"دلتنگـیآم"

سینان: زندگی گاهی واقعا خیلی ناعادلانه‌اس، مگه نه!؟ اونقدر ناعادلانه‌اس که وقتی تو انگشتت، انگشتر منو داری، تو قلبت برادرم باشه!🙃💔 {#فضیلت‌خانم‌و‌دخترانش📽}

با هرکس بد باشم، با تو خوبم با هر کی حرف نزنم ، با تو حرف میزنم با هرکس بیرون نرم ،با تو میرم من برای تو یه آدم دیگه ام تو با ارزش ترین دارایی منی و من بی‌نهایت دوست دارم!(؛

سو جانسن، در وصف آسیب‌ روحی، یه جمله داره که حکایت این روزهای خیلیامونه: «بزرگ‌ترین و شدیدترین آسیب روحی، زخم خوردن از کساییه که انتظار داشتیم ازمون محافظت و پشتیبانی کنن...»

گُل‌مَهتاب،چِجوری‌قَدردُنیاتوبِدونم تودَرمونی‌ودَردتوبِه‌جونَم..!🥲🤍 #Music

ولی من چایی خوردن دو نفره با کسی که دوسش دارم رو به همه پارتیا و دورهمیا ترجیح میدم..!=)))

نیاز دارم احساستم رو بذارم توی یه صندوق، درش رو هم قفل کنم، کلیدش هم بدم سگ بخوره..!

‏قبول دارین شناخته شدن بالاترین نوع دوست داشته شدنه: «میدونم چه پیتزایی دوست داری» ، «پشت گوش سمت راستت یه خال کوچک داری»، «هر وقت خسته‌ای صورتت اینجوریه»، «وقتی استرس داری قهوه زیاد میخوری»، «میدونم از حرف فلانی دلخور شدی و چیزی نگفتی»،«میخوای یه چیزی بگی و نمیگی، از حالت چشمات معلومه»، «کیک مورد علاقه‌ت رو سفارش دادم»، شناخته شدن دوست داشته شدنه!(؛

بیشتر ما، آدم‌های دقیقه نود هستیم! قدر خوبی کسی که عاشق‌مان بود را وقتی می‌فهمیم، که چمدان به دست میرود. دقیقه نود یاد کارهایی که می‌توانستیم بکنیم و نکردیم می‌افتیم. دقیقه نود یاد حرف‌ها و کارهایی می‌افتیم که بخاطر گفتن و انجام دادن‌شان پشیمان هستیم. اما زندگی بازی فوتبال نیست که در وقت‌های اضافی از روی شانس گُل بزنیم. زندگی در لحظه عشق ورزیدن و دوست داشتن است. بخشیدن و مرهم روی زخم بودن را به لحظات بعد موکول نکنیم. دل خوش نکنیم به دقیقه نود. دل خوش نکنیم به وقت‌های اضافه! دل شکسته، قلب رنجیده، و عشق دیده نشده، یک عمر هم کم است که مثل روز اولش بشود. آدم‌های دقیقه نود، اغلب بازنده‌ی بازی زندگی هستند …