رابطه سالم

‍ ✒️زمانی که در روابطِ مان به بن‌بست می‌خوریم، قطعن ناکامی شدیدی را تجربه می‌کنیم. شاید تا کنون افرادی را انتخاب کرده‌ایم که گویی به ظاهر از آن‌ها در زندگی اجتناب کرده‌ایم. آیا تا به حال از خودمان پرسیده‌ایم که چرا من آدم‌هایی با شخصیت‌هایی تقریبا مشابه را انتخاب می‌کنم؟ چرا در رابطه‌ای هستم که #رنج آن بیش از #لذت آن است؟ شاید به الگوی انتخاب‌های تان تا الان توجه کرده و حتا به آن پی‌برده باشید. انتخاب شریک عاطفیِ‌مان، هر چند #ناهشیار، ناشی از تجربه #عشق در روابط گذشته‌ی ماست. چرا با این که رفتار پدر و مادرم مرا آزرده درست فردی شبیه آن‌ها یا درست شخصیت متضاد آن ها را انتخاب می‌کنم؟ شاید پدری داشته‌ایم عبوس که مدام با حرف‌ها و نگاه‌ها تحقیر‌مان کرده، و ما عشق را بدون این که بخواهیم این گونه تجربه کرده‌ایم. بنابراین مردهایی را انتخاب می‌کنیم که دقیقن مشابه پدر‌مان است و ما نمی دانیم چرا انتخاب می‌کنیم با این که مدام در رنجیم. مادری داشته‌ایم که از لحاظ #هیجانی سرد و هیچ موقع آن عشقی را که خواهانش بودیم، به ما نداده است. و ما بالعکس به دنبال زن های اغواگر می‌رویم و هیهات که این زن‌ها نیز اغلب با خیانت‌هایشان، درست به مانند مادر، ما را ناکام و محروم از عشق می‌گذارند. امّا چرا در چرخه این انتخاب‌های غلط و معیوب گیر می‌افتیم؟ با اینکه روابط مان را قطع می‌کنیم، فرد دیگری را با همان ویژگی ها انتخاب می‌کنیم. یا توان جدایی را با وجود رابطه اشتباه نداریم. ما عشق را در ناامنی آموخته‌ایم. و هر بار ناکام شده‌ایم. ما روابط ناسالمِ مان را با آدم های اشتباه ادامه می‌دهیم گویی هر چند ناهشیار می‌خواهیم برای یک بار هم که شده ثابت کنیم این بار «من» توانستم. توانستم عشق مادر یا پدرم را داشته باشم. امّا فراموش کرده‌ایم که داریم همان کار را تکرار می‌کنیم و انتظار نتیجه‌ی متفاوتی داریم. به راستی مگر تعریف #دیوانگی این نیست ؟!تکرار تجربه‌یِ یکسان و انتظار نتیجه‌یِ متفاوت.

‍ اگر نگاهی به خودمان در #روابط مان بیاندازیم شاید متوجه شویم که بخشی در ما هست که نمی تواند حق نداشتن را #تاب بیاورد. گویی جایی در ذهن مان برای حق نداشتن نیست. انگار کوچکترین نشانه برای حق نداشتن ما را از اسب ذهن مان به زمین می کوبد. به بیان دیگر برآشفتگی تجربه ی غالب مان می‌شود. شاید این روشی است که ما با آن یاد گرفته ایم از خودمان محافظت کنیم؛ اما چگونه؟ بیایید فرض کنیم که کودکی هستیم با پدری فریبکار؛ مردی که در ارتباط با دیگران به اصطلاح زرنگی می کند. قادر است که بیشتر مواقع اوضاع را به نفع خودش تغییردهد و همیشه این پیش فرض که حق با اوست را بخواهد در روابطش با #همسر ش با #پسر ش با … به اثبات برساند و فرد دیگر را ناموجه نشان دهد. حالا فرض کنید که ما در کودکی با این #پدر چگونه از خودمان یاد می گیریم مراقبت کنیم؟ شاید ما نیز تلاش می کنیم باهوش تر سریع تر از دیگران باشیم تلاش می کنیم گول نخوریم و نگذاریم حق مان پایمال شود. اگر این گونه نمی شد دچار آشفتگی می شدیم و فکر و حس ضعیف بودن ما را از پا درمی‌آورد. بنابراین برای از بین بردن این آشفتگی تلاش مان برای همیشه حق داشتن ادامه پیدا می‌کند تا ما بزرگ می‌شویم و این اشتباه همچنان ادامه پیدا می‌کند. گویی حق به جانب بودن راهی می‌شود برای #اشتباه نبودن! و اشتباه کردن در روابط مان #ناخودآگاه برای مان درد و #بدبینی به همراه می‌آورد؛ این امکان وجود دارد که برای اجتناب از این درد روانی ست که ما به دروِغ به چیزی که در واقعیت گونه ی دیگری ست پناه می بریم! شاید راه حل فقط در این که این بخش از ذهن مان را شناسایی کنیم نیست. رو راست بگویم شناختن داستان های قدیمی به تنهایی کافی نیست. باید تمرین کنیم که در ادامه دادن برای تغییر ثابت قدم باشیم. باید تمرین کنیم که مکث کنیم که بایستیم و عمل نکنیم. باید بررسی کرد ن را یاد بگیریم و در این بررسی از خودمان بپرسیم: اگر حق با من نباشد چه؟ چه اتفاقی در من می افتد که من نیاز دارم حق با من باشد؟ این حق داشتن چه ارمغانی برای من در ذهنم به وجود می آورد؟ دارد از چه چیزی یا چه کسی محافظت می کند؟ چه تأثیری روی همسرم، دوستم، #مادرم و... دارد؟ دیگری چه پیامی از این گونه رفتار من دریافت می کند؟ آیا من دلم می‌خواهد به کسی که دوستش دارم برایش احترام قایلم این پیام را برسانم؟ چه احساسی در من به وجود می آید اگر دست از همیشه حق داشتن بکشم؟ لینک مقاله: https://dpsychotherapy.com/right-in-mind/

✳باورهای اشتباه ما دربارۀ عشق، مشکلات فراوانی در زندگی واقعی‌مان به بار می‌آورد. متأسفانه واقعیت این است که چیزی به اسم همسر بی‌عیب‌ونقص وجود ندارد، همۀ زوج‌ها دعوا می‌کنند، و احساس علاقه و عشق مثل شرایط آب‌وهوایی مدام تغییر می‌کند. اما معنایش این نیست که شما نمی‌توانید رابطه‌ای لذتبخش و عاشقانه داشته باشید. برنامه‌ای که بر اساس توجه‌آگاهی و درمان پذیرش و پایبندی (ACT) طراحی شده، به شما کمک می‌کند احساسات و افکار منفی خود را بهتر مدیریت کنید و فعالانه درگیر فرایند زیستن و عشق ورزیدن به یکدیگر شوید. 📚عشق در عمل راهنمای حل تعارضات و بهبود روابط زوج‌ها به کمک درمان (ACT) ✍راس هریس 💎مترجم: میلاد خواجه‌پور، سجاد بهرامی، علی فیضی ✔ویراستار: پیوند جلالی @ACTtherapist

شاید سالی یکی دوبار گذرم به آرایشگاه بیفتد. نه اینکه بد است بلکه فقط اولویت من نیست، همین…. آن روز دوست داشتم کمی به ظاهرم رسیدگی کنم همانطور که نشسته بودم و دستانم در دست ارایشگر بود، به حلقه ام اشاره کرد و گفت مگه چند سالته که ازدواج کردی…با شوخی گفتم دلتون نخواد دیگه شدم ۳۳ سال… گفت اصلا بهت نمیاد ازدواج کرده باشی…آخه به خودت نمیرسی…موهاتو رنگ نکردی. اصلا خیلی ساده‌ای!! حتی ناخن‌هاتو نمیذاری یه ژلیش ساده بذارم….شوهرت چیزی نمیگه؟؟؟ گفتم: اتفاقا من خیلی به خودم میرسم من هفته‌ای ۴ روز ورزش میکنم حدااقل ۸۰ درصد از وعده های غذاییم سالم و‌ خونگی و خوشمزه است. سلامت دندون و بدنم یادم نمیره…وقتم رو با آدم‌هایی که باهاشون احساس ارزشمندی می‌کنم می‌‌گذرونم چند وقت یکبارم میام آرایشگاه برای رسیدگی به ظاهرم. مشخص بود که تا به حال هیچ کس به او نگفته است به خود رسیدن حتما مو رنگ کردن و ژلیش ناخن نیست خود را دوست داشتن به معنی پوشیدن گران قیمت‌ترین لباسها نیست احساس ارزشمندی اصلا از بیرون نمی‌آید، درونی است خیلی درونی …… رابطه زناشویی همه‌اش ظاهر و قیافه من نیست مهم است که من چقدر تنظیم هیجان بلدم چقدر رفتارهای سالم و با ثباتی دارم چقدر رابطه خوبی با خانواده خودم و‌ همسرم دارم چقدر با هم می‌خندیم و اشک‌های یکدیگر را پاک می‌کنیم و از همه مهمتر چقدر اول از همه خودم بلدم خودم را دوست داشته باشم و بعد دیگری را شما بگویید چطور خود را دوست میدارید؟ منبع: @bishuoori ایماگوایران Join → @ImagoIran

سواد رابطه به موارد مهمی اشاره دارد: ۱. در رابطه مسئولیت پذیر باشید. ۲. بدون توهین و تحقیر گفتگو کنید. ۳. آزادی‌های فردی و مجاز بخشی از رابطه سالم است. ۴. دنبال تغییر دادن طرف مقابل نباش بلکه او را همانطور که هست قبول داشته باش. ۵. از نقاط ضعف طرف مقابل برای رسیدن به مقاصد خود استفاده نکن. 6. کاری نکن طرف مقابل احساس ناامنی کنه.

اگر بتوانیم کج‌خلقی‌های معشوقِ دلخور خود را همچون یک نوزاد در نظر بگیریم، بهترین لطف را در حق او کرده‌ایم. در این صورت نسبت به او بخشنده‌تر، مهربان‌تر و عاشق‌تر خواهیم بود. پشت نقابِ بزرگسالیِ همه‌ی ما، کودکی است نیازمندِ عاطفه، گذشت، عشق و ترسیده از تنهایی! 👤#آلن_دو_باتن

🔮اغلب اوغات ما به درد و اندوه کسانی که دوست شان داریم توجه نمی کنیم. در خصوص مسائل عاطفی، بیشتر انسان ها شبیه هم هستند. آنها می خواهند دوست بدارند و مورد دوست داشتن و احترام واقع شوند. اغلب فراموش می کنیم که وقتی مشاجره می کنیم یا نمی توانیم ارتباطی موثر برقرار کنیم، طرف مقابل هم به اندازه ما (حتی اگر ناراحتی خود را نشان ندهد)، آسیب می بیند. ✴اغلب ما اینقدر به درد و ناراحتی خود می چسبیم که فراموش می کنیم مشاجره یا عدم ارتباط موثر ما، موجب شده است تا شخص روبروی ما هم در شرایط مشابهی قرار بگیرد. زمانی که با توقع، اخطار، تهدید، هشدار، دستور دادن، موعظه، نصیحت، قانع سازی، بحث بی مورد، قضاوت کردن، مقصر شمردن، انتقاد(به صورتی که از نقاط مثبت چشم پوشی کنید و فقط نکات منفی را بازگو کنید)، مسخره کردن، تحقیر کردن، اسم گذاشتن، وارسی، بازپرسی، عوض کردن بحث و یا گول زدن با طرف مقابل خود صحبت می کنید، حس بی ارزشی را در او تقویت می کنید و ناراحتی بیشتری را به بار می آورید. 📚موانع ارتباط سالم ✍(پیمان دوستی)

🔴🔴علائم خطر در شروع روابط و مرحله‌ی آشنایی: ۱. به حرف‌های من گوش نمی‌دهد. ۲. دائم حرف می‌زند. ۳. برای بوسیدن یا تماس بدنی با من راحت نیست. ۴. پرمشغله است. وقت کمی برای من می‌گذارد. ۵. نجوش، بی‌مهر و درون‌گراست. ۶. شما بیشتر از او مایل به برقراری رابطه‌ی صمیمانه هستید. ۷. وقتی به او سخت نیاز دارید، در کنار شما نیست. ۸. کمتر در کنار شماست، اما ذهن شما کاملاً مشغول اوست. ۹. احساس‌های شما را درک نمی‌کند. ۱۰. بیشتر، شما نیازهای او را برآورده می‌کنید تا این‌که او نیازهای شما را برآورده سازد. 📚"زندگی خود را دوباره بیافرینید" ✍ کتاب جفری یانگ

♻️پویش روابط خانوادگی سالم (حرف و گفت ) 💢دکتر مازیار طهماسبی مدیر گروه سلامت روان معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه :🔻 🔹 پویش"حرف و گفت" پویش ملی برقراری روابط خانوادگی سالم است که با سفارش جمعیت ملل متحد و همکاری وزارت بهداشت، از یکم تا هفتم آذرماه در سراسر کشور با تمرکز بر یادگیری مهارت گفت‌وگو در خانواده به منظور مهار خشونت خانگی برگزار می شود. 🔹 در پویش ملی روابط خانوادگی سالم،( حرف و گفت ) تاکید بر ارتقای آگاهی عمومی به منظور پرداختن به مهارت‌های گفت‌وگو، حل تعارض و کاهش نزاع درون خانواده جهت پیشگیری از خشونت خانگی از طریق آشنایی با مصادیق خشونت خانگی است . 🔹 اهمیت سلامت زنان به خصوص سلامت اجتماعی زنان در خانواده و دوام و کیفیت روابط خانوادگی مورد مهمی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. 🔹 با بررسی های اخیر کارشناسان مشخص شده که خشونت و بویژه خشونت کلامی و خانگی در صدر آسیب های اجتماعی در ایران قرار گرفته اند. 🔹 عزم ملی برای پرداختن به آسیب های اجتماعی مطابق رهنمود مقام معظم رهبری مورد نیاز است که امید است این مهم بزودی در جامعه تحقق یابد . 🔹 گفت‌وگو و حل مسئله برای پیشگیری از ریشه دار شدن تضادها و کاهش تعارضات است که بالطبع میزان بروز انواع خشونت‌ها را کاهش می دهد. 🔹 بنابراین در قالب این پویش هفت ارزش به خانواده ها در قالب شعارهای هفته ،پیشنهاد می شود. 🔹 امید است که با آگاه سازی، حساس سازی و آموزش و توانمندسازی جامعه قدمی در جهت رشد خانواده‌های صمیمی، همدل، گفت‌وگو محور، حمایتگر و مسئولیت پذیر برداشته شود . 🔹 از مردم استان دعوت کردند به پویش روابط خانوادگی سالم با شعار "من هم به پویش حرف و گفت می پیوندم " در این هفته ملحق شوند . 💢پویش «حرف و گفت» با هفت محور از یکم تا هفتم آذر برگزار خواهد شد:🔻 ۱. خانواده گفت و گو محور : هم بگوییم، هم بشنویم. ۲. خانواده خشونت پرهیز : اختلافات را حل کنیم. ۳. خانواده ساختارمند : جایگاه خود را در خانواده بیابیم. ۴. خانواده حمایتگر : نردبان رشد یکدیگر شویم. ۵. خانواده همدل : همدیگر را درک کنیم. ۶. خانواده همراه : همیشه کنار یکدیگر باشیم. ۷. اوقاتی برای خانواده : با یکدیگر وقت بگذرانیم. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️ #هم_پیمان_تا_پایان_کرونا اینجا مرجع رسمی اطلاعات و آگاهی در استان کرمانشاه پیرامون بیماری کرونا و واکسیناسیون است🔻 🆔@k_health https://t.me/k_healthmedia/2862

نگاه واقع بینانه (پیمان دوستی) وقت آن رسیده که کمی عینک واقع بینانه تری به چشم خود بزنیم. روابط صمیمی، احساسات دردناکی هم به همراه دارد. بیشتر ما تمایلی به تجربه آنها نداریم و هرکاری را برای اجتناب از تجربه این احساس های ناخوشایند انجام می دهیم. اما افسوس که فقط عده کمی می دانند که تجربه یک زندگی ارزشمند با این دردها گره خورده است و با اجتناب از این دردها نمی توان زندگی ای غنی و ارزشمند را تجربه کرد. زمانی که یاد بگیرید چطور برای افکار، عواطف و احساساتتان آغوشی باز داشته باشید و به آنها فضایی برای حضور بدهید، متوجه می شوید که تاثیر کمتری بر شما می گذارند. آنها دیگر نمی توانند شما را مثل قایقی سرگردان در آب، به هر سو که می خواهند، حرکت دهند.