Перезагрузка

тонгга илдирарлар мингта дуони у кўтарилар ёввойи ўрдаклару чурраклар билан маюс хотирага боғда пуштиранг шафтоли гуллар онам бошига ёпар кўзгуни шиша ортидан чиқиб келар мингта алишер ва мингта қаноат биттагина дилшод қолади қовурғаси қийшайган дарахт ҳуштак чалади туш кўраман тушимда отлар занжирга боғланган ўсимликни қўпориш учун тер тўкар жалойирнинг замини остида илон ғимирлайди отам москвадан ёзар қиш қаттиқ келармиш оч эмиш арвоҳларнинг бари фақат боғни қуршаб олар пуштиранг еллар бобомнинг суяклари кўкариб чиқади оқбадан ёнғоқлар кўкка бўй чўзар суяклар кўз очар ва дунёни кузатади жин қиёфасида ауууф, уч тилак тила бирортасин қилмасман бажо эски тоғорага эгилар бибим бошида минг ўрилган отнинг ёли эртаклар жалойирдан бошланади ҳақ тугайди унда батамом мен узилиб қолганман вақтдан алфайз

мен чарчадим қизим қучди қўлларини боғлаб бўйнимга худди бўйинбоғдек осилди оёқларини шалвиратди оёқлари ҳавода осилди кўзларида қувонч порлади икки шохга айланди сочлари ва биз айландик у қийқириб кулди мен ҳам кулдим унинг айлана кўйлаги ҳавога кўтарилди унинг ўзи айлана кўйлаги каби ҳавога кўтарилди кейин кейин бизнинг бошимиз айланди у бўйнимдан тушди ёнимга ўтирди биз машиналарни санадик машиналар ғизиллаб ўнг томонга ўтди ғизиллаб чап томонга ўтди у оқ мошиналарни санади қора мошиналарни мен ва... мен ютқиздим у яна қувонди кўзлари чизиқча бўлиб кулди кейин ухлаб қолди қўлларимда енгилгина оппоққина кўйлакчада пардек юмшоқ бўлиб пишиллади мен чарчагандим уйга томон кеттим қўлимда юк билан

Нақ устоз таржимонлага ўхшатишса бир қоп семирасанда) айниқса танбал ва ишёқмас бўсангу, бир маҳаллар қилган ишингга мақташса. яна таржимала қиворгиларинг келади. озгина ҳовурим босилсин, ўтиб кетар, а🫠🫠 Усмонипни мақтовлари учун пивохўрликка таклиф қиламан. у манга қандай қилиб иштиёқ топишни ўргатса, ҳамма бахтли бўп кетарди🥴🥴

Yaqinda shu kitobni oʻqib tugatgandim. Tasssurotlar juda oʻzgachaligidan nima yozsam ekan, deb oʻylab yurdim. Axiyri fikrimnk rasmiy ohangda emas, taqriz yo maqola shaklida emas qisqa va loʻnda qilib yozishni maʼqul topdim. Menimcha, bu kitobning ikkita yutugʻi bor: 1) uni Uilyam Saroyan yozgani; 2) uni Alisher Fayzullayev tarjima qilgani. Menga avvalo Saroyanning ifoda uslubi, shirin tili yoqdi. Bu muallifning boshqa asarlarini topib oʻqish istagidaman. Lekin bu hikoyalar Alisher aka emas, boshqa tarjimon oʻgirganida, ehtimol, bu qadar zavq olmasdim. Ochigʻi, oxirgi yillarda chiqayotgan tarjima asarlar ichida hali bunaqa silliq, toza tarjima koʻrgan emasdim. Koʻrgan boʻlsam ham ustoz tarjimonlarda koʻrganman xolos. Tarjimani zamondoshimiz emas, bundan 40 yilcha oldin biror katta tarjimon qilganday tuyuladi. Matn juda ravon, Saroyanning har bir qahramoni naq oʻzbekcha sayragan, soʻzlar oʻz oʻrnida qoʻllanilgan. Bu kitobni oʻqimasangiz boʻlmaydi. Goʻzal tarjimani koʻzga surish kerak! @usmonosphere

эсимга тушди мен ўшанда тилдан қолгандим баҳор ифорлари менинг ўпкамни тўлдирди ўпкам ўрнига тўлди ҳавога елим халталар ва ўша елим халталар баҳор ифори билан тўла ҳолича баҳор эпкинларида шабода ритмида рақсга тушди айланди гир-гир бошим устида тўкилди дув-дув бошим устига баҳормиди фаслмиди у мен миқ этмадим юрагим увишди қайдандир салқин келди юрагим увишди ақлдан озсам керак деб ўйладим салқин турди ёз ўтиб кетган экан йиғлагим келди аммо миқ этмадим кутдим нимадир содир бўлиши керак эди у ним а эди мен тепада худо бор деб ўйлабман худо сайёранинг устидаги етти қават осмон устидан соқолини селкиллатиб пастга йиғламоқдан бери менга бечора болакайга қараб хўрсиняпти деб ўйлагандим хато экан кўнглим айний бошлади қуссам енгил бўлардим авваллари аммо бу сафар қанча воқеани қусдим сўзларни қусдим одамларнинг нигоҳлари буралиб чиқди онам айтдики мен ҳали ўлганим йўқ хурсандлик туймадим аммо касал одамдек касалимни юқтиргим келди бир қизни ўпдим ва бошқасини ҳам униси сергап бўлди буниси тилдан қолди мен тилдан қолганига ачиндим ҳомиладан қорнимас кўзлари қаппайди мен тилдан қолгандим ўшанда эсимга тушди аммо бунча бурроман ҳозир ва бунча аянчли урар юрагим

бугун йўқотилган авлоддан бир одамни топдим. хайрулло файз: аввал фақат шоир ва ракурсни зўр биладиган, фотода ҳам поэтикани инжа ҳис қиладиган одам деб билардим, шундай таниганман. аммо бир ҳикоясини ўқиб ғалати бўп қолдим. туш, бу ман учун ҳамма нарса эди. ман тушларимни ипдек териб реалликка кўчирса, реаллик билан аралаштирса бўлади деб ҳисоблардим. аммо бу файлда тушни реалликкамас, поэтикага аралаштирса ҳам бўлиши шакли келтирилган. ўқинглар, ман яна кўрай. п. с. акани китоби чиқмаган. аммо адабиёт ва санъатни бу сонида олим отахон ҳикоя муаллифи билан бир йилдан бери танишлигини ва шунча пайт ичида у ўнга яқин ҳикоя қоралаганини, битта қиссасини ҳам ўқиганини таъкидлайди. манга қизиқ, шулар қани? кейинроқ стил ҳақида яна бир нималар ёзаман

менинг ғамгин фоҳишаларим хотираси ғамгин фоҳишаларимни хотирлаб ғамгин маъшуқаларимнинг ёди (сағал маънавиятли экан) маркес йигирма йил давомида бирон нарса эълон қилмай, охирги иши шу бўлган. кўп тилларга таржима бўлган, ҳатто эронда "фоҳиша" сўзидан қочиб бўлса ҳам таржима қилинган ва одамлар орасида катта қизиқиш билан ўқилган. маркес 2 та нарса ҳақила ёзади доим. 1. ёлғизлик: унинг ҳамма қаҳрамонлари ёлғиз, ёлғтзликнинг юз йилида у бутун бир авлоднинг, қариндош уруғнинг ўзаро ёлғизлигини тасвирлайди. полковникка ҳеч ким ёзмайди, патриархнинг кузи, ўн икки сайёҳ ҳикоялар, улуғ она жанозасидаги ҳамма ҳикоялар қаҳрамонлари ёлғиз ва бечора. 2. муҳаббат: унинг ҳар бир қаҳрамони муҳаббатга зор. севишга ва севилишга эҳтиёжи бор. таскин олишга,умид қилишга, бош қўйишга кимидир бўлишини истайди. ошкора қотиллик қиссасидаги йигитнингда аслида севгига эҳтиёжи бор, аммо унда қўрқув ҳам бор: ўшанинг учун у ўйин қилади, қочади. ва ўлдирилади ҳам. бу икки базавий йўналиш маркесни буюк қилган, чунки дунёнинг исталган чеккасидаги одам уни ҳис қила олади. у авваламбор ёлғиз ва унинг муҳаббатга нисбатан битмас туганмас эҳтиёжи бор. албатта, маркес бунданам ташқари жуда инжа ҳис қилувчи ва жуда уста тасвирловчи ҳам. унинг ёзганлари поэтика билан суғорилган, худди ўлаётган одам ҳақидаги шеърни ўқиётгандай туюласан. куинни қўшиғини эсланг. қандай дард. бахтиқаро фоҳишаларимнинг бош қаҳрамони 90 га кирган чол. ва у ўз туғилган кунида ўзига бокира қиз билан ётоғини баҳам кўришни совға қилишни истайди. у 90га киргунча биронта аёлга боғланмаган. у севишдан қўрқади: унга ҳалал беради деб ҳисоблайди. худди маркеснинг ўзига ўхшайдиган чол бир газетанинг ёзари ва у ўзидаги бор салбий энергияни кўча аёлларида чиқаради. қисса бошида у ҳар қандай аёлга хизмат ҳақини беришини, одатдагидан кўпроқ беришини таъкидлайди: бир гап бор эди, аёл билан қилинган ҳар қандай яқинликнинг ҳиссаси доим тўланади, пул биланми, вақт биланми, мақсад биланми, аҳамиятсиз, деган. аммо чолнинг бир аёлга, севгига доим эҳтиёжи бўлган ва у умрининг якунига етганда, ва эҳтимолки энг балоғатга етган пайти ёш ва гўзал қизга ошиқ бўлиб қолди. бу ошиқлик кўпроқ оталикка ўхшайди, эҳтимол манга шундай туюлган. аҳамиятлиси, одам минг қочгани билан бир бошқа одамнинг ичида ўсишни, улғайишни истайди ва худди касал каби бунга мубтало бўлади. яшашнинг бор мазмуни ҳам шу. севги. инсоният тирик қолиши учун, нимагадир суяниши учун, умид қилиши учун севиши лозим. севиш бу ортидан авлод қолдириши учун тана кимёси ўйнаб излаб топган муаммо эмас, бу руҳнинг излами. яъни, танмаҳрамликдан кўра қалб маҳрамлиги юқори ва ҳеч қачон ундан воз кечиб бўлмайди.

doimgidek hammadan keyin qo‘yaman, ba'zida alam qiladi ammo xuddi bolalarimmi ko‘targandek turishimni. manimcha, oylik olgandayam buncha odam xursand bo‘medi)) xullas, book.uz da 10 sanadan sotuvda ekan. narxi 80 ming atrofida. qattiq muqova, 912 bet, kaneshna arziydi

Qanday baxtlimiz)

сиз ердасиз. бунга қарши бирон дори йўқ. самуэл беккет