تَنفس

خودمو گم میکنم توی این شهر شلوغ.

پنهان ز دیده ها و تمام دیدهها از اوست.

آدما میان و میرن تنها چیزی که جا می‌زارن خاطراتشونه

و روزی در این شهر باخبر خواهید شد دختری از سر دلتنگی خفه شد 🙂

«اندوه بر او وحی می‌شد و شانه‌هایش زیر آوارِ آیاتی غمگین بر خود می‌لرزید»

وز سینه جدا مشو که جانی! _مولانا

هنوژ چشم انتظارم بیای با ذوق بگی من اومدم 🙂

اگر از‌ کمندِ عشقت بروم، کجا گریزم؟ که خلاص بی تو بند است و حیات بی تو زندان. _سعدی

- ای تو آن ناب ترين رايحه ی شعر بهار تو مگر جام شرابی که چنين گيرايی؟