⏱TIMES⏱

حس ناب هم خوانى كردن💎 🌿☕️🍪 🌿 🆔 @Timessemit

دردِ ما در بودنِ ما ریشه داشت رفتن و مُردن علاجِ کار شد. @timessemit

عارفی را پرسیدند: زندگی به جبر است یا به اختیار؟ گفت: امروز را به اختیار است بکارم اما فردا جبر است چرا که به اجبار باید درو کنم هرآنچه را که دیروز به اختیار کاشته‌ام ! شبتون بخیر❤️ @timessemit

گفت: هیچ‌کس از دوریِ کسی نمرده! مرده؟ گفتم: اونایی که مردن، زبانِ گفتن ندارن. سیدمحمد مرکبیان @timessemit

از حالِ مبتلای فراق‌ که جسمش اینجا و جانش جای دیگری است چه می‌دانی؟! بلی فرقت یاران و تفریق میان جسم و جان بازیچه نیست، ایام هجر است و لیالی بی‌فجر، درد دوری هست، تابِ صبوری نیست، رنج حرمان موجود است، راه درمان مسدود. پ.ن: گوش کنید صدای گوگوش جانم رو @timessemit

محبوب من... . پاییز عزیزمان آمده است.... #محمد_صالح_علا @timessemit

قایقی خواهم ساخت، خواهم انداخت به آب. دور خواهم شد از این خاک غریب که در آن هیچ‌ کسی نیست که در بیشه عشق قهرمانان را بیدار کند. قایق از تور تهی و دل از آرزوی مروارید، هم‌ چنان خواهم راند. نه به آبی‌ ها دل خواهم بست نه به دریا-پریانی که سر از خاک به در می‌آرند و در آن تابش تنهایی ماهی‌ گیران می‌ فشانند فسون از سر گیسوهاشان. هم‌ چنان خواهم راند. هم‌ چنان خواهم خواند: “دور باید شد، دور.” مرد آن شهر اساطیر نداشت. زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود. هیچ آیینه تالاری، سرخوشی‌ ها را تکرار نکرد. چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود. دور باید شد، دور. شب سرودش را خواند، نوبت پنجره‌هاست.” هم‌ چنان خواهم خواند. هم‌ چنان خواهم راند. پشت دریاها شهری است که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است. بام‌ ها جای کبوترهایی است که به فواره هوش بشری می‌ نگرند. دست هر کودک ده ساله شهر، خانه معرفتی است. مردم شهر به یک چینه چنان می‌ نگرند که به یک شعله، به یک خواب لطیف. خاک، موسیقی احساس تو را می‌شنود و صدای پر مرغان اساطیر می‌آید در باد. پشت دریاها شهری است که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحر خیزان است. شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند. پشت دریاها شهری است! قایقی باید ساخت.

کاش دنیامو میدادم و بجاش اون آبنبات چوبی‌ای که توی ۶ سالگی نخوردمش و گم شد رو دوباره بهم میدادن! @timessemit

Habib - Nafas نفسم گرفت از این شهر در این حصار بشکن؛ در این حصار جادوییه روزگار بشکن چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون! به جنون صلابت صخره کوهسار بشکن تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه؛ لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن نفسم گرفت از این شهر در این حصار بشکن؛ در این حصار جادوییه روزگار بشکن شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه؛ تو به آذرخشی این سایه دیوسار بشکن زبرون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا؛ تو ز خویشتن برون آ سپه تتار بشکن سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی؛ تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن بسرای تا که هستی که سرودن است بودن؛ به ترنمی دژ وحشت این دیار بشکن نفسم گرفت از این شهر در این حصار بشکن؛ در این حصار جادوییه روزگار بشکن #زن_زندگی_آزادی #ایران_آزاد @timessemit

ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم... متاسفانه "سلین دیون" صداش رو برای همیشه از دست داد! @timessemit