.DARKMOON.

کسی نمی‌داند در این مدت چه توانی خرج کرده‌ام تا مقابل افکارم بایستم و یکباره همه چیز را تمام نکنم.

غما زیادن بابا دارن منومیگان نمیره یادم بابا جایی نبودی بام.

طومار صبر من به نهایت رسیده است.

نه عزیزم درست نشد، فقط انقد تکرار شد عادت کردم.

‏به قدری از همه‌چیز خسته‌ام که اگر می‌توانستم، بدون لحظه‌ای درنگ همه‌چیز را ترک می‌کردم، حتی خودم را.

حضور۳نفر تو زندگیم مثل نوره‌ تو تاریکی..🫀

خیلی برام ناراحت کنندس که یسری آدما که خیلی دوسشون داشتم کارایی کردن که دیگه دلم باهاشون صاف نمیشه یا نمیتونم حس قبل رو بهشون داشته باشم. یعنی هر چی به درست شدن روابط فکر میکنم به این نتیجه میرسم که تنها راهش این بود که از اول خراب نمیشد.

دیگه ملاتونین هم تاثیری نداره..🫠

همزمان گیج، خوشحال، خسته، کلافه، مبهوت، خشمگین، متاسف و نگرانم.

من معمولا خیلی میخورم! بیشتره حرفامو میخورم، بعد این حرفا همش توی ذهنم میپلکن، شبا اونقدر پرسه میزنن که به خودم میام میبینم صبح شده. خیلی کم پیش میاد یه نقطه امن پیدا کنم بتونم اونجا یه حجم کنترل شده ای از این فشار رو تخلیه کنم، معمولا یا پیش نمیاد یا اگرم بیاد اونقدر با شدت اینکارو انجام میدم که باعث بشه دیدگاهی که نبست بهم ایجاد میشه اونی که هستم یا میخام نباشه. پس ترجیح میدم به خوردن ادامه بدم، خوردن تک تک کلماتی که از پس ذهن فرتوت من میگذرد.