🍃🖊 اتاقک فیروزه ای🍃

بهش گفتم این چیه دستت؟ گفت درخته! گفتم نه خاله، برگ درخته! و خب یاد گرفت بگه برگ درخته! امروز یهو چشمش بهش خورد که انگار از دستش افتاده بود و یادش رفته بود با‌خودش ببره❤️ و خب از یه همچین چیزی خوشحال شدم! دخترا میتونن همینقدر ساده‌ و لطیف دنیا رو قشنگ کنن! بله سواستفاده از عنوان امروز در متن مستتر است! پ.ن: از زیبایی‌های خاله‌این دخترک بودن❤️ #روزمرگی

می‌توانستم متن ادبی بنویسم. می‌توانستم از دنیای رنگ‌های صورتی بگویم،از باور جان داشتن عروسک‌ها، از همان لحظه‌هایی که وسط خاله‌بازی چایی که نیست را در لیوان‌های پلاستیکی می‌ریزد و تو مزه‌ی اصیل‌ترین چای گیلان را می‌چشی. می‌توانستم برایت آن لحظه‌ای را تصویرکنم که خسته در خانه را باز می‌کنی و با جیغ و داد به سویت می‌دود و تو جان می‌گیری. می‌توانستم برایت از آن بخشی از دنیا بگویم که با کش مو و شانه جلویت می‌نشیند تا موهای تازه درآمده‌اش را ببندی یا از آن لحظه‌ که از مو پشت گوش انداختن‌ با عشوه‌اش دل ضعفه میگیری. میتوانستم برایت از لحظاتی بگویم که به برکت وجود دختربچه‌ای همراهشان،لطیف تر می‌گذرند. لحظه‌هایی مثل مادری کردن برای یک دختر، مشخصا آن زمانی که خسته سرت را به پشتی مبل تکیه داده‌ای و دستان کوچکی روی زانوهایت را ماساژ می‌دهند تا خستگی را از تنت بیرون بکشند. یا می‌توانستم برایت پدری کردن برای موخرگوشی‌ها را تصویر کنم مشخصا آن زمانی که کنج آغوشت جمع می‌شوند و تو حس می‌کنی عمیق ترین قدرت دنیا همانجاست، در سینه‌ات که تکیه‌گاه سر اوست. می‌توانستم برایت از داستانی بگویم که یک دختر گوشه‌ی دامن عروسکی‌اش را گرفته و به زندگی، نفس می‌دهد. اما نمی‌خواهم! نمیخواهم از خیال‌های فانتزی که بوی توت‌فرنگی می‌دهند حرف بزنم. حتی نمیخواهم برایت از آن گوشه‌ی دنیا بگویم که مثل رد ریمل روی گونه بعد از گریه‌کردن، حال برخی را سیاه می‌کند. می‌خواهم از یک باید حرف بزنم. از یک الزام. از یک مهارت که بلد نبودند به ما یاد بدهند و ما موظفیم که یاد بگیریم و آموزشش بدهیم. ازاینکه دختران ما نیازمند شنیدن قدرت درونی‌شان هستند. تا به سودای برق تابلوی نئونی یک نفر عقایدشان را به تاراج نفرستند. ماموظفیم به آموختن عزت نفس. به آموختن مفاهیم زندگی. که یک روز پشت فرمان ماشین تمام اعتمادبه‌نفسش با یک حرف از ماشین بغلی فرو نریزد. تمام حرف من همین چندثانیه‌ای‌ست که جایش میان بازی کودکانمان خالی مانده. اینکه عادتش دهیم به خودش بگوید: تو باهوشی. تو زیبایی. تو قدرتمندی.تو شجاعی. تو برای انجام هرکاری توانمندی و... اینکه بیشتر از هرآدم دیگری بلد باشد به خودش بگوید: منِ عزیز من عاشق تو هستم. آن‌وقت برای آرزوهایش،گرچه از همراه استقبال می‌کند اما دنبال یک دست معجزه‌گر نیست. یا برای تایید زیبایی‌اش که یک نیاز فطری‌ست دنباله‌ی نگاه آدم‌ها را نمی‌گیرد. چون خودش را دارد. من از یک الزام حرف می‌زنم. از یک تربیت. از آغاز فرهنگی که می‌گوید: "من وجودم را دوست دارم" ‌ #عطیه_کشاورز پ.ن: بازنشر به مناسبت امروز دخترا روزتون مبارک❤️😍 @atiehkeshavarz

این آخر هفته یکی از شلوغ‌ترین آخر هفته‌های تهرانه، اگه گفتین چرا؟

مدام از خودم می‌پرسم چرا اینجا کمتر می‌نویسم و چرا اساسا این بخش زیستم کمرنگ شده و خب این برنامه‌ی امروزم بوده! در راستای اون پویش با خودت مهربان باش و منصف برخورد کنی که تو پست سال نو براتون نسخه پیچیدم، عرض می‌کنم خدمتتون!!! #به‌خودت‌سخت‌نگیر‌دختر !!! پ.ن: گفتم شاید شما هم به تذکر احتیاج داشته باشین #روزمرگی @atiehkeshavarz

در مخیلم نمی‌گنجید مشمول ۲۷ اردیبهشت بشم! ولی خب زندگی گاهی غیرقابل‌پیش‌بینیه دیگه!

این وویس از رضا کیانیان هست که میگه "آدم خسته میشه گاهی و..." این رو میشه به عنوان موزیک متنم استفاده کرد!

مدت‌هاست استوری نمیذارم اما همه‌جا عکس‌های استوری‌خور میگیرم! کاش بدونم چرا

از اکسپلور هم بدم میاد چون همه‌ش دریاست و موزیک سنتی به کنارش

از اینستاگرام بدم میاد! همه اصفهان و شیرازن🤧

کاش برگردم به اون دورانی که اینجا زیاد حرف می‌زدم! یه زمانی اینجا خط آخر بود!!!