Pissenlit

کم‌کم دارم سعی می‌کنم یاد بگیرم که اتفاقات هیجان‌انگیزی که براشون ذوق دارم و خوشحالم و نگرانی‌ها و اتفاقات بدی که افتادن یا ممکنه در آینده بیفتن و دهنم رو سرویس کنن تنها موتور پیشرو یا بازدارنده‌ روزام نباشن. بعد از آزمون و خطا متوجه شدم باید یه چیزی جز اتفاقاتِ خارج از خودم وجود داشته باشه، چیزی که بهم ثبات بده. وقتی مبنای حرکت و تصمیماتم رو اتفاقاتی قرار بدم که یا تحت‌کنترل من نیستن و یا دیگه نمی‌شه تغییرشون داد احتمال اینکه تایم زیادی از زندگیم رو یا توی ابرها سیر کنم یا زمین‌گیر بشم خیلی زیاد می‌شه. با زندگی کردن شبیه یه پاندول مدام باید انرژی زیادی رو باید صرف برگشتن به مرکز کنم، و اینو نمی‌خوام.

من و کسرا

Art by Takato Yomamoto

The ironic thing about perfectionism and people pleasing is that they almost never work. Name one perfect thing in your life, name one person that is entirely pleased with you. Scam.

Difficult responsibilities

گوش دادم. دراماکویین.

حاضرم یه چاقو بکنم توی شکم خودم ولی هیچوقت استرس شب امتحانی بودن نکشم دوباره.

وقتی قبل کلاس بخونمو آماده باشم همه‌ش واسم تکراریه حوصله‌م سر می‌ره. وقتی نخونده باشم نمی‌تونم تمرکز کنم و اونقدری که می‌خوام نمی‌فهمم. باید چه غلطی کنم دقیقا.

you are what you tolerate.