекин бизга билдирмай келганингдан хафаман. Аканга айтсам, уям хафа бўлади, биз сенга бегона эмасмиз-ку, кетдик уйга,–деб қовоқ уйиб туриб олди.

Қимматли вақтингизни олаётганим учун минг бор узр. 16 январь. Аммо, нетайки, опам ҳақ эди. Албатта, худбин дилим ёмон оғриди, ҳалигача уни кўрсам илонни кўргандай бўламан. Инсоф билан айтганда, жигарларимнинг ҳаёти менинг жаддимга издан чиқиши, ризқи қийилиши адолатга зид эди. Хўш шу тузалмас дард менинг чекимга тушган экан, нима ҳам қилардим? Ҳар бир инсоннинг тақдирини Аллоҳ унинг сабрига, иродасига қараб битаркан, демак,чидашим, сабр қилишим ва албатта енгиб ўтишим керак!Лекин қандай қилиб?Қайси йўл билан?. Ўйлай-ўйлай дорилфунунга қайтишга қарор қилдим. Бироқ яна одамлар орасига қайтиш.... Уларнинг паст назар билан ижирғаниб қарашларига ўзимда матонат топиб, жилмайиб дош бериш. Олдинда жуда оғир йўл. Манзилга етгунча яна қанчадан-қанча довон ошиб ўтиш керак. Агар шу йўлни босиб ўтмасам, шу машаққатларни енголмасам, келажакда мени бағрини кенг очиб, “Ҳувайдо” бобонинг қисмати кутиб турибди. Устозим тўғри гап айтди: онамдан кейин ҳолим хароб бўлади. Яна ҳаммасини бошидан бошлаш керак! Бу аҳволда Шоира опамларникига бора олмайман, демак,ишни жой қидиришдан бошлайман. Кўчама-кўча сўроқлаб, ниҳоят шаҳар марказидан, ўқишимга яқин жойдан уй топдим. Энди бир йил кейинги курс билан ўқишни давом эттирадиган бўлдим. Эски курсдошларим кўргани келишди, баъзиси таниди, баъзиси танимади. Биринчи синфга борганимда бўйим пастлиги учун олд партада ўтирардим. Бу менинг табиатимда одатга айланган эди: коллежда ҳам, дорилфунунда ҳам биринчи қатордан жой олардим. Бугун энг охирги ўриндиқ бир ўзимга насиб қилди. Уч кун дарсга қатнадим. “Сувга ботмаган ўпка”, дейишармиди, шунга ўхшаб ўзимни жуда беҳузур ҳис қилдим. Дарсдан кейин собиқ курсдошларимга қўшилиб кутубхонага бордим, лекин негадир уларга ҳам элика олмадим. Йўғимда деканимиз мажлис ўтказиб, мени ёлғиз қўймасликни, бу касаллик юқумли эмаслигини ва ҳар қандай беморга руҳий ёрдам кераклигини уқтирибди. Танангда оғриқ ҳис этсанг, демакки сен тирик жонсан. Ўзгалар оғриғин сезсанг, демак, сан, инсонсан! Бирдан ҳамма ўзгарди, атрофдагиларнинг муомаласи илиди. Мен ҳам аста-аста киришиб кетдим. Аввалгидек “аъло” бўлмаса ҳам, “ўғил бола баҳо”билан ўқишни тугатиб, дипломни қўлга киритдим. 17 январь. Биринчи курслигимда дадам раҳматли дорилфунун домлаларини бирма-бир санаб, Баҳрулло Аҳмад ҳақиқий аллома, этагидан ушласанг одам бўласан, деган эди. Шу-шу, домлага ғойибона меҳрим тушиб қолган эди. Аксига олиб, у киши бизга дарс бермас экан. Сўраб-суриштириб топдим. - Мени шогирдликка олинг,- деб икки-уч ёнига бордим. - Нега айнан мен?- деб сўрагани дададамнинг гапларини айтдим. - Унда сени эмас, отангни шогирдликка оламан,- деб қайирган эди ўшанда. Қовун тушириб қўйганим учун кечирим сўраб, яна келавердим. Тақиллатилган эшик очилмасдан қолмайди деганларидек, бир-икки суҳбатдан кейин менга китоб беришни бошлади, фикрлашиб, баҳслашиб-тортишиб устоз билан яқин бўлиб кетдик. Иккинчи курсда дарсга кира бошлагач, яна ҳам меҳрим ошди. Ҳақиқатан риёга бегона,тақводор инсон,энг муҳими, камдан-кам учрайдиган ҳодиса–имонли олим эди. Ўша даврларда Олмос билан шаҳар айланиш одатимиз бўларди. Бир куни суҳбатлаша-суҳбатлаша Минораи Калонга келиб қолибмиз.

Бону 11➖ қисм 🌸🌼🌺 https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg

📹 Тирик етим 🔹Бўлган воқеа. ┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄ 📺   КАНАЛМИЗДА ИҚРОР.  🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️

Алвастига ўхшаб кўринган аёлим энди фаришта. Эрим билан кўп уришардик Бир сирдан воқиб бўлган эрим ўзгарди қўйди. Бу сирни сиз ҳам билишингиз керак. давоми Келинларим каналида Кириб албатта ўқинг 😵🤔👇👇👇