۵۲ هرتز

ساعت یک‌و‌چهل‌و تقریبا پنج دقیقه، صدای سوت کتری، آواز حسن گلنراقی، چای‌عسل و امروزی که زیاد دوستش نداشتم.

خونم بعضی‌وقت‌ها تمایلی به چرخیدن توی تنم نداره.

برای چهارشنبه‌ی نمناکِ سُرمه‌ای.

به هر حال تا بیست رو گنجایش داشتم و از اینجا به بعد زیادی ترسناک به نظر میرسه.

این روزا و ماهای زندگیم دقیقا اونجایی توی زندگیمن که تا بیست سال آینده مدام قراره برگردم نگاه‌شون کنم.

یک نامه باید برای خدا بفرستم و خاطرنشان کنم "لطفا روزایی که با گلودرد و سرماخوردگی بیدار میشم رو تو روزای عمرم حساب نکن. با تشکر."

با یک نگاه کشت و نگاه دگر نکرد.

مناسب‌ترین پاک‌کننده آرایش چشم؛ گریه.

دنیای عجیبیه. اتفاق‌های آخرالزمانی‌ای توی زندگیت در جریانه و یکساعت بعد داری به اینکه ناهار فردات چی باشه فکر می‌کنی.

«من رشته محبت تو پاره می‌کنم، شاید گره خورد به تو نزدیک‌تر شوم»