بانگ نای(بلاغ) محمد حیدری رنانی

✍️ محمد رنانی ازاین نظر بی نظیر هستیم که این همه خیانت به اقتصادمردم می شود وباز هم وعده های پوچ و تهی استمرار دارد به خدا هر رئیس جمهوری بود و این همه بدبختی را به سر مردم آورده بود، یا استعفا می داد یا از سر خجلت و شرمندگی سکته می کرد اما آنقدرحالشون خوبه که هنوز وعده سرخرمن می دهند @A_pajhohi

‏آیا اندیشمندان قبل ازانقلاب در اوج احساسات مردمی، شرایط سه یا چهار دهه یِ بعد از انقلاب را به نحو صحیح پیش بینی کرده اند یا آنها نیز غرق در احساسات انقلابیون گری افتادند؟ و عکس العمل آنها در آن زمان و شرایط خاص، چه بوده است؟ بوده اند کسانی که با ژرف نگری عالمانه یِ خویش، هر چند مخالف استبداد و حکومت محمدرضا پهلوی بوده اند، ولی در مرتبه ایجابی و ایجاد حکومتی نوپا نیز انتقاداتی داشته اند حتماً نامه مرحوم مصطفی رحیمی در۲۵دیماه ۵۷ یعنی یک روز قبل از فرار شاه و۲۷روز قبل از انقلاب را بخوانیم،تا کمی به عمق تفکرات و نظرات اندیشمندان ایران زمین پی ببریم و بدانیم وقتی احساسات توده آتشفشانی عمل می کند، نقش عقلانیت و دعوت به اندیشه کاری بس سترگ است که توسط انسان‌هایی که عالم به زمان خویش هستند انجام می شود ‏آیت الله مطهری در کتاب آینده انقلاب اسلامی ص ۲۴۱ با خیالی آسوده از اینکه حکومت آینده بدست روحانیت نیست درجواب نامه مرحوم مصطفی رحیمی می گوید: "نویسنده (رحیمی) حکومت اسلامی را با حکومت روحانیون اشتباه کرده است! معلوم نیست از کجای کلمه «اسلامی» مفهوم حکومت روحانیون استفاده می‌شود! " ‏یعنی مرحوم شهید مطهری مثل بسیاری از انقلابیون دیگر، نامه مرحوم رحیمی را جدی نگرفت، چون معتقد بود حکومت ج ا بدست روحانیت نیست و احساس خطر مرحوم رحیمی بی مورد است آیت الله مطهری معتقدبود: جمهوری اسلامی با توجه به محتوای انسانی اسلام، هرگز جمهوری را طبقاتی نمی کند.(همان ص ۲۴۲) #محمد_حیدری_رنانی ‎ #جمهوري_اسلامي @bange_nay

‏آیا اندیشمندان قبل ازانقلاب در اوج احساسات مردمی، شرایط سه یا چهار دهه یِ بعد از انقلاب را به نحو صحیح پیش بینی کرده اند یا آنها نیز غرق در احساسات انقلابیون گری افتادند؟ و عکس العمل آنها در آن زمان و شرایط خاص، چه بوده است؟ بوده اند کسانی که با ژرف نگری عالمانه یِ خویش، هر چند مخالف استبداد و حکومت محمدرضا پهلوی بوده اند، ولی در مرتبه ایجابی و ایجاد حکومتی نوپا نیز انتقاداتی داشته اند حتماً نامه مرحوم مصطفی رحیمی در۲۵دیماه ۵۷ یعنی یک روز قبل از فرار شاه و۲۷روز قبل از انقلاب را بخوانیم،تا کمی به عمق تفکرات و نظرات اندیشمندان ایران زمین پی ببریم و بدانیم وقتی احساسات توده آتشفشانی عمل می کند، نقش عقلانیت و دعوت به اندیشه کاری بس سترگ است که توسط انسان‌هایی که عالم به زمان خویش هستند انجام می شود ‏آیت الله مطهری در کتاب آینده انقلاب اسلامی ص ۲۴۱ با خیالی آسوده از اینکه حکومت آینده بدست روحانیت نیست درجواب نامه مرحوم مصطفی رحیمی می گوید: "نویسنده (رحیمی) حکومت اسلامی را با حکومت روحانیون اشتباه کرده است! معلوم نیست از کجای کلمه «اسلامی» مفهوم حکومت روحانیون استفاده می‌شود! " ‏یعنی مرحوم شهید مطهری مثل بسیاری از انقلابیون دیگر، نامه مرحوم رحیمی را جدی نگرفت، چون معتقد بود حکومت ج ا بدست روحانیت نیست و احساس خطر مرحوم رحیمی بی مورد است آیت الله مطهری معتقدبود: جمهوری اسلامی با توجه به محتوای انسانی اسلام، هرگز جمهوری را طبقاتی نمی کند.(همان ص ۲۴۲) #محمد_حیدری_رنانی ‎ #جمهوري_اسلامي

بر گذشته ای که از آقای رئیسی دفاع کردید اصرار نورزید؛ مصلحت کشور و انقلاب را برتر بدانید. طبق اصل ۸۴ قانون اساسی شما در مقابل همه مردم مسئول هستید و مردم تحمل این اوضاع دشوار را برای کشورِثروتمند اما مردمی فقیریا به سوی فقر نمی پسندد طبق اصل ۸۸ قانون اساسی شما حق سوال از رئیس جمهور دارید؛ چرا سوال واستیضاح نمی کنید؟ آیا به نظر شما وضعیت کشور و مدیریت دولتمردان خیلی خوب و عالی است؟ یا خدای نکرده در جریان وخامت اوضاع هستید و استراتژی بقاء سکوت اختیار کرده اید و برای خود آینده ای آباد و قابل پیشرفت دنیوی توهم کرده‌اید؟ اینچنین مباد که اگراین چنین است وای بر انسان های دنیا طلب. آیا 31 نماینده در مجلس وجود ندارد که بتوانند طرح استیضاح رئیس جمهور را رقم زنند؟ مطمئناً اگر سریع دست به کار شوید تنها سرمایه باقیمانده که اقبال اقلِ مردم به سوی شما است نابود نخواهد شد و به دنبال آن مردم به کشور و مسئولان آن امیدی مضاعف پیدا خواهند کرد. اگر این چنین سکوت و تغافل کنید یا مصلحت سنجی نمایید به یقین نه تنها در راس امور نیستید، بلکه در سیر قهقرایی خود نابود خواهید شد. نباید چنین اتفاقی بیفتد که مردم از عملکرد شما هیچ امیدی شما نداشته باشند و با نفرین و بدنامی سرگذشت بد شما را رقم زنند. اللهم انی اعوذ بک من سبات العقل والحمدلله رب العالمین #محمد_حیدری_رنانی یکم اسفند ۱۴۰۱ شمسی @bange_nay

چه باید کرد و چه کسی چه باید کند؟ گاهی باید دستها را در گوش کرد تا نشنوی و مشغول کار خود شوی و گاهی باید فقط شنید و گذشت؛ گاهی هم باید شنید و تغافل کرد؛ ولی گاهی باید فقط گفت وگذشت، اما گاهی بالاتر ازگفتن، باید فریاد کشید به آنچه اطراف ما می گذرد؛ فریادی که بر سرِ این کشور آمده است. به دنبال مقصر نیستم که مقصرهایی همچون احمد جنتی و دیگرهمکارانشان درشورای نگهبان و برخی مسئولین در حاکمیت، با تایید و تقویت کسی که حتی یک روز هم کار اجرایی نکرده بود، او را بر بالاترین مسند قوه اجرایی کشورنشاندند، تا شاید دولتی انقلابی ومجلس و دولت و قوه قضاییه یکدست ایجاد کنند و هیچگاه به تبعات و توالی فاسده آن نیندیشیدند. به جرأت و جسارت و شهامتِ آقای رئیسِ اقلِ جمهور هم، مشغول نمی شوم که برای من، خود درد سهمناک و هولناکی است. کشور در شرایط عادی نیست؛ هرچند برخی نه تنها شرایط را عادی می بینند، بلکه قطار انقلاب را با سرعت هرچه بیشتر، به سوی اهداف عالیه معرفی می کنند. در این شرایط چه باید کرد؟ و چه کسی باید کاری کند؟ عموم مردم کوچه و بازار که در شرایط فعلی از حاکمیت فقط فقر و گرسنگی و تحقیر وتورم و رکود کسب و کار و افزایش مالیات و... را هدیه گرفته‌اند؛ تا جایی که برخی یا بهتر بگوییم اکثرِ آنها پشیمان از انقلاب کردن و دفاع از جمهوری اسلامی هستند، کاری بر نمی آید این مردمِ با حیا و از خود گذشته، تنها کار قانونی که قدرت بر انجام آن دارند، اعتراض مسالمت آمیز است؛ چنانچه در اصل ۲۷ قانون اساسی آمده، ولی این قانون جزئی از حروف والی است (که در علم تجوید و قرائت از آن نام می برند) نوشته شده ولی خوانده نمی شود. از طرفی اجازه چنین اعتراضاتی داده نمی شود، به فرضِ محال داده هم شود، شاید تاثیری در این رویکرد دولت و وزرای آن ایجاد نشود. مردم در این شرایط سخت غیر از خدا و شکایت به او به کدام یک از اسباب مادی و دنیوی می توانند روی آورند تا شاید گشایشی برای آنها ایجاد شود؟ چه اتفاقی برای مردم باید بیفتد که کمی از فقر خود یا همسایه و همشهری وهموطن آنها بکاهد؟ به نظر می‌رسد در این بن بست می توان حفره هایی ایجاد کرد و از بن بست راهی برای خروج ساخت. دو راهکار در این نوشته، خدمت شما عرضه می دارم. البته این دو راهکار راهکارهای اولیه هستند برای گشایش بیشتر و الا انقلابی دیگر در داخل قوانین و برنامه ها و رویکردها و ایدئولوژی های سیاسی، باید انجام گیرد تا کشور به پیشرفت و توسعه دست یابد. اما دو راهکار اولیه در شرایط فعلی: 1- اقبال مراجع وعلما و حوزویان و اساتید دانشگاه به سوی نظرمردم و اعتراض به حاکمیت جهت ترکیبی نو و تغییر رویه ۴۴ ساله دربسیاری از موضوعات اگر علما و دانشمندان امروز مصلحت سنجی کنند، یا خدا نکرده از روی ترس و آینده نگری موقعیت‌های علمی خود، حقیقتی را مخفی کنند ولب بدوزند و قبا و ردا بر سر کشند و...، هم در پیشگاه حق، هم مردم امروز وهم مردم در طول تاریخ بی آبرو خواهند شد. ای کاش آقایان علما و دانشمندان هر از چند گاهی خطبه امام حسین (ع) را در سرزمین منا که خطاب به علمای بلاد هست می خواندند؛ آنجا که فرمود: ای گروه مقتدر و نیرومند؛ شما کسانی هستید که به دانش و نیکی و خیرخواهی معروفید؛ شما واسطه حوائج مردم هستید، مردمی که نمی توانند به حقوق اولیه خود دسترسی داشته باشند؛ اینکه مردم شما را تکریم می‌کنند، آیا بدان جهت نیست که به شما برای احقاق حقوق خدا (ومردم) امیدوارند؟ وچه زیبا امام به شما عالمان می‌گوید که: ای آرزومندان به درگاه حق؛ می ترسم کیفری از کیفرهای حق بر شما فرود آید؛ زیرا شما ازکرامت خدا به منزلتی دست یافته اید که به وسیله آن بر دیگران برتری دارید؛ می بینید پیمانهای خدا شکسته شده و نگران نمی‌شوید". مبادا این قسمت جمله امام در حق شما علما واندیشمندان دانشگاهی صادق باشد که فرمودند: مصیبت بر شما از همه مردم بزرگتر است؛ زیرا در حفظ منزلت وجایگاه عالمان مغلوب شدید وکاش در حفظ آن تلاش می کردید 2- گروه دوم مجلسیان نشسته در مجلسِ شورای اسلامی هستند. شما را چه شده که به حق و عدالت قیام نمی کنید؟ اگر نمی دانید امتی که نان (نماد اقتصاد) نداشته باشد؛ معنویت (نماز و روزه) هم نخواهد داشت؟ مگر وظیفه شما نظارت بر قوه مجریه نیست؟ چه نظارتی داشتیه اید که این همه بلا بر سر کشور آمده و هیچ موکلی از شما صدایی ولو آهسته بر نقد دولت ناکارامد نشنیده است؟ شما مالیات بر مردم را افزایش داده‌اید ولی نظارت بر دولت را کریمانه چشم پوشی کرده اید در این شرایط سخت نباید مردم صدای اخطار یا استیضاح به ریاست جمهوری و وزرای ناکارآمد را از شما بشنوند؟ استیضاح کنید تا بلا های سخت تر بر کشور فرود نیاید.