🤍تاسیان🖤

ایتالیاییا به کسی که توو دلش پرُ غمه ولی می‌خنده،که اندوهشو قایم کنه و کسی رو ناراحت نکنه، می‌گن: «eccedentesiast» یعنی یه کلمه‌ی فسقلی کل بیتِ "خنده بر لب می‌زنم تا کَس نداند راز من! ور نه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت" رو توو دل خودش جا داده. زیبا نیست؟!

گفت: اگر بروم چه؟ گفتم: آن‌گاه تو اولین وطنی هستی که ساکنش را ترک می‌کند!

ترجیح میدم اونقدری توی روابطم با کسایی که دوسشون دارم تموم خودم رو بزارم و همه جوره حواسم به طرف مقابل باشه که خودش ترجیح نده جام رو با کس دیگه ای پر کنه و اگر کرد نبود من و کم بودن اون آدم رو به وضوح احساس کنه و به نظرم این خیلی میتونه تاثیر گزار تر باشه تا اینکه بیوفتم دنبالشون و بخوام با کسی جز من ارتباط نداشته باشن.. همینقدر عمیق!

ما درحالی که غمگین بودیم،دیگران رو تسلی دادیم! درحالی که شکست خورده بودیم به دیگران امید دادیم! درحالی که نمیتوانستیم لبخند بزنیم، دیگران رو خندوندیم! با ما از قوی بودن حرف نزنید.. |

به قول جبران خلیل جبران : پخته نخواهی شد، مگر بعد از آنکه احساس کردی سرشار از سخنی، ولی لازم نمیدانی به کسی چیزی از آن بگویی .

واسه این تیکه شازده کوچولو میشه مُرد که میگه: -ﺭﻭﺑﺎه:ﻣﻦ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ ‏+ﺷﺎﺯﺩه ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ:ﻣﮕﻪ ميشه؟ ‏-ﺭﻭﺑﺎه:ﺁﺭه ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺎﻣﻮ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻪ یکی ﻭلی ﺍﻭﻥ ﮔﻤﺸﻮﻥ ﻛﺮﺩ! ‏ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻫﺮﺟﺎ ﺩﻧﺒﺎﻟﺸﻮﻥ ﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ﭘﻴﺪﺍﺷﻮﻥ ﻧﻤﻲ كنم... :)

یه تئوری خیلی قشنگ هست که میگه وقتی دو نفر همو پیدا میکنن و بهم شبیه ان، نزدیکن، و انگار که وجودشون بهم وصله؛ خدا خاک اشون رو از یه جا برداشته! همینقدر قشنگ:)))

من هر روز که او را می‌بینم، مثل این است که توی شیشه‌ی عطر می‌غلطم و حل می‌شوم. دیگر از زندگی چه می‌خواهم؟ از نامه‌های فروغ به مهری رخشا