Internal Medicine for medical student

داروی جدیدی (Zepbound) حالا برای کاهش وزن و درمان چاقی، مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را گرفته که بر اساس برخی معیارها موثرترین داروی چاقی تاکنون (کاهش یک پنجم وزن به طور میانگین در طول ۷۲ هفته) است. داروی tirzepatide از Eli Lilly با نام تجاری Mounjaro ‌برای درمان دیابت نوع دوم مجوز غذا و داروی آمریکا را داشت. حالا همان داروی tirzepatide با نام تجاری Zepbound برای درمان چاقی مجوز گرفته است. اگر چه به صورت off-label برای کاهش وزن استفاده می‌شد. کارآزمایی بالینی فاز سوم دو سو‌کور (مجله نیوانگلند) نشان داده بود که تزریق زیر جلدی دز های ۵، ۱۰ و ۱۵ میلی‌گرمی tirzepatide، به صورت هفتگی، توانسته تا منجر به کاهش وزن قابل توجه و پایدار شود. درصد میانگین کاهش وزن به ترتیب دزهای ذکر شده، ۱۵، ۱۹/۵ و ۲۰/۹ درصد بوده است. شرکت کنندگان شاخص توده بدنی حداقل ۳۰ (و یا حداقل ۲۷ به همراه یک عارضه مربوط به وزن به غیر از دیابت) داشته‌اند. کاهش وزن حداقل ۲۰٪ در گروههای با دزهای ۱۰ و ۱۵ میلی‌گرمی به ترتیب در ۵۰ و ۵۷٪ افراد دیده شده است. نتایج قابل توجه در کاهش وزن توسط داروی Tirzepatide در مطالعه دیگری در Nature Medicine نیز نشان داده شده بود (لینک) غذا و داروی آمریکا قبلا دو دارو از Novo Nordisk را با نامهای Ozempic برای دیابت و Wegovy (دز بالاتر) برای چاقی را به ترتیب در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۲۱ تایید کرده بود. ماده موثر هر دو دارو هم semaglutide می‌باشد. دو داروی Ozempic و Wegovy که هر دو ورژنی از semaglutide می‌باشند، در واقع آگونیست گیرنده GLP-1‌ می‌باشند که در نهایت منجر به کاهش اشتها و احساس سیری طولانی تر می‌شوند. داروی Tirzepatide علاوه بر GLP-1، آگونیست GIP هم می‌باشد. در ترایاهای جداگانه، کاهش وزن ناشی از tirzepatide از semaglutide بیشتر بوده و قرار است مقایسه مستقیم بین این دو نیز صورت بگیرد. @Scientometric

🔥 💢 Update on Barrett Esophagus Diagnosis and Management Esophageal adenocarcinoma (EAC) has been increasing for several decades, and no one understands exactly what changed in our environment to cause the rise. Obesity and GERD are known independent risk factors for EAC, but the odds ratios would only explain a fraction of the increasing incidence. Diet and lifestyle may be part of it. Helicobacter pylori also protects against EAC. Endoscopic screening of Barrett esophagus has not had an impact on EAC prevention, and it is time for gastroenterologists to recognize that we have failed. The screening strategy recommended by the national societies was already limited to those with GERD; however, only approximately 60% of patients with EAC have a history of GERD. The ACG is considering expanding the population to be screened. According to the AGA, screening may be considered in individuals with at least 3 established risk factors, which may include people who do not have GERD but have, for example, obesity, smoking, and a family history of Barrett esophagus or EAC. The ACG guidelines recommend obtaining at least 8 endoscopic biopsies in screening examinations. The more biopsies obtained, the more likely it is to diagnose Barrett esophagus. One of the reasons for lack of a diagnosis was found to be an insufficient number of biopsy samples. Barrett esophagus runs in families. The best marker for genetic risk is still simply obtaining a good family history. Family history is now one of the risk factors used to help define screening. Families with 2 or more members with Barrett esophagus or cancer should be considered for screening at about age 50 or 10 years younger than the individual with cancer. Endoscopic therapy for patients with high-grade dysplasia has become an accepted practice. In these patients, there is no doubt that endoscopic therapy should be the standard of care. Of all endoscopic eradication therapies, the standard therapy with the most evidence is radiofrequency ablation. In the guidelines, the most controversial subject is how to manage low-grade dysplasia, which could be with endoscopic therapy or continued surveillance. Remember, in a substantial proportion, low-grade dysplasia can disappear without any intervention. A multicenter randomized controlled trial has started recruiting nationally to determine whether low-grade dysplasia should be ablated or surveyed. This new study will hopefully help answer that question.

The extremely rare case of aortic chordae tendineae strands: A case report with literature review - Khansari - 2023 - Clinical Case Reports - Wiley Online Library https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ccr3.8033 اولین مورد دریچه آئورت دارای chordae در ایران که استاد خوانساری شناسایی کردند تا کنون در دنیا فقط ۲۳ مورد از این عارضه بسیار نادر شناسایی شده که اغلبا متعلق به شرق آسیا می باشد.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37751143/ 📍🍃ابتلا به دیابت شیرین در مبتلایان کووید -۱۹ در مطالعه ای که با هدف بررسی تعامل بین همه‌گیری کووید-۱۹ و ابتلا به چاقی و دیابت شیرین انجام شده است، نشان داده شده است که کووید-۱۹ به دلیل تأثیری که بر متابولیسم بدن دارد، ممکن است در ایجاد دیابت شیرین جدید نقش داشته باشد. یک بررسی سیستماتیک از مطالعات انجام شده از ژانویه ۲۰۲۰ تا ژوئیه ۲۰۲۳، یک رابطه دو طرفه بین کووید-۱۹ و دیابت شیرین را نشان داد که توسط داده های اپیدمیولوژیک و یافته های بالینی و بیولوژیکی پشتیبانی می شود. به طور کلی بر اساس نتایج مطالعات انجام شده کووید-۱۹ باعث افزایش بروز دیابت از طریق عوامل مختلف پاتوفیزیولوژیکی و روانی، اجتماعی شده است.

‏سند از طرف Amir

Development of Peptic Ulcer following Second Shot of Sputnik V Vaccine: A Case Report and Literature Review of Rare Side Effects of Sputnik V Vaccine https://www.hindawi.com/journals/criid/2023/9989515/

💢 Cardiovascular Safety of Testosterone Therapy The cardiovascular effects of testosterone-replacement therapy in middle-aged and older men with hypogonadism have not been determined. https://youtu.be/7ngx04Uf7cE To see the full article, follow this link: https://nej.md/3Ja6c4N

نامگذاری تازه برای بیماری کبد چرب غیر الکلی: با MASLD آشنا شوید به نظر می‌رسد که زین پس باید به جای «بیماری کبد چرب غیر الکلی» از نام دیگری استفاده کنیم که به صورت مخفف MASLD خواهد بود و اسم کاملش: metabolic dysfunction–associated steatotic liver disease است. اگر بخواهیم آن را به فارسی خطاب کنیم، احتمالا باید بگوییم: «اختلال عملکرد متابولیک مرتبط با بیماری استئاتوز کبدی» که البته از نام قبلی‌اش طولانی‌تر شده. این نام‌گذاری جدید در ژورنال هپاتولوژی منتشر شده و آن را زیرمجموعه یک گروه کلی‌تر با نام «بیماری استئاتوز کبدی» یا SLD قرار می‌دهد. نام بیماری استئاتوز کبدی اکنون دو بیماری MASLD (که همان نام جدید کبد چرب غیرالکلی است) و MetALD را پوشش می‌دهد که این کلمه برای توصیف بیمارانی استفاده می‌شود که میزان مصرف الکل‌شان بیشتر از ۱۴۰ گرم در هفته (در خانم‌ها) و ۲۱۰ گرم (در آقایان) است. پنل بین‌المللی که نام‌گذاری تازه را پیشنهاد کرده می‌گوید تغییر نام «بیماری کبد چرب الکلی» به دو دلیل ضروری بود: چون گاهی اوقات از این نام‌گذاری جهت برچسب‌زدن به بیماران (به خاطر وجود کلمه چربی و الکل) استفاده می‌شد و ضمن اینکه لازم بود تاکید بیشتری روی اختلال عملکرد متابولیکی این بیماری وجود داشته باشد. در انتخاب نام تازه ۲۳۶ هپاتولوژیست و محقق از ۵۶ کشور جهان طی سه‌سال با یکدیگر همکاری داشته‌اند. https://www.medscape.com/s/viewarticle/994318 آپدیت ام دی در تلگرام: https://t.me/updatemd وب سایت: https://updatemd.com

💢 پنج نکته دانستنی درباره کبدچرب غیرالکلی