-تجربم کن!

چنان تنگ هم خفته‌اید که نیمی از خواب را تو می‌بینی و نیمی را او. -بیژن الهی

اعلام وضعیت: دلم می‌خواد دنیا با‌یسته، صبح نشه شب، شب نشه صبح. چرا هنوز زندگی ادامه داره؟ هنوز باد میاد و درختا تکون می‌خورن، هنوز بچه‌ها بازی می‌کنن، هنوز بارون میاد، گلا غنچه میدن، گربه‌ها دنبال غذا می‌گردن. همه‌چیز مثل قبله فقط دیگه تو نیستی و واسه من هیچ‌چیز مثل قبل نیست. امشبم چشمامو میبندم، که شاید وقتی بیدار شدم، ببینم همه‌ی اینا یه خواب ترسناک بوده فقط.

«آنچه با چشم‌ها گفته شده، فراموش نمی‌شود.»

«کلمه‌های من نوازشگرانه بر تو می‌بارید. دیری صدف آفتابی‌ی اندام تو را دوست داشته‌ام. تا به آن‌جا که بیانگارم دارنده‌ی دنیایی. از کوهها برای تو گلهای شاد می‌آرم، سنبل آبی، فندق تاری، و سبدها وحشی‌ی بوسه. می‌خواهم با تو آن کنم که بهار می‌کند با همه گیلاس‌ بُنان.»

‏امروز، امشب و تا آزادی توماج، یک‌صدا نام «توماج صالحی» را فریاد می‌زنیم. ‎#توماج_صالحی @Hosseinronaghi

جز وصل تو دل به هرچه بستم؛توبه!

این چنل به فروش می‌رسه: Darkaest چون وقت نگهداری ازش رو ندارم می‌فروشمش. چنل تمیز و خوش جذبیه. اگه فقط مشتری هستید پیام بدید✨: @tajrobamadmin

نور صفحه‌ی تلفن همراه‌ تو چهره‌ات را روشن کرده بود و انگشتانت به دنبال حروفی می‌گشتند که مخاطبش من نبودم. به کلماتت کاری نداشتم و به چشمانت خیره ماندم تا حرفی که نمی‌زنی را بخوانم. بعد از مدت‌ها بود که اتفاقی می‌دیدمت اما هنوز طمع کشفت را داشتم؛ مانند کودکی که هنوز سیر نشده. اگر آن‌‌سمت گوشی کسی پرسیده بود: حالت چطور است؟ پاسخ تو احتمالا این بوده: خوبم. اما من به دستان خون‌آلودم نگاه می‌اندازم و می‌دانم چیزی در تو مرده که دیگر زنده نمی‌شود. من و بشریت محروم شده‌ایم از خندیدن چشمانت و آن خنده را من کشته‌ام. آخرین مخاطب آن خنده من بودم و این بزرگترین تنبیه من است. مخاطب چیزی بودن که حتی اتفاق افتادنش برای بقیه را نخواهی دید؛ محرومیتی ابدی. -امیر محمد ندرلو