Hana

بعد از تو دیگر اندوه درون چشمان کسی مرا اغوا نکرد. هرکسی که از راه میرسید بعد از مدتی با این حقیقت رو به رو میشد : برای بازی دادن او و شکستن قلب اش دیر شده است.او دیگر درون سینه اش قلبی ندارد.یک تکه سنگ بلااستفاده برای هیچ می تپد.

هر آدمی با رفتنش یه تیکه از مارو میبره، یبار ذوقمونو، یه بار اعتمادمونو، یه بار هم خوشحالیمونو. امیدوارم کسی با رفتنش روحتونو نبره…

و در تماشای خودم بودم و دیدم که چه بی رحمانه تنهاست و به ناچار قوی..