ماه مَـــــنْ

تواضع عشقی را دراین سنجش بی وزنی دلها دراین دیار غریب و غربت زده طلب کردم گریان ، با قلبی شکسته ناتوان در تو دیدن را گذرکردم ای سرسرای دین من ملحد شدم در دیار ابیات مکسر ویران شدم رازداری چین و شکن های این زلف پریشان را به جان می سپارم تورا به افتاب روشن ، که دراین دل اشنایی #مهشید_ماه من

دیدن غصه عشاق جوان را چه کنم؟ سر به زیر تلِ قصه ی غم تا به نازکی حنجرهاوشب تاریک غزل خوانی یاران را چه کنم؟ شایدم دست به دامان خدا اغاز شعر جاوید تداول سربه داران عشق را باز کنم چه کنم؟! #مهشید-ماه من