فصلنامه رازان

پیام مهم دبیرخانه دومین دوره جایزه ملی داستان کوتاه رازان: نویسندگانی که داستان خود را به دبیرخانه دومین دوره جایزه ملی داستان کوتاه رازان ارسال کرده‌اند، تا زمان اعلام نتایج و داوری آثار از انتشار داستان‌ ‌های خود در نشریات کاغذی و فضاهای مجازی خودداری نمایند، در غیر این صورت حتی اگر جزو آثار منتخب باشند، حذف خواهند شد.

✍ اولین خر اراکی در حزب خران حزب خران در سال ۱۳۴۲ در ایران تشکیل شد، زمینه آن هم نبودن آزادی بیان و عدم امکان گفتن سخن روشن و صریح بود، تشکیلات رسمی حزب خران ایران در سال ۱۳۴۶ آغاز به کار کرد . اولین کسی که از اراک در حزب خران پذیرفته شد ، محمدرضا افراز معروف به دکتر سلمانی بود، وی در سال ۱۳۴۷ عضو حزب خران ایران شد . شماره کارت عضویتش ۱۰۱ و با نام اول خر شهرستان اراک بود ، مغازه سلمانی او با نام آرایشگاه مدرن در مرکز شهر و روبروی بانک ملی بود. از کارهای جالب او جمع آوری و نگهداری از خرانی بود که مردم برای رهایی از هزینه آذوقه و علوفه آنها را ول می کردند، خودش در مصاحبه با روزنامه توفیق می گوید " تا به خودم جنبیدم ۵۰ تا کره خر به اعضاء خانواده ما اضافه شد و من گذشته از ۳ زن و ۱۵ طفل، ۲۰۰ تا خر و کره خر هم داشتم " !. او طویله ای در خیابان عباس آباد( روبروی هلال احمر فعلی، ساختمانی که بعدا برای مدتی دادگستری اراک شد ) تهیه کرد و حتی تا ۴۰۰ خر در سال را هم نجات داد، جالب آنکه شهربانی هم در این رابطه با وی همکاری می کرد. مرتضی ذبیحی در کتاب " تاریخ اجتماعی اراک " از حزب خران و محمدرضا افراز نام برده است، حتی شخصی به نام " خر کنگاوری " راجع به وی شعری در مدح می سراید. دکتر سلمانی در سال ۱۳۴۹ درگذشت و مجلسی باشکوه و بی مانند در اراک برای وی برگزار شد. خران شماره ۳۵۱ و ۲۱۹۷ به نمایندگی از خران اراکی نامه ای سراسر غم و اندوه برای توفیق نوشتند: " امسال برای سراسر خران به خصوص خران عراکی( اراکی ) سال ماتم است . . . اینک پروانگان آن شمع خریت . . . در ماتم او سم بر سینه می زنند و پاره آجر غم بر سر " . ( توفیق اسفند ۱۳۴۹ ، شماره ۴۹ ، ۱۲ ) . به تاریخ مرگش چنین گفت طبعم " خر مهربان اراکی جهید " ! به حساب ابجد سال وفات دکتر سلمانی، محمدرضا افراز کتاب " اولین های اراک " نوشته یوسف نیک‌فام و عبدالرضا چراغی، ص ۱۸۶ تا ۱۹۴ تلخیص: ایرج احمدی هزاوه @irajahmadihezave #ایرج_احمدی_هزاوه

اعلان تبلیغاتی جمعیت عزاداران اراک در ۶ محرم ۱۳۶۶ مطابق با دهم آذر ۱۳۲۵، چاپ شده در نشریه نامه اراک، یکشنبه دهم آدر ۱۳۲۵.

کتاب شعر « زخم است زندگانی‌ام » منتشر شد کتاب شعر « زخم است زندگانی‌ام » با ترجمه‌ی "سعید فلاحی"، به همت و سرمایه‌ی انتشارات هرمز چاپ و منتشر شد. این کتاب ترجمه‌ی اشعاری از "طلعت طاهر" شاعر مشهور کُرد زبان است. "طلعت طاهر" شاعر، نویسنده و مترجم معاصر کُرد، در ۱۸ ژانویه‌ی ۱۹۷۱ میلادی در شهر مخمور استان اربیل اقلیم کردستان عراق دیده به جهان گشود. "سعید فلاحی" با تخلص "زانا کوردستانی"، زاده‌ی سال ۱۳۶۳ خورشیدی، در کرمانشاه و ساکن بروجرد می‌باشد.  ویراستار این کتاب که ۶۶ صفحه است، "لیلا طیبی" است.  این کتاب در هزار نسخه و قطع رقعی به دوستداران شعر و ادبیات کُردی عرضه شده است.

فراخوان نمایشنامه‌های کوتاه نمایشنامه‌های کوتاه و تک‌پرده‌ای خود را برای انتشار در ضمیمه نمایشنامه رازان تا پایان شهریورماه به نشانی الکترونیکی رازان [email protected] ارسال نمایید.

📰 آغاز روند داوری آثار رسیده به دبیرخانه دومین دوره جایزه ملی داستان کوتاه رازان یوسف نیک‌فام دبیر دومین جایزه داستان کوتاه گفت: با پایان یافتن مهلت ارسال داستان به دبیرخانه دومین دوره جایزه ملی داستان کوتاه رازان در بیستم تیرماه، به زودی خواندن و بررسی داستان‌ها به کوشش داوران آغاز می‌شود. به گزارش وقابع استان، وی افزود: علی‌رغم موضوع خاصی که برای این دوره برگزیده شده است، خوشبختانه بیش از ۱۰۰ داستان کوتاه از سراسر کشور به دبیرخانه رسیده است. بیشترین آثار رسیده از شهرهای تهران و اراک است. نیک‌فام بیان کرد: داستان‌هایی که نسبتی با موضوع جایزه (زندگی در شهرهای صنعتی) نداشته باشند از گردونه داوری کنار گذاشته خواهند شد و بقیه آثار به کوشش داوران محمد صالح‌علا، رضا مهدوی هزاوه و غلامرضا رمضانی از نظر فنی و مهارت‌های نویسندگی و اصول تکنیکی داستان بررسی و انتخاب خواهند شد. وی اظهار کرد: انتخاب داوران ۵ اثر برتر خواهد بود و علاوه بر آن‌ها ۱۰ اثر بعدی نیز برای انتشار در کتاب انتخاب شده و در مجموع ۱۵ داستان کوتاه به انتخاب داوران در کتاب جایزه که مهرماه و همزمان با اختتامیه منتشر می‌شود، به چاپ خواهد رسید. نیک‌فام افزود: در تلاش هستیم تا همزمان با اختتامیه که در شهر اراک برگزار خواهد شد، کتاب داستان‌نویسی در اراک پژوهش و نوشته یوسف نیک‌فام نیز که به تازگی کار پژوهش و نگارش آن به اتمام رسیده است، منتشر شود

🗞 روزنامه #وقایع_استان رسانه رسمی و مرجع اخبار استان مرکزی 🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADua5K8r7ssTPCRNuQ

اولین کشتارگاه دام در اراک مطابق مناقصه دولتی اولین مسلخ دام ( سلاخ خانه، کشتارگاه ) اراک در اراضی جنب پل مرزیجران در سال ۱۳۱۴ ساحته شد . این مسلخ دارای آب انبار ویژه خود، ۲ باب انباری برای پاک کردن کله پاچه و دو باب انباری برای زهتابی بوده است. کتاب " اولین های اراک " نوشته یوسف نیک‌فام و عبدالرضا چراغی، ص ۱۰۱ پی نوشت: کشتارگاه قدیم اراک به جهت رعایت بهداشت بیرون از شهر اراک( سلطان آباد ) ساخته شد ( بازار روز فعلی ) ، این کشتارگاه در زمینی به حدود ۴۰۰۰ منر مربع و به شکل قلعه احداث گردید، اطراف آن هم خالی از منازل مسکونی بود، بعدا کارگاه های مسگری که سر و صدای فراوانی هم داشت به نزدیکی آن منتقل شد( ابتدای بلوار شهدای فعلی، ضلع جنوبی ) ، با توسعه شهر اراک کم کم خانه های مسکونی به کشتارگاه رسید ( خیابان منتهی به سلاخ خانه هم خیابان کشتارگاه نام گرفت ) ، اگرچه تا پیش از انقلاب از خیابان داوران و کوچه های اطراف آن هم خبری نبود، ضلع غربی رودخانه اراک تا خيابان امام خمینی و سی متری فوتبال زمین کشاورزی بود و باغات، تا زیر منبع آب فعلی و باغ های گرًو. درست بعد از پل قدیم مرزیجران( که هم اکنون به دلیل نداشتن ایمنی مسدود شده است ) پلی آجری با سه دهنه وجود داشت، اینجا محل تخلیه زباله‌های اراک بود( ضلع جنوبی جاده قدیم هزاوه و مرزیجران، آنجا که هم اکنون پمپ بنزین هست و خانه های اطراف آن تا کمربندی ) ، از کمربندی هم خبری نبود( کما اینکه کمربندی جنوبی اراک هم نبود ) ، جاده ترانزیت شمال به جنوب از پل شهر صنعتی فعلی تا دروازه تهران و خیابان راه آهن و شریعتی و طالقانی و دروازه ملایر امتداد داشت که محل عبور خودروهای سنگین بود. سلّاخی کاری سنگین بود ، ساعاتی پس از نیمه شب کار سلاخان شروع می شد تا در ابتدای صبح گوشت در سطح شهر توزیع شود، سلاخان حرفه ای روحیه ای داش مشتی داشتند و بعضاً بزن بهادر هم بودند، بعضاً تا آخر عمر هم پسوند سلاخ را پشت سر نام خود یدک می کشیدند. تا دهه چهل و پنجاه ذبح دام در کشتارگاه اراک خیلی زیاد نبود ( به علت آنکه بسیاری از مردم گوشت مورد نیاز خود را به انحاء مختلف مستقیما تهیه می کردند از طریق روستاها و یا خرید گوسفند زنده ) ، اما بعدها کشتار دام در همین کشتارگاه به ۴۰۰ راس گوسفند و چندین راس گاو هم رسید. در سال های پس از جنگ کشتارگاه قدیم اراک برچیده شد به کشتارگاه صنعتی منتقل شد و بازار روز فعلی خیابان شهدا احداث گردید . پ . ن ۲ : متاسفانه بنده تصویری از کشتارگاه قدیم اراک پیدا نکردم. ایرج احمدی هزاوه @irajahmadihezave #ایرج_احمدی_هزاوه

🔸اولین قانون منع ورود گوسفندان به شهر اراک ۲۳ شهریور ۱۳۱۴ ابلاغیه: " از طرف اداره بلدیه عراق به عموم گله داران و پرواربندان اعلام شده که طبق دستور متحدالمآل واصله از طرف وزارت داخله ( کشور ) و تصویب انجمن بلدی( شهر ) در دهمین جلسه از نقطه نظر صحی ورود گوسفند به شهر ممنوع است و دارندگان گوسفند موظفند با اخذ دستور از صحیه( بهداشت ) بلدی طویله های گله و گوسفندان را در خارج از شهر تهیه و گوسفندان خود را در آنجا نگهداری نمایند. اول آبان این قانون قویاً به موقع اجرا گذارده شده و از ورود و نگاهداری گوسفند در شهر جلوگیری به عمل خواهد آمد " کتاب " اولین های اراک " ، یوسف نیک‌فام و عبدالرضا چراغی ص ۸۱ ✅ پی نوشت: این قانون تا چه اندازه به اجرا درآمد؟ خدا داند، اما بعدها با توسعه شهر اراک دامداران در مناطقی چون اطراف مسجد سیدها، نمک کوری ها، کشتارگاه، خیابان یخچال، قنات ناصری، انتهای خیابان راهزان و . . . اقدام به نگهداری دام و گله داری می نمودند، در کتاب " اتوبوس هزاوه " نوشتم در سال های ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ از موارد جالب عبور گوسفندان از عرض و طول خيابان کشتارگاه و له شدن پشگل گوسفندان زیر چرخ های اتوبوس بود، حتی تا دهه هفتاد هم بودند کسانی که در منازل خود به صورت محدود گوسفند نگهداری می کردند و حتی نگارنده به یاد دارد در دهه نود مرحوم مشهدی عبدالحسین خانبابایی از گله داران شریف و معروف اراک گله بزرگ خود را در منزلی که دارای طويله های متعدد و بزرگ بود در نزدیکی میدان انتهای خیابان جهانگیری اراک نگهداری می کرد. ✍ ایرج احمدی هزاوه @irajahmadihezave #ایرج_احمدی_هزاوه

بانوی ایرانی، سروده دکتر مصطفی بادکوبه‌ای هزاوه، چاپ شده در رازلن شماره ۲۹، ویژه بانوان، تابستان ۱۴۰۳.