Оналар Канали

Maʼno nimada?

​​САБРНИ ЭРИМДАН УРГАНДИМ.. (хаётий хикоя) Олти ака-ука орасида ўсганим учунми, феълим сал қаттиқроқ. Шу боис умр йўлдошим бир сўзли, бошқалар ундан ҳайиқадиган одам бўлишини истардим. Тақдирни қарангки, эрим жуда ювош чиқди. Баъзан онамга: “Шунақа ҳам бўшанг бўладими, бақириб-чақирса ҳам, айтганини қилдирса майли эди…” дердим. Онам эса: “Ўтни ўт ўчирмайди, болам. Бир яхшилиги бор, Худойим шу тақдирни раво кўрган…” дерди. Аслида эримнинг рўзғор тебратиши, эҳтиёжларимни таъминлашидан шикоятим йўқ. Фақат унда шиддат, журъат етишмаётгандек туюларди. Асабийлашсам, босиқлик билан: “Арзимас нарса учун бунчалик ғазабланишинг яхшимас”, деб қўярди. Оғир-вазминлигидан баттар аччиғим келарди. Бир қизли бўлдик. Кунларнинг бирида яна йўқ нарсадан жанжал чиқардим ва бу сафар эримнинг жаҳлини чиқаришга эришдим. Шунда ҳам бақирмади, бир оз овозини кўтариб: “Айтганим-айтган, деганим-деган бўлиши мумкин. Аммо бу ишим билан бировга зулм қилиб қўйишдан қўрқаман”, деди. Кейин менга гапирмай қўйди. Бир кун ўтди, икки кун… эримдан сас-садо йўқ. Ўзим гапириб кетаверай десам, ғурур йўл қўймасди, бунинг устига ҳайиқиб қолган эдим. Юрагим сиқилди. Таскин ахтариб, эрим ўқиб юрадиган китобларни бир-бир варақлашга тушдим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва оилалари ҳақидаги ибратли китобни ўқий бошладим. Китобда баён этилган воқеада эр-хотин бир-бирининг феълида заифлик кўрса, қандай йўл тутиши зарурлиги кўрсатилган, кишининг имон-эътиқоди, тақвоси муҳим, баъзи камчиликларига эса Аллоҳ учун сабр қилиниши айтилган эди. Бетдан-бетга ўтарканман, ёмон феълим бор бўйи билан намоён бўларди. Демак, мен энди ўқиётганларни эрим олдиндан билган экан… Мен-чи?.. У менинг хархашаларимга сабр қилиши учун тақво, имон-эътиқодга эгамидим? Эрим кўнглимни меҳр-муҳаббат билан юмшатишга ҳаракат қиларди. Мен эримнинг босиқлигини, ҳалимлигини бўш-баёвликка йўйибман. Кўз ёшларим юзимни ювди. “Аллоҳ қалбингни очсин, кўнглингга солсин…” Эрим менга кўп бор шундай дерди. Бу дуонинг ҳикматини ўша лаҳзаларда тушундим. Неча кундан бери ичимни кемираётган “Энди кечирмайди”, деган қўрқув тарқади. Чунки бир неча бетнигина ўқиганимда, кўнглимни юмшатган бундай китоблар эримнинг неча йиллик йўлдошларидир… Ўша кунги иқрорим эримни жуда хурсанд қилди. Шу зайлда у кишидан кенгфеълликни, сабр қилишни ўргандим. Биз учун кимда ёки нимада яхшилик борлигини Аллоҳ таоло билади... тамом.

Шайтон хумори.. Комил қаттиқ овоздан сесканиб уйғониб кетди. Кўзлари қизарган, бошига бир челак сув осилгандек гўё. Қарасаки, ёнида уч-тўртта лайча итнинг болалари бор овозда ҳуришяпти. Кет, йўқол деб бақирди, уриб ҳам кўрди, туртиб ҳам. Аммо "ярамас" итлар барибир кетай демайди. Комил бош оғриғига чидай олмай, итларни ёнида турган тўнкага болта билан чавақлаб қўя қолди холос. Ва муздек сув қумсаб булоқ ёнига келиб бира тўласи шу ерда ухлаб қолди... Эрталаб турса қишлоқ ичидан овоз эшитиляпти. Қишлоқ оралаб тор кўчага етар экан, Фарҳод амаки Комилни кутиб олди. -Болам, бандалик... Учала болангдан баравар айрилдик. Ўлдиришга-а-ан, набираларим, фаришталаримни тиғ билан ўлдиришган. Комил билагидаги шпритс изидан кўкарган доғга бир қарадию, бўғзига тош тиқилгандек нафас ололмай ерга қулади.

#изох_узингиздан 😥 #Аллох_рози_булсин Билмам залолатга ботдими дунё Ўйласам титрайди танамда бу жон. Кўзёшинг уволи тутсин уларни Сенинг не гуноҳинг бордир болажон. Йиғлама жон болам,тўкма кўзёшинг Бу синов ҳам бормиди, мурғак бошингга. Ҳали жавоб берарлар Аллоҳ олдида Кўзингдан оқизган ҳар бир ёшингга. Худодан сўрагин биргина паноҳ Эшитар ҳар сўз-у,ҳар бир нолангни. Уйларинг вайрондир, қалбинг-чи барбод Кутмагин энди ҳеч отанг-онангни. Йиғлама жон болам, бағрингни тилиб Қонхўрлар кун келиб, олар жазосин. Дардингга гувоҳдир,бутун бу дунё Мусулмонман дегани, қўллар Ғазосин. Муаллиф: ©️Маржона Асадова P/s :хулоса қилиш ўзингиздан

#Жума_муборак 🌙🌹✨АССАЛОМУ АЛАЙКУМ Жума айёми муборак бўлсин ҚАДРДОНЛАРИМ ✨Азиз диндошим Жуманинг файзи ва барокати сизга бўлсин 🌙 Энг яқин инсоним кириб келган “Жума” куни муборак бўлсин. ❗️ЯҚИНЛАРИНГИЗНИ БИРИНЧИЛАРДАН БЎЛИБ ТАБРИКЛАНГ

#JumaMuborak🌙🌸🍃 Jumaning hayri va barokati sizlarga bo‘lsin! Bugun Payg‘ambarimizga ko‘proq salovat ayting! Allohumma solli va sallim va barik a’la Sayyidina Muhammad!

Метронинг «уйқучи» гўзаллари... Яхши ният билан ҳовли қилдик. Ҳовлимиз мен ишлайдиган мактабдан анча олисда, бироқ мактабда узоқ йиллик қадрдонларим-ҳамкасбларим, самимий ва дилкаш дўстларим борлиги учун бошқа мактабга ўтиб кетолмадим.Мактабимиз 2 смен бўлганлиги учун кечгача мактабда бўламан.Яхши инсонлар, яхши жамоам қуршовида эканлигим боис чарчоқларим ҳам билинмайди.Дарс тугагач, секин уйим томон ошиқаман.Ҳар куни ”Буюк ипак йўли” метро бекатидан то Сергелининг 1-бекатига боргунимча қизиқ воқеаларнинг гувоҳига айланаман. Бувим раҳматлининг бир гапларини кўп эслайман.”Агар сен одамларнинг қанақалигини билмоқчи бўлсанг, улар орасида кўпроқ бўл”- дердилар бувим. Бугун эса шу гапларнинг қанчалик тўғри эканлигига яна бир карра ишонч ҳосил қилдим.Бугун ҳам ҳар доимгидек дарсдан чиқиб, уйим томон ошиқдим. Йўл-йўлакай ўй-ташвишларим хаёлимда чархпалакдек айлана бошалди. Бекатда автобусга ўтириб, метро бекатига келиб қолганимни илғамабман ҳам.Дастлаб хаёлимни кассадаги бир кишининг кассир қизга қилган қўпол муомаласи бузди. «Узр, амаки, адашибман», дейишига қарамай ёмон гаплар билан ҳақорат қилаётган ўша амакидан нафратланиб кетдим. Бечора қиз қайтим қайтараётиб адашган экан. Товба, инсон ҳам шунчалик қўпол бўладими? Атрофдагилар лол қолишди. Шоша-пиша билет олиб, метро вагонларига тезроқ чиқиб, уйига ошиқаётган одамларнинг саноғи йўқ.Ниҳоят поезд кириб келди,одамлар бир зумда жойлашиб ҳам олдилар. Ҳар сафар ёқимли овозда:”Кейинги бекат Пахтакор, шу йўлдан Алишер Навоий бекатига ўтилади”,- деган жарангдор овоздан кейин вагон ичи тумонат одамга тўлиб кетади.Бугун ҳам шундай бўлди. Бекатдан ёшлари 60 лардан ошган иккита онахон чиқишди.Одамлар оқимида қандай қилиб вагон ичига кириб қолишганини ҳам пайқашмади, назаримда.Ён-атрофимга қарадим кимдир жой берар деб. 18-20 ёшлардаги ёшлар қўлида телефон билан қарамади ҳам. Нарироқда иккита ёш қиз бир-бирига суяниб «ухлаб» кетяпти, қўлларида қиммат телефон.Улардан нарироқда яна иккита қиз ухлаб кетяпти,тепасида эса ёши катта инсонлар жони ҳалак.Булардан фойда йўқлигини билиб, ўзим ўтирган қаторга қарадим, ёнгинамда ёшгина қизнинг ўтирганини сезмаган эканман. Бу қиз қарияларни кўрмади шекилли, кўрса сакраб туриб жой беради  деб ўзимни орқароққа ташлаб ўтирдим. Йўқ, қиз пинагини ҳам бузмади.Виждоним қийналди, ўрнимдан туриб онахонларнинг биттасига жой бердим.Қўлимда оғир сумкам билан ёнимдаги қизнинг тепасида тикка турдим.Ҳозир ҳеч бўлмаса қўлимдаги сумкамни олса керак деб ўйладим.Йўқ,қиз секин кўзларини юмди ва манзилига етгунча кўзини очмади, ухлади.Бир маҳал ўзи тушадиган бекатга етганда кўзлари катта-катта очилиб, сакраб турдида вагонни тарк этди. Ухлаб келаётган одам қандай қилиб ўз бекатини билиб тушиб кетиши мумкин, товба, ёқамни ушладим. Тўғримдаги қизлар эса ҳамон ухлаб келяпти. Кейин билсам, катталарга жой бермаслик учун улар ўз манзилига етгунча «ухлаб» келишар экан.     Бундай ҳолатни кейинчалик ҳар кун кўрадиган бўлдим. Метронинг  бу «уйқучи»              гўзалларига инсоф берсин илоҳим.Ҳаёт мураккаб чархпалак,эртага янги турмуш остонасида ҳам қайнона уйида уйқучи келинчакларга айланиб қолмасмикин, бу малаклар.