𝑫𝒓𝒉𝒎-𝒑𝒓𝒉𝒎

این جای اردیبهشت، همیشه عطر گذشته می‌ده. عطر بچگی. عطر یاس زرد و سفید. عطر جوونی. عطر تمام وقت‌هایی که نمی‌دونستیم تهش می‌شه این. عطر خنده‌هایی که آدمشون دیگه نیست‌. عشق‌های نافرجام. اشتباه‌های کودکانه. امیدها و ترس‌های بیهوده. اردیبهشت خیلی بوی زندگی میده. عطر تلخ و شیرین این زندگی رو کردن توی شیشه‌ی اردیبهشت و درش رو هم باز گذاشتن. تا به مشامت می‌رسه، تموم شده.

‏به‌نظرم توضیح دادن نه تنها رفتاری از روی ضعف نیست بلکه، رفتاری کاملا بالغانه و از روی اهمیت دادن به احساسات فردی هست که بهش توضیح میدی و براش ارزش قائلی.