Virast/ ویراست

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم «حافظ» سال نو با تلخکامی آغاز شد و سیل خسارات و تلفات سنگینی به بار آورد. دوست داشتم که با امید و نوید، بهترین أرزوها را برای یکایک دوستان عزیز سال نو را آغاز کنیم ،اما قهر طبیعت و ضعف مدیریت خللی در این کار ایجاد کرد. سهل انگاری تکنیسینی که قرار بود گوشی همراه، انباشته شده از مطالب پراکنده گروه های تلگرامی و واتساپی کاری و فرهنگی و هنری و ادبی، را «فلش» کند و بارش را سبک! باعث شد که کل شماره تماس های تلفنی و تلگرامی من از دست برود و شرمنده بسیاری از دوستان شدم و نتوانستم پاسخگوی شادباش و پیام های عزیزان باشم. پوزش مرا بپذیرید. امسال طوری بر من - و بسیاری - نوروز گذشت که مهدی اخوان ثالث ( م.امید) ناامید تلخکام تصویر کرده است: عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم گردی نستردیم و غباری نفشاندیم ... پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم اصحاب کهن را نه یکی بوسه بدادیم یاران جوان را نه یکی بوسه بدادیم ... با این همه، باید در کنار هم میهنان بلادیده و داغدار ایستاد و کار کرد و ساخت و نوشت و امید آفرید. با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش «حافظ» باشد که همگی به جبران ویرانی ها و ویرانگری های چند دهه اخیر،به جد بکوشیم. سالی سرشار از شادی و تندرستی و نیکی داشته باشید. سال نو و روز جهانی کتاب کودک را به شما و کودکان و نوجوانان شادباش می گویم. روز من فرداست فردا روشن است شهرام اقبال زاده پ.ن : چون در حال حاضر به « ویراست » دسترسی ندارم تا اطلاع بعدی،مطالب را می توانید از طریق « ویراست نو» پیگیری کنید.

تعطیلات نوروز به كجا برویم پدر از بی‌پولی گفت و قسط‌های عقب‌مانده مادر از سختی راه و بی‌خوابی و ملافه و حمام ساعت شد 12 نصف شب گفتیم برویم سر اصل مطلب یكی گفت برویم شیراز دیگری گفت نه‌خیر مشهد ساعت شد 5 صبح مادر گفت بالاخره كجا برویم پدر گفت برویم بخوابیم ! اکبر اکسیر

Pages from jahan ketab 352-354 (e)

از راست: علی دهباشی،غلامرضا امامی،دکتر گلبرگ باشی،شهرام اقبال زاده و دکتر عظیم طهماسبی