| Obliviate |

[پر از نقش و نگاری تو؛ شبیه فرش ایرانی]

[پر از نقش و نگاری تو؛ شبیه فرش ایرانی]

من اینترنی خیلی سختی رو گذروندم. گاهی که به گذشته نگاه میکنم باورم نمیشه که این من بودم که دووم آورد و این روزها رو پشت سر گذاشت. اگه اینترن هستید بهتون افتخار میکنم اینترنی اصلا آسون نیست.

حقیقتا هر چقدر هم از طرح و حقوق کم و صبح زود بیدار شدن‌ها بنالم باز هم زندگی پزشک طرحی رو با همه‌ی مشکلاتش؛ به دوران سیاه اینترنی ترجیح میدم.

ولی فعلا این رو میتونم به قطعیت بگم: اینترنی و استاجری و کلا زندگی دانشجوی پزشکی واقعا کثافت بود و زندگی طرحی یه کم بهتره. (البته خیلیا هم تجربه ی برعکس من رو دارن.) برای من که تا اینجااین شکلی بوده و فکر میکنم کاملا از روند کانال و مودم مشخص باشه.

این تابستون و خوشی‌هاش هم واسه مرفهین بی‌درد زیر سلطه‌ی نظام سرمایه‌داریه! وگرنه منو شمایی که هر روز با مقنعه و مانتو توی اوج گرما میاییم سر کار و تا مرز گرمازدگی پیش میریم رو چه به تابستون؟!

چرا هر وقت کار من پیش یکی از مقامات اداری گیره اون فرد خاص دچار کسالت میشه و دسترسی بهش ناممکن؟!