کوه‌نویسان ایران

✍️حرفی برای گفتن 🟢فهرمانان در خاطر می مانند قسمت پایانی در سال ۱۳۷۷ تیم ملی کوهنوردی ایران قله اورست را صعود کرد ودر پس وپیش آن راهیان کوه همواره صعود به قلل هشت هزار متری را از اهداف وبرنامه خود می پنداشتند که پس از سه دهه هم اکنون هیمالیا وبلندای قلل هشت هزار متری نام کوهنوردان ایران بر زبان است ٬ در سال ۱۳۸۴ بانوان ایران نیز جایگاه قله اورست را از آن خود کردند٬ این پندار و تصور اکنون در جامعه کوهنوردی غیر ممکن و از محالات نیست که در اخبار وگزارشات خبر صعود هشت هزار متری ها  پشت سر هم از راه می رسد  ٬اگر چه هم اکنون صعود به هشت هزار متری ها همانند گذشته جوانی و حلاوتی ندارد ٬اما ایستادن بر بلندای  قلل ۸ هزار متري با هر هدفي كه باشد از سختي و خطا و خطر آن چيزي نمي¬كاهد که هر ساله در شبکه ها و رسانه ها رخدادهای تلخ وشیرین آن به گوش می رسد ٬  یقینا در سوابق وکارنامه  هر رشته ورزشی  همواره اولی ها در صدر وجایگاه بلند مرتبه ای دارند که آن را جایگزینی نیست٬ صعود به ۱۴ قله هشت هزار متری وراه یابی به باشگاه های ۸  هزار متری در جهان برای کوهنوردان از رویا وآرزوهای بزرگ است ٫ که هم اکنون در جهان انگشت شمارند ومهم تر اینکه صعود به هشت هزار متری ها بدون اکسیژن از استثناعات وجایگاه ارزنده ای دارد که بظاهر هم اکنون تعداد اندکی از نامداران در جهان  این جایگاه را از آن خود کرده اند ٬بازگویی ویاد آوری کار سترگ هیلاری فقید از کشور انگلستان به این منظور است که  ایشان پس از صعود  بالاترین نشان را در کشور خود گرفت وهنوز به عنوان نماد قهرمان ملی آن  کشور در صدر مانده است٬ اما شور بختانه هیمالیانوردان ایران با تمام عرق وعلاقه وسختی های روزگار موفقیت بزرگی کسب کردند ورازهای ناگفته وخاطرات ناشنیده بلندای قلل ۸ هزار متری را به خانه های ایرانیان بردند ٬ اما این  قهرمانان بی نام و نشان براحتی به فراموش خانه روانه می شوند ٬ یقینا عظیم قیچی ساز از نادر ترین کوهنوردان ایران در سده اخیر است که در خط الراس  ۱۴ قله ۸ هزار متری خاطره ساز شد ونام او در شبکه های خبری ورسانه های جهان بر زبان آمد ٬او خیلی زود چهره ای نام آشنا و مرد افسانه ای دوران شد ولی شور بختانه  از نظرها دور است ٬ از خصوصیات ذاتی وتواضع قیچی ساز است که با داشتن برترین توانمندی در هیمالیا وچهره جهانی باشگاههای هشت هزار متری ولی در وطن خود غریب است ٬شاید از سایه روشن های فرهنگ وسنن این مرز وبوم است که نام برخی بشایستگی بر زبان ها جاری می گردد٬ اما نا باورانه زود از خاطر می روند ٫بسیاری از کوهنوردان برتر ایران پیش تر و مابعد قیچی ساز این راه پر فراز ونشیب را طی کردند وبسیاری نیز در صف ایستاده اند که یاد آوری اسامی آنان در این نوشتار مقدور نیست٬اما ذکر نام بانو حسامی فر شاید به جهاتی در این مرقومه بی مقدار خالی از لطف نباشد ٬زحمات گرانسنگ وجایگاه شایسته هیمالیانوردان ایران از آغاز تا مقطع کنونی ستودنی وبی همانند است که شاید بارها بی تفاوت از کنارشان می گذریم وآنان نیز به این قصه عادت کرده اند  در این عرصه یقینا نهادها ورسانه ها می توانند با مناظره ومصاحبه جایگاه شایسته قهرمانان ونوابغ ورزش کوهنوردی را پاس داشته و بخاطر آورند٬ یقینا چهره های تاثیر گذار وبرتر کوهنوردی در عرصه های مختلف کارنامه درخشان وبی نظیری از خود بجای گذاشته اند که از شایستگی ها وستیغ های این رشته ورزشی هستند که لازم است نهادهای ورزشی ودولتمران در حفظ جایگاه آنان اهتمام بیشتری مبذول دارند یاد آوری این نکته حایز اهمیت است که ورزش کوهنوردی در عرصه های فرهنگی ونوشتار ٬هیمالیا وسنگ نوردی ٬آموزش وتشکیلات وهمچنین بر پایی جشنواره ها ومجالس ومحافل ودیگر صحنه ها جایگاه برتر وشایسته ای دارد٬ نویسندگان بزرگ وتاثیر گذار وهمچنین دیواره نوردان بی همتا که نام این مرز بوم را در رسانه ها وشبکه های خبری به اهتزاز در آورده اند  محض فراموش خیالی وناسپاسی نیست٬ اما شایسته است باشگاها وهیت های کوهنوردی در مجالس ومحافل ودر مناسبت های  مختلف در این زمینه با دعوت از چهره های برتر کوهنوردی وفعالان این عرصه باب گفتگو ودیدار از آنان را در اولویت قرار دهند ودر حد بضاعت در این عرصه پیشگام باشند فرجی پور لاکه اردیبهشت ۱۴۰۳ https://t.me/koohnevisaneiran

✍️حرفی برای گفتن 🟢فهرمانان در خاطر می مانند غافل مباش ار عاقلی ٬دریاب اگر صاحبدلی   باشد که نتوان یافتن دیگر چنین ایام را                            راهیان کوه همواره برای رسیدن به بلندای قله تلاش وکوشش می کنند وبا تمام قوا در صدد هستند خودرا به بلندترین نقطه رسانده تا آرامش گیرند٬ این تصور ونگاه ویژه به سترگ قله از خصلت های ذاتی واهداف درونی آنان است٬ که چنانچه در چند قدمی قله مجبور به ترک آن شوند ویا صعود را کنسل نمایند به پاس احترام به جایگاه قله وقانون  صعود تلاش خواهند کرد به دگر بار خودرا به محل مورد نظر رسانده وبا گام نهادن به جایگاه قله کار را تمام کنند٬ در قانون وآداب وسنن راهیان کوه مبنا واصل بر این است که ایستادن بر بلند ترین نقطه کوه شخص را به آرامش خیال می رساند وانسان احساس سر بلندی وغرور می کند این نقطه اوج وسترگ فقط بلندای قله نیست٫ بلکه تعهد به انسانیت ٬مهر ورزی ونیز عشق به موازین کوهستان و راهیان آن است که بخاطر کمک به مصدوم و از راه ماندگان در چند قدمی قله منصرف شده وراه بازگشت را در پیش می گیرند ٫اما خودرا فاتح آن نمی دانند با این حال در سوابق مندرجه ورزش کوهنوردی خلاف آنچه بیان شد ناچیز وانگشت شمار است٬ با این مقدمه تصور  وملاک راهیان کوه  بر این است که همواره بلند ترین نقطه  را نشانه گرفته وایستادن بر جایگاه آن را مقدس می پندارند ٫ این نبوغ واستعداد کوهنوردان است که با تمام توان و بهره گیری از تجهیزات ودانش روز گام بر  بلند ترین نقطه گذاشته وسپس بسلامت خودرا به کمپ ومبدا برسانند و سپس جشن شادمانی صعودرا بر پا نمایند ٬رخداد ۱۹۲۱ برای جورج مالوری و مرگ او در حوالی قله اورست یقینا ناگوار ویاس و نا امیدی به همراه داشت ٬اما ایستادن ادموند هیلاری در سال ۱۹۵۳بر فراز اورست شاید انگیزه و نقطه آغازین  هیمالیا نوردی و نقش آفرینی کوهنوردان برای دست یابی به ۸ هزارمتری ها نوید بخش بود ، مالوری فقید بر همین مبنا عزم صعود به قله اورست کرد چون او هم همانند دیگر راهیان کوه در جستجوی  بلند ترین نقطه جهان  بود که جان شیرین خودرا نیز در حوالی قله از دست داد٬  اکنون معلوم نیست او اولین فاتح اورست هست یا  خیر؟ اما وقتی از هیلاری پرسش می شود که آیا شما اولین فاتح قله هستید یا مالوری ؟ ایشان قدرتمندانه می گوید در اینکه او اولین نفر باشد دلایل متقنی نیست ٬ اما من فاتح زنده اورست هستم ( البته زمانیکه هیلاری در حیات بود)  بازگویی این واژه درس بزرگی برای راهیان کوه است که بسلامت برگشتن ملاک  صعود می باشد ٬در باز خوانی کتب تاریخ استاد محمدی فر واشعار سروده شده برخی شاعران به ویژه حکیم توس ورزش کوهنوردی در ایران شاید دیرینه تر از دیگر کشورها واروپاییان باشد که در این خصوص در کتب تاریخی وشاعران بلند آوازه سخن فراوان است که ذکرسوابق ومدارک در این نوشتار مقدور نمی باشد چو خورشید بر زد سر از تیغ کوه       جهان رابی افروزد فروشکوه مرا رفت باید به البرز کوه      به کاری که بسیار دارد شکوه ادامه دارد↙️https://t.me/koohnevisaneiran

وعده ی‌ دیدارمان اینبار در بهشتی رویایی از خطه ی سبزفام و خیال انگیز ‌مازندران از ماندگارترین زیبائی های کوهنوردی، خاطرات شبمانی در کمپهای کوهنوردیست چه‌ رسد به آنکه این‌ رویا را در هیاهوی اغواگر‌ شب طبیعت، بر دامان جنگل نظاره کنی‌ و چشمانت‌، با نگاه خیره مانده ات بر‌ جبروت آسمان و‌ رویای ستاره ها، خواب را در آغوشی پرآرامش، تجربه نماید فراتر از هر‌ ماندگاری .. زیباترین زیباییها … اینبار میخواهیم ادای دینی هم داشته باشیم به ساحت مقدس طبیعت با زدودن چهره ی زشتی هایی که ارمغان نامیمون نوع آدمی، به قلب رئوف ‌طبیعتی است که بی چشمداشت و با سخاوتی بی نظیر، آغوش‌ گشوده به تنهایی های غربت انسان ولی نمی‌گویم چه زخم ها که بر لطافت پیکره ی پرعظمتش وارد نکرده ایم .. اردیبهشت را نشانه ی بهشت میدانیم و به آئین پرمهر زیباییهای ناتمامش، در همین وعده ی زیبا، گرد هم می آئیم به مهر ..🙏🏻 عاشقان طبیعت مشتاقیم به دیدارتان در آن بهشت رویایی خیال انگیز‌ به رسم وفاداری .. 🙏🏻🌸🌸🙏🏻🌸🌸🙏🏻 صدیقه رضائی زاگرس دنا قلم 🖋📚 https://chat.whatsapp.com/I7em1cDr42P7q7oQks8avD https://t.me/koohnevisaneiran

چقدر خوب است فتح کردن ... چقدر خوب است رسیدن به قله‌ها و دست‌های محبوب ... در این هوای ناب بهاری که اردیبهشت را واقعا تبدیل به اردیبعشق کرده است و چنان هوا رویایی است که اگر شیرین اینجا بود ، فرهاد خودش را از کوه قاف به اینجا می‌رساند ... هوا بقدری لطیف است که ما را با خودش به دنیایی دیگر می‌برد ... در این ارتفاع‌ عاشق‌تر و محجوب‌تر هستیم و بیشتر به زیبایی‌های زندگی و عشق ورزیدن فکر می‌کنیم ... وقتی اینجا انبوه عاشقان را می‌بینم که نفس زنان به قله می‌رسند نشانگر این است که هنوز هم زندگی زیباست وشقایق‌ ‌هایی که از دل سنگ‌ها روییدند ،گواه این است که می‌توان از دل سنگ هم دوباره جوانه زد ، خورشید را دید و در باران قدم زد‌ ... ✍📷ناهید امیری

عبودیت بسته به لذتی سرشار از زیبایی هاست، آنگاه که سهیم شوی و‌ خرامان به دامانش پناه ببری تا غرق در آرامشی جاودانه گردی فارغ از هیاهوی جهان مستأصل، به صراطی که می پندارم تنها پناه بی کسی های غربت انسان رانده شده است در ملک زمینی که شاید غاصبش می دانند که در طی اعصار، اینجنین دردمندانه در پی‌ آرامشی نه آنچنان پایدار، که برای گذرانی کوتاه، که خاطره اش‌ می‌نامند، عرض جهان را پیموده و به طولش گره می‌زند، کوهها را می‌کاود و بر دشت ها به نظاره ی آسمانی‌ می نشیند که رنج های‌ روا شده بر روزگار او را دیده‌ و هربار برای ستم های بی پایانش، همپای بیکرانه های دلش، از عمق دل خود گریسته است، به ‌وهله ی نام زیبای باران که نابترین جرعه ی هستی شود به کام طبیعت و نوای زندگی می شود و جان می فشاند به کوچک تا بزرگش و حیاتی ممتد می گردد بر این چرخه ی دوار پرتکرار ماندگار و آدمی باز هم تنها در پی آنست که شاید دمی بیاساید بر‌ پهنای شهر آشوب زمین بر دل آنجایی که طبیعتش میخوانند آه طبیعت! تنها میراث آورده ی پدر از بهشت.. صدیقه رضائی زاگرس دنا قلم 🖋📚 https://t.me/koohnevisaneiran

عبودیت بسته به لذتی سرشار از زیبایهاست، آنگاه که سهیم شوی و‌ خرامان به دامانش پناه ببری تا غرق در آرامشی جاودانه گردی فارغ از هیاهوی جهان مستأصل، به صراطی که می پندارم تنها پناه بی کسی های غربت انسان رانده شده است در ملک زمینی که شاید غاصبش می دانند که در طی اعصار اینجنین دردمندانه در پی‌ آرامشی نه آنچنان پایدار که برای گذرانی کوتاه که خاطره اش‌ می‌نامند، عرض جهان را پیموده و به طولش گره می‌زند، کوهها را می‌کاود و بر دشت ها به نظاره ی آسمانی‌ می نشیند که رنج های‌ روا شده بر روزگار او را دیده‌ و هربار برای ستمهای بی پایانش، همپای بیکرانه های دلش،از عمق دل خود گریسته است به ‌وهله ی نام زیبای باران، که نابترین جرعه ی هستی شود به کام طبیعت و نوای زندگی می شود و جان می فشاند به کوچک تا بزرگش و حیاتی ممتد می گردد بر این چرخه ی دوار پرتکرار ماندگار و آدمی باز هم تنها در پی آنست که شاید دمی بیاساید بر‌ پهنای شهر آشوب زمین بر دل آنجایی که طبیعتش میخوانند آه طبیعت! تنها میراث آورده ی پدر از بهشت.. صدیقه رضائی زاگرس دنا قلم 🖋📚 https://t.me/koohnevisaneiran

شایان ذکر است در طول سال های اخیر وتاریخ کوهنوردی  درصد  قابل توجهی از بانوان در اردوها وصعودهای داخلی وخارجی حضور و مشارکت جدی داشته ودر موارد متعدد سرپرستی برنامه وهمراهی تیم با  بانوان بوده است٬  در همین رابطه به مراتب مشاهده شده که بانوان با خونسردی وملاطفت نسبت به همراهان در مسیر کوه ودر شرایط سخت میدان داری کرده وتاثیر گذار بوده اند، در تاریخ کوهنوردی ایران وجهان جایگاه بانوان گر چه بشایستگی یاد آوری نشده٬ اما بی شک منزلت والا وشایسته این قشر در عرصه پر فراز ونشیب کوه  به نیکی یاد می گردد ٬همچنین در صعود به قلل شاخص ایران وهیمالیا بانوانی بوده اند که موفقیت های بزرگی کسب کرده ودر برخی موارد نیز جان شیرین خود را از دست داده اند ٬ از اینرو آنچه حایز اهمیت و به عنوان عامل باز دارنده در موفقیت بانوان موثر می باشد ٬ هجمه محدودیت های محیط پیرامون وزندگی اجتماعی است که همواره به عنوان تهدید ومانع پیشرفت  بانوان در میادین ورزش وعرصه کوهنوردی شده است ٬ قراین ودلایل این مدعا چنین است که در جمع مردانه وزنانه چنانچه ضرورتا برای انجام کاری نیاز به نیروی انسانی باشد٬ بی مقدمه مردان میدان دار ودست بکار شده وطبیعتا بانوان در صف رزرو با قی می مانند ویا در مناطق کوهستانی ودر صحنه های مختلف ورزش کوهنوردی حتی در مجالس ومحافل ودر سمینارها ودر گردهمایی ها روال بر این است که بانوان با تشریفات حضور یابند ومردان صحنه داری کنند٬ این رویه وشیوه نگرش در همه عرصه های حیات ومناسبات اجتماعی از سایه روشن های تاریخ زندگی بشر از نقطه آغازین تا روزگار کنونی به قوت خود باقی مانده است ٬که یقینا  در حوزه کوهنوردی وکارنامه زنان ومردان مشارکت این دوقشر حسب ضرورت های تاریخی وبه تناسب  شرایط جامعه همراه با کنش و واکنش بوده است٬ این دیدگاه  ناشی از همان فرهنگ وآداب و سننی است که  در این کلاس درس  آموخته ایم و نا باورانه ملکه ذهن شده که همواره صف اول از آن مردان است٬ تداوم وماندگاری چنین تفکری از بدو تولد در محیط خانواده وعرصه های مختلف اجتماعی آنچنان سیطره وتسری یافته که نیازمند گذشت زمان وپاکسازی برخی کج فهمی ها می باشد٬  حضور در برنامه های کوهنوردی ٬جلو داری در مسیرها وشرایط  ویژه کوهستان ٬واگذاری مسولیت وسپردن اختیارات ودهها موارد دیگر در انحصار مردان بوده  وشور بختانه بانوان برای نشان دادن قابلیت ها وتوانمندی های خویشتن علاقه ومدامتی نشان نداده و سکانداری ومسولیت را از خود نمی کنند ٬عدم علاقه مندی وحاشیه ماندن بانوان در باشگاهها و نهادهای کوهنوردی نوعی عادت وملکه ذهن شده که آنان وجود مردان را مقدم تر می پندارند ودر قبول مسولیت احساس خوش آیندی ندارند ٬بانوان همانگونه که در امور منزل ومدخل آشپزخانه خویشتن را قهار وبی همتا می پندارند به همان میزان نیزدر محیط کوهستان اعتماد به نفس خود را از دست داده وگاهی مستاصل می مانند توانمندی ونقش ویژه بانوان در حفظ وحراست از زندگی وتحمل سختی ها همکاری و حسن نیتی است که بندرت باز گو شده وبانوان نیز حسب فرهنگ بر خواسته از جامعه از حقوق حقه خویش محروم  و لب فروبسته اند٬  یقینا همکاری ونقش بانوان به عنوان پشتیبان درمحل کار و قبول مسئولیت اجباری آنان در خانه داری یکی از عوامل موفقیت مردان و اطمینان خاطری برای آنان در برنامه های طولانی مدت و صعود به قلل شاخص می باشد ٬ماحصل کلام اینکه  بخاطر بماند در بیان مطالب ومناظره ها ونیز در ذکر سوابق یاد آور زحمات وتلاش های بانوان را در زندگی مشترک و ساماندهی خانواده نادیده نگرفته  وحدود انصاف رعایت شود بر خیز جماعت چه سخن  ها که نگفتیم        ای کاش یکی زین همه گفتن اثری داشت فرجی پور اردیبهشت ۱۴۰۳ http://T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن حجب وحیای زنانه ٬یا صحنه داری مردانه؟ اگر چه بخش بزرگی از سوابق کوهنوردی بدلیل فرهنگ بر خواسته از جامعه  خواسته وناخواسته به نام آقایان رقم خورده و کسب افتخاری برای آنان شده است ٬  اما این پیش قراولی مردان که ناشی از آزادی عمل و باورهای اجتماعی است٬ دال بر ناتوانی ویا غفلت بانوان  در میادین ورزشی نیست ٬در بسیاری از موارد در شرایط مساوی وبرابر به مراتب بانوان سرآمد و در برخی مواقع  از مردان سبقت گرفته وتوانمند تر نیز می باشند٬ یاد آوری این نکته حایز اهمیت است که در اغلب  عرصه های زندگی برخی نگرش ها وایده ها تابع سنت وفرهنگ بر آمده از جامعه است که  ساخته ذهن بشر وبر پایه اعتقادات تقدس یافته  است  ٬در عرصه کوهنوردی هم  اگر چه تمام تلاش بر این است که وانمود شود به سنت های گذشه وناکار آمد دلبستگی نیست٬  اما آداب وباورهای اجتماعی که از نسل ها ونیاکان پیشین به ارث رسیده ٬آنچنان بر افکار واندیشه ها سایه افکنده است که یقینا روشنفکران ومدعیان حقوق برابر زن ومرد نیز از هجمه آسیب آن در امان نمانده اند ٬  باز نگری وحذف پندارها وباورهای تنیده درجسم وجان نیازمند مطالعه و اندیشه ورزی می باشد  ٬یقینا نوع جنسیت وساختار اندامی وخصلت های ذاتی  بانوان در برخی زمینه ها  نسبت به جنس مذکرتمایز دارد ٬ شاید همین دلیل نا متقن  برای مردان مستمسکی شده است که در تمام عرصه ها وصحنه ها میدان دار ودر انجام هر کاری  خود را منع نمی کنند که در آزمون وصحنه های دشواراز هر فرصت ولو ریسک هم مدد می گیرند  ٬برهان ودلایل چنین اقدامی از سوی مردان بر این است که انجام هر کاری ولو پر خطر وسخت بر دوش آنان بوده ودر این عرصه دست غیبی در کار نیست وبه تعبیری یدی مردانه وپولادین می خواهد ٬این تفکرات واندیشه ها یقینا از ساختار ومکانیسم جسمانی واز ویژگی های جنسیت مردانه مایه وتاثیر می گیرد و در همه صحنه های زندگی به عنوان ناظر نامحسوس با او  همراه است  ٬در آداب وسنت جامعه به دلیل عادت و فرهنک کاذب مرد سالاری در نوشته ها ورسانه ها به حضور بانوان  درعرصه های کوهنوردی کمتر اشاره شده است http://T.me/koohnevisaneiran

پیشکسوت گرامی استاد عزیز خلج و فرجی پور