ERفUN

[تویی که سیاسی نیستی، شاید هنوز نوبتت نشده] @thelastfirstperson

[قتلگاه] به راستی پایان شبِ سیه سپید است؟ @thelastfirstperson

اگر یک وقتی باز بعضی از بزرگواران توئیتی زدند و پستی گذاشتند و گفتند که رای دادن ضد فرهنگِ اعتراضی نیست و در عصر تحمیل سیاست‌ها، رای ندادن دردی را دوا نمی‌کند و برای تقویت رگه‌های مترقی ساختار فعلی قدرت در ایران باید رای بدهیم، لبخندی ملیح بزنید و تنبان خویش را محکم بچسبید و سر به بیابان بگذارید که همانا انگشت در استامپ کردن و ژست روشن‌فکری گرفتن امری مُسری است. @erfunnnn

تا چندوقت عمده فعالیت من تو صفحه و کانال جدیدمه تا یه سر و سامونی بهشون بدم. [طبعا خوشحال می‌شم اونجا هم باشید] اگه خواستید بنده‌نوازی کنید: @thelastfirstperson

نهنگ قطعه‌ای است که اِبرام برای ما به یادگار گذاشته. نهنگ‌ قصه‌ی آدمی در حال مرگ است. اما نه مرگ به معنای قطع شدن تپش قلب، بلکه مرگِ امیدها و آرزوهایش. انفعال و پوچی و مرگ درون. آدم قصه‌ی ما از رفتن و تنهایی می‌گوید. نه از روی میل باطنی بلکه از فرط سرگشتگی و فهمیده نشدن و بلاتکلیفی و انگشت‌نما شدن؛ از فرط خستگی و شاید خوش خیالی. او خودش را آماده‌ی سفری بدون برگشت می‌کند. اما سوال مهم این است که کجا برود؟ اصلا جایی هست یا صرفا در حال بازی دادن خودش است؟ آدم قصه‌ی ما در این کلنجار مداوم با خودش و دنیای اطرافش گویی خودش را گم می‌کند. به هرحال اینها برداشت من است. حال ماکان اشگواری اجرایی متفاوت ارائه کرده. اجرایی پر تعلیق و پر تنش. اجرایی مخلوط از شور و شِکوه. اجرایی به مراتب حماسی‌تر از هرآنچه که تا به حال از این آهنگ شنیده‌اید. اجرایی همچو جعبه‌ی پاندورا. @thelastfirstperson

ما نسل بدبختی هستیم. دستمان به مقصر اصلی نمی‌رسد، از همدیگر انتقام می‌گیریم. #عباس_معروفی @erfunnnn