عشق، نیروی بیداری

✨ جانم رضا(ع) درها برویم بسته شد از غم دلم بشکسته شد جسم و روانم خسته شد جانم رضا،جانم رضا امید به عشقت بسته ام دل از همه بگسسته ام بامهر تو وابسته ام جانم رضا،جانم رضا جوشی بزن برجان ودل بیرون شوم از آب وگل نامت بگویم متصل جانم رضا،جانم رضا اشکم ز چشم شد جدا باشم به عشقت مبتلا از بار غم گردم رها جانم رضا ،جانم رضا شوقی درونم لانه کرد عشقت مرا دیوانه کرد آواره از کاشانه کرد جانم رضا،جانم رضا من آمدم در کوی تو فیضی برم از بوی تو سیری کنم از سوی تو جانم رضا،جانم رضا دیدم بسی زوّار تو روشن دل و بیمار تو از تربت وانوار تو جانم رضا،جانم رضا عباس که حیران گشته او از فیض درمان گشته او مجذوب سلطان گشته او جانم رضا، جانم رضا تجلی عشق حضرت-پیر- استاد-عباس-شهریاری-سنگسری✨ @eshghnirooyebidariii

ب - همّت

ذره را تا نَبُوَد همت عالی حافظ طالب چشمه خورشید درخشان نشود

✨ همّت که می توان آن را نوعی هدف گیری و انگیزه شناسی دانست، مانند اراده، یکی از ارکان سلوک است. اگر دقت کنیم، این همّت است که اراده را نیرو می بخشد و نگه می دارد. همّت بلند، موهبتی است از حضرت حق که از همان آغاز می تواند برای انسان آرمان بزرگی را ترسیم کند. همّت رمز موفقیت است و روح عزم و اراده. در طریقت بدون همّت بلند نمی توان کاری کرد. ✨

جناب عشق بلند است همّتی حافظ که عاشقان ره بی همّتان به خود ندهند

✨ همت، مغناطیس حقایق است. اگر کسی همت کند، به همه چیز می رسد و کلید گنج سلوک نیز همّت است.

هر که را شد همّت عالی پدید هرچه جست آن چیز حالی شد پدید هر که را یک ذره همّت داد دست کرد او خورشید را زآن ذره پست نقطه ملک جهان ها، همّت است پر و بال مرغ جان ها، همّت است

(عطار، منطق الطیر) از کتاب: عرفان عملی، صفحه ۱۴۰ @eshghnirooyebidariii

غزل شماره ۲۵۷۲ بانو شکیلا جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی گر نامه نمی‌خوانی خود نامه تو را خواند ور راه نمی‌دانی در پنجهٔ ره-دانی بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی چند است ز تو تا جان تو طرفه تری یا جان آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی نور قمری در شب قند و شکری در لب یا رب چه کسی یا رب اعجوبه ربانی هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر بازار چنین خوشتر خوش بدهی و بستانی از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی ✨🤍✨ مولانا دیوان شمس

@eshghnirooyebidariii

ای عزیز! با توجه با نشانه هایی که گفته شد، اگر خود را شایسته این راه می دانی، در آن صورت باید بر آن کوشی تا نخستین جوانه دو حالت از حالت های سالکانه را در خود ایجاد کنی. این دو حالت، عبارتند از: الف - اراده ب - همت اراده و همت، در طریقت به منزله نیّت اعمال دینی اند و در حقیقت روح عمل به شمار می رود، روح سلوک نیز چیزی جز اراده و همت سالک نیست. این اراده و همّت است که سالک را به تحمل همه مشکلات وا می دارد و او را تا مرحله فنای کامل پیش می برد. الف - اراده پشتوانه اصلی سلوک پس از عنایت و توفیق الهی، اراده و عزم سالک است. در فراز و نشیب طریقت و در عبور از گردنه های سخت و مرد افکن، این اراده است که هرگونه بیم و هراس را به آتش می کشد. اراده، دل دادن و خواستن است. خواستن با تمام وجود و به بهای بر خواستن از همه وابستگی ها و دست افشاندن بر همه چیز. آری! انسان باید پیش از هر گونه اقدامی برای سلوک. شعله ای از این اراده را در خود روشن سازد. بدیهی است که با پیشرفت سالک در عوالم و مراحل سلوک، اراده نیز نیرو می یابد و تقویت می گردد. اما پیش از سلوک و برای آغاز سلوک، داشتن اراده هر چند در حدّ بذر و جوانه اراده مردان عالم سلوک از ضروریات است. پس باید انسان اراده و عزم سلوک را در خود تقویت کند تا بتواند آن را عملی سازد. و به قول حافظ: ✨

چو باد عزم کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

از کتاب عرفان عملی صفحه ۱۳۸ و ۱۳۹ @eshghnirooyebidariii

مولود امام رضا(ع) عاشقان مولود حضرت آمده سروی از باغ ولایت آمده عطری از گلزار عترت آمده رهبری از آل عصمت آمده یارضاجان قلب ما را ده صفا یا رضا جان درد ما را کن دوا شیعیان با شور دمسازی کنید عارفان هم شعر پردازی کنید عاشقان باهم ،هم آوازی کنید در ره معشوق جان بازی کنید یا رضا جان قلب ما را ده صفا یا رضا جان درد ما را کن دوا سالک عاشق زتو شیدا شده در درونش شعله ای بپا شده اگه از سرّ ولی الله شده جلوه ای از حق در او پیدا شده یا رضا جان قلب ما را ده صفا یا رضا جان درد ما را کن دوا شوق تو در سینه من جا گرفت نقطه ای در قلب من ماوا گرفت در نهانم شورشی بر پا گرفت ملک دل را عشق تو یکجا گرفت یا رضاجان قلب مارا ده صفا یا رضا جان درد مارا کن دوا گر بیندازی نظر بر سالکان روشنی ها می دهی در راهشان گر دهی عباس را سیری نهان می نماید راه معصومین عیان یا رضاجان قلب ما را ده صفا یا رضا جان درد ما را کن دوا تجلی عشق حضرت-پیر- استاد-عباس-شهریاری-سنگسری✨ @eshghnirooyebidariii

از نشانه های شایستگی تقوای رفتاری

۰✨🔥✨

چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را غبارخاطری از رهگذار ما نرسد

حافظ رفتار انسان در پیدایش صفای باطن، نقش اساسی دارد. اخلاق و رفتار سالک، باتعالی و تکامل سلوکی وی، رابطه و‌تاثیر متقابل دارد. به این معنا که هرچه اخلاق و رفتار سالک نیکوتر باشد، او را به پیشرفت در سلوک، بیشتر یاری مس رساند. اخلاق و رفتار نیک، نشانه صفای باطن است. کسانی شایسته سلوک اند که در حد خود دچار فریب وغفلت نبوده، شکمباره و تن پرور و عافیت طلب نباشند. ✨

ناز پرورده تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد

حافظ ✨ کسی که در عین توجه به زیبایی، شهوت پرست نباشد. زبان به سخنان باطل باز نکند. از خشم و کینه و حسد دوری جوید، دلداده جاه و مال نباشد، از خودنمایی و ریاکاری دوری جوید، خودبینی و غرور نداشته باشد، بی تردید بیش از دیگران شایستگی سیر و سلوک دارد. زیرا اساس سلوک و برنامه های ریاضت، چیزی جز پالایش انسان از اخلاق ناپسند و آرایش وی با اخلاق نیکو و پسندیده نمی باشد.‌ تقوای رفتاری، یک عنوان کلی دارد که در عرف مردم، آن را "ادب" می نامند. ادب از لوازم اصلی سیر و سلوک است. ✨

از خدا جوییم توفیق ادب بی ادب محروم ماند از لطف رب

✨

از ادب پرنور گشته است این فلک وز ادب معصوم و پاک آمد ملک

✨🔥✨ مولوی / مثنوی چکیده ای از کتاب: عرفان عملی صفحات ۱۳۶ و۱۳۷ @eshghnirooyebidariii

از نشانه های شایستگی سیر و سلوک ✨🔥✨ رقت قلب منظور از رقت قلب یا نازک دلی، حالتی است که انسان با داشتن آن در برابر زیبایی ها و مسائل عاطفی و حوادث، حساسیت نشان می دهد‌. اشک می ریزد. و نسبت به مسائل عاطفی بی خیال نیست. کسانیکه پای در راه سلوک می نهند از همان آغاز راه، روحی با احساس و ذوقی سرشار دارند. اساس سیر و سلوک، داشتن باطن دردمند و روح حساس و چشم گریان است. دلی که در برابر هستی نمی تپد، و از کنار لاله ها بی تفاوت می گذرد، شایستگی ندارد.

مترس ازمحبت که خاکت کند که باقی شوی گر هلاکت کند

✨

تو را با حق آن آشنایی دهد که از دست خویشت رهایی دهد

✨

که تا با خودی در خودت راه نیست وزین نکته جز بی خود اگاه نیست

✨🔥✨ بوستان سعدی @eshghnirooyebidariii