مجله بین الملل

جهان سلاح زدە فرخ نعمت‌پور پا بە پای چند قطبی شدن جهان، یا بهتر بگوییم چند وجهی شدن جهان و چند پارگی آن، انگار جوامع در درون خود هم چند قطبی می‌شوند. اینکە این چند قطبی شدن ابتدا از درون جوامع، بخصوص قدرت‌های بزرگ شروع می‌شود یا از روابط بین‌الملل، مهم نیست. مهم این است هم اکنون ما بطورکلی با جهانی روبرو هستیم بشدت اتمیزە شدە و چند وجهی کە انگار دیگر نە در درون کشورها و نە در روابط میان آنها تعادلی باقی نماندەاست. بی‌گمان دو قطبی شدن در درون جوامع با همین فضا در سطح جهانی ارتباط مستقیم دارد، و نیز برعکس. یعنی پدیدە قطبی شدن در جهان با ایجاد و گسترش همان پدیدە در درون جوامع در پیوند مستقیم است. در واقع دشمن یا رقیب بیرونی، درونی می‌شود؛ و یا دشمن و یا رقیب درونی، بیرونی. گسترش راست افراطی در کشورها، از جملە با جنگ اوکرایین و برافروختە شدن کانون‌های تشنج در دنیا ارتباط مستقیم دارد. آنجا کە خطرات در ابعاد جهانی برجستە می‌شوند، گرایشی در کشورها بدنبال بستەتر کردن شرایط داخلی‌ست. یا اینکە آنجا دو قطبی در داخل شکل می‌گیرد، کشورها در پی یافتن همپالگی‌های خود در خارج‌اند تا از این طریق بە گمان خود خطر را از سر خود دور کردەباشند. آنها غافل‌اند از اینکە امنیت تنها در شرایط غیرقطبی امکان پذیر است، بقیە تنها عبارت می‌شود از مدیریت بحران امنیت. تلاش برای ترور دونالد ترامپ در آمریکا، بی‌گمان نشانە بسیار بدی از وخامت وضعیت داخلی آمریکاست. دمکراسی آمریکایی در مرحلە عدم تحمل مخالف فکری خود فرو رفتەاست. تساهلی‌ست کە از توصیفات دمکراسی و مشخصە اصلی آن شمردە می‌شود. و شاید چنین عدم تحملی، آنگاە کە اندیشەای کە با استفادە از دمکراسی بە قدرت می‌رسد و اما در فکر تضعیف همان دمکراسی‌ست، عادی بە نظر برسد. کە البتە این عین اثبات همان نگاە موجود در این متن است کە جهان دو قطبی را در تمام تاروپود آن چە در سطح ملی و چە بین‌المللی خطری جدی‌تر برای انسان می‌بیند. انگار جهان و جوامع دوبارە وارد مرحلەای شدەاند کە در آن یا باید بە نفع یک جهان دمکرات و آزاد رای بدهند، یا اینکە در مقابل یک جهان بستە و دیکتاتور زانو بزنند. جنگ اوکراین و بحران اخلاقی دمکراسی آمریکایی ما را دوبارە در مقابل این امر خطیر قرار می‌دهد. در شرایط تشدید دو قطبی، همە بنوعی سلاح زدە می‌شوند، اگرچە این سلاح همیشە وجود داشتەاست. جهان و جوامع در رویای بازگشت تعادل هنوز راە درازی در پیش دارند. تعادلی کە وجود آن بستە بە وجود یک شرایط متعادل است کە تنها از طریق اعتقاد بە آزادی، دمکراسی و عدالت میسر می‌شود.

مورد توجه پزشکیان: "گذار دمکراتیک" ✍ سعید مقیسه ای برایم گفتن اینکه در کشور ما احزاب فراگیر یا توده ای (mas party) وجود ندارند زیاد آسان نیست، احساس میکنم که شاید دوستان بسیاری را که هوادار یا عضو این یا آن حزب و یا سازمان سیاسی هستند را آزارده خاطر میکنم. متاسفانه در ایران همه احزاب الیتی، یعنی عمدتن متشکل از تعدادی از نخبگان سیاسی هستند.  این امر در مورد ۲۷ حزب و تشکل اصلاح طلبی که "جبهه اصلاحات ایران" را نیز تشکیل داده اند، آزادانه فعالیت میکنند، تا دیروز در اپوزیسیون بوده و امروز در پوزیسیون هستند که همچنان آقای خاتمی را رهبر معنوی خود می دانند نیز صادق است. اما این اعتقادِ تمامیت خواهان که بدون داشتن احزاب فراگیر نخواهیم توانست به دمکراسی گذار کنیم نیز گزافه گویی است. براندازان و انقلاب گرا ها نیز که حل این مشکل را به فردای سرنگونی موکول می‌کنند نیز بجان ننشسته و غیر قابل فهم و شاید ناپخته محسوب می شود. چطور می توان انتظار داشت مردم بدون رهبری های حزبی و یا با تکیه به این یا آن جبهه تشکیل شده بین نخبگان یا فرد کاریزماتیک، نظامی به قد و قواره ایران را احتمالن با هزینه زیاد جانی سرنگون کنند و بعد احزابی که نبوده و نقشی نداشته اند، تازه شکل بگیرند، فراگیر شوند و رهبری جامعه را بدست بگیرند، شوخی بیش بنظر نمی آید. اما اخیرن دکترین آنهایی که به گذار به دمکراسی به طریق دمکراتیک  Democratic Transition معتقد هستند بیشتر مطرح شده اند. نتیجه حضور آگاهانه محدود مردم در انتخابات غیر دمکراتیک اخیر و پیروزی نهایی آقای پزشکیان بر رقیب تمامیت خواهش تائیدی بر این ادعا است. آنها به مسیر های رسیدن به دمکراسی به مانند شیلی و آفریقای جنوبی معتقدند. اما در آن کشورها، حتی در خفقان ترین دوران ها، احزاب فراگیر وجود داشتند که بطور غیر قانونی و مخفیانه فعالیت می کردند، که  عاقبت با تشکیل جبهه و یا کنگره ای بین خود توانستند به دمکراسی برسند‌. اما پر واضح است که چون در ایران احزاب فراگیر وجود ندارند امکان گذار دمکراتیک به دمکراسی متفاوت با مسیر آن کشورها خواهد بود. سئوال محوری این است: جایگزین نقش احزاب برای طی کردن مسیر گذار به دمکراسی بشیوه دمکراتیک چه خواهد بود و چگونه خواهیم توانست آنچنان فشاری را بر نظام بیاوریم که مجبور به تن دادن به گذار به دمکراسی شود؟ پاسخ به این سئوال، هر چند مختصر و محدود، اما موجود است و ما در حال زیستن در آن هستیم:  - مبارزات مدنی غافل کننده، قاطع و بی وقفه دختران و جوانان که به نام جنبش زن، زندگی، آزادی شروع شد، و اجازه نداد که  مورد تسخیر هیچ جریان یا فردی قرار گرفته و علارغم کشته شدن بیش از ۶۰۰ جوان و کودک، همچنان راسخانه و بشکل نافرمانی مدنی در کف خیابان ادامه دارد. - مبارزه سیاسی فراگیر دیگری با تحریم انتخابات مهندسی شده مجلس شروع شد و با انتخابات غیر دمکراتیک اخیر نیز به اوج و بلوغ خود رسید. در ضمن شاهد هستیم که اکثریت مردم اشکال مستقیم مبارزاتی مدنی و سیاسی را با ابزار های اعمال نظر  مستقیم، بدون مرکزیت متمرکز و بدون تکیه به سازمان ها و احزاب الیتی و یا سلیبریتی های سیاسی مورد استفاده قرار می دهند: - استفاده از ابزار رای دادن یا رای ندادن در آکسیون های انتخاباتی غیر دمکراتیک مهیا شده توسط نظام ولایی حاکم را شاهد بودیم. - در طی دوران انتخابات حکومتی نیز از طرف هواداران پزشکیان و با تائید او، پیشنهادی به نام"کمند" (کمیته مردمی نظارت بر دولت) راه اندازی شده است. که البته باید امیدوار بود که بعد از پیروزی آقای پزشکیان، همچنان این پروژه پیش برود. اما پدیده جدید در صورت موفقیت باید مسیر مستقل خود را پیش گیرد و در هر ابعادی با هویتی مردمی و غیر حکومتی باقی بماند. - پلتفرم  جمع آوری امضاء "کارزار" مورد علاقه همه جناح های مردمی قرار گرفته و مورد استفاده قرار میگیرد. اخیرن نیز در مورد قطع درختان پارک قیطریه، برکناری شهردار تهران، آقای زاکانی، را به یک خواسته همگانی تبدیل کرده است. از طرفی نیز هواداران اصولگرایان نیز در حال جمع کردن امضاء برای "محاکمه حسن روحانی" هستند. - در عرصه جهانی نیز ایرانیان دیاسپورای ایرانی و حتی افراد مقیم در ایران بطور گسترده از پلتفرم جهانی کارزار " برای تغییر جهان"  change.org بهره می برند. -  خیابان همیشه مطرح بوده و چه بسا در آینده نزدیک شاهد جنبش اجتماعی (معیشتی) اعتراضی، قوی تر از آنچه هست، در کف خیابان باشیم. اینها نمونه هایی موجود از امکانات دمکراتیک همگانی هستند. متوجه هستیم که شیوه های مبارزه و کنشگری بدون واسطه حزبی و نمایندگی با مضمون رفراندمی جذابیت و کارایی پیدا کرده اند. احتمالن در ایران مسیر گذار به دمکراسی بطور دمکراتیک از این طریق ها خواهد گذشت و خواست استفاده از ابزار رفراندم و همه پرسی جانی تازه خواهد گرفت.

‍ درخواست لغو حکم اعدام شریفه محمدی از سوی ۱۳ اتحادیه کارگری

پنج سندیکای کارگری فرانسه و هشت اتحادیه کارگری دانمارک با صدور بیانیه‌هایی به صدور حکم اعدام «شريفه محمدی»، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت اعتراض کرده و خواستار لغو حکم و آزادی فوری او شدند.

🔻«کلکتیو سندیکایی فرانسه» در بیانیه خود  با اعلام اینکه «از اعدام شریفه محمدی مدافع حقوق شهروندی و کارگری جلوگیری کنیم.» می‌نویسد: «در ۴ ژوئیه، شریفه محمدی به اعدام محکوم شد. تنها جرم او دفاع از حقوق شهروندی و هم چنین کمک برای ایجاد تشکل‌های کارگری مستقل از حکومت [در] حدود ده سال پیش بوده است. شریفه محمدی از ۵ دسامبر ۲۰۲۳ پشت میله‌های زندان است، از آن زمان او مورد بدرفتاری‌های متعدد قرار گرفته است؛ -حبس چندین ماهه در سلول انفرادی،-محرومیت از ملاقات خانواده و به ویژه فرزند خردسالش.- ممانعت طولانی مدت از ارتباط تلفنی با عزیزانش.در پی شکایتی که او سرانجام موفق به ارائه آن شد، اکنون مشخص شده است که او در چندین نوبت به شدت شکنجه شده است. از مسئولان کشور ایران، ابطال حکم اعدام شریفه محمدی، آزادی فوری و ختم پیگرد علیه وی، توقف استفاده از شکنجه، لغو حکم اعدام، آزادی همه زندانیان عقیدتی را می‌خواهیم.» پاریس، ۱۲ ژوئیه ۲۰۲۴ امضاکنندگان این بیانیه به ترتیب: کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (س. اف. د. ت.) CFDT"، کنفدراسیون عمومی کار (س. ژ. ت.) CGT، کنفدراسیون متحده سندیکایی (اف. اس. او) FSU  اتحاد سندیکایی همبستگی (سولیدر) Solidaires  اتحاد ملی سندیکاهای مستقل (او. ان. اس. آ) UNSA هستند. 🔻بیانیه اتحادیه‌های کارگری دانمارک این اتحاديه هم در بیانیه خود با اعلام اینکه «ما به شدت حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری، حقوق زن و فعال حقوق مدنی را محکوم می‌کنیم.» می‌نویسد: «کارگران در ایران در مبارزه بر علیه نظام استثمار و حقوق پایه‌ای خود، از حق ایجاد تشکل مستقل برای دفاع از خود محروم هستند. مبارزه بر ای حقوق کارگران هرگز نباید جرم تلقی شود و حکم اعدام شریفه محمدی تنها نشانه سرکوب‌گری و غیرانسانی بودن رژیم ایران است.ما از همه سازمان‌های کارگری، زنان و حقوق بشر می‌خواهیم که خواهان ابطال فوری این حکم ناعادلانه و بدون دلیل شوند و از آزادی فوری و بی قید و شرط شریفه محمدی و همه زندانیان سیاسی دفاع کنند."این بیانیه به امضای: "کنفدراسیون اتحادیه های کارگران ۳F (این کنفدراسیون بزرگترین اتحادیه کارگری دانمارک با ۲۶ لوکال اتحادیه از کارگران ترانسپورت و ساختمانی و..)؛ اتحادیه کارگری HK اتحادیه‌ای برای شاغلان در بخش‌های مختلف خدمات و توزیع؛ اتحادیه کارگری FOA سومین اتحادیه بزرگ با ۳۲ لوکال در دانمارک؛ اتحادیه سراسری مربیان کودک LFS؛ اتحادیه کارگران ساختمان و محیط سبز؛ اتحادیه متخصین IT؛ اتحادیه پرستاران دانمارک؛ اتحادیه آکادمیسین‌های دانمارک" رسیده است.» #بیدادگاه_جمهوری_اسلامی #علیه_سکوت #طبقه_کارگر #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد ما آن راه سوم هستیم

بیسوادی مدرن چیست؟ ✍ بهزاد بیسوادی مدرن یعنی با فیلترشکن بیای فضای مجازی از اونی که با توهین به شعورت فیلترت کرده دفاع کنی یعنی بیای از کسی که حقوقت را به رسمیت نمی‌شناسه و با تبعیض برات نصف یک مرد ارزش قائله دفاع کنی یعنی بیای از کسی که سالهای سال بر گرده ت سوار شده و پیاده نمیشه دفاع کنی یعنی بیای از کسی که نمیخاد بر لبت خنده باشه دفاع کنی یعنی بیای از کسی که چشم در چشمت دروغ میگه دفاع کنی یعنی بیای از کسی که حق تو را با هزار ترفند از دستت میگیره و به دیگران که حقشون نیست میده دفاع کنی یعنی بیای از کسی که نمیتونی ازش ذره ای انتقاد کنی دفاع کنی یعنی بیای از بانی اصلی فساد و اختلاس و دزدی و پارتی بازی و بی عدالتی دفاع کنی یعنی بیای از کسی که باعث عقب ماندگی و فقر و فلاکت توست دفاع کنی یعنی بیای از کسی که به نام بانکداری اسلامی وام با سود ۱۸ درصد بهت بده و مقداری از وامت را هم بعنوان وثیقه نگهداره تا در نهایت سود بانکی بالای ۳۵ درصد برات محاسبه بشه دفاع کنی یعنی بیای از کسی که بچه ش در لوکس ترین مدارس درس میخونه و بچه تو در مدرسه مخروبه دفاع کنی یعنی بیای از کسی که بهترین تغذیه را داره و تو در حسرت خوردن تکه ای گوشت هستی دفاع کنی یعنی بیای از کسی که با تمام دلالان واردات و صادرات شریکه و ازشون باج میگیره دفاع کنی یعنی بیای از کسی که محیط زیست و آبهای زیرزمینی را با مدیریت غلط نابود کرده تا آینده ای برای تو و فرزندانت در این مملکت باقی نمونه دفاع کنی

ادعای 'تعامل'ی کە واقعی نیست فرخ نعمت‌پور مسعود پزشکیان با درج مقالەای در 'تهران تایمز' تحت عنوان 'آمادە انجام گفتوگوهای سازندە با کشورهای اروپایی هستیم'، از آمادگی دولت خود برای شروع مذاکرات با اروپا گفت. در این مطلب اگرچە تیتر مستقیما کشورهای اروپایی را مورد خطاب قرار دادەاست، اما کیست نداند کە اصل هدف شروع و پیشبرد مذاکرات با آمریکاست چنانکە در پایان مقالە هم مستقیما بە این مورد اشارە شدەاست. از همین ابتدا باید گفت کە آیا همین مورد، یعنی دور زدن آمریکا، در حالیکە اصل ماجرا واشنگتن است خود حاکی از آن نیست کە دولت چهاردهم هم قرار است با همان روش سال‌های قبل، یعنی مذاکرات غیرمستقیم با واشنگتن و یا مذاکرات در حضور طرف‌های دیگر ادامە دهد و این یعنی تکرار گذشتە اما در قالب دولت بظاهر جدیدی بە نام دولت چهاردهم!؟ آیا این باز اثبات نمی‌کند کە در نظام جمهوری اسلامی اصل نگاە سیاسی بە آمریکا و یا غرب تغییر نکردە، و آنچە در واقع نیت نظام هست تنها ایجاد روابط در سطوحی محدود برای برونرفت از تنگناهای موجود است؟ البتە باید گفت کە نباید در مورد چنین موضعی از طرف رئیس جمهور جدید شوکە شد، زیرا در سراسر مطلب پزشکیان هیچگونە نگاە تازەای در مورد سیاست کلان خارجی نظام نە تنها دیدە نمی‌شود، بلکە چنانکە واضح است در کماکان بر همان پاشنە می‌چرخد. مقالە لبریز است از نصایح ملوکانە نسبت بە غرب و باید و نبایدهایی کە غربی‌ها باید در پیش بگیرند! این در حالیست کە چنین زبانی در مورد چین و روسیە بکار بردە نمی‌شود، و گویی در رابطە با این کشورها همە چیز گل و بلبل است! امری کە خلاف خود گفتەهای پزشکیان در مناظرەهای ریاست جمهوری هم هست. گفتەهایی کە در آنها او از نوع مراودە اقتصادی چینی‌ها با ایران شکوە و گلایەهای جدی داشت، و انتقادات سختی را متوجە آنها کرد. همچنین در این مطلب باز بر خلاف همە انتقادهایی کە او در جریان مذاکرات بە جریان‌های تندرو در ایران داشت، هیچ انتقادی در خصوص حاکمیت متبوع خود نە تنها مشاهدە نمی‌شود، بلکە باز همە خطاها و گناه‌ها کمافی ‌السابق بدوش غرب گذاشتە می‌شود! شاید تنها مورد تازەی کە در این مقالە وجود دارد همانا ارسال پیام برای میل بە گفتگو بر مبنای اتخاذ سیاست تعامل با جهان است. ظاهرا این مهمترین مورد ذکرشدە در مقالە است. ولی باز رئیس جمهور نظام فقاهتی مشخص نمی‌کند کە تعامل چگونە؟ طبق مطلب او، تعامل یعنی اینکە آمریکا و غرب باید بە باید و نبایدهای او گوش فرا دهند، آمریکا بە برجام بازگردد، عزت و حرمت ایران را داشتە باشند و غیرە؛ اما مشخص نیست کە او چرا باز در مورد همان رفتارهای بشدت تحریک کنندە تندروها در ایران، کە شخص او در مناظرەها آن را در حملە بە سفارت‌خانەهای خارجی و نوشتن مرگ بر اسراییل بر موشک‌ها توصیف کرد، سخنی بە میان نیامدەاست! آیا پزشکیان متوجە نیست کە آنچە مشکل جمهوری اسلامی با غرب است، اساسا نە سلطەجویی‌های غرب، بلکە عدم همخوانی نظم ایدئولوژیکی ـ اسلامی با جهان ماست؟ نظامی کە بە تعارض با جلوەهای مدرن جهان کنونی برخاستە و تمام تلاش خود را می‌کند کە با برقراری نظم مورد نظر خود، دنیا را بسویی ببرد کە خواب آن را می‌بیند؟ البتە کە آقای رئیس جمهور متوجە است. او نیز این حقیقت را می‌داند، اما او نیز مانند همە همپالگی‌ها در درون خود چنین رویایی را می‌پروراند. در واقع آنچە متفاوت است، راهکارهاست. پایان سخن اینکە مطلب پزشکیان در تهران تایمز، نە تنها حامل هیچ نگاە استراتژیکی نوینی در سیاست خارجی نیست، بلکە در پی تعامل تازەای با جهان غرب درست بر اساس همان اصول ایدئولوژیکی است. امری کە جواب نخواهد داد و گرە آنچنانی از وضعیت دشوار مملکت نخواهد گشود. با کمی تغییر در سیاست نمی‌توان بە تعامل با جهان دست پیدا کرد. پزشکیان باید بداند کە هم اکنون در ناتو، جمهوری اسلامی را در کنار چین، روسیە و کرە شمالی قرار می‌دهند (سخنان ینس استولتنبرگ)، و این یعنی اینکە جمهوری اسلامی مدتهاست در سویی قرار گرفتە کە تحت هیچ عنوانی مورد رضایت غرب نیست. در واقع برای پیشبرد واقعی سیاست تعاملی، کە مسعود از آن سخن می‌گوید، باید جمهوری اسلامی در بنیان‌های ایدئولوژیک و سیاست‌های کلان خود دست ببرد، کە آن هم غیرممکن می‌نماید. نظامی کە خود را دشمن لیبرال ـ دمکراسی می‌داند و رسالت خود را نابودی آن، نمی‌تواند بە تعامل با جهان لیبرال ـ دمکراسی در معنای واقعی خود دست پیدا کند.

 طومار اعتراضی در رابطه با حکم ظالمانه ی اعدام شریفه محمدی https://chng.it/FSzkRrYmzx 👈 ما امضا کنندگان این طومار/پتیشن، به شدت نگران و خشمگین از حکم اعدام صادر شده علیه شریفه محمدی،  فعال مستقل کارگری و فعال حقوق زنان  توسط شعبه یک دادگاه انقلاب اسلامی در رشت هستیم. حکم بی بنیاد و ظالمانه ی اعدام علیه شریفه محمدی، بر اساس اتهام واهی بغی یعنی "اقدام سازمان یافته و مسلحانه علیه کلیت نظام" صادر شده است. حال آنکه شریفه هیچ عضویتی نه در سازمانی مسلح و حتی نه در سازمان و یا نهادی سیاسی نداشته است. این حکم، یک بی عدالتی آشکار است. شریفه  یک مادر، کارگر و یک فعال مدنی و یک کوهنورد اهل آذربایجان و ساکن استان گیلان بوده است. اتهامات واهی و مضحکی علیه شریفه ساخته اند و فعالیت‌های مدنی او را به شکلی ناعادلانه جرم‌انگاری کرده اند تا اعتراضات مسالمت‌آمیز را خاموش کنند. همچنین لازم به تاکید است که تشکل کارگری ای که شریفه سیزده سال قبل عضو آن بوده است( کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری) ، یک تشکل علنی، مدنی، کارگری، قانونی و مستقل از احزاب و جریانات سیاسی در داخل و خارج از کشور است. ما امضا کنندگان این طومار/پتیشن : ۱. خواهان  لغو سریع حکم اعدام و آزادی بی قید‌وشرط شریفه محمدی هستیم ۲. خواهان تلاش برای آزادی سایر زندانیان سیاسی و نیز  ⁠توجه ویژه تمام فعالین و نهادهای بین المللی به روند نقض گسترده حقوق بشر در ایران و سازماندهی اقداماتی جدی در این زمینه هستیم. یازدهم جولای دو هزار و بیست و چهار -بیست و یک تیرماه هزار و چهارصد و سه تهیه متن طومار و انتشار توسط:  "کمپین دفاع از شریفه" (متشکل از اعضای خانواده شریفه)

▪️ Protest petition regarding the cruel sentence of execution of Sharifa Mohammadi ▪️Petizione di protesta contro la crudele sentenza di esecuzione di Sharifa Mohammadi ▪️Protestpetition bezüglich der grausamen Hinrichtungsstrafe von Sharifa Mohammadi ▪️Pétition de protestation contre la cruelle peine d'exécution de Sharifa Mohammadi ▪️Petición de protesta por la cruel sentencia de ejecución de Sharifa Mohammadi ▪️طومار اعتراضی در رابطه با حکم ظالمانه ی اعدام شریفه محمدی