Сарчашмаи илм سرچشمه علم Sarchashmai ilm

11-синфлар учун Она тили ва адабиёт фанидан имтиҳон ўтказиш тартиби 11-синфни тугатган ўқувчилар она тили ва адабиёт фанидан таълим дастури бўйича маълум даражадаги компетенцияларга эга бўладилар. Ўқувчиларнинг олган билим, кўникма ва малакаларини аниқлаш учун 2023–2024-ўқув йилида 11-синфларда якуний имтиҳон ёзма шаклда ўтказилади. Ҳар бир иншо мавзулари она тили ва адабиёт фани бўйича умумтаълим мактабларнинг 5-11-синфлари мавзуларини қамраб олган. Иншо ёзиш учун 120 дақиқа вақт ажратилади ва мактаб томонидан олдиндан тайёрлаб (мактаб штампи босилган) қўйилган 12 варақлик дафтарга ёзилади.

НАМУНАЕ аз иншо бо чанд ҷумлаи умумӣ Шоҳасарҳои адабиёти ҷахон ҳамеша манбаи бои илҳоми хонандагони тамоми ҷаҳон буданд. Ин асархо на танҳо аз ҷиҳати мазмун, балки аз чихати шакли бадей хам қиматбахо ва ивазнашавандаанд. Дар ин иншо ман ният дорам, ки таҷриба ва таассуроти шахсии худро аз омӯзиши баъзе шоҳасарҳои барҷастаи адабиёти ҷаҳонӣ бо шумо баён кунам. Бори аввал романи «Ҷанг ва сулҳ»-и Лев Толстойро мутолиа кардам, аз зебоӣ ва васеъ будани доманаи мазмуни ин асар ба ман таассуроти беандоза афтод. Толстой бо қалами аҷоиб дар пеши назари ман мавзӯъҳои хаёт, ишк, чанг ва сулхро офаридааст. Ин китоб на танҳо як романи ҳаяҷонбахш ва ҷолиб аст, балки инчунин ба мафҳуми инсоният ва таҷрибаи инсонӣ нигоҳи амиқ дорад. Барои ман мутолиаи ин китоб маънои амиқтар кардани дарки инсониятро дошт; Таҷрибае, ки бешубҳа дар муносибат ва фаҳмиши ман ба зиндагӣ ва одамон тағйирот ворид кард. Аз тарафи дигар, асари "...... " бо фазои даҳшатовар ва мавзӯи пешрафтаи худ ба андешаҳо ва эътиқоди ман таъсири сахт гузошт. Ман фаҳмидам, ки ки чӣ гуна қудрат метавонад ба фасод оварда расонад ва арзишҳои инсониро зери шубҳа гузорад. Таҷрибаи мутолиаи ин китоб дар зеҳнам ин андешаро кошт, то ба ............бо дидгоҳи танқидӣ ва андешаманд назар кунам. ........... низ яке аз асарҳое аст, ки ба дилу ҷонам роҳ ёфтааст. Барои ман ин достони содда, вале пурмазмун таҷассуми иродаи инсон дар муқобили сахтиҳо ва нохушиҳои зиндагӣ буд. Омӯхтам, ки ҳеҷ гоҳ таслим нашавам, ҳатто агар ҳама чиз бар зидди мо бошад. Инчунин, ин ҳикоя ба ман таълим дод, ки арзиши аслии муваффақият дар талош ва субот аст, на дар натиҷаи ниҳоӣ. *Бидуни шак, ин гуна асарҳо ........ *арзишманданд, * бо тафаккур ва рўҳи инсон ........... * метавонанд ба ҳаёту эътиќодоти мо таъсири амиқ дошта бошанд. * Мо бешубҳа гуфта метавонем, ки шоҳасарҳои адабиёти ҷаҳонӣ равзанаи дарки беҳтари ҷаҳон ва инсонанд. Нихоят, тачрибаи омузиши шохасархои адабй ба ман нишон дод, ки адабиёт болотар аз санъати кино ва ... аст; Адабиёт тавонистааст, ки байни фарҳангҳо ва замонҳои гуногун пулҳо созад ва моро ба дарки амиқтари инсоният раҳнамун созад. Ин асархо мисли оинахои калон чихатхои гуногун ва мураккаби хаётро дар пеши назари мо намоиш дода, моро ба андеша водор мекунанд. Аз ин рӯ, омӯхтани адабиёт на танҳо манфиати шахсӣ, балки зарурати рушди равонӣ ва маънавӣ низ мебошад.