🌿 ساز و طبیعت 🌿

تنها انسانیت را در نظر داشته باشیم و باقی چیزها را فراموش کنیم. اگر بتوانیم از عهده این کار برآییم، آیندهٔ انسان بهشتی خواهد بود لبریز از شادی و دانش و آگاهی. ولی اگر موفق نشویم یک نابودی عظیم و جهانی را پیش رو خواهیم داشت... برتراند راسل 🌿 @sazotabiat 🌿

دل‌های ما که بهم نزدیک باشد دیگر چه فرقی می‌کند که کجای این جهان باشیم. دور باش اما نزدیک... من از نزدیک بودنهای دور میترسم... " شاملو" 🌿 @sazotabiat 🌿

جملاتی که … * شخصیت سالم از آنجا كه ثروت‌پرستی و قدرت‌پرستی را عاملِ همهٔ بدبختی‌های عالَم می‌داند از يك سو و از سويِ ديگر، بر اين باور نيست كه «پول، حلّالِ همهٔ مشكلات و كليدِ هر قفلی‌ست»، با این نظرِ شوپنهاور موافق است: بايد برايِ آرزوهايِ خويش حدي قايل شويم، هوس‌هایِ‌مان را مهار كنيم و خشمِ‌مان را به بند بكشيم (احساسِ خشم را اداره كنيم) و همواره به ياد داشته باشيم كه فقط بخشِ كوچكي از آرزوهايِ هر كس تحقق‌پذير است ... . * تولستوي نویسندهٔ خوبی‌ست، چون هم پرچمدارِ انسان‌دوستی است و هم مخالفِ جنگ و خونريزی. * اگر به «کرامتِ انسانی» باور داشته باشی، نمی‌توانی بی‌مِهر و محبت باشی و صلح‌طلب و عدالت‌خواه نباشی. * شخصیتِ سالم از آنجا كه به تغيير باور دارد و همواره در راهِ بهتر شدن (در تمامِ زمينه‌ها) گام برمی‌دارد، آنچه تامس آ. هريس گفته است را می‌پسندد: می‌گويند اين كه آدم بنشيند و تقصيرِ تمامِ عيب‌هايش را به گردنِ طبيعت (يا اين و آن) بيندازد، ماهيتِ عيب‌هايِ او را عوض نمی‌كند. بنابراين، جملهٔ «من همينم كه هستم» هيچ دردي را دوا نمی‌كند، ولي «من می‌توانم تغيير كنم»، بسیار مؤثر است. * هر گفتهٔ درستی را باید پذیرفت از جمله آنچه انگلس دو قرن پیش گفت: هر چیزی اثر می‌گذارد و از چیزهای دیگر، اثر می‌پذیرد. * نسبت به اعمالِ نادرست و جنبه‌هايِ منفيِ ديگران ضرورت نداره بی‌توجه و یا حتا بی‌تفاوت باشی اما سعي کن اعمالِ خود را اصلاح كنی و از جنبه‌های منفيِ خود بكاهی. * شخصیتِ سالم، «مونولوگ» را دوست ندارد زيرا مبتني است بر «مونيسم» يعني تك‌پنداري كه به خودكامگي يا استبداد می‌انجامد اما «ديالوگ» را بسيار دوست دارد زيرا مبتني است بر گفتگو (پلوراليسم). انسانِ مسئول، می‌تواند گفتمانِ ديگري را قبول نداشته باشد اما اجازه می‌دهد او گفتمانش را بيان كند. برايِ اين كه ديالوگ يا گفتگو انجام بگيرد، بايد حسِ مسئوليت داشته باشيم زيرا بدونِ مسئوليت و بدونِ احساسِ مسئوليت، اصلاً نمی‌توانيم گفتگويِ متمدنانه داشته باشيم؛ بايد فرديتِ ديگر انسان‌ها را بپذيريم و به رسميت بشناسيم. بر اين پايه، گفتگو مستلزمِ خشونت‌پرهيزي است، چون در خشونت، فرديتِ ديگري را به رسميت نمی‌شناسيم. اعمالِ خشونت در قبالِ ديگري، يعني موردِ سؤال قرار دادنِ مشروعيتِ انسانيِ او و بر اين پايه، آنجا كه اين مشروعيت موردِ سؤال قرار گيرد، توحش جايگزينِ مَدنيت می‌شود و تك‌گويي و تك‌پنداري جايِ گفتگو را می‌گيرد. تقی عطایی 🌿 @sazotabiat 🌿

••««« جنگ‌افروزی زنانه برای صلح »»»•• خانمی که اینگونه توحش، خشونت و حملهٔ نظامی را تئوریزه و دستور بمباران صادر می‌کند، از جهادگران نکاحیِ داعش نیست بلکه مدیر موسسهٔ «حقوق بشر» … است که توسط وزارت امورخارجهٔ آمریکا بناشده، اذهان و زمینه را برای  “مداخلات بشردوستانه” آماده می‌کند. * مطلب بالا را دوستی فرستاده و نوشته: ببینید چه اراجیفی سرِهم می‌کند! برایش نوشتم و به سایر انسان‌یاران نیز تقدیم می‌کنم:‌ بله، با لباس سفید هم میشه برای سیاهی و ظلمت، تبلیغ کرد. من، خانم و مؤسسه را نمی‌شناسم ولی میشه به گفته‌ها توجه کرد: • مردم کُسُوُ می‌رفتند روی پشت‌بام و از هواپیماهای ناتو(امریکا) دعوت می‌کردند “بیایید ما را بمباران کنید تا به صلح برسیم”. • بدون جنگ، امکان نداره به صلح رسید. • جنگ باعث بهتر شدن می‌شود. • صلح‌دوستان در سوریه، جنگ‌جویان را به حمله و بمباران دعوت می‌کردند. • صلح برای صلح، بورینگ است. در پاسخ به این سخنان، میشه از واژه‌های بد استفاده کرد ولی بگذریم … کدام عقل سلیمی می‌گوید: * بیا ما را بکش تا به صلح برسیم * خون را با خون میشه شست * بَدی موجبِ خوبی میشه تقی عطایی 🌿 @sazotabiat 🌿

افرادی که در مسیر زندگی به بلوغ عاطفی و فکری و شخصیتی می‌رسند، خودبخود، در سکوتی خاص قرار می‌گیرند که لبریز محبت و مهربانی است. برای این افراد، قضاوت شدن توسط دیگران، اهمیتی ندارد، زیرا که آنان، نگران تصویر ذهنی دیگران در مورد خودشان نیستند. این افراد از میدان مسابقه، خارج شده‌اند، و خود را با دیگران مقایسه نمی‌کنند، حتی اگر دیگران، آنها را بازنده بدانند، برایشان، اهمیتی ندارد. افراد بالغ، به نقطه‌ای رسیده‌اند که فهمیده‌اند، زندگی، مثل یک بازی، برای آمدن و نماندن است. آنها فهمیده‌اند که بهترین مواجهه با زندگی، مهربانی است. افراد بالغ، در مواجهه با دیگران، به خوبی و زیبایی افراد، اشاره می‌کنند و دیگران، در مقابل افراد بالغ، نسبت به خودشان، احساس خوبی پیدا می‌کنند. افراد بالغ، اگر انتقادی هم می‌کنند، یک انتقاد عقلانی است و انتقادشان، بر اساس تنش و تخریب نیست. افراد بالغ، در صورت نیاز، نظرشان را اعلام می‌کنند و سعی بر به کرسی نشاندن نظرشان ندارند. می‌گویند و عبور می‌کنند و اینکه طرف مقابل، بپذیرد یا نپذیرد، برایشان اهمیتی ندارد. افراد بالغ، از چسبیدن به سیستم‌های فکری و فلسفی و عرفانی، فارغند، آنها، مطالعه می‌کنند و با دقت، به نظر دیگران توجه می‌کنند، اما بنده‌ی یک شخص یا یک مکتب نمیشوند. افراد بالغ، از کسی، بت نمی‌سازند. با عدم جدیتی خاص، زندگی می‌کنند که از ژرفای وجودشان آشکار می‌شود، که همان وارستگی است. افراد بالغ، هم در زندگی هستند هم جدا از زندگی، و به افکار و اشیا و اشخاص، نمی‌چسبند. افراد بالغ، به رنجهایشان، لبخند می‌زنند و می‌دانند که زندگی، در گذر است. *مهربانی، نشانه بلوغ است.* 🌿 @sazotabiat 🌿

اتومبیل جلویی آهسته میرفت و من مدام بوق می‌زدم، اما راه نمیداد!! داشتم خونسردی‌ام را از دست می‌دادم که یهو چشمم به نوشته روی شیشه عقبش افتاد: راننده ناشنواست، لطفا صبور باشید! دیدن این نوشته همه چیز را در من تغییر داد! بلافاصله آرام گرفتم، سرعتم را کم کردم و چند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدم اما مشکلی نبود. ناگهان با خودم زمزمه کردم: اگر آن نوشته پشت شیشه نبود، آیا من صبوری به خرج می‌دادم؟ راستی! چرا برای بردباری در برابر مردم به یک نوشته نیاز داریم؟ آیا اگر مردم، نوشته‌هایی به پیشانی بچسبانند، با آنها صبورتر و مهربان خواهیم بود؟ نوشته‌هایی همچون: کارم را از دست داده‌ام! در حال مبارزه با سرطان هستم! در مراحل طلاق، گیر افتاده‌ام! عزیزی را از دست داده‌ام! احساس بی‌ارزشی و حقارت می‌کنم! در شرایط بد مالی و ورشکستگی قرار دارم! بعد از سالها درس خواندن، هنوز بیکارم! مریضی در خانه دارم! و صدها نوشته دیگر شبیه اینها... همه در گیر مشکلاتی هستند که ما از آن چیزی نمی‌دانیم! بیاییم نوشته‌های نامرئی همدیگر را درک کرده و با مهربانی به یکدیگر احترام بگذاریم، چون همه چیز را که نمیشود فریاد زد!! 🌿 @sazotabiat 🌿

این کیست گشوده خوش‌تر از صبح پیشانیِ بیکرانه در من؟! از شوقِ کدام گل شکفته‌ست این باغِ پر از جوانه در من...؟! #فریدون_مشیری 🌿 @sazotabiat 🌿

شما هم مثل سایر انسان‌ها حقِ انتخاب دارید. شما آن را چه می‌نامید؟ شما که غریبه نیستین، من فقط برای دانستنِ خودم می‌پرسم. شما به‌عنوان یکی از انسان‌یاران، لطفاً محبت کنید و برای من که مثل شما به‌دنبال نیکبختی انسانم و دلم می‌خواد همگان احساس خوشبختی کنند، بنویسید نام این عمل چیست. دوتا کشور هستند در جوار یکدیگر. • یکی ۱۱ میلیون جمعیت داره و دیگری ۳۳۳ میلیون. • یکی کوچولو به اندازهٔ فندق که از امکانات بسیار کمی برخوردار است و دیگری به اندازهٔ یک هندوانهٔ گُنده که بسیار ثروتمند است و درواقع، یکی از قطب‌های بزرگ عالَم است. • یکی دارای فقط یک محصول (نِی‌شکر) و دیگری صاحب هزاران محصول (از هر جهت غنی و دارای پول و سرمایه‌های فراوان). این کشور کوچولو، به علتِ محاصره و تحریم توسط آن گُندهِ، پیشرفتی نداشته (فقط در علم پزشکی پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته) ولی آن گُندهِ در بسیاری از علوم و فنون و تکنولوژی، پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته است ضمن اینکه جلوی هرگونه پیشرفت و مراوده و مبادلهٔ کشور کوچولو را می‌گیرد حتا اگر باید چپاول کند و یا بدزدد چون همهٔ امکانات هوایی را دارد و کشور کوچولو، تحت محاصرهٔ دریایی ِ آن گُندهِ است. در این ۶۵ سالی که این کشور کوچولو استقلال یافته، آن گُندهِ ۲۶ بار برعلیه آن توطئه و یا کودتا کرده که در تمام موارد شکست خورده، چون مردم و دولتِ این کشور کوچولو، نه در مقابل هم بلکه در کنار یکدیگرند. آری، انسان‌یاران گرامی! موارد دیگری را نیز می‌توان برشمرد که چگونه آن گُندهِ همهٔ راه‌ها را به روی آن کشور کوچک بسته است و حتا مانع رسیدن سوخت و اقلام بهداشتی می‌شود و تنها یک خواست دارد: «تسلیم شو!» ولی (به استثناءِ اقلیتی بسیار کوچک)، مردم و دولتِ آن کشور کوچولو، همصدا می‌گویند: ««نه»»؛ تسلیم و نوکری را دوست نداریم، می‌خواهیم استقلال داشته باشیم، روی پای خود بایستیم و آنچه داریم را باهم بخوریم. *** هم‌میهنان عزیز! شما به‌خوبی می‌دانید و از نوشته‌های من پیداست که من، به هیچ‌کس و هیچ‌چیز و هیچ‌جایی وابسته نبوده و نیستم و اساساً وابستگی را دوست ندارم و استقلال را دوست دارم (بی‌آنکه ربطی به تیم استقلال داشته باشد). من به‌عنوان یک انسان صلح‌طلب و عدالت‌خواه، از همهٔ وجدان‌های بیدار و انسان‌های باشرف و باانصاف و درواقع، از شما انسان‌یاران گرامی و عزیز می‌پرسم: نام این همه بلایی که آن گُندهِ (امریکا) به سرِ آن کوچولو (کوبا) آورده و می‌آورد چیست: ظلم، مصیبت، ستم، بدبختی، گرفتاری، اجحاف، زورگویی، غارت، حق‌خوری، تجاوز، بی‌رحمی، جنایت و یا نام دیگری را پیشنهاد می‌کنید؟ تقی عطایی 🌿 @sazotabiat 🌿

کاش منم ساز بلد بودم! کاش منم می‌رفتم تو دشت شقایق! کاش منم می‌تونستم تو باغِ رُزصورتی ساز بزنم! — این‌قدر کاش-ماش نکن، برو اول سواد پیدا کن. حالا چرا اهانت می‌کنی! حق نداری توهین کنی؛ بذار آدم حرفش را بزنه، نمی‌ذاره آدم آرزوهاش را به زبون بیاره … — حالا چرا شلوغش می‌کنی! مگه من چی گفتم؟! گفتی “برو اول سواد پیدا کن”، من چندین کلاس سواد دارم … — نــــــــه، منظورم که اون سواد نبود … آخه آدم هر وقت حرف میزنه، همون سازِ همیشگی را کوک میکنی که شما مردها این‌طور، شما مردها آن‌طور؛ شما مردها ۱۰۰۰ران سال مردسالاری کردین، ظلم و ستم کردین؛ خشونت و جنگ‌افروزی کردین؛ اصلاً ما مردها بَد، شما که خوبین کارها را به‌دست بیگیرین ببینیم چیکار می‌کنین. — اولاً مردانه-زنانه نکن، مثل فوتبال که مردانه بود حالا گفته‌اند زنانه باشد یا موی سر که زن مجبور است بپوشاند ولی مرد مجبور نیست بپوشاند و درثانی، منظورم این بود که آنجا دشتِ شقایق و باغ رُزصورتی نیست، مزرعهٔ آفتابگردونِ‌س … من دلم آفتابگردون می‌خواد، دلم می‌خواد دشت‌های شقایق‌ بیشتر بشن، دلم می‌خواد رُزصورتی همه‌جا باشه … تقی عطایی 🌿 @sazotabiat 🌿

موسیقی دلنشین آذربایجانی خواننده : رشید بهبود اف. یار بیزه قوناق کله جک. 🌿 @sazotabiat 🌿