بارو

‍ دورهٔ کتابخوانی کتابخانهٔ بابل به‌زودی جمع‌خوانی رمان مرشد و مارگریتا اثر میخائیل بولگاکف را که با ترجمهٔ عباس میلانی منتشرشده در نشرنو برگزار می‌کند. در دورهٔ کتابخوانی کتابخانهٔ بابل: ■ جمع‌خوانی آنلاین است و همه در داخل و بیرون ایران می‌توانند ثبت‌نام کنند. ■ کتاب از آغاز تا پایان هرروزه به‌تدریج تحلیل و بررسی می‌شود. ■ هر هفته پادکست‌های تحلیلی از کتاب ارائه می‌شود. ■ نکات ویرایشی و ترجمه‌ای مهم کتاب بررسی و ارائه می‌شود. ■ همهٔ حاضران می‌توانند در گفتگو مشارکت کنند. ■ مقالات و کتاب‌های مرتبط با کتابِ دوره معرفی و ارائه می‌شود. ■ ویدئوهای اختصاصی زیرنویس‌شده دربارهٔ کتاب ارائه می‌شود. ■ در جلساتِ جمع‌بندی متخصصان کتابِ دوره حضور خواهند داشت. ■ حتی‌الامکان با مترجم یا نویسندهٔ کتاب جلسهٔ مشترک خواهیم داشت. ■ جلسات صوتی، تصویری و حضوری نیز برگزار خواهد شد. ■ تعداد اعضا محدود است. اولویت با کسانی‌ست که پیش از دیگران ثبت‌نام کرده‌اند. ■ برای دسترس به محتوای صوتی و متنی دوره‌های پیش می‌توانید اقدام کنید. ■ ثبت‌نام رایگان نیست. شهریه‌ای برای هر دوره تعیین می‌شود. ضمناً هر کس که مایل باشد می‌تواند شهریهٔ بیشتری پرداخت کند. این پرداخت‌های داوطلبانه برای تداوم این دوره‌ها و کمک به اجرای باکیفیت‌تر هزینه خواهد شد. استثنائاً خوانندگانی که امکان پرداخت شهریه ندارند می‌توانند خصوصی با ما در میان بگذارند تا در دوره شرکت یابند. برای ثبت‌نام در دورهٔ کتابخوانی، به صفحهٔ اینستاگرام «کتابخانه بابل» یا تلگرام ما [@Beditor] مستقیماً پیغام دهید. ■ Telegram ■ instagram ■ Website

‍ دورهٔ کتابخوانی کتابخانهٔ بابل به‌زودی جمع‌خوانی رمان مرشد و مارگریتا اثر میخائیل بولگاکف را که با ترجمهٔ عباس میلانی منتشرشده در نشرنو برگزار می‌کند. در دورهٔ کتابخوانی کتابخانهٔ بابل: ■ جمع‌خوانی آنلاین است و همه در داخل و بیرون ایران می‌توانند ثبت‌نام کنند. ■ کتاب از آغاز تا پایان هرروزه به‌تدریج تحلیل و بررسی می‌شود. ■ هر هفته پادکست‌های تحلیلی از کتاب ارائه می‌شود. ■ نکات ویرایشی و ترجمه‌ای مهم کتاب بررسی و ارائه می‌شود. ■ همهٔ حاضران می‌توانند در گفتگو مشارکت کنند. ■ مقالات و کتاب‌های مرتبط با کتابِ دوره معرفی و ارائه می‌شود. ■ ویدئوهای اختصاصی زیرنویس‌شده دربارهٔ کتاب ارائه می‌شود. ■ در جلساتِ جمع‌بندی متخصصان کتابِ دوره حضور خواهند داشت. ■ حتی‌الامکان با مترجم یا نویسندهٔ کتاب جلسهٔ مشترک خواهیم داشت. ■ جلسات صوتی، تصویری و حضوری نیز برگزار خواهد شد. ■ تعداد اعضا محدود است. اولویت با کسانی‌ست که پیش از دیگران ثبت‌نام کرده‌اند. ■ برای دسترس به محتوای صوتی و متنی دوره‌های پیش می‌توانید اقدام کنید. ■ ثبت‌نام رایگان نیست. شهریه‌ای برای هر دوره تعیین می‌شود. ضمناً هر کس که مایل باشد می‌تواند شهریهٔ بیشتری پرداخت کند. این پرداخت‌های داوطلبانه برای تداوم این دوره‌ها و کمک به اجرای باکیفیت‌تر هزینه خواهد شد. استثنائاً خوانندگانی که امکان پرداخت شهریه ندارند می‌توانند خصوصی با ما در میان بگذارند تا در دوره شرکت یابند. برای ثبت‌نام در دورهٔ کتابخوانی، به صفحهٔ اینستاگرام «کتابخانه بابل» یا تلگرام ما [@Beditor] مستقیماً پیغام دهید.

مژده به همراهان بارو: به‌زودی نسخهٔ الکترونیک دو شمارهٔ آغازین بارو در وب‌سایت بارو منتشر می‌شود. آن دو شماره در آذرماه سال ۱۳۴۵ منتشر شده بود و دهه‌هاست که در شمارِ نشریاتِ نایاب است. شمارهٔ ۱ و ۲ بارو با سردبیری احمد شاملو و یدالله رؤیایی منتشر شده بود و صاحب‌امتیاز وقت آن دکتر هوشنگ کاووسی بود. در این دو شماره مطالب مختلفی از این نویسندگان به چشم می‌خورد: فرانتس کافکا، آلبر کامو، میخائیل شولوخوف، سرگئی اسمیرنوف، سهراب سپهری، م. آزاد، غلامحسین ساعدی، مهشید امیرشاهی، احمد شاملو، یدالله رؤیایی و... شورای سردبیری بارو از خانم آیدا سرکیسیان (شاملو) سپاسگزار است که نسخهٔ کاغذی این دو شماره را در اختیار بارو قرار دادند تا به دست خوانندگان برسد. Website | Telegram | Instagram

‍ بارو با همکاری کتابخانهٔ بابل منتشر کرد: اذن دخول؛ زیارت‌نامه‌های خوف و پَرسه در نامکان شاعر: امین حدادی منظومۀ اذل دخول را، جدای از الحاقیۀ آخر کتاب، ده زیارت‌نامه شکل می‌دهد؛ نه از آن دست که برای مکان‌های مقدس می‌نویسند، بلکه زیارت‌نامه‌هایی که از دیدار مکان‌های نفرینی ‌ــــ یا دست‌کم، بنابر آنچه من تجربه کرده‌ام، از دیدار فضاهای نامقدس‌ــــ شکل بگیرد. در شعر فارسی ادراک شاعر همواره انباشته از تصاویر قدسی و ادبی است؛ برای ویران کردنِ این پهنه، چاره‌ای نداشتم جز به خدمت گرفتن امکانات خودِ آن. افسون‌زدایی از مکان با افسونی دیگر؛ این‌بار بدون منبع و به‌نحوی واژگونه: دعایی عمودی، از پایین به پایین‌تر؛ رو در رو. ناگفته پیداست که از سنّتِ اذن دخول‌خوانی شیعی و ندبه‌خوانی یهودی و البته فرم گات‌ها و لحنِ برخوانی اوستا بهره برده‌ام پس نشانۀ کامیابی من ‌ــــ اگر کامیاب شده باشم‌ــــ این خواهد بود که خواننده خود رغبت کند که هر «اذن» را یک‌نفس و حتی به بانگ بلند برخوانی و اجرا کند. انگاری پای دیوار ندبه ایستاده باشی؛ رو به گنبدی مطلّا یا خیره به آستانِ ابرمال‌های غول‌آسا! از مقدمهٔ شاعر 🧷 نسخهٔ الکترونیک کتاب ضمیمه است. Baru | Babel Review | Website

بارو با همکاری کتابخانهٔ بابل منتشر کرد: اذن دخول؛ زیارت‌نامه‌های خوف و پَرسه در نامکان شاعر: امین حدادی [کتاب را از اینجا دانلود کنید.] Baru | Babel Review | Website

بارو با همکاری کتابخانهٔ بابل منتشر کرد: اذن دخول؛ زیارت‌نامه‌های خوف و پَرسه در نامکان شاعر: امین حدادی [کتاب را از اینجا دانلود کنید.] Baru | Babel Review | Website

‍ فارسی چه کند؟ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ملیحه بهارلو | اقتراحیه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از دفتر یازدهم بارو گفت‌وگو درباره‌ی بن‌بست‌هایی که بر سر راه زبان فارسی وجود دارد و افق‌های پیش‌رویش مجال بسیاری می‌طلبد و در قالب چهارصد واژه نمی‌گنجد. اگر بخواهم فقط بن‌بست‌های موجود بر سر راه زبان فارسی را تیتروار بنویسم چندین صفحه خواهد شد. اما مسئله‌ای که در همان نگر نخست پررنگ‌تر از همه‌ی مسائل دیگر به چشم می‌آید مسئله‌ی سیستم ناکارآمد آموزش است، پرورش پیشکش؛ سیستمی که خیلی جاها نبودش مفیدتر از بودنش است و آسیب‌هایش کم‌تر. برای اثبات این ادعا نخست می‌خواهم زبان معیار را تعریف کنم. زبان معیار زبانی‌ست که ورای لهجه‌های محلی و اجتماعی رایج در یک کشور، وسیله‌ی ارتباط اجتماعی و علمی و ادبی مردم است. این زبان همان زبانی‌ست که در مدارس آموزش داده می‌شود و در رسانه‌های جمعی به کار می‌رود. بر پایه‌ی نظر بازیل برنارد برنستاین، جامعه‌شناس بریتانیایی که روی جامعه‌شناسی آموزش و زبان‌شناسی اجتماعی کار کرده، در بسیاری از جوامع معمولاً زبانی زبان معیار نامیده می‌شود که منطبق بر ملاک‌ها و هنجارهای طبقه‌ی حاکم باشد. طبقه‌ی حاکم از طریق نهادهای تحت تسلط خود مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه و… شکلی از زبان را که مورد نظرش است گسترش می‌دهد و در مدرسه و دانشگاه جنبه‌های مختلف آن را آموزش می‌دهد که شامل نحوه‌ی تلفظ و به‌کاربردن شکل‌های مناسب زبان در برخوردهای اجتماعی و غیره می‌شود. بنابراین زبان معیار زبانی‌ست که ملاک‌ها و قواعد و هنجارهای آن از طرف طبقه‌ی حاکم قانونیت یافته و رعایت آن‌ها در ارتباطات اجتماعی الزامی باشد. ◄ کلیک کنید: ادامهٔ متن ► ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ◄ به تلگرام «بارو» بپیوندید. Baru Website | Telegram: Baru

‍ فارسی: چت جی‌بی‌تی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آزاد عندلیبی | اقتراحیه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از دفتر یازدهم بارو آنچه در بررسیِ زبان و نوشتارِ فارسی کمتر پیش چشم می‌آید و بسیار کمتر از آن می‌نویسند نه دستور و معیارنویسی و گفتاری‌نویسی و انگلیسی‌زدگی که امکاناتِ فنّیِ نوشتن به فارسی‌ست. در دو دههٔ اخیر، تکنولوژیِ نوشتارِ فارسی همچون دیگر زبان‌های جهان تغییر کرده است. دانندگان یا گویندگانی که شباروز به این و آن زبان می‌نویسند هزاران‌برابر شده‌اند. هر روز میلیون‌ها نفر به فارسی می‌نویسند: پیامک، پیامِ واتساپی، ئی‌میل، پست در شبکه‌های اجتماعی، فرم‌های اداری، نامه‌های عاشقانه یا حرفه‌ای، و غیره. گرفتاری‌هایی که از سپیده‌دمِ ورودِ فکرِ مدرن و تکنولوژیِ مدرن به ایران پیش آمده بود در برابر گرفتاری‌های بالفعل و بالقوهٔ حاضر و آتی نمی‌ست از یمی‌. راست به همین دلیل است که بارها گفته و نوشته‌ام، و هر بار که لازم باشد در این موضوع بنویسم خواهم نوشت، که تدقیق در چگونگیِ تکنولوژیکِ نوشتن به فارسی درست به‌اندازهٔ فراگیریِ دستورِ زبان و درست‌نویسی مهم است. مغفول می‌ماند که درست‌نویسی با قلم یک چیز است و درست‌نویسی با کیبورد یک چیز. بسیار دیده‌ایم که آنها که با عمری با قلم سرقلم رفته‌اند، که درست و بلیغ و فصیح نوشته‌اند، اکنون از چند خط درست‌نویسی با کیبوردِ موبایل یا کامپیوتر عاجزند و از فرطِ غلط‌نویسی یا به ورطهٔ سکوت کشیده می‌شوند یا به مسلخِ ترحم و تمسخرِ خواننده. ◄ کلیک کنید: ادامهٔ متن ► ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ◄ به تلگرام «بارو» بپیوندید. Baru Website | Telegram: Baru

‍ فارسی در پیشِ رو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ محبوبه موسوی | اقتراحیه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از دفتر یازدهم بارو به نظر من چیزی که امروزه زبان فارسی را به دردسر می‌اندازد ــ‌اگر نگوییم تهدید می‌کند‌ــ بیش و پیش از هر چیز تغییر ساختار یا نحو جملات زبان است که متأثر از ساختار انگلیسی ــ‌زبانِ جهانی علم و تکنولوژی و حتی سیاست و اقتصاد و ادبیات‌ــ است. گروه‌های زیادی از ایرانی‌ها به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند و نسل‌های دوم و سوم مهاجرینی که در آنجا بزرگ شده‌اند در تلویزیون‌ها و مطبوعات فارسی برون‌مرزی کار می‌کنند که به دلیل دوری از خانهٔ زبان و نبودِ دسترسی به منابع ادبیات داخل، با همان ساختار زبان غیرفارسی، فارسی می‌نویسند. از دیگر سو، در داخل کشور هم ترجمه‌های عجولانه و شکسته‌بسته‌ای که برای رسیدن هرچه سریع‌تر به بازار با هم در رقابتند، زبان گرته‌برداری‌شده‌ای تولید می‌کنند که ذره ذره دارد در متون تألیفی هم تأثیر می‌گذارد و به خرابی ساختار زبان فارسی که همواره بر سادگی، سلاست و زیبایی استوار بوده است منجر می‌شود. ترکیبات و عبارات تازه و روزمرهٔ صفحات مجازی را که با ترجمه‌ای تحت‌اللفظی دست به دست می‌گردد، بگذاریم کنار این دو مورد می‌بینیم همین حالا هم زبان فارسی تغییر عجیبی کرده است که گرچه کارا است اما نازیبا و پردست‌انداز است. کلماتی چون «اشتراک‌گذاری» که حالا مثل نقل و نبات برای هر موقعیتی به کار می‌رود یا «قضاوت کردن و شدن» در معنایی غیر از آنچه هست و غیره. در این میان، آموزش‌های نادرست املانویسی در دبستان را هم می‌توان اضافه کرد که مشکلاتی مانند «ه» کسره را برای جوانان و نوجوانانی که در سالهای اخیر، دبستان را گذرانده‌اند ایجاد کرده است. ◄ کلیک کنید: ادامهٔ متن ► ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ◄ به تلگرام «بارو» بپیوندید. Baru Website | Telegram: Baru

‍ آفرینش با دستان بسته ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علی صدر | اقتراحیه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از دفتر یازدهم بارو نویسنده-منتقدی که نوشت «با انحطاط جامعه، زبان نیز به انحطاط کشیده می‌شود»، طبیعتاً معنایی مشخص از «زبان»، «انحطاط» و دینامسیم میانِ این دو در ذهن داشت. و شاعری[۲] که می‌گوید «آرزومندم لغات گم‌شده زمانی بتوانند آن‌چه را امروز از گفتن‌شان عاجزیم بازگویند» می‌پندارد کلمات، «چیز»هایی‌اند مدفون در جایی در این جهان و حقایق ناگفته‌ای در اذهانِ ما چشم انتظار بازگشت‌شان. عباراتی از این دست، روی‌هم‌رفته و بدون نیاز به توضیح و تشریح مفاهیمِ مدِ نظرِ گوینده‌اش، طرفداران بی‌شماری می‌یابد؛ هم در میانِ نویسندگان ومتفکران و هم جامعه‌ی مخاطبان‌شان. «زبان» در افکار ایشان، چیز مشخص و سفت‌وصلبی تصور می‌شود که می‌توان مختصات و حدودش را معین و از آن محافظت کرد یا در جهت مطلوبِ خویش تغییرش داد. و البته پنداشت دشمنانی قسم‌خورده دارد که روز و شب در حال دسیسه‌چینی برای نابودیِ آن‌ موجودیتِ آرمانی‌اند. فُرمی از زبان، به یکی از عاطفی‌ترین جنبه‌های هویت جمعیِ گروهی از آدم‌ها بدل می‌شود و کسانی آن فرمِ به خصوص در آن دوره‌ی تاریخی را با صورت غاییِ زبان یکی گرفته و اعلام می‌کنند پاسبانی از آن به هر قیمتی مجاز است. این خلاصه‌ی هیجانات حول مفاهیمی نظیر انحطاط، پسرفت یا نابودیِ زبان در معنایی اجتماعی/سیاسی است. کمتر قوم و قبیله و جامعه‌ای در سراسر عالم نمونه‌های تاریخی متعدد از چنان جنگ و جدال‌هایی نداشته است. فارسی هم یکی همانند دیگر زبان‌ها. عواطف پرشورِ بالا البته یکسره بی‌اساس نیست و دلسوزانِ زبان ــ‌یعنی اهل فرهنگ در گسترده‌ترین معنای‌اش‌ــ توجه می‌دهند که بدون این ابزارِ یگانه و آبیاری و نگاهداشتِ آن، نمی‌توان به رشد و شکوفاییِ فرهنگِ یک جامعه یا پایداریِ آن تمدن امید داشت. قرن از پس قرن و نسل از پس نسل، آدمیانی افکار و احساسات خویش را به امید ماندگارشدن و رسیدن به چشم و گوش مردمانِ آینده در قالبی ریختند که هر اندازه ناهمگون و کژسان و هر اندازه تنگ یا نارس، یگانه ظرفی بود که در اختیار داشتند و اکنون یگانه ظرفی‌ست که آن گنجینه را در خود دارد. اهل فرهنگ معتقد است درهم‌شکستن آن پیمانه آسان است، در چنگ‌ نگه‌داشتنِ محتوایش ناممکن. ◄ کلیک کنید: ادامهٔ متن ► ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ◄ به تلگرام «بارو» بپیوندید. Baru Website | Telegram: Baru