ربوده‌شده توسط توتورو.

۳۳۶ صفحه و تموم.

دلتنگی‌ام تمام نشد؛ هیچ‌وقت. این چیزی بود که زندگی‌ام به من داده بود و صرف‌نظر از اینکه چقدر سنگین بود، هیچ‌وقت نمی‌توانستم آن را زمین بگذارم! ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

بی‌دلیل نیست که به آن، افتادن در عشق می‌گویند؛ چون وقتی رخ می‌دهد -وقتی واقعاً رخ می‌دهد- دقیقاً همین حس افتادن را داری. هیچ کاری انجام نمی‌دهی یا سعی نمی‌کنی؛ فقط رها می‌کنی و امیدواری کسی آنجا باشد تا تو را بگیرد. در غیر این‌ صورت، تو می‌مانی و چند کبودی نسبتاً بزرگ. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

همهٔ تنهایی و تهی‌بودنی که همه‌جا همراهم بود، بزرگ و متورم شد؛ تا جایی که همهٔ من را بلعید. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

حس می‌کردم یک پیلهٔ بزرگ غمگین من را دربرگرفته است. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

می‌دانم تا حالا باید با این مسئله کنار می‌آمدم، اما فقط دلم می‌خواست یک‌بار دیگر باهم حرف می‌زدیم. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

نمی‌دانم دقیقاً چطور بگویم، اما سال‌ها بود که انگار دنبال چیزی بودم؛ انگار در مکان درستی نبودم... ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

وقتی به من توجه می‌کرد، انگار مثل یک نورافکن به من می‌تابید و هرچیزی در دنیا سر جایش بود؛ اما لحظه‌ای که از من روی گرداند، من سرد و تنها شدم. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ

من جذب احساس هیجان پیچ‌و‌تاب سرگیجه‌آورش بودم، اما همین احساس من را آواره کرد‌. فکر می‌کردم به عشقی آتشین نیاز داشتم، اما کاشف به عمل می‌آید چیزی که واقعاً محتاجش هستم، کسی است که صبح زود برای تماشای طلوع آفتاب بیدارم کند. ــــــــ عشق و ژلاتو؛ جنا اوانس ولچ