آمارش

🔰جلسه ششم: بخش ششم ✳️عملگرهای متفرقه: 🌀در این بخش با ارائه ی مثال کاربرد انواع عملگرهای متفرقه که در دسته های قبلی عملگرها قرار نگرفته اند را توضیح می دهیم. 💠عملگر ":" این عملگر برای ایجاد دنباله ای از اعداد به کار می رود. مثال: > 1:8 [1] 1 2 3 4 5 6 7 8 💠عملگر " %in%" این عملگر یک مولفه را در یک بردار دیگر جستجو می کند و اگر نتیجه مثبت باشد TRUE را چاپ می کند: a = c(25, 27, 76) b = 27 print ( b %in% a ) #Output: [1] TRUE 💠عملگر" %*%" با استفاده از این عملگر می توانیم یک ماتریس را در ترانهاده اش ضرب کنیم: M = matrix(c(1,2,3,4), 2, 2, TRUE) print ( M %*% t(M) ) #Output: [,1] [,2] [1,] 5 11 [2,] 11 25 💠عملگر"[ ]" یا "[[ ]]" از این عملگر در اکثر اوقات برای آدرس دهی در اشیا استفاده می کنیم: a = c(20,25,28,27) a[2] #Output: [1] 25 همانطور که مشاهده می شود توانستیم دومین مولفه از بردار a را با استفاده از آدرس دهی فراخوانی کنیم. این آدرس دهی را در مورد ساختارهای دیگر نیز می توانیم انجام دهیم(مثل ماتریس یا آرایه و ..) 💠عملگر "~" از این عملگر برای تعریف مدل ها استفاده می کنیم. مثل مدل زیر: model <- mpg~ disp+hp fit<- lm(model, df) که یک مدل رگرسیونی را با متغیر وابسته ی mpg و متغیرهای مستقل disp و hp تعریف می کند. 💠عملگر"؟" این عملگر برای دسترسی به help به کار می رود. به عنوان مثال وقتی در مورد یک تابع و آرگومان های آن چیزی نمی دانیم از این عملگر برای اطلاع استفاده می کنیم: ?mean و خروجی آن معرفی آرگومان و نحوه ی استفاده از تابع میانگین است. 💠عملگر"$" وقتی مدل و یا تابعی را به کار می بریم که شامل آرگومان های دارای نام هست می توانیم از این عملگر استفاده کنیم. توجه کنید که عملگر $ برای بردارهای اتمی به کار نمی رود. a1<- list(1,b1=2,4) a1$b1 #Output [1] 2 این عملگر برای مدلها هم به کار می رود. به عنوان مثال زمانی که مدل رگرسیونی به کار می بریم می توانیم با استفاده از نام مدل و آرگومان مورد نظر باقیمانده ها و ... را فراخوانی کرد. @Amaresh96

✅پاسخ تمرین5: (1) : TRUE (2) : TRUE FALSE FALSE TRUE @Amaresh96

🔰جلسه ششم: بخش پنجم ✳️عملگرهای انتسابی: 🌀جدول(4) نشان دهنده ی کارکرد عملگرهای انتسابی است. همانطور که از اسم این عملگرها پیداست، برای انتساب مقدار به متغیر به کار می روند و از ملزومات همیشگی ما برای کدنویسی به حساب می آیند. این عملگرها به دو دسته ی "چپ انتسابی" و "راست انتسابی" تقسیم می شوند. بعبارتی دیگر وقتی از سمت چپ ابتدا نام متغیر را تعریف و سپس به آن مقداردهی می کنیم باید از عملگرهای چپ انتسابی استفاده کنیم و زمانی که ابتدا مقدار متغیر را می نویسم و سپس می خواهیم نام آن را انتساب دهیم باید از عملگرهای راست انتسابی استفاده کنیم. 💠به مثال های زیر توجه کنید: 🔅exp1: v1 <- c(3,1,TRUE,2+3i) v2 <<- c(3,1,TRUE,2+3i) v3 = c(3,1,TRUE,2+3i) print(v1) print(v2) print(v3) #Output: [1] 3+0i 1+0i 1+0i 2+3i [1] 3+0i 1+0i 1+0i 2+3i [1] 3+0i 1+0i 1+0i 2+3i 🔅exp2: c(3,1,TRUE,2+3i) -> v1 c(3,1,TRUE,2+3i) ->> v2 print(v1) print(v2) #Output: [1] 3+0i 1+0i 1+0i 2+3i [1] 3+0i 1+0i 1+0i 2+3i 🌀همانطور که مشاهده می شود، چه از عملگرهای راست انتسابی و چه از عملگرهای چپ انتسابی استفاده کنیم در شکل خروجی ها تغییری ایجاد نمی شود. اما بیشتر برنامه نویسان از عملگرهای چپ انتسابی استفاده می کنند که ما هم به تبعیت از اکثریت از همین عملگرها استفاده می کنیم. @Amaresh96

✳️آمارش: پاسخ درست تمرین 5 را انتخاب کنید: anonymous poll (1): FALSE (2): TRUE FALSE TRUE TRUE – 2 👍👍👍👍👍👍👍 50% (1) : TRUE (2) : TRUE FALSE FALSE TRUE – 1 👍👍👍👍 25% (1) : TRUE (2) : TRUE TRUE FALSE TRUE – 1 👍👍👍👍 25% (1) : TRUE (2) : FALSE FALSE FALSE TRUE ▫️ 0% 👥 4 people voted so far.

🔲تمرین شماره 5 : خروجی موارد(1) و (2) به ترتیب چیست؟(بردار a و b را به صورت زیر تعریف می کنیم.) a<-c(5,0,FALSE,9) b<-c(2,4,TRUE,10) 1) print((a&&b)||(a||b)) 2) print((a&b)&(a|b)) @Amaresh96

🔰جلسه ششم: بخش چهارم ✳️عملگرهای منطقی: 🌀جدول(3) نشان دهنده ی کاربرد انواع این عملگرهاست. عملگرهای منطقی در کدنویسی و خصوصا ساختارهای شرطی بسیار پرکاربرد هستند. حال برای فهم بیشتر مثال های زیر را ببینید: a <- c(3,0,TRUE,2+2i) b <- c(5,3,FALSE,2+3i) > print(a&b) [1] TRUE FALSE FALSE TRUE > print(a|b) [1] TRUE TRUE TRUE TRUE > print(a&&b) [1] TRUE > print(a||b) [1] TRUE > print(!b) [1] FALSE FALSE TRUE FALSE 🌀در مثال بالا بردارها دارای طول مساوی هستند و بردارها برلی دو دستور اولی به طور مولفه های دو بردار a و b را به طور متناظر بررسی کرده است.لازم به ذکر است که از عملگرهای منطقی برای اسکالر نیز می توانیم استفاده کنیم. از آنجایی که خروجی دستورات شامل عملگرهای منطقی به صورت TRUE یا FALSE است لذا برای استفاده در دستورات شرطی مناسب هستند. به عنوان مثال داریم: a=0 ; b=5 if( a&b ){ print("true") }else{ print("false") } #Output: [1] "false" @Amaresh96

🔰جلسه ششم : بخش سوم عملگر رابطه ای : 🌀عملگر های رابطه ای یا مقایسه ای برای پیدا کردن رابطه ی بین دو عنصر(عملوند) به کار می روند. خروجی اعمال این عملگر ها بر روی عملوند ها ، بصورت بولن ( TRUE و یا FALSE) می باشد. زبان برنامه نویسی R شامل 6 نوع عملگر رابطه ای است که در جدول 2 مشاهده می نمایید. حال مثال های زیر را خواهیم داشت : a <- 7.5 b <- 2 print ( a<b ) # less than print ( a>b ) # greater than print ( a==b ) # equal to print ( a<=b ) # less than or equal to print ( a>=b ) # greater than or equal to print ( a!=b ) # not equal to #Output: [1] FALSE [1] TRUE [1] FALSE [1] FALSE [1] TRUE [1] TRUE 🌀با دقت به کدهای بالا فهم این مساله راحت است که در صورت صحیح بودن رابطه ، پاسخ TRUE و در غیر اینصورت FALSE خروجی ما خواهد بود. از این عملگرها برای مقایسه ی بردارها نیز می توان استفاده نمود. اما مقایسه ای که در حالت برداری انجام می شود یک مقایسه ی متناظر هست یعنی عنصر اول بردار 1 با عنصر اول بردار 2 و عنصر دوم بردار 1 با عنصر دوم بردار 2 و ... مقایسه می شود.مثال زیر را ببینید : a <- c(7.5, 3, 5) b <- c(2, 7, 0) print ( a<b ) # less than print ( a>b ) # greater than print ( a==b ) # equal to print ( a<=b ) # less than or equal to print ( a>=b ) # greater than or equal to print ( a!=b ) # not equal to #Output [1] FALSE TRUE FALSE [1] TRUE FALSE TRUE [1] FALSE FALSE FALSE [1] FALSE TRUE FALSE [1] TRUE FALSE TRUE [1] TRUE TRUE TRUE ✅نکته : یکی از مهمترین استفاده های عملگر های رابطه ی ، در دستورات شرطی و حلقه هاست چرا که گاها خروجی ها وابسته به نتایج یک آزمون یا تست ورودی است. مثال : if ( a > b) print(" a is greater than b") 🌀 همانطور که مشاهده می کنید در صورتی که a از b بزرگتر باشد ، عبارت " a is greater than b" چاپ خواهد شد. البته این مثال برای آگاهی بیشتر بود و در جلسات بعدی به توضیح مفصل عبارت های شرطی خواهیم پرداخت. @Amaresh96