-مارکسیسم لنینیسم-

Der heilige Georg Kuhlmann aus Holstein hat, wie wir von August Becker erfahren, im Vaterlande kein Glück gemacht. Er kommt nach der Schweiz und findet hier eine ganz "neue Welt": die kommunistischen Gesellschaften der deutschen Handwerker. Das ist ihm schon recht - und er macht sich sofort an den Kommunismus und die Kommunisten. Er hat immer, wie August Becker uns erzählt, "unablässig daran gearbeitet, seine Lehre weiterzubilden und sie auf die Höhe der großen Zeit zu erheben", d.h., <528> er wurde unter den Kommunisten ad majorem Dei gloriam <zum höheren Ruhme Gottes> Kommunist. So weit ging Alles ganz gut. Nun aber besteht eines der wesentlichsten Prinzipien des Kommunismus, wodurch er sich von jedem reaktionären Sozialismus unterscheidet, in der auf die Natur des Menschen begründeten empirischen Ansicht, daß die Unterschiede des Kopfes und der intellektuellen Fähigkeiten überhaupt keine Unterschiede des Magens und der physischen Bedürfnisse bedingen; daß mithin der falsche, auf unsre bestehenden Verhältnisse begründete Satz: "Jedem nach seinen Fähigkeiten", sofern er sich auf den Genuß im engeren Sinne bezieht, umgewandelt werden muß in den Satz: Jedem nach Bedürfnis; daß, mit andern Worten, die Verschiedenheit in der Tätigkeit, in den Arbeiten, keine Ungleichheit, kein Vorrecht des Besitzes und Genusses begründet.http://www.mlwerke.de/me/me03/me03_521.htm MLWERKE.DE Karl Marx-Friedrich Engels - Die deutsche Ideologie

اما یکی از اساسی‌ترین اصول کمونیسم که آن را از هر سوسیالیسم ارتجاعی متمایز می‌کند، این دیدگاه تجربی مبتنی بر فطرت انسان است که تفاوت در سر و توانایی‌های فکری اصلاً باعث اختلاف معده و نیازهای جسمانی نمی‌شود. بنابراین، جمله نادرست، بر اساس شرایط موجود ما: «هرکس به اندازه توانایی‌هایش»، تا آنجا که به لذت به معنای مضیق اشاره دارد، باید به این جمله تبدیل شود: به هرکس به حسب نیازش. که به عبارت دیگر، تفاوت در فعالیت، در کار، هیچ گونه نابرابری، هیچ امتیاز تملک و لذت را ایجاد نمی کند. پیامبر نمی توانست این را بپذیرد; زیرا امتیاز، ترجیح، برگزیده شدن بر دیگران دقیقاً هیجان پیامبر است. اما چنین چیزی باید ظاهر شود و نمایان شود وگرنه ممکن نیست». بدون مزیت های عملی، بدون هیجانات محسوس، پیامبر نه پیامبر بود، نه عملی، بلکه فقط یک مرد خدای نظری، یک فیلسوف بود. بنابراین، پیامبر باید به کمونیست ها بفهماند که تفاوت در فعالیت، در کار، تفاوتی در ارزش و خوشبختی (یا لذت، شایستگی، لذت که همه یکسان هستند) ایجاد می کند، و از آنجایی که هرکس خوشبختی خود را دارد، مانند کار او، خودش تصمیم بگیرد، پس او پیامبر - این نکته عملی وحی است - باید مدعی زندگی بهتر از انسان عادی باشد. "دکتر گئورگ کولمان از هلشتاین" یاپیشگویی سوسیالیسم واقعی , دنیای جدید یا قلمرو ملکوت روح روی زمین مارکس - انگلس . در ایدئولوژی آلمانی

تمام رمز و رموز دروغين و ادعاهای کذايی دولت با ظهور کمون بدور ريخته شد، کمونی که عمدتا از کارگران ساده‌ای تشکيل شده بود که دفاع از پاريس را سازمان ميدادند، با افسران بناپارت ميجنگيدند، مايحتاج يک شهر عظيم را تأمين ميکردند، کليه مشاغلی را که سابقا بين حکومت، پليس و مديران تقسيم ميشد، به عهده ميگرفتند؛ و کارشان را در انظار مردم، بسادگی، در دشوارترين و پيچيده‌ترين شرايط انجام ميدادند............ کمون تمام امور جامعه، يعنی امور نظامی، اداری و سياسی را، در يک نظم واحد بمثابه امور واقعی کارگران، و نه متعلقات پنهانی قشری تعليم ديده تعريف کرد؛ (حفظ نظم در تلاطم جنگ داخلی و انقلاب) (اتخاذ تدابيری در رابطه با اصلاحات عمومی). هر اقدام کمون البته دارای اهميتی ويژه بود، ولی بزرگترين اقدام کمون سازماندهی خودش بود، ک بطور فی‌البداهه، در شرايطی که دشمن خارجی در يک سو و دشمن طبقاتی در سوی ديگر کمين کرده بودند، صورت ميگرفت؛ با حياتش نيروی سازنده‌اش را و با عملش نظريه‌هايش را به اثبات ميرساند. حضور کمون يک پيروزی بر فاتحان فرانسه بود. پاريسِ اسير، با يک خيز جسورانه مجددا رهبری اروپا را، نه با اتکاء‌ به نيروی سبعانه، بلکه با افراشتن پرچم رهبری جنبش اجتماعی و با ماديت بخشيدن به آرمانهای طبقه کارگر همه کشورها، احراز نمود. کارل مارکس

نه تنها دولت ایام باستان و دوران فئودال ارگان استثمار بردگان و سرف ها بود،بلکه دولت انتخابی کنونی هم آلت استثمار کار مزدوری از طرف سرمایه است. دولت و انقلاب/ولادیمیر لنین

مبارزه برای حقوق و تساوی و برابری اگر با تاکتیک و علم مبارزه انجام نشود و اگر با آگاهی نباشد سرانجامش به ستیز جنسیتی و قهر جامعه منجر خواهد شد. رزا لوگزامبورگ

تروتسکی با ماست، ولی از ما نیست. لنین "و در مورد سازش [با منشويک ها و سوسيال رولوسيونرها]، من حتی نمی توانم صحبت در اين باره را جدی تلقی کنم. مدت ها پيش تروتسکی گفت که وحدت محال است. تروتسکی اين را فهميد و از آن زمان به بعد بلشويک بهتری وجود نداشته است." - لنین

تروتسکی که خوش خدمتی نشان می دهد، از همه خطرناک تر است. تروتسکی هرگز و در هیچ یک از مسائل جدی و مارکسیستی یک عقیده پابرجا نداشته و همیشه در داخل شکاف اختلاف ”خزیده است“ و گاه به این طرف و گاه به آن طرف نوسان کرده است و در لحظه کنونی نیز با بوندیست ها (ناسیونالیست های یهود) و گروه ”تصفیه طلبان“ همراهی می کند. رفيق لنين

انقلاب پرولتری ، حل تضاد ها : پرولتاریا قدرت اجتماعی را در دست میگیرد و با کمک آن وسایل اجتماعی را که از دست بورژوازی خارج شده اند،به ثروت اجتماعی مبدل میسازد. پرولتاریا با این اقدام وسایل تولید را از صفت سرمایه ای گذشته آن آزاد کرده و به رشد خصلت اجتماعی آن آزادی کامل می بخشد. از این پس امکان تولید اجتماعی بر اساس برنامه تعیین شده بوجود میآید تکامل تولید وجود طبقات را به امری کهنه تبدیل میکند. به همان نسبت که هرج و مرج تولید اجتماعی ، از قدرت سیاسی دولت نیز کاسته میشود. انسان ها که بالاخره حاکم بر زندگی اجتماعی خود شده اند، از این راه در عین حال ارباب طبیعت و آقای خود می گردند – یعنی آزاد می شوند. انجام امر آزادی جهان، رسالت تاریخی پرولتاریای نوین است. شناخت شرایط تاریخی و همراه با آن شناخت ماهیت این مبارزه رهائی بخش و آگاه نمودن طبقات استثمارشونده امروز که رسالت شرکت در این مبارزه را دارند، به شرایط و طبیعت عمل شان ، وظیفه بیان تئوریک جنبش پرولتری ، یعنی وظیفه سوسیالیسم علمی است. تکامل سوسیالیسم از تخیل به علم/ فریدریش انگلس