ዮቶር

ፀሎቴን ባሰማ ፥ እንደሰው ዝም አለኝ እሱንም ዘመቻ ፥ ወሰዱት መሰለኝ ....... የእቴሜቴ ጀምበር ©ሲራክ ወንድሙ . እረኛ አይዘምርም ፥ ዝም ነው አድባሩ ፋኖስ ክሩን አጥቷል ፥ መሸ ደህና እደሩ ቡሬ መንደር ራቃት ፥ የለችም ከቤቷ በሌት አልዘመረች ፥ ከፍቷታል ወፊቷ ማልዶ ሌት ሚያነቃኝ ፥ ዶሮ በጉድ ወጣ የሌት ድምፁን ሸጦ ፥ መውዜር ይዞ መጣ ወዲያም ወደ ሰማይ ከጎጆዬ በላይ ፀሎቴን ባሰማ እንደሰው ዝም አለኝ እሱንም ዘመቻ ወሰዱት መሰለኝ . የዛች የእዝነት አርማ ፥ የህዋ ላይ ሰንደቅ እንዴት ቀን ከፍቶባት ፥ ውብ ጀምበሯ ትጥለቅ ከዛች ከገራገር ፥ ከደጊቱ ዳሴ እንደምን ብርቅ ይሁን ፥ ሰላም ለእለት ጉርሴ ኧረ እንደምን በምን ኧረ እንደምን በምን አምነን ያነገስነው ብራ ቀን ይዳምን እኔን አፈር ይብላኝ ፥ ለእኔ ቀኑ ይክፋ አንቺን ያሳጣችሽ ፥ ያች አለም ትደፋ እስከ መች አስከ መች ፥ የአረር ሙዳይ ቋጥረን እንደጃኖ ኩታ ፥ ዝናር ጥለት አርገን ሀገር እያጠፋን ፥ ያልፋል እንላለን ? እንዴት ነው መሰንበት ? መውዜር እንደነዶ በሚመዘዝበት? ኧረ እንደምን በምን ኧረ እንደምን በምን አምነን ያነገስነው ብራ ቀን ይዳምን? . ከጩኸትሽ ማዶ ፥ ካኮረፈው ሰማይ ቄራ ከመሰለው ፥ ከአድማስሽ ሸራ ላይ እብሪት ያጠላበት ፥ ምስል ድንገት ካየው ለቸር አንመስለኝም ፥ ያን ጊዜ ፈራለሁ አርብ አርቡን አመሻሽ የሰማዩ ገላ ሲመስል የደም ሻሽ ንትብ የለበሰ ከወደ አንገቱ ዘሞ የተዘለሰ ይሁዳሽን ባላይ ፥ ወድቆ ሲያንሰራራ መስቀል ሆኗል ለሻጭ ፥ ገዢ ራሱን ያኩራ ከክርስቶስ ይልቅ ፥ ይሁዳ ነውና ሚረከብ መከራ ምክኒያቱም ...... ዘመን እያሰፉ ትውልድ ለሚነቅፉ ነገር ጠንቷል ዛሬ ፥ አውቀውት ይረፉ ለሻጭ መስቀል ሊሆን ፥ ምሏልና ዛፉ . በኑረት ቀራንዮ ፥ በህይወት ጎለጎታ ከገዳይሽ ቀዬ ፥ አንቺ ሆነሽ ጌታ በሰማያ አኮርባጅ ፥ ወዲያ ስትላጊ የመከራን መስቀል በሌት ተሸክመሽ ፥ መንገድ ስትፈልጊ ጨረቃዋ ገባች ፥ ከደመና ጉያ ከዋክቶች ሸሽተው ፥ እንደሰደድ ቋያ ጠረንሽን ገፍተው ፥ ከገላሽ ሲርቁ በንቄት ሸምቀው ፥ ሊጥሉሽ ዘለቁ . ዞር ብንል ወዲያ ፥ አራራይ መረዋ ቀና ብንል ኦና ፥ የጠቆረ ህዋ የፀሎትሽ ጩኸት ፥ ካልደረሰው ያ ' ቃል እሱም እንደሰዉ ዘምቶልሽ ይሆናል። ..................... //// .............. ©ሲራክ ወንድሙ @siraaq የእቴሜቴ ጀምበር ህዳር ፳፻፲፬ ዓ.ም https://t.me/yotor123

📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 ሐኑን ክፍል አስራአምስት የመጨረሻ ክፍል 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 አሌክስ አብርሀም ከራሱ ከናዳው መሃል ነበር መፍትሄውን ያገኘሁት። አንዱ ሞኝ ናዳ መጣብህ ሲሉ "ተከናንቢያለሁ" አለ አሉ ካሉት ተረት! ለእኔ እንደዚህ “ሞኝ” እንደተባለ ሰው ብልህ ሆኖ ያገኘሁት ፍጥረት የለም፡፡ የሕይወት ግብግብ ዓላማው፣ ከሞት መዳን አይደለም። ሰው ፈጠነም ዘገየም አንድ ቀን የሞት ዕጣ የሚወድቅበት ፍጡር ነው፡፡ በዚህ የማይቀር ዕጣ ከናዳ ያድነኛል ብለን የምንለብሰው ከንብንብ፣ ማኅበረሰቡ የብረት መዝጊያ፣ ቅብርጥስ የሚለው ትዳር አይደለም፣ ትምህርት አይደለም፣ ሥልጣን ቤተሰብ አይደለም፤ ሳያድንም ያድነኛል የሚል እምነት ተከናንቦ ሞትን እንደመጠበቅ ውብ ነገር የለም ፡፡ ያ እምነት ፍቅር ይባላል … ! ሐኑንን ሃብታም ቤተሰብ ከሕይወት ናዳ አልታደጋትም፡፡ እኔን ድል ባለ ሰርግ የተመሠረተው ትዳር ከሐሜት ናዳ አልታደገኝም ያንን ኢዮብ የሚባል ቦዘኔ የዓመታት የድብድብ ታሪኩና ጡንቻው ከእኔ የቁጣ ናዳ አላዳነውም፡፡ ብቸኛው ታዳጊ፣ እንደክንብንብ ስስ የሆነው በልባችን ያለው ፍቅር ብቻ ነው፡፡ እናም ወሰንኩ፡፡ ለየትኛውም የማኅበረሰብ እንቶፈንቶ የይሉኝታ ሕግ አልኖርም፤ማን ለኔ ኖረ? ቀሪ ዘመኔን ከናዳው ባያተርፈኝም እንኳን፣ የፍቅር ከንብንቤ ውስጥ ብቻ አሳልፋለሁ! ያ ክንብንብ ደግሞ የት እንዳለ ጠንቅቄ አውቃለሁ እንዴት እንደምለብሰውም ጭምር !! ወደ ዋናው መሥሪያ ቤት ሄድኩና አለቃዬን እንዲህ አልኩት "ቅያሬ እፈልጋለሁ፤ወደ ክፍለ ሐገር ወደ ባህር ዳር ፣ እባክህ ተባበረኝ..." “ከአዲስ አበባ ወደባህር ዳር!" “ማንም እንዲህ ዓይነት ዝውውር ጠይቆ አያውቅም፡፡ እዚያ ያሉት ይኼን ቢሰሙ እልል በቅምጤ ነው የሚሉት። በማንኛውም ሰዓት ይቀይሩሃል፡፡ ጠረጴዛዬን ያጣበበው ማመልከቻ ከከፍለ ሐገር ወደ አዲስ አበባ ቀይሩን የሚል ጥያቄ ነው፡፡ ከፈለግህ ብዙም ከባድ አይደለም ልንልክህ እንችላለን..." ቀጥሎ አብሮኝ ወደ ተማረና የግል ቢሮ ወደከፈተ ጠበቃ ጓደኛዬ ጋ ሄድኩ፡፡ እናም "ፍቺ እፈልጋለሁ” አልኩት፡፡ …ሰርጌ ላይ ልቡ እስኪፈርስ የጨፈረ ነውና፣ ይሉኝታ ይዞት የወጉን ምክር አደረሰ፡፡ ትንሽ ብትታገስ፣ ብትነጋገሩ፣ እንኳን ባልና ሚስት ምንትስ ይጋጫል …' እንደ ጠጠር የሚፈናጠሩ የምክር ናዳዎቹን እንደዝንብ ከፊቴ እሽ ብዬ የፍቺ ወረቀት አስጻፍኩ፡፡ ገና በቅጡ ሁለት ዓመት ያልሞላው በሽተኛ ትዳሬን፣ ሙሉ ዘመኔን እንደ ጋንግሪን ከመበከሉ በፊት፣ ቆርጨ ለመጣል ወሰንኩ፡፡ የፍቺ ማመልከቻዬን ይዤ ሄድኩት ወደ ሐኑን ነበር…ወደ ከንብንቤ፡፡ ፊት ለፊቷ ተቀመጥኩና ውብ ፊቷን… ንጹሕ ዓይኖቿን ትክ ብዬ አየኋቸው፡፡ አፍራ አቀረቀረች: “ሐኑን እይኝ ቀና ብለሽ እይኝ አፈቅርሻለሁ! መጀመሪያ ቡና ልታደርሽልኝ ወደቤቴ ከመጣሽበት ቀን ጀምሮ፣ እስካሁን ልቤ ላይ ያለሽው አንቺ ብቻ ነሽ፡፡ ከሔራን ጋር ተኝቼ የማስበው አንቺን ነበር ሰርጌ ውብ ነበር፤ ብቸኛው ችግር ከጎኔ የነበረው ቬሎ ውስጥ አንቺ አለመኖርሽ ብቻ ነበር፡፡ ሳገባ ከጎኔ ቬሎ የምትጎትተው ሴት ጥፋት፣ አንድ ብቻ ነበር፣አንቺን አለመሆኗ!" ሔራንን ለመፍታት ወስኛለሁ፡፡ ቀሪ ዘመኔን ሁሉ አንቺ ጋር መኖር ነው ፍላጎቴ፡፡ይኼን ከተማ እንለቃለን ባህር ዳር ወደሚባል ከተማ እንሄዳለን፡፡ እዚያ የዘንባባ ዛፎች አሉ፤ ባይኖሩም ግድ አይሰጠኝም፡፡ በዚያ ከዓመት እስከ ዓመት የማይነጥፍ ውሃ አለ፣ ባይኖርም ግድ አይሰጠኝም፡፡ በዚያ እንደ ናዳ ቁልቁል የሚወርድ ፏፏቴ አለ አብረን እንሄዳለን፣ አብረን እንኖራለን፡፡ ይኼ የማንንም ሠልጥኛለሁ ባይ የውሸት በራስ መተማመን፣ ከአፈር የቀላቀለ ውብ ፊትሽን በየቀኑ አያዋለሁ። ልክ እንደዚህ ዓይነት ውብ ፊት ያላቸው ልጆች እንወልዳለን፡፡ በዘንባባዎቹ ስር ድክ ድክ ይላሉ፣ በደፈረሰው ውሃ ይንቦራጨቃሉ… ስለወሰንኩ አትፍሪ፡፡ትዳር ብዬ ለገባሁበት ነገር መፍረስ፣ የአንቺ እጅ የለበትም። ካለበትም እንኳን ኖረበት፡፡ ካገባሁ በኋላ እንዳልነካሁሽ አንቺ ምስክር ነሽ፡፡ ለትዳሬም ታማኝ እንደነበርኩ፣ አንቺ ብቻ ምስክር ነሽ በእኔና አንቺ መኻል እውነት አለ። ልታምኝኝ የምትችይ ሴት አንቺ ብቻ ነሽ ነፍሴ ከሚያምናት ልብ ሥር እንጅ ከሚያስገድዳት ክንድ ሥር መንበርከክ አታውቅበትም! የሌለሽበትን አንችን ለመከላከል ሲፍገመገሙ፣ የራሳቸውን ሚዛን መጠበቅ አቅቷቸው ለወደቁ ሁሉ አንዳችም ጸጸት እንዳይሰማሽ፤ አፈቅርሻለሁ! ሰው መስለውኝ ይሄን እውነት ሰውቸላቸው ነበር፤ አይገባቸውም!! ሐኑን እንባዋ በጉንጫ ላይ እየወረደ ዝም ብላ ስታዳምጠኝ ቆየችና "ለመጨረሻ ጊዜ ስልክ ከዘጋሁብህ በኋላ ይኼን ሁሉ ጊዜ አንተን እያሰብኩ የታመምኩትን አላህ ነው የሚያውቀው፡፡አንተ ከወጣህ በኋላ ስንት ሌሊት በመስኮቴ ቆሜ፣ ባዶውን ወደ ተቀመጠዉ ቤትህ እንዳፈጠጥኩ አነጋሁ፡ እንደምወድህ ለማንም አልተናገርኩም፣ ማንስ ይሰማኛል? አባባ ሊሞት ሲያጣጥር ወደ ጆሮዎቹ ተጠግቼ እንደምወድህ ነገርኩት፡፡ ይስማኝ አይስማኝ እኔንጃ: አባባ አንድ ነገር ሲሆን፣ አንተን ፍለጋ የትም እንደምሄድ ነገርኩት፡፡አፉ በለኝ አልኩት ወንድሞቼ ባያባርሩኝም አተን ፍለጋ መምጣቴ አይቀርም ነበር፡፡ ልቤን እፈራው ነበር፣ አንድ የስልክ ጥሪህ አባባን ጥየው እንድመጣ ሊያደርገኝ ይችላል ብየ እፈራ ነበር ከድምፅህ ሸሸሁ! በዚህ ሁሉ አስቀያሚ ውጥንቅጥ ውስጥ እረጅና ተረጅ ሆነን የተቀመጥኩት እጅህን ከማየው በላይ፣ ዓይንህን በየቀኑ ለማየት ነው ትናፍቀኛለህ ፡አሁን እዚህ ተቀምጠህ እንኳን ትናፍቀኛለህ…እወድሃለሁ" አውቃለሁ ሁሉንም ነገር ቶሎ ጨርሼ እንሄዳለን፣ እንጋባለን” “ኢንሻ አላህ!" "ኢንሻ አላህ!" በተጠቀለለ የፍቺ ማመልከቻዬ፣ ታፋዩን እየተመተምኩ ወደ መኪናዬ ስሄድ ዞር ብዬ ተመለከትኩ ሐኑን፡ የእኔ ውብ መልዓክ በሩን ተደግፋ ከኋላዬ ትመለከተኛለች፡፡ዓይኖቿ ውስጥ ስስት አለ፡፡ ይሄን ስስት ከዚህ በፊት በዘመኔ ያየሁት እናቴ ዓይኖች ውስጥ ብቻ ነበር፡፡ ፈገግ አልኩላት ፈገግ አለች! ፈገግታዋ ውስጥ እርካታ ከነ ሙሉ ክብሩ ነግሷል፡፡ በብልጣብልጥነት አልታገለችም፤ ያደረገችው ብቸኛ ነገር ማፍቀር ነበር፡፡ ማፍቀርና ዝም ማለት፤ፍቅርና ዝምታ መለኮታዊ ኃይሎች ናቸዉ ፈጣሪን የምንፈራዉ ከተከታዮቹ ብዙ ጩኸት ይልቅ በጥልቅ ዝምታዉ ሳይሆን አይቀርም…እናም በዝምታ ግርማ ሞገስ ዉስጥ ባለ እዉነተኛ ፍቅር፡፡ዝምታን የሚያሸንፍ ጩኸት፣ ፍቅርንም የሚያንበረከክ ብልጣ ብልጥነት የለም፡፡ በዝምታ አፈቀረችኝ፣ እናም መላው ዩኒቨርስ ዝምታ ከጎኗ ቆመ፡፡ አሁን የፈለገው ናዳ ይውረድ ተከናንቢያለሁ!! ተረታቸው ወደ ፊት ከሚያወርዱብኝ ናዳ ሥር ተከናንቤ ለምቆም የአሽሙር ቀብድ ነው!! 💌💌💌💌 ተፈፀመ 💌💌💌💌 @yotor123 @yotor123 @yotor123

ባህሪ ከተረተው ተረት፣ ከራሱ ከናዳው መሃል ነበር መፍትሔውን ያገኘሁት … የመጨረሻ ክፍል ይቀጥላል @yotor123 @yotor123 @yotor123

📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 ሐኑን ክፍል አስራ አራት 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 አሌክስ አብርሀም እንደተኮራረፍን ወደ አልጋችን አመራን። ሌላ አለም ነበር ይኼንኛው። በለስላሳ እጆቿ ስትነካካኝ፣ በዚህ ቁማር በሆነች ሕይወት ዉስጥ ሌላኛዉን ካርዷን እየመዘዘች እንደሆነ ይገባኛል፡፡ ብትችል በተንኮሏ፣ ካልሆነም በሴትነቷ፣ ዛሬን ማረሳሳትና ለነገ በተሻለ ተንኮል መዘጋጀት ባህሪዋ ነው፡፡ "ምንም ይሁን የሰርጌ ቀን ነው” ከሚል ማጽናኛ ጋር ዙሬ አቀፍኳት! "ፕሊስ ሔራን፣ ይችን ልጅ አትጉጃት" ከሚል ሹክሹክታ ጋር…ዓረፍተ ነገሩን ሳልጨርሰው፣ ከንፈሯ ከንፈሬ ላይ አርፎ እጆቿ በአንገቴ እግሮቿም በወገቤ ዙሪያ ሲጠመጠሙ ከሰውነቷ ልስላሴ ጋር ተዳምሮ ብዙ እግር ያላት "ኦክቶፐስ” ነገር መሰለችኝ፡፡ የባሕር አውሬ ነገር፡፡ ከስርጋች በኋላ የሐኑን ጉዳይ የየቀን ግጭታችን መነሻ ሆነ፡፡ በተለይም ሔራን ካረገዘች በኋላ እንደ እብድ አደረጋት፡፡ ለቤተሰቦቼ ሳይቀር ነገሩን በዝርዝር ነገረቻቸው፡፡ “ይች ታዲያ ይኼን ሁሉ መቻሏ መላእክ ናት እንጂ ሰው ናት እንዴ? በዚህ ዘመን ቅምጥ? የነውር ነውርም” አለ አባባ፡፡ የሔራን እህቶች አኩርፈው በመጡ ቁጥር፣ በእራሴ ቤት ይመናጨራሉ። ግድ አልሰጠኝም፡፡ ጭራሽ ምንም ለማይመለከታቸው የሐኑን አከራይ ወሬው በየት እንደደረሰ እንጃ፤ ሐኑንን ልጠይቅ ስሄድ እፈልግሃለሁ ብለው፣ እቤታቸው አስገብተው፣ ደም የሚያፈላ፣ ምክር አይሉት ዘለፋ አወረዱብኝ ። "ቅምጥም ውሽማም ከጥንቱ ከአያት ቅድም አያት ያለኮነው እንኳን አንተ ተርታው በደሞዝ አዳሪ፣ ስንቱ ሀብታምና ንጉሥ የሚያደርገው ነገር ነው፤ ያንተ ችግሩ ምንድነው…? ትንሽ በግልጥ መሆኑ እዚሁ በዚሁ! አፍንጫ ሥር፤ ደስም እይል” "ሐኑን፣ ውሽማዬም ቅምጤም አይደለችም እማማ… " አፍንጫቸው ውስጥ ሰክተውት የነበረውን ነጭ ሽንኩርት ተነቅሎ እንዳይወድቅ፣ በጣታቸው እያሽከረከሩና እያጠበቁ፣ "ሃድያሳ ምንህ ናት!? አገር ምድሩ አውርቶ የጠገበው ነገርኮ ነው። ልጅቱ እንደሆነች ቤቷን ዘግታ ካላንተ ሰው አታናግር፡፡ እንኳን እንዲህ እየመጣህ ቤት ቆልፋችሁ እየተቀመጣችሁ ቀርቶ ውበቷ ከመንገድ ድንገት ያያትን ጎትቶ የሚያስገባ አንዳች እሳት ነው አጉል ዕድሜ..." "እማማ ለምን አይሰሙኝም? እንደሚያስቡትም እንደሚወራውም አይደለም፡፡ደግሞ ይኼ የግል ጉዳያችን ነው እርስዎን የሚያሳስብዎት ነገር አይደለም” እንደው ነገሩን አልኩ እንጂ፤ እኔማ ምናሻኝ! አንተም እሷም ድምፃችሁ የማይሰማ ጨዋ ናችሁ ውሃ አታፈሱ፣ሰው አታንጋትቱ! እኔ ውስጥ ለውስጥ ማማት ስለማልወድ ነው፣ፊት ለፊት ነው ነገሬ... ሐኑን በጨንቃት ካፍቴሪያ ማስተናገድም ቢሆን እቀጠራለሁ አለች፡፡ ግራ ገባኝ:: ምን እንደማደርጋት ጨነቀኝ፡፡ ነገሮችን ትረዳለች የምላት እህቴ እንኳን፣ “ይኼኮ የአንተ ችግር አይደለም፣ በሕግም ይሁን በምን ወንድሞቿን ትጠይቅ የራሷ ወንድሞች። የጨከኑትን፣ አንተ ምን ባይ ነህ ታዲያ? ለአንዲት ኖረችም አልኖረችም በሕይወትህ ውስጥ ምንም ለማታመጣ ሴት ብለህ፣ ትዳርህን ትበትናለህ? ምንድነው ዓላማህ በእውነት ደስ የማይል ነገር ነው፡፡ አፍ አለኝ ብለህ አታውራው፡፡ የአንተ ብር ማለት የሔራንም ነው፡፡ እያነሳህ ለአንዲት ሴት የቤት ኪራይና እስቤዛ ምን የሚሉት እብደት ነው...?" በዙሪያዬ ያለው ቤተሰብ እና ጓደኛ፡ ልክ አንገት ላይ እንደገባ ሸምቀቆ አንቆ ትንፋሽ አሳጣኝ፡፡ የማውቃቸውን ጓደኞች ሁሉ የጽዳትም ሥራ ቢሆን ለሐኑን እንዲፈልጉላት ወጣሁ ወረድኩ፣ አልተገኘም፡፡ ቢጨንቀኝ ሔራንን እሺ እናስተምራት፣ የሆነ የአጭር ጊዜ ሥልጠና ነገርም ቢሆን ትማር የምግብ ዝግጅት ምናምን… ትንሽ ጊዜ ስጭኝ ብየ ተማጸንኳት፡፡ ይኼም ተአምር ሆኖ በመላ ቤተሰቡ ተወራ “እርፍ! ጭራሽ ላስተምር አለ? ያስነካችው ነገርማ አለ" እየተባለ፡፡ በዚህ ጭንቀት ላይ እያለሁ ነበር የሔራን ወንድም ሐኑን ወደ ተከራየችበት ቤት ሄዶ ሐኑንንም አከራይዋንም ሴትዮ እንዳይሸጡ እንዳይለወጡ አድርጎ ሰድቦና አስፈራርቶ መመለሱን የሰማሁት፡፡ አከራይዋን “ቤትሽ ውስጥ ባለትዳር የምታማግጥ ሴት አከራይተሽ ቆርቢያለሁ ትያለሽ! አንቺ ብሎ ቆራቢ" አላቸው አሉ፡፡ ሐኑን፡ ደውላ፣ አከራይዋ ቤት ፈልጊ እንዷላት ነግራኝ፤ ለምን? ምን አደረገች? ብየ ስሄድ ነበር ይኼን ድንፋታውን የሰማሁት፡፡ እየተንቀጠቀጠች ነበር ሐኑን፡፡ “እንደገና ከመጣ ይገድለኛል የሚያስፈራራ ልጅ ነው" አለችኝ፡፡ ለእኔ ግን እንደትቢያ እፍ ብለው የሚበትን ተራ ሰው ሁኖ ቀለለብኝ፡፡ እቤቱ ድረስ ሄጄ ኡኡ አልኩበት፡፡ ያ! የገደል ስባሪ የሚያክል ሰው፣ ምንም ዱርየ ቢሆን ያደረኩለት ነገር ከብዶት ይሁን፡አልያም የእህቱ ባል መሆኔ ይሉኝታ አስይዞት ብቻ ጩኸቴንም ስድቤንም ጠጥቶ ዝም አለ፡፡ እኔ ግን እንደእብድ አድርጎኝ ነበር፡፡ ሔራንን ዓይኗን ማየት አስጠላኝ፡፡ እስስትነቷ አበሳጨኝ፡፡ ለሌሎች ያሳጣችብኝ መንገድ አንገበገበኝ፤ አዎ እውነት አላት፣ በአደባባይ ማንንም የሚያሳምን እውነት አላት፡፡ ቀና ብዬ እንኳን ማስረዳት የማልችለው ውስብሰብ ታሪክ፣ ነገሬ ለአደባባይ የሚሆን አይደለም.እንኳን የሰጡትን ሳያላምጥ የሚውጥ ማኅበረሰብ መሃል ለምን እና እንዴት የሚል ታዛቢም ቢመጣ፣ በእኔ ላይ መፍረዱ አይቀርም፡፡ ብቸኛ እውነቱን የምታውቀው ሔራን እወገር ዘንድ አሳልፋ በመስጠት ወገራውን ፈርቼ ከተራ ስጋቷ ስሸሽ፣ በሽሽቴ ልትፈወስ አንድ አገር ወሬኛ አዝማች ሆና ከፊት ተሰለፈች። በየሄድከብት ሽሙጥ፣ በየሄድኩበት "አንገት ደፊ አገር አጥፊ” ተረት ከቦኝ የምኖር ሰው ሆንኩ፡፡ ባጠገባቸው ሳልፍ የሚሽቆጠቆጡ ባልደረቦቼ ሳይቀሩ፣ ከምር ሐሜትና ወሬ ላይ ቁመው ቁልቁል ሊመለከቱኝ ሲዳዳቸው እየተመለከትኩ እገረም ነበር፡፡ አንድ ሰው ከስንት ሺህ ሕዝብ ጋር ይከራከራል? ወይ ፊት ለፊት ደፍረው አያወሩ፣ አላስረዳቸው፡፡ በተለይ የወንዶቹ የሐሜተኝነት ሱስ ይሽከከኝ ነበር፡፡ ኮታቸውን እያርገበገቡ በየቡና መጠጫው ስሜን ሲቦጭቁ፣ ይህው ሥልጣን ሆና ከእነሱ በአንድና በሁለት እርከን ከፍ ማለቱ፣ ህሊናቸው ላይ የለደፈባቸውን የበታችነት እድፍ፣ በጎደፈ የስም ውሃ የሚለቃለቁት ይመስላቸዋል፡፡ ደግሞም ሌላ የሚያማቸው ቁስልም ነበር፡፡ ለእነሱ በቁንጅናዋ እንደህልም የራቀች፣ በሙያዋ እንደተራራ የገዘፈች ሔራን፣ ለዓመታት ሲመኟት የኖሯት ሔራን፣ የእኔ ሚስት መሆኗ ሳያንስ እሷን ንቄ ሌላ ሴት ጋር መሄዴ በተወሳሰበ ሒሳብ “እሱ የናቃት እንኳን ማግኘት የማንችል ተራዎች ነን" ወደሚል አዘቅት ወርውሯቸው ነበር፡፡ እሱ ምን ስለሆነ ነው በሚል ማስታገሻ ራሳቸውን እያስታመው ነበር፡፡ ፊት ለፊት እኔን መጋፈጥ ስለማይሆንላቸው ሔራንን በማጀገን በእሷ ግዳይ ላይ እንደጅብ ተረባርበው የድርሻቸውን ክብር ሊወሰዱ! ሔራን በዘመድ አዝማድ ፊት ይቅርታ ተጠይቃ፣ ትንሽ እውነት ላይ የካበችውን የውሸት የበደል ታሪክ ተቀብየው እንድኖር ማድረግ ትፈልጋለች፡፡ ማንም የማይገባው ነገር፣ ከአንሶላችን ሥር የተናዘዘችው የዚህ ሁሉ ነገር መነሻ፣ የእኔ አለመታመን ሳይሆን የሐኑን ውበት ያንኮታኮተው የበታችነቷ ነበር፡፡ አሰብኩ፣ ብዙ አሰብኩ ሕዝብ በወሬ ተዛዝሎ የሚወድቅ ናዳ ነው፡፡ ከዚህ ናዳ የሚያድነው መሮጥ አይደለም ከዚህ ናዳ የሚያድነው አብሮ መናድ አይደለም፣ ከዚህ ናዳ የሚያድነው ወገብ ይዞ መከራከር አይደለም፣ ይኼ ናዳ ሕዝብ ራሱን ብልህ ሲያደርግ፤ ለአንድ ሞኝ ገጸ

አንድ ጅንስ ሱሪ አንጠልጥላ "ሐኑን ነይ ይሄን ለኪው እስኪ፣ ብዙም እለበስኩትም ጠቦኝ ነው፣ ልክሽ ከሆነ ትወስጅዋለሽ" አለቻት። በሰው ፊት አሮጌ ሱሪዋን ለሐኑን በመመጽወት የበላይነቷን ለማሳየት ያደረገችው መሆኑን በደንብ ነው የገባኝ። ምንም ነገር በፍቅር ቢያደርጉት ነውር አይደለም፤ እንዲህ ዓይነት ጋጠወጥነት ግን ያቅለሸልሻል …ሐኑን ሻንጣ ተከፍቶ እጅ እንዳመጣ ቢላክ፣ሔራን እንደ ቅርስ የምትኮራበትን ዓይነት አስር ጅንስ ሱሪ የሚገዛ የቱርክ ቀሚስ ተመዞ ይወጣል፡፡ ነውረኛ! እኔና ሔራን እንዲህ አይጥና ድመት ድብብቆሽ ላይ ሆነን ድል ባለ ሰርግ ተጋባን፡፡ እኔ ባልፈልግም፣ ሔራን ጠርታት ስለነበር ሐኑን ሰርጌ ላይ ተገኘት፡፡ ይኼም እንደ ቅስም መስበሪያ መሆኑ ነው፡፡ የሔራን አስቀያሚ ፖለቲካ፡፡ እንዲያውም እሁቶቿ ሆነ ብለው ሐኑንን ከሌሎች ወንዶች ጋር ለማቀራረብ ሲሞከሩ፣ ከሙሽራ ወንበሬ ላይ ሆኜ በጭፈራው መሃል እታዘብ ነበር፡፡ ከጎኔ በቬሎ ደምቃ ካሜራው ወደኛ በዞረ ቁጥር ሠላሳ ሁለት ጥርሷን የምታሳየውን ሒራንን፣ ወደ ጆሮዋ ጠጋ ብዬ “ሐኑንን ወደ ቤት እንዲሸኞት ንገሪያቸው አልኳት፡፡ ፈገግ እንዳለች “ምንድን ነው በሰርግህ ቀን እንኳን የዚች ልጅ ስም ከአፍህ የማይጠፋው? ተዋት ትጨዋት፣ ከሰዎችም ጋር ትቀላቀል፣ ባዶ ቤት አፍነህ ምን ልታደርጋት ነው? ሆሆ" አለችኝ፡፡ ቁጣዬን መደበቅ አልቻልኩም ኮስተር ብዬ "ሔራን እንዲሸኟት ንገሪያቸው" አልኳት፤ እያንዳንዱን ፊደል ርግጥ አድርጌ:: መኮሳተሪ አስፈርቷት ይሁን፤ ሰርጓ እንዳይበላሽ ፈርታ፣ ፈገግ እንዳለች ሚዜዋን ጠርታ፣ ጆሮዋ የሆነ ነገር ነገረቻት፡፡ ሐኑንን ወዲያው ወደ ቤቷ ወስዷት። ማታ እልል እየተባለልን የገባንበት ጫጉላ ቤት ውስጥ የመጀመሪያ ንግግራችን ወደንዝንዝ ያደላ ነበር፡፡ “ቆይ የፈለገችው ጋር ብታወራ አንተ ምን አስጨነቀህ…? ሕፃን ልጅ አይደለችም! የቤት ኪራይ ስለከፈልክላት ብቻ፣ ከማን ጋር ማውራት፣ ማንን አለማውራት እንዳለባት መወሰን ትችላለህ ማለት አይደለምኮ!…ተዋት በቃ! ልጅቱን….ነፃነቷን ስጣት! ሌላ ነገር ውስጥህ ከሌለ በስተቀር ይኼን ያህል..." “በቃ! ሲጀመር የአንቺ እህቶችም ሆኑ የኔ ቤተሰቦች ስለ ሐኑን ምንም እንዲያውቁ አልፈልግም ብዬ ነግሬሻለሁ፡፡ አንቺ ግን ለእህቶችሽ ነግረሻቸዋል፡፡ እናም ገፋፍተው አንዱ ወንድ ላይ ስላጣበቋት፣ በአንቺ ሴት ትዳርሽ ከስጋት ነፃ ይሆናል! ደግሜ እነግርሻለሁ…ከሐኑን ጋር ምንም ጐዳይ የለኝም! ምንም! የዚህ ዓይነቱን ተንኮላችሁን አቁሙ፤አንቺም እህቶችሽም ለአንዲት ሚስኪን ይኼን ያህል ርብርብ ምንድነው?እኔ የሚያስፈልጋትን ከመስጠት ያለፈ ምንም አላደረኩም፤ ከሰው ጋር አታውሪም አላልኩም፡፡ አንቺ ነሽ ዙሪያዋን እየዞርሽ የማይረባ ድብብቆሽ የምትጫዎችው…በቃ ተያት!" እንደተኮራረፍን ወደ አልጋችን አመራን፡፡ ይቀጥላል..... @yotor123 @yotor123 @yotor123

📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 ሐኑን ክፍል አስራ ሦስት 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 አሌክስ አብርሀም “ደክሞኛል” ብዬ ጀርባዬን ሰጥቻት ተኛሁ፡፡ ሔራን ያዙኝ ልቀቁኝ የምትል ልጅ አይደለችም፡፡ እንደ ፖለቲከኛ ምን ላይ መነጋገርና መቼ መነዛነዝ እንዳለባት ጠንቅቃ ታውቅ ነበር፡፡ እቤቴ ስታድር ልብሷን እስከታወልቅ እንኳን የማያስችለኝ እኔ፣ የቀድሞ ፍቅረኛዬ በመጣችበት ቀን ጀርባዬን መስጠቴ የትኛዋንም ሴት ለማበሳጨትና ለማጠራጠር በቂ ምክንያት ቢሆንም፣ ሔራን ግን ምንም እንዳልተፈጠረ አለፈችው አእምሮዋ በተወሳሰበ መንገድ ነገን እያሰላ እንደሆነ አውቃለሁ፣ ግድ አልሰጠኝም። በቀጣዩ ቀን ቅዳሜ፣ ደላላው አንዲት ባልቴት ግቢ ውስጥ ጠባብ ክፍል ቤት መገኘቱን ነገረን፡፡ ግቢው ንጹሕ፣ ጸጥ ያለና ሌላ ተከራይ የሌለበት ስለሆነ ወደድኩት፡፡ ሴትዮዋ ልጆቻቸው ውጭ አገር የሚኖሩ፣ እንዲሁ የሚያወራቸው ሰው የሚፈልጉ ወሬኛ ባልቴት ነበሩ፡፡ በእርግጥ ኪራዩ ትንሽ ወደድ ይል ነበር፡፡ እኔ ከምኖርበትም ሆነ ከሥራ ቦታ ብዙም እይርቅም፡፡ በሳምንት ውስጥ እንደነገሩ ያስፈልጋል ያልኩትን እቃ ከሔራን ጓደኛ ሱቅ አምጥቼ አሟላሁ:: ሐኑንን በየቀኑ ብቅ እያልኩ አይቻት፣ ስለ ቤቱም አውርቻት እመለሳለሁ፡፡ “እስቸገርኩህ!” ነበር ምላሿ፡፡ ሔራን በዚህ ጊዜ፣ ለራሴም እስኪገርመኝ እየደወለች፣ "ሄይ ተረጋግተህ ጨርስ… እንዳግዝህ ከፈለክ ጥራኝ… ደግሞ ከባድ እቃ እንዳታነሳ…ምሳ በላህ” ከማለት ውጭ ምንም አይወጣትም ነበር፡፡ የቤቱን ጉዳይ እንደጨርስኩ ሐኑንን ሳምንት ከቆየችበት ሆቴል ወደቤቷ ወስጄ ከአከራይዋ ሴትዮ ጋር አስተዋወኳቸው፡፡የሚያስፈልጋትን አስቤዛ እራሷ እንድትገዛ ይዣት ወጣሁና፣ገዝተን እንደጨረስን አንድ ሬስቶራንት ወስጄ ምሳ ጋበዝኳት፡፡ እናም ስለሔራን ከመጀመሪያ እስከመጨረሻ በዝርዝር ነገርኳት፡ልንጋባ በዝግጅት ላይ እንደሆንም ጭምር፡፡ በቀጣዩ ቀን እንደማስተዋውቃት ነገርኳት፡፡ ሐኑን በዝምታ ስታዳምጠኝ ቆይታ “ጥሩ ልጅ ነህ፤ አላህ እንኳን እኩያህን ሰጠህ" አለችኝ፡፡ ከዛ በኋላ ግን የጀመረችውን ምግብ አልበላችም፡፡ “ሐኑን! አሁን ግንኙነታችን የእህትና የወንድም ነው፡፡ የሚያስፈልግሽን ሁሉ ሳትሳቀቂ እንደ ታላቅ ወንድም ጠይቂኝ፡፡ ቤተሰብ ነን! የቻልኩትን ሁሉ ባደርግልሽ ከልቤ ነው የምደሰተው፡፡ ሔራንም ሁሉንም ነገር ስለምታውቅ እህትሽ ማለት ናት፡፡ አሁን ከአንቺ የሚጠበቀው ጠንካራ መሆን ብቻ ነው፡፡ አብረን ማሰብ ያለብን ስለወደፊቱ ነው፤ ስለወደፊቱ ብቻ” እንዳቀረቀረች "እሺ” አለችኝ፡፡ እናም እንባዋ ድንገት ተዘረገፈ፡፡ አሁን ላገባ እየተዘጋጀሁ እንኳን ፡እሷ ልታገባ መሆኑን ብትነግረኝ እኔም የማለቅስ ነው የሚመስለኝ፡፡አልፈረድኩባትም፡፡ እንደውም አነጋገሬ ከሐኑን ይልቅ ራሴን ለማሳመን የሚደረግ ጥረት ነበር የሚመስለው፡፡ ሔራን ሐኑንን ለመጀመሪያ ጊዜ ስትተዋወቃት፣ስሜቷን መደበቅ አልቻለችም ነበር፡፡ ስንመለስ ገና መኪና ውስጥ ከመግባታችን "በጣም ቆንጆ ናት! እንደዚህ አልጠበኳትም ነበር" አለች፡፡ ጠይም ፊቷ ማንም መንገደኛ በሚያነበው ቅናት ተሸፍኖ፣ እጇ ሁሉ በብስጭት እንደመንቀጥቀጥ ሲል አይቼው ነበር፡፡ “በጣም ልጅ ነች፣ ቆንጆ ነች ብታፈቅራት አይገርምም !እኔጃ እንደዚህ አልጠበኳትም ነበር" ደገመችው የሆነ ነገር አንድላትና የምትጮኸበት ምክንያት እንዲፈጠር ፈልጋ እንደነበር ገብቶኝ ዝም ብዬ ቆየሁና “በአሁኑ ሰዓት በዚች ምድር ላይ የማውቃት ቆንጆ ሴት አንድ ብቻ ነች ያው ላገባት ነው!” "የእውነት ግን አንድ ነገር ልጠይቅህ፣ እሰቲ አቁመው…መኪናውን የሆነ ቦታ አቁመው" ፕሊስ አቁመው እንደ ዕብድ አድርጓት ነበር፡፡ "እቤት እንሄዳለን፤ እቤት እናወራለን” "ኖ ዛሬ ከአንተ ጋር መሄድ አልፈልግም፣ ወደ ቤቴ ነው የምሄደው፡፡ እዚሁ አቁመው" እንዳልሰማ ዝም ብዬ ወደቤቴ ወሰድኳት ገና እንደገባን… እንደ እንግዳ ሶፋው ጫፍ ላይ ቁጭ አለች፡፡ የተቀመጠችበት ሄጄ ሳምኳት፡፡ ባላሰብኩት ፍጥነት ጥፊዋ ጉንጬ ላይ ሲያርፍ፣ ሰማይና ምድሩ ዞረብኝ፡፡ "ንገረኝ! … ያረፈችበት ሆቴል ስትሄድ ምንም አላደረጋችሁም? እ?” ወገቤን ይዤ ከፊቷ ለፊቷ ቆምኩ፤ እናም “ከፈለግሁ አሁንም አታቆሚኝምኮ!” ብዬ አፈጠጥኩባት፡፡ ዘላ አቀፈችኝ እና ዓይኔን፣ ጆሮዬን፡ያገኘትውን ሁሉ እየሳመች ወደ አልጋው ስትገፋኝ ተያይዘን ወደቅን፡፡ ሸሚዜን ስትጎትተው አንዱ ቁልፍ ተበጥሶ በረረ፡፡ አነር ነበር የሆነቸው እንደ እብድ ልብሳችንን እያወለቅን ወረወርነው ተንጠራርታ መብራቱን አጠፋችውና፣ በጨለማዉ ውስጥ ድክም ባለ ድምፅ "ሳያት ቀናሁ…! እንደ ዛሬ በሕይወቴ የበታችነት ስሜት ተሰምቶኝ አያውቅም፡፡ የሆነ ኩትት ያልኩ ባልቴት የሆኑኩ ነው የመሰለኝ ንገረኝ" “ምን ልንገርሽ? ሔር" "ቆንጆ ነሽ በለኝ - እወድሻለሁ በለኝ…ወንዶች ጋር ሳወራ እንደምትቀናብኝ ንገረኝ እንደምትፈልገኝ ንገረኝ የሆነ ነገር በል፣ በቃ የፈለከውን" ጠንካራዋ ሔራን ከተዋወቅን ጀምር ለመጀመሪያ ጊዜ እያለቀሰች ነበር፡፡ እንደዚያን ቀን ሁለታችንም በስሜት ጡዘን አናውቅም፡፡ ጨለማው ውስጥ በዚያ ሁሉ ላለመበለጥ በሚደረግ የሴትነት ትንቅንቅ ውስጥ፡በዘያ ሁሉ የአትርሳኝ ተማጽኖ መሃል፣ ጨለማው ላይ ገዝፎ የታየኝ የሐኑን መልክ ነበር። ልክፍት ነው! መብራቱን ድንገት ባበራው ከስሬ የምትንፋረቀው ሔራን፣ በሆነ ተአምር ሐኑን ሆና በቀይ ፊቷ ላይ እንባ ሲንኳለል የማገኛት እስኪመስለኝ፡፡ በሕይወት ውስጥ ግን ማሸነፍ የሚባል ነገር የእውነት ይኖር ይሆን? ሔራን አሸንፋ እኔን ልታገባ ነው እኔ ተሸንፌ ሐኑንን ከነፍቅሯ ተነጥቂያለው ሐኑን በወንድሞቿ ተሸንፋ ሁሉንም ነገሯን ተነጥቃ እኔ እጅ ላይ ወድቃለች፡፡በኑሮ የተሸነፈችው ሐኑን ኑሮ እሹሩሩ የሚላትን ሙሽራ አሸንፍ እያስለቀሰች ነው፡፡እኔ ያቀፍኳት ሴት ጠይምነት በቀይ ቅዠት ተሸንፎ ያቀፍኩትና ያሰብኩት የሚምታታብኝ ደንጋራ ሁኛለሁ። ሁሉም አሸናፊ ከጭብጨባ ኋላ የሚያነሳው የሽንፈት ዋንጫ አለ፡፡ ማሸነፍ የሚባል ነገር እዚያ መለኮታዊው ዓለም ላይ ካልሆነ በስተቀር ምድር የተሸናፊዎች ርስት ናት፡፡ ሁለታችንንም እንቅልፍ አሸንፎ ይዞን ጭልጥ አለ፡፡ ጧት ስንነሳ ሔራን ዓይኔን ማየት አፍራ ነበር፡፡ "ቁርስ ልጋብዝሽ" አልኳት ዝቅ ባለ ድምፅ፡፡ "እሺ" አለችኝ፡፡ ሰውን ሁሉ ምን ነካው? እሺ ብቻ! ቁርስ እየበላን ሰሃኗ ላይ አቀርቅራ እንዲህ አለትኝ፣ "ዓይኗ ከአንተ ላይ አይነቀልም፣ እንስፍስፍ ብላ ነው የምታይህ፤ አውቃለሁ ሰው ሲያፈቅር ምን እንደሚሆን፡፡በተለይ ሴት ስታፈቅር፣ ታፈቅርሃለች ማንም ሴት ብትሆን የእኔ ያለችው ወንድ በሌላ ሴት ተፈቅሮ ማየት፣ ግማሽ ስጋት ነው፡፡ ሳት ቢልህ ፣እምቢ የምትል ዓይነት አይደለችም” እናም የቀረበውን ቁርስ ንክች ሳታደርገው፣ ገፋ አደረገችው። ሔራን የበላይነቷን ለማሳየት፣ በሐኑን ላይ የማታደርገው ነገር አልነበረም፡፡ የሚገባኝ እኔ ብቻ ነበርኩ፡፡ ሐኑን ራሷ “ይኼማ ወደር የሌለው በጎነት ነው” ልትለው የምትችለውን ድርጊት፣ ዓይኔን ጨፍኜ የሔራን ሰይጣናዊ ቅጣት እንደሆነ መናገር እችላለሁ፡፡እንደዓይኔ ብሌን ነበር ሐኑንን የምጠብቃት፡፡ አንድ ቀን ሰርጋችን ሲቃረብ፣ ሔራን ሐኑን ሥራ ታግዘን፣ ለዛውም ብቻዋን እንዳይደብራት እኛ ጋር ትሁን በሚል ሰበብ እቤታቸው ወሰደቻት የሔራን እህቶች፣ የእኔ ሁለት ጓደኞች (ለሚዜነት ሽር ጉድ የሚሉ) ቤቱን ሞልተን እናወራለን ሔራን ድንገት

ንዳትሰማ ወደጆሮዬ ጠጋ ብላ ሰላም ገባች?” ብቻ ብላኝ፣ ወደቀለበት መረጣችን ሄድን። ይኼን የሰርግ ጉዳይ እያንዳንዷን ጥቃቅን ቅጽበት በደንብ እየተዝናናችበት ነበር፡፡ በሚያምር ጣቷ ላይ ቀለበት ስትለካና ስታወልቅ እያየኋት፣ “ሕይወት እንዲህ ናት!" እላለሁ፡፡ ጥቂቶች ብቻ ይመስሉኛል ትከከለኛው ጣት ላይ የቃል ኪዳን ቀለበታቸውን ለመሰካት የታደሉ፡፡ እንደ አገር ባይጮኽለትም፣ ምክንያቱ ይለያይ እንጂ የሚበዛው ትዳር ቅኝ ግዛት ነው! “ማን አስገደደህ? ወደህ ነው የገባህበት” የሚለው ጀግና መሳይ ትችት፣ ራሱ የፈሪ ዱላ ነው፡፡ ማንም ያስገድድህ፣ ያውልህ መውጫ መንገዱ፤ የሚል ጀግና ወዳጅ እምብዛም ነው፡፡ "እንዴት ነው?” ትለኛለች ቀለበት በሰካች ቁጥር፤ ጣቷን እንደሹካ ፊቴ ላይ እንጨፍርራ “ጥሩ ነው” እላለሁ፡፡ በዚያ ሰዓት እንኳን ቀለበቷን ልመለኮት ይቅርና፣ የቀለበት ጣቷ ቦታው ላይ ባይኖር የማስተውል አይመስለኝም ሥጋ ነበር የሚንገላወደው ፤ ነብሴ አጠገቧ ኤልነበረም፡፡ የፖሊስ ካቴና እጇ ላይ አጥልቃ እንዴት ነው? ብትለኝም “ጥሩ ነው" ከማለት አልመለስም፡፡ እንደውም የሆነ ሰው አስገድዶ ከሔራን ጋር በአንድ ካቴና ያሰረኝ እስኪመስለኝ፣ የግድ ነበር እግሬን እየጎተትኩ ከአንዱ ሱቅ ወደ ሌላው ሰቅ የምከተላት። በዚህ ቅጽበት አንድ ተአምር "ነፃ ነህ፤ ወደ ወደድክበት ብረር'” ቢለኝ መገኛዬ ሐኑን ጋር ነበር፡፡ነገሩ የወንድነት ስሜቴ አልነበረም፣ ፍቅርም አልነበረም፤ ሕይወት የሚባል መጥረቢያ፣ ግንዱን የሚከተከተውን ግዙፍ ዝግባዬን ጨርሶ ሳይወድቅ የማዳን ፍላጎት እንጂ፡፡ ሁላችንም ነፍሳችን ውስጥ የአድባር ዛፍ አለን፤ ከስሩ ካልተጠለልን የትም ብንሄድ ምድረበዳ ነው፡፡ እያንዳንዱ ትዝታዋ እንደ ጃርት ላባ በመላ ሰውነቴ ላይ ተንጨፍርሮ፣ የተጠጋኝን ሰውም ይሁን ግድግዳ፣ ውጋው ውጋው! ይለኛል፡፡ - ልክ እንደሰው እጅ ከኋላየ ልብሴን አንቆ፣ ወደዚያ ሆቴል የሚጎትተኝ ነገር አለ፡፡ መሄዱ እንኳን ቢቀር፣ ብቻዬን ተቀምጬ ከሐኑን ጋር አንድ ከተማ ውስጥ መሆናችንን ማሰብ እፈልጋለሁ፡፡ ቆይ ግን፣ ወንድሞቿ ምን ዓይነት ጋንጩር ቢሆኑ ነው?እያልኩ ሳስብ፣ ሔራን "ፍቅር መሃሉ ላይ ፈርጥ ቢኖረውስ?” ትለኛለች አንዱን ቀለበት ስከታ የሚያፈርጥ ነገር …! የዚያን ቀን ምሽት ወደ ሐኑን መሄድ አልቻልኩም፡፡ ሔራንን እና እህቷን እቤታቸዉ አድርሻቸው በሉ ደህና እደሩ ስል እህቷ ወርዳ ሔራን ቁጭ አለች፡፡ እናም "ዛሬ ከአንተ ጋር ነው የማድረው …እንዴት እንደናፈከኝ አለችኝ” ምን ማድረግ እችላለሁ… ደግሞ ዘግይቶም ቢሆን ገብቶኛል ወደ ሐኑን ተመልሼ እንዳልሄድ ከዛች ቀን ጀምሮ በሰበብ አስባቡ ከጎኔ አትለይም ነበር፡፡ አብረን አደርን፡፡ እንደለመደችው ብትነካካኝም “ደክሞኛል” ብዬ ጀርባዬን ሰጥቻት ተኛሁ፡፡ ይቀጥላል...... @yotor123 @yotor123 @yotor123

📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 ሐኑን ክፍል አስራሁለት 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 አሌክስ አብርሀም ሞተ ያልኩት ትዝታዬ ሁሉ አፈሩን አራግፎ ሲነሳ ይሰማኝ ነበር፡፡ እያለቀሰች መሆኑ የገባኝ በኋላ ነው ፡፡ “ምን ሁነሻል? ሰላም ነሽ!” "አባባ ሞተብኝ!" ደንግጨ ዝም አልኩ፡፡ ማጽናናትም ቃል ማውጣትም አልቻልኩም።ከረዥም ዝምታ በኋላ "መቼ…?” አልኩ። "አንድ ወር ሆነው፤ ትሰማለህ ብዬ ነበር፡፡” “ማንም አልነገረኝም፡፡ ከማንም ጋር አልገናኝም እዛ ድሬዳዋ አልፎ አልፎ እንደዋወል ከነበሩ ጓደኞቼ ጋር ሁሉ ከተለያየን ቆየን፡፡ "እኔም አልደውልልህም ነበር፣ ግራ ገብቶኝ ነው..." “ምነው ችግር አለ? ሐኑን ንገሪኝ…” አባቷ ሞተው ገና በወሩ እነዚያ በጥላቻ ያበዱ ወንድሞቿ፣ ቤቱንም የሰውዬውንም ንብረት ሁሉ መነጣጥቀው አስወጥተው ጥለዋት፣ መሄጃ ቸግሯት ነበር፡፡ ስባራ ሳንቲም እጇ ላይ አልነበረም፡፡ የምትይዘው የምትጨብጠው አጥታ ታለቅሳለች፡፡ "አሁን የት ነው ያለሽው!” “የአባባ ጓደኞች ሳይቀሩ በቤተሰብ ጉዳይ አንገባም እያሉ ሽሹኝ…ትምህርት ቤት የማውቃት ልጅ ቤት ዓይኔን አፍጥጨ ሄድኩባት…እሷ ጋር ነኝ” "ትንሽ ቆይቼ እደውልልሻለሁ ጠብቂኝ" ብዬ ስልኩን ዘጋሁና ምን ማድረግ እንዳለብኝ አሰብኩ፡፡ ነፍሴ ተጨነቀች ውስጤ ርብሽብኝ አለ። የምይዝ የምጨብጠውን አጣሁ ምን ማድረግ እንዳለብኝ፣ ምኑም አልመጣልኝ አለ፡፡ እናም በደመነፍስ መልሸ ደውዬ በሕይወቴ ማድረግ የሌለብኝን የእብድ ሥራ ሠራሁ፣ “ሐኑን ምንም አትጨናነቂ፣ብር እልክልሻለሁ፣ ወደ አዲስ አበባ ትመጫለሽ .…እሺ?” "እሺ!" አለች።እሺታዋ ውስጥ እፎይታ፣ ከስጋት የማረፍ፣ ተስፋ ነበር፡፡ አንድ ቃል አእምሮዬ ውስጥ ደጋግሞ ይጮህብኝ ነበር፡፡ ከዚያስ? ከመጣች በኋላስ…? ከዚያስ? ከዚያስ ? ከዚያስ …? ከዚያስ ? መልሼ ደግሞ እና ምን ማድረግ ነበረብኝ? ሀብትና ጥላቻ እንደ አሸዋ ሞልቶ ከተረፋቸው ወንድሞቿ ጋር ለምን ከአባቷ ቤት አባረራችኋት? ብየ ልፋለም? ወይስ በሌለኝ አቅምና ጊዜ ጠበቃ ቀጥሬ ልሟገት? ምንም ይሁን ምንም በሕይወት ውስጥ ተገናኝተናል፣ እንዲሁ ከመገናኘት ያለፈ ታሪክ ያለን ሰዎች ነን፣ ሥራ አለኝ፤ ሥራ የላትም፡ ብር አለኝ፡ ብር የላትም፣ የማርፍበት ቦታ አለኝ፤ የምታርፍበት ቦታ የላትም ከአንዲት ግቢ ወጥታ የማታውቅ ሚስኪን ልጅ፣ ከአባቷ ቀጥሎ በዚህች ምድር ላይ ወደምትቀርበው አንድ ሰው አድነኝ ብላ ደወለች፤ ማዳኑ ቢቀር፣ ትድን ዘንድ ትንሽ የማሪያም መንገድ መክፈት ከቻልኩ፣ ችግሩ ምንድነው…. ከእራሴ ጋር እየተሟገትኩ ወደ ሔራን ስመለስ ፊቴ ሁሉ ተቀያይሮ ነበር፡፡ “ስላም ነው?” አለችኝ፣ ወደ ስልኬ በአገጯ እየጠቆመች፡፡ ነፍሷ ንቁ ነው፡፡ ትክ ብዬ አየኋት፤ ልዋሻት አልፈለግም፡፡ ከድሬዳዋ ነው አልኳት፡፡ መብላቷን አቁማ ትክ ብላ አየችኝ፡፡ ፊቷ ላይ ስጋት ነበር፡፡ ከድሬዳዋ ማን? "ሐኑን?" ሹካዋን ሰሃኑ ላይ አስቀመጠችና በጉጉት ወሬዬን እንድቀጥል ጠበቀችኝ፡፡ አንድም ነገር ሳልደብቅ የተነጋገርነውን በሙሉ ነገርኳት፡፡ በመጨረሻም “ግራ ስለገባኝ የማይሆን ነገር ቀባጠርኩ፡፡ ብር እልከልሻለሁ ወደ አዲስ አበባ ነይ አልኳት፤ ይቅርታ ሳላማክርሽ …" በረዥሙ ተንፍሳ እጇን ልካ እጄን ያዘችኝና “የምን መመካከር ነው፣ እኔም ብሆን ይኼንኑ ነው የማደርገው፤ ልጅቱኮ ችግር ላይ ነች ምን ነካህ? …ማንም ሰው ላይ ሊደርስ የሚችል ነገር ነው!አትጨናነቅ፣ ትምጣ። ዕድሉን ከሰጠኸኝ እኔም እረዳታለሁ፡፡ ነገሮች እስኪስተካከሉ ዙፊ ጋር ታርፋለች” አለች: ዙፋን እህቷ ናት ፡፡ "ኖ ይኼን ነገር ከእኔና ከአንች ውጭ ማንም መስማት የለበትም፤ ማንኛችንም ቤተሰብ ጋር እንዲደርስ አልፈልግም” "ኦኬ@ የተሻለ ነገር ካለ ገረኝ?” "የምታውቂው ደላላ በዚህ ሳምንት አነስ ያለ ቤት እንዲፈልግልን ንገሪው፡፡እስከዚያው ዋጋው አነስ ያለ ሆቴል ታርፋለች” ሔራን ወዲያው ስልኳን እንስታ ወደ ደላላው ደዎለች ድንገት ዘለን ከገባንበት አረንቃ ለመውጣት የማንጨብጠው ነገር የለ መቸስ ሐኑንን "ነይ”የሚለው ቃሌ ምጽአት ከመጥራት እኩል ዓለሜን እንደሚገለባብጠው የገባኝ ተናግሬ ሳልጨርሰው ነበር፡፡ ግን አሁን ራሱ ጊዜው ወደ ኋላ ተመልሶ ደግማ ብትደውል … እንደገና ልላት የምችለው ነገር "ነይ!” ነው! ሐኑን ከአውቶብስ ወርዳ ከሩቅ ሳያት፣ ውስጤ ሐዘን ይሁን ደስታ ባልገባኝ ስሜት ሲናወጥ ይሰማኝ ነበር፡፡ በግርግሩ ውስጥ ዓይኗን እያንከራተተች ስትፈልገኝ፣ ዝም ብዬ ለደቂቃዎች ከሩቅ አየኋት፡፡ እስቲ አሁን በምን አምናኝ እዚህ የማታውቀው ከተማ ድረስ መጣች!? ሐሳቤን ቀይሬ የራሷ ጉዳይ ብዬ ብተዋት የት ትሄዳለች? ኦህ! ከዚህ ሁሉ ችግር በኋላም እጅግ ውብ ነበረች፡፡ሁሉን ነገር ድንገት አጥታ፣ ከዚያ ውብና ቅንጡ ኑሮ ተሰዳ የመጣች ምጻተኛ ፍቅር ተሰዶ የተንከራተተ መሰለኝ፣ ሰላም ተሰዶ የተንከራተተ መሰለኝ፣ እኔ ራሴ ውስጧ ተቀምጨ የተሰደድኩ መሰለኝ፡፡ ቀጥ ብዬ ወደ ቆመችበት ሄድኩ፤ ስታየኝ ተንደርድራ አቀፈችኝና ስቅስቅ ብላ ማልቀስ ጀመረች፡፡ ጠረኗ በቅጽበት የአእምሮዬን የተቆለፈ ስር በርግዶ፣ እያንዳንዷን ያሳለፍናትን ቅጽበት ልቤ ላይ ዘረገፈው። የልብስ ሻንጣዋን ይዝለች፣ መኪና ወዳቆምኩበት ስወስዳት በግርግሩ ውስጥ እንዳልጠፋባት ክንዴን ጨምድዳ ይዛ ትከተለኝ ነበር፡፡ አያያዟ ፍርሐቷን ነግሮኛል፡፡ አያያዟ ጭው ካለ ገደል ጫፍ ላይ የተንጠለጠለ ሰው፣ ላለመውደቅ እንደያዘው ገመድ፣ የመጨረሻ አማራጭ እኔ መሆኔን ነግሮኛል፡፡ ቃል አላወጣችም፡ አያያዟ ነው ጩሆ ይችን ልጅ አደራ ያለኝ!! ያኔ ነው ለራሴ ብቻ በሚሰማ ድምፅ "አይዞሽ!” ያልኩት፡፡ውስጤ የከበበኝን ስጋት ሁሉ ረስቶ በደስታ ይዘል ጀመር፡፡ ኑሮ ሁሉንም ነገር ያዘበራረቀባት ሐኑን መኪናዬ ውስጥ ገብታ እጎኔ ስትቀመጥ፣ ሲንቀዥቀዥ የኖረ ነፍሴ ሲረጋጋ ይታወቀኝ ነበር፡፡ ዙሪያዋን የማይታይ ሞግድ አለ፡፡ ስቀርባት ንዝረቱ በደም ሥሬ የሚያልፍ፡፡ ወደያዝኲላት ሆቴል ስወስዳት፣ ምንም አልተነጋገርንም፡፡ አልፎ አልፎ እየዞርኩ አያታለሁ፡፡ የዋህና ንጹህ ፈገግታዋ በሐዘን ደመና በተከበበ ፊቷ ላይ ብልጭ ብሎ ይጠፋል፡፡ ከመምጣቷ በፊት ስለ ማረፊያዋ ስለ ነገርኳት አልተደናገጠችም ወዲያው ስልኬ ጮኸ፡ ሔራን … “ሔራን የምትባል እጮኛ አለችኝ" አልኩ ለራሴ፡፡ ለምን እንደሆነ እንጃ፣ በመደወሏ ውስጤ ሲበሳጭ ይሰማኝ ነበር፡፡ ሐኑንን ከተቀበልኩ በኋላ፣ ቀለበት ለማየት እንሄዳለን ተባብለን ተቀጣጥረናል: ሐኑን እረፍ እንድትል ነግሪያት፣ የፈለገችውን ክፍሏ ውስጥ ሆና በስልክ እንድታዝ፣ እንዴት ማዘዝ እንዳለባት አሳይቻት፣ በዚያውም ምሳ አዝዤላት፣ ከቻልኩ ማታ፣ ካልሆነም ነገ እመለሳለሁ ብያት ልወጣ ስል እፊቴ ቁማ እጆቿን እርስ በእርስ እያፍተለተለቾ እነዚያን ዓይኖቿን እያንከባለለች እንደ ሕጻን ልጅ የምላትን ሁሉ እሺ! እሺ' ስትለኝ ውስጤ ተንሰፈሰፈ ድንገት ወደ ራሴ ስቤ አቀፍኳት፡፡ ስቅስቅ ብላ ስታለቅስ፣ እንባዩን ለመቆጣጠር እየታገልኩ ነበር፡፡ ፊቴን ሳላዞር እዚያዉ በቆመችበት ትቻት ወጣሁ፡፡ ያረፈችበትን ሆቴል ሕንጻ ከውጭ ስመለከተው ፣ አንዳች ቤተመቅደስ ነገር መስለኝ፡፡ ድፍን ዓለም ቢታሰስ፣ በዚያች ሰዓት የልቤ መሻት ደስታዬ የተቀመጠበት ከዚህ የተሻለ ቦታ አይገኝም። ከሆቴሉ እንደወጣሁ ወደ ፒያሳ ከነፍኩ፡፡ ሔራንን ከእህቷ ጋር አገኘኋት፡፡ ስለሐኑን ብዘም ኤልጠየቀችኝም:እህቷ እ

📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 ሐኑን ክፍል አስራአንድ 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 አሌክስ አብርሀም ገና እንደገባን ሔራን አቅፋ ከንፈሬን ሳመችኝ፡፡ ድንገተኛ ነበር፡፡ እናም "ይበቀሃል፡ አንዳንዴ ነገሮች ካልተውካቸው ዛሬን ማየት አትችልም" ብላ ሳቀች። ዓይኖቿን እያየሁ፣ “ለሁሉም ነገር አመሰግናለሁ!" አልኳት፡፡ "በቃ እንደዚህ ነው የምታመሰግነው" ወደራሴ ሳብኳት፡፡ ሰፊው አልጋ ላይ ተያይዘን ወደቅን ለዓመታት እንደ ሐውልት ውስጤ ገዝፎ የቆመ የሐኑን ፍቅር፣ ትዝታ እና መሻት ሁሉ አብሮ የወደቀ የተንኮታኮተ መሰለኝ፡፡ ከአንዲት ሴት ወደ ሌላ ሴት መሄድ መዳረሻዬ ሳይሆን መንገዴ መስሎ ተሰማኝ፡፡ ከአንዷ ወደ ሌላዋ ሲረማመዱ የመኖር ጅማሬ፤ ትንሽ ጸጸት ጋር፡፡ የሐኑን ነገር ግን የዚያን ቀን ፍጻሜው ሆነ አልኩ፡፡ ሔራን አንገቴ ሥር ተሸጉጣ በሹክሹክታ የምታወራውን ብዙ ብዙ የፍቅር ቃል ወንድነቴ ያደመጠው፣ ለሞተው ፍቅሬ እንደሚነበብ የሕይወት ታሪክ ነበር፡፡ ዓይኖቼን ስከድናቸው የሒራን ጠይም ሰውነት የሐኑንን ቅላት ለብሶ ይታየኛል፡፡ማንን እንደምክድ እንጃ፤ የሆነ ክሕደት እየፈጸምኩ መስሎ ይሰማኛል ፡፡ ሔራንን በተለያየ ልብስ ላስባትና ሐሳቤን ልመልሰው በቁንጅናዋ እራሴን ላማልል እታገላለሁ፡፡ “ሔራንኮ ናት ከሥርህ ያለችው፣ያቺ ምድረ ወንድ የሚያፈጥባት ጠይም ሳቂታ ሔራን ቆንጆዋ ... ሔራን" እለዋለሁ ለራሴ። ውብ ከንፈሮቿን፣ አንዳች ንዝረት የሚለቁ ዓይኖቿን፣ ማንንም ወንድ የሚፈትኑ ጡቶቿን ባወጣ ባወርድ፣ በእጆቿ ፋይል ይዛ በጉርድ ቀሚስ ወዲያ ወዲህ ስትል ብቻ ነው የምትታየኝ፡፡ ከላያችን ላይ የደረብነውን አንሶላና ምናምን ብገልጠው፣ በግራና በቀኝ እጇ ፋይል እንደያዘች፡ ከነጉርድ ቀሚሷና ከተረከዘ ረጅም ጫማዋ፣ ከሥሬ የተኛች መስሎ ነበር የሚሰማኝ፡፡የሆነ ቢሯችን ውስጥ መሬት ለመሬት የሚሳብ የኮምፒውተር ገመድ ጠልፎኝ እላይዋ ላይ የወደኩ ዓይነት፡፡ ከሔራን ጋር በአዲስ “ፍቅር" መክነፍ ጀመርን፡፡ በተገናኘን ቁጥር የመጀመሪያ ሥራችን አልጋ ላይ መውደቅ ነበር፡፡ ለስሙ ፍቅረኞች ነን እንጂ በሳምንት ውስጥ የሚበዙት ቀኖች አዳሯ እኔ ጋር ነበር፡፡ ቅዳሜና እሁድ አብረን ነን፡፡ ቤቱን እየገዛች በምታመጣው እቃ ሞላችው፡፡ ከማብሰያ እስከመኝታ ቤት፡ የሔራን አሻራ ያላረፈበት እቃ የለም፡፡ቤቱ በወራት ውስጥ፣ አስር ዓመት በትዳር የቆዩ ባለትዳሮች ቤት መሰለ፡፡ ቁምሣጥኑን ስከፍተው፣ ከእኔ ልብስ ይልቅ የሔራን ይበዛ ነበር፡፡ ወርቃማ የፀጉር ዘለላ የማይገኝበት የቤቱ ክፍል የለም፡፡ ከእሷ አልፎ እህቶቿ ቅዳሜና እሁድ እየመጡ፣ ቡና አፍልተው ሲያውካኩ ውለው ይሄዳሉ፡፡ ልክ ዛሬ እንደተወለደ ሰው፤ ነፍሳቸው ስለነገ ብቻ የሚጨነቅ፣ ወደኋላ የሚባል ነገር የማያውቁ ልጆች ናቸው፡፡ ሲመጡ ደስ ይለኛል፡፡አንዳንዴ እንዲያውም እራሴ እየደወልኩ “ምነው ጠፋችሁ?” እስከማለት ደርሼ ነበር፡፡ የሐኑን ነገር እየደበዘዘ ሄደ፣ ከአእምሮየ የጠፋ እስኪመስለኝ፣ የሐኑንን ጠረን በሔራን ጠረን የመለወጥ ትግል ላይ ነበርኩ፡፡ ወይም ሔራን እራሷ የነብሴ ጥጋጥግ የተገነባዉን የሐኑን መታሰቢያ ሁሉ እያፈራረሰች የራሷን አዲስ መንግሥት እየተከለች ነበር…እንጃ! አንዴ ሜዳ ሁኛለሁ.…የፈለጉትን ሲተከሉ ሲነቅሉ ተው የሚል ወኔ አልነበረኝም፡፡ ሔራን ፈጣን ናት፡፡ ቆሜ ማሰብ እንኳን እስከሚያቅተኝ፣ ጥድፊያዋ ለጉድ ነበር፡፡ ምንም ነገር ትበለኝ አደርገዋለሁ፤ በራሴ አስቤ ግን አንድም ነገር አላደርግም፡፡ እንስፍስፍ ካለ ፍቅር ይልቅ፣ ራሴን እሷ ላይ ጥዬ ያደረገችኝን ታድርገኝ ወደሚል ስሜት ያዘነበለ ግንኙነት ነበር በመሃላችን የነበረው፡፡ “ከቤተሰቦችህ ጋር አሰተዋውቀኝ አለችኝ፣ ወስጄ አስተዋወቅኋት፡፡ ወደዷት! አሁን ገና የምትሆንህን አገኘህ ተባለ፡፡ ከቤተሰቦቿ ጋር ወስዳ አስተዋወቀችኝ! የገደል ስባሪ የሚያካለዉ ወንድሟ ቀልቡ ወደደኝ፡፡ እውነቱን ለመናገር እኔም ወድጄው ነበር፡፡ የዓለም ቀልድ ሁሉ እሱጋ ነበር፡፡ ውሃ ቀጠነ ብሎ ከሰው ጋር ከመደባደብና ከመታሰር በተረፈው ጊዜ ሁሉ፣ መሳቅ ሥራው ነበር፡፡ በድፍን ከተማው በሚገኝ ፖሊስ ጣቢያ ስሜ በዋስትና ለመመዝገብ የበቃው፣ ይኼው ልጅ በታሰረ ቁጥር ለማስፈታት ስል ነበር፡፡ እሱም ታዲያ ለገላጋይ አስቸግሮ ዘራፍ ሲል፣ እኔ ከተናገርኩት ግን አደብ ይገዛ ነበር፡፡ "እሰቲ ይሄንን ልጅ አንድ በለው፣ አንተን ነው መቼም የሚሰማው ትለኛለች" ሔራን፡፡ የሆነ በቤተሰብ ድር የመተብተብ ሳላገባት በቤታቸው የምከበር ወሳኝ ሰው የሆንኩ መስሎ እንዲሰማኝ የማድረግ ጨዋታ፡፡ አልናገረው እንጂ በዙሪያየ የምታደራው ድር ነፍሴ ይገባታል፡፡ እጅ የሰጠን ሰው ለመማረክ የምትደክመው ነገር ይገርመኛል፡፡ እንደሷው ፍጥን ካሉ ሁለት ቆንጆ እህቶቿ እና እናቷ ጋር ተዋወቅሁ፡፡እንደ አስከሬን ለአራት ተሹመው ወደቀብሬ እያዳፉ የሚወስዱኝ እስኪመስለኝ ድረስ ወሬያቸው ሁሉ ሰርግና ጋብቻ ብቻ ነበር፡፡ በመጨረሻ ሔራን እራሷ "እስከመቼ ነው እንዲህ የምንኖረው?ለምን አንጋባም!?” አለችኝ፡፡ ብንጋባ ከዚህ የተለየ ምን ይመጣል ብዬ ተስማማሁ፡፡ሔራንን ወድጃት ነበር፡፡ የማልወድበት ምንም ምክንያት አልነበረኝም፡፡ የማላገባባትም እንደዚያው፡፡ እናም “ልክ ነሽ እንጋባ!” አልኳት፡፡ መውደድ ብቻ! ልክ እንደምወደው ምግብ፡ልክ እንደምወደው ፊልም፣ እንደምወደው ልብስ፣ እንድመወደው ምናም ሔራንን ወደድኳት እናም እንጋባ ስትለኝ እሽ አልኩ፡፡ “ጠይቀኛ ሽማግሌ ላክ፤ለምንድን ነው እኔ የሆነ ነገር እስከምል የምትጠብቀኝ?" ወደ ትዳር የሚወስደውን መንገድ እጄን ይዛ መራችኝ፡፡ ባለማመደችኝ ድገተኛ አጠያየቅ፣ ሰው በተሰበሰበበት "ታገቢኛለሽ ወይ?" ብዬ ተንበርክኬ ጠየኳት፣ እስካሁን የሚገርመኝ ለምን እንዳለቀሰች ነው፡፡ ያዩን ሁሉ አጨበጨቡ፡፡ ወደቤተሰቦቿ ሽማግሌ ላክሁ፡፡ ሽማግሌዎቹ ወደነ ሔራን ቤት ሲሔዱ ፣ሔራን እና እኔ ኤልጋችን ውስጥ ነበርን፡፡ ሽማግሌዎቹ ደውለው "እንኳን ደስ ያለህ ተሳክቷል” ሲሉኝ “ምኑ?” የሚል ቃል ሊያመልጠኝ ከከንፈሬ ጫፍ ነበር የመለስኩት፡፡ ሔራን ታዲያ ደረቴ ላይ እንደተለጠፈች (የልብ ምቴን የምታዳምጥ ይመስል) "ብዙም ደስ ያለህ አትመስልም” አለችኝ። ቤተሰቦቻችን ደስታ አናታቸው ላይ ወጥቶ ሽር ጉድ ማለት ጀመሩ፡፡ እንደ ሰርግ የሚያስጠላኝ ገር የለም፡፡ በሩቁም እፈራው ነበር፡፡ እየተጎተተ መጥቶ ቤቴ በር ላይ አንድ እግሩን አሳረፈ!! አንድ ምሽት ከሔራን ጋር እራት እየበላን፣ ስለሚዜ ፡ ስለቬሎ፣ ስለኣዳራሽ፣ ስለ ጥሪ ካርድ ስለቀለስት ስናወራ (ስለ አንድ ነገር ሺህ ጊዜ ደጋግሞ ማውራት እንዴት ይሰለቻል) ድንገት ስልኬ ጠራ፡፡ ዓይኔን እንደዋዛ ጠረጴዛው ላይ ድምፁን አጥፍቶ ወደሚበራው ስልክ ላከሁ፤የልቤ ምት የቆመ ነበረ የመሰለኝ፡፡ሐኑን…! ስሟ አልነበረም፣ከስልኬ ላይ ካጠፋሁት ቆይቻለሁ፡፡ ቁጥሮቹ እነዚያ ስምንት ቁጥርን የትም ስመለከት፣ልቤ በኃይል እንዲመታ ያደረጉኝ ሦስት ስምንት ቁጥሮች ያሉበት ስልክ ቁጥሯ፡፡ ልጎርስ ያዘጋጀሁትን ጉርሻ ወደ ሰሃኑ መልሼ ተነስቼ ወጣሁና፣ አንድ ጥግ ላይ ቁሜ አነሳሁት፡፡ "ሄሎ" ያ በደም ሥሬ ውስጥ የሚፈስ የሚመስለኝ ድምፅ ከእግር ጥፍሬ እስከ እራስ ፀጉሬ ሲነዝረኝ ተሰማኝ፡፡ ሌላ ምንም ሳትተነፍስ አእምሮዬ ከተለያየንበት ቀን እስከዚያች ቅጽበት ድረስ የነበረ ታሪኬን ሁሉ ሰርዞ ከቆመበት ማሰብ ጀመረ፡፡ መቸ ነው ከሐኑን ጋ የተለያየነው? ከትላንት ወ

ዲያ?ትላንት? ቅድም? ወይንስ አልተለያየንም? "ሐኑን?" "አታውቀኝም ብዬ ፈርቼ ነበር" ድምጿን ስሰማ አለቀለት፣ ሞተ፣ ያልኩት ትዝታዬ ሁሉ አፈሩን አራግፍ ሲነሳ ይሰማኝ ነበር... ይቀጥላል...... @yotor123 @yotor123 @yotor123