Қоровул ота жомеъ масжиди

#Ғийбатнинг_давоси Ийсо алайхис-салом хаворийларидан: «Шамол авратининг бир четини очиб ташлаган холда ётган бир одамнинг олдига келиб колсангизлар, уни ёпиб кўярмидингизлар?», — деб сўрадилар. -Ха — дедилар. -Бекор айтибсизлар. Колганини хам очиб ташлардингизлар. -Субханаллох, кандай килиб колганини хам очиб ташлаймиз?! -Олдингизда биродарларингиздан бирининг бир айби айтилса, унинг колган барча ёмон ишлари хакида сўзлашмайсизларми? Шу ишларингиз унинг колган авратини очиб ташлашингиз эмасми?   Ғийбат аталмиш машъум касалликдан кутилиш учун билиш ва килиш керак бўлган айрим ишларни санаб ўтамиз. 1. Ғийбатчи Аллохнинг газаби ва азобига гирифтор бўлур. 2. Унинг яхши амалларининг савоблари ўзи гийбат килган одамга ўтиб кетар. Яхшилиги бўлмаса, гийбат килинувчининг гунохлари унинг устига юкланур. Ким ушбуни ёдида тутса тилини гийбатдан бутунлай тияди. 3. Ғийбатчи ўзининг айбларини ўйлаб уларни ўнглашга харакат килсин. Ўзи айбли бўлатуриб, бошкани айблашдан уялсин. 4. Ўзида ундай айб бўлмаса Аллохга хамд айтиб шукур килсин. Нафсини энг катта айб (яъни гийбат айби) билан кир килмасин. 5. Мусулмон биродарини гийбат килиш унинг ўлик холида гўштини ейиш билан баробардир. Гийбатчи ўз биродарини гўштини еяётганини хис килсин. 6. Ғийбатчини ўз холига ташлаб кўймасдан, дархол тўхтатмок лозим. Бир мусулмоннинг обрўсини ўзи йўк бўлса хам химоя килиш вожиб. 7. Ғийбат ва тилни гийбатдан саклаш хусусида келган хадисларни эслаш лозим. Пайгамбар саллаллоху алайхи ва саллам: «Биласизларми? Хонавайрон, карздор-муфлис ким?, — деб сўрадилар. Сахобалар: - Биз пули хам, нарсаси хам йўк одамни хонавайрон муфлис одам деймиз, — дейишди. Пайгамбар саллаллоху алайхи ва саллам: - Умматимнинг хонавайрон муфлиси шундай кимсадирки, у Киёмат кунига намози, рўзаси, закоти билан келур. Айни пайтда бир одамни хакорат килган, бировнинг молини еган, яна бировни нохак конини тўккан, яна бировни эса урган бўлади. Бу кимсаларга унинг яхши амалларининг савобидан берилур. Карзини тўлаб бўлмай туриб, яхшиликларининг савоби тугаб колса, уларнинг хатоларидан олиниб унинг устига юкланур. Кейин ўзи дўзахга ташланур, —дедилар». (Имом Муслим ривояти). @Qorovul_ota_masjidi

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Бир киши дашт ерда борар экан, бир булутдан: «Фалончининг боғини суғор» деган овоз эшитди. Шунда булут бир тарафга бурилиб, бир ҳаррага (яъни, ғадир-будир қора тошлоққа» сувини қуйди, тошлоқдаги ариқ сувга тўлиб оқди. Қараса, бир киши боғида туриб, сувни кетмони билан тарамоқда экан. Унга: «Эй Аллоҳнинг бандаси, исминг нима?», деди. У: «Фалончи» деб булут ичра эшитган исмни айтди, сўнг: «Эй Аллоҳнинг бандаси, нега исмимни сўрадинг?», деди. «Мен мана шу ёмғирни қуйган булут ичра: «Фалончининг боғини суғор», деб сенинг исминг айтилганини эшитдим. Сен бу боғ хусусида нима амал қиласан?», деди. «Мен бу боғдан чиққан ҳосилнинг учдан бирини садақа қиламан, учдан бирини аҳли-оилам билан ейман, учдан бирини унга қайтараман (уруғликка олиб қўяман)», деди (Имом Муслим ривояти). Шарҳ: Садақанинг барча тури яхшилик, у молга барака киришига ва ризқ келишига сабабдир. Инсоннинг ҳақиқий моли – инфоқ-эҳсон қилиб юборган молидир, чунки қиёмат куни ғоят муҳтож бўлиб турган ҳолида уни ўз олдида топади. #САДАҚА @Qorovul_ota_masjidi

СИЗ ҚАНДАЙ ЯШАМОҚДАСИЗ? 🌸 🌸 🌸 - Шукр қилган банда савоб олади. Аллоҳ унга берадиган неъматларини янада зиёда қилади. Ношукурлик қилган одам эса гуноҳкор бўлади ва Аллоҳ унга берадиган неъматларини узиб қўяди. Бандасининг шукр қилишига Аллоҳнинг эҳтиёжи йўқ, у карамли Зотдир. У неъматларини Ўз карами ила беради, шукр учун эмас. Бу ҳақда Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади: وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ «Ва Роббингизнинг «Қасамки, агар шукр қилсангиз, албатта, сизга зиёда қилурман. Агар куфр келтирсангиз, албатта, азобим шиддатлидир», деб эълон қилганини ҳам эсланг» ( «Иброҳим сураси», 7-оят ). - Шукр неъмат берувчи зотга мақтов сўзларини айтиш ва ул неъматни Аллоҳнинг розилиги йўлида сарфлашдан иборатдир. Берилган неъматга шукр этиш инсоннинг тўғри йўлдалигини - мустаҳкам эканини кўрсатади. * * * Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким Аллоҳга шукр қилмаса, одамларга ҳам ташаккур қилмайди», дедилар». Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган. Термизийнинг лафзида: «Одамларга ташаккур қилмаган (инсон) Аллоҳга ҳам шукр қилмайди». дейилган. Аллоҳ таолонинг яхшилигини билмаган нобакор шахс банданинг яхшилигини билармиди?! Бундай нусхалар доимо ва ҳар кимга нисбатан ношукр бўладилар. Аллоҳ таоло ўшалардан бўлишдан асрасин! Омин! «Руҳий тарбия, 2-жуз» китобидан. Дўстларга ҳам улашинг!👇 @Qorovul_ota_masjidi

ГУНОҲИ КАБИРАЛАР Агар қайтарилган нарсаларнинг катталаридан четда бўлсангиз, гуноҳларингизни кечирамиз ва сизни яхши жойга киритамиз. (Нисо сураси 31-оят) (Бу ояти кариманинг маъноси, катта гуноҳлардан четда бўлсангиз, кичик гуноҳларингизни кечириб, охиратда сизни жаннатга киритамиз, деганидир.) Абу Ҳурайрадан розияллоху анхудан ривоят қилинади. Росулуллоҳ соллаллоху алайхи васаллам: «Беш вақт оралиғидаги, жумадан жумагача, рамазондан рамазонгача бўлган гуноҳлар, агар кабирасидан четланилса, кечирилади», дедилар. Имом Муслим ривоятлари. Қайси гунохлар кабира эканини билиб олишимиз жуда мухим. Токи улардан четланайлик ва Раббимиз рахматига мушарраф бўлайлик. Имом Захабийнинг “Кабоир” номли асарида қуйидаги гунохи кабиралар ҳақида сўз юритилади: - Катта ширк - Риё - Кибр, манманлик, ғурур - Зўравонлик, ҳаддан ошиш - Макр ва алдов - Аллоҳнинг макр-синовидан хотиржам бўлиш - Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлиш - Дунё учун илм ўрганиш ва илмни яшириш - Аллоҳ азза ва жалла ҳамда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) шаънига ёлғон гапириш . - Тақдирни инкор қилиш - Хиёнат ва аҳдга вафо қилмаслик - Тортишув, баҳс-мунозара ва муросасизлик - Сийдикдан покланмаслик - Намозни қасддан тарк етиш - Узрсиз жамоат намозини тарк етиш - Жума намозини тарк етишга одатланиш - Эркакларнинг тилла тақишлари ва ипак кийишлари - Аёлларнинг еркакларга, еркакларнинг аёлларга ўхшашлари - Кибр ва манманлик билан кийимларини судраб юриш - Мусибат чоғида ҳаддидан ошиш - Закот бермаслик - Берган нарсани миннат қилиш - Эҳтиёждан ортиқча сувни қизғаниш - Рамазонда узрсиз рўза тутмаслик - Қодир бўлатуриб ҳаж қилмаслик - Аллоҳдан бошқага атаб жонлиқ сўйиш - Судхўрлик - Ҳаром ейиш ва ҳаромдан топиш - Тарози, ўлчов ва шу каби нарсалардан уриб қолиш - Етим молини ейиш ва унга зулм қилиш - Қўшнига озор бериш - Мусулмонларга озор бериш ва ҳақорат қилиш - Аллоҳнинг дўстлари – авлиёларга озор бериш - Зарарли васият қилиш - Омонатга хиёнат қилиш - Чақимчилик - Таҳлил қилиш - Хотиннинг эрига итоатсизлик қилиши - Даюслик ва қўшмачилик - Покиза аёлларга туҳмат қилиш - Лаънат айтиш - Инсоннинг ўз насабидан тониши - Ота-онага оқ бўлиш - Қариндошлар билан алоқани узиш - Қулнинг қочиши - Заифлар ва қўл остидагилар – хотин, қул, жониворлар ҳақини поймол қилиш - Одам ўлдириш - Ўз жонига қасд қилиш - Сеҳр - Фолбин ва мунажжимни тасдиқлаш - Бошлиқнинг қўл остидагиларни алдаши ва уларга зулм қилиши - Зулм - Зино - Баччавозлик - Ўғирлик - Йўлтўсарлик - Хамр (маст қилувчи ичимлик) ичиш - Одамларнинг сирларига қулоқ тутиш – жосуслик - Душман ҳужумидан қочиш - Ўлжага хиёнат қилиш - Мусулмонларнинг нозик жиҳатларини очиш - Ёлғон қасам ичиш - Ноҳақ ҳукм қилиш - Порахўрлик - Ёлғон гувоҳлик бериш - Ёлғон гапириш - Қимор ўйнаш - Саҳобалардан биронтасини ҳақорат қилиш @Qorovul_ota_masjidi

Риёзус солиҳийн шарҳи. 61-62-ҳадислар.

61. Абу Суфён Сахр ибн Ҳарб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Ҳирақл қиссасидаги узун ҳадисда келтирилишича, Ҳирақл: «Сизларга пайғамбарингиз, яъни Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам сизни нималарга буюради?» деганида, Абу Суфён: «Ёлғиз Аллоҳга ибодат қилинглар, Унга бирон нарсани шерик қилманглар, оталарингиз айтаётган нарсаларни тарк қилинглар», дейди. Бизни намозга, ростгўйликка, иффатга ва силаи раҳмга буюради», дедим. Муттафақун алайҳ. [Б, 7. М, 1773]

Шарҳ: Ҳадисдаги сидқдан мақсад сўзни воқеъликка мувофиқ келишидир. Иффатдан мақсад ҳаром нарсалардан тийилишдир. Силаи раҳмдан мақсад Аллоҳ алоқаларни тиклашга буюрган барча нарсалардир. Уни яхшилик, икром кўрсатиш ва гарчи салом бериш орқали бўлса ҳам бошқаларни риоя қилиш тушунилади. Пайғамбар алайҳиссалом ушбу тўрт хислатни айтиш билан гўзал ахлоқларни мукаммал тарзда васф қилдилар. Чунки фазилат оғиздан чиққан сўзга оид бўлади. У ростгўйликдир. Ёки амалий бўлади. Амалий Аллоҳга нисбатан бўлса, намоз орқали амалга оширилади. Нафсга нисбатан иффат орқали бўлади. Бошқаларга нисбатан силаи раҳм орқали бўлади. Батафсил: 🔗 ушбу ҳаволада 📚 @hadisislomuz

Имом Ибн Касир роҳимаҳуллоҳ айтадилар: «Ҳижрий 478 йил кирганида кўп одамлар ва чорвалар (вабодан) қирилиб кетди, касалликлар кўпайди. Шунда халифа Муқтади Биамриллаҳ амри маъруф-наҳий мункарни тиклаш ва ўйин-кулги асбобларини синдириш ҳақида фармон чиқарди. Натижада вабо қайтиб, касалликлар арий бошлади». ("Ал-бидаяту ван-ниҳая", 17/93) @Qorovul_ota_masjidi

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм Аллоҳ Таолога ҳамду санолар, У Буюк Зотнинг Пайғамбари ҳазрати Муҳаммад ва аҳли байтларига, саҳобаларига ҳамда тобеийнларига дуруду салавотлар бўлсин! Кейин... Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: У зот айтадилар: «(Бир кун) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам (саҳобаларга савол қилиб): ″Бугун қайси бирингиз рўзадор бўлиб тонг оттирди?″ — дедилар. Абу Бакр разияллоҳу анҳу: ″Мен″, — дедилар. — ″Бугун қайси бирингиз жанозага эргашди? (яъни, жаноза маросимига иштирок этди?)″ — дедилар. Абу Бакр разияллоҳу анҳу: ″Мен″, — дедилар. — ″Бугун қайси бирингиз камбағал – бечорани таомлантирди?″ — дедилар. Абу Бакр разияллоҳу анҳу: ″Мен″,— дедилар. — ″Бугун қайси бирингиз касал кўргани борди?″ — дедилар. Абу Бакр разияллоҳу анҳу: ″Мен″ — дедилар. Шунда, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: ″Қайси бир кишида мана шу амаллар жамланса, албатта у жаннатга киради″ — дедилар». (Имом Муслим ривояти) Бу ўзида гўзал хислатларни жамлаган буюк бир ҳадисдир. Ҳадиси шарифда баён қилинган мана шу гўзал хислатларга эга бўлган шахс (Аллоҳнинг марҳамати билан) албатта жаннатга киради. Жаннатга элтувчи бу гўзал хислат (амал)лар Аллоҳ Таоло осон қилган кишиларга осондир. Инсон нафсини жиловласа бас, бу каби нафснинг қаршисига амал қилишнинг натижаси жаннатдир. Жаннат эса, Аллоҳ Таолонинг матоси. ″Огоҳ бўлинсин! Аллоҳнинг матоси қимматбаҳодир! Огоҳ бўлинсинки, Аллоҳнинг матоси жаннатдир! Шундай экан, эй азиз биродарлар! Раҳмон Таолонинг қимматбаҳо матоси жаннатни харид қилиш учун саъй-ҳаракат қилайлик.... @Qorovul_ota_masjidi

ОҚПАДАР ЖАННАТНИНГ ҲИДИНИ ҲАМ ҲИДЛАМАЙДИ Ота-оналарга оқ бўлишдан кўра каттароқ гуноҳ йўқ. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Ким ота-онасига оқ бўлган ҳолда ўлса, жаннатнинг ҳидини ҳам ҳидламайди». Оқпадарга айтингки: «Хоҳлаганингча тоат қилавер, барибир, сен ажр-савоб тегмайди. Аллоҳнинг ризоси ота-онанинг ризосидадир ва Унинг ғазаби у икковларининг ғазабидадир. Ким ота-онасига оқ бўлса, муҳаққақ, Аллоҳга осий бўлибди. Қабр азобининг энг қаттиғи оқпадаргадир. Дўзахнинг энг чуқур жойи уч тоифагадир: мушрикка, қўшниси билан зино қилувчига ва ота-онасига оқ бўлган кишигадир. Оқпадар ва мунофиқ дафн қилинса, дўзахнинг энг паст, энг чуқур ерига дафн қилинибди!Агар оқпадар «Ё Раббим!» деса, сени эшитмайман, сенга ижобат қилиш ва (саъдайка) саодат йўқдир!» дейди. Оқпадар гуноҳда ва азобда мушрикка шерикдир. “Баҳрул-маҳабба”дан. @Qorovul_ota_masjidi