تیره ملا پیره سنجابی

گفته بودی       وقتی جاده       روشن به نور مهتاب است ،                   میایی ! ماه را به آسمان میدوزم  دیگر بهانه ای نیست. "لیلی " شبتون آراام @mala-pire

گورانی وه ی بارانه ماموستا حسن زیرک @mala-pire

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@mala-pire

قطعه《نماز》 خواننده: بانو #رامش آهنگساز: #اسفندیار_منفردزاده تن تو ظهر #تابستون و به یادم میاره  رنگ چشمهای تو بارون و به یادم میاره #شهیار_قنبری در سال ۱۳۵۱ اسفندیار منفردزاده و شهیار قنبری که همکاری خوبی را پس از ترانه "مرد تنها" با اجرای #فرهاد آغاز کرده اند، ترانه ای می سازند با نام "نماز"با این حال از همان ابتدا این ترانه حاشیه ساز می شود. اولین مساله این است که سازندگان اثر بر سر انتخاب خواننده به تفاهم نمی رسند. منفردزاده ترانه را مناسب برای خواننده ای مرد می داند و شهیار قنبری اصرار دارد که ترانه زنانه است. نهایتا با انتخاب #فریدون_فروغی و رامش هر دو راضی می شوند. با این حال ماجرا به همین جا ختم نمی شود. پخش ترانه با اعتراض های مذهبیون همراه می شود که اوج آن حمله به صفحه فروشی "راج" در شهر قم است. در نهایت اداره نگارش (ساواک) خواننده های اثر را مجبور می کند تا بر روی واژه " نماز" بخوانند "نیاز" و ماجرا خاتمه یابد... @mala-pire

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@mala-pire

✳️ یادی از نخستین زنان موفق ایرانی! 🔹نخستین زن وکیل دادگستری: "یکاترینا سعیدخوانیان" متولد ١٢٧٨ نخستین زن ایرانی که پس از تحصیل در رشته قضایی در روسیه به سال ١٣٢٧ در تهران پروانه وکالت گرفت و به کار پرداخت. 🔹نخستین  زن داروساز:"اقدس غربی" و "اختر فردوس" اولین زنان دکتر داروساز ایرانی هستند که در سال ١٣١٦ وارد دانشگاه تهران شدند و در سال ١٣٢٠ در این رشته فارغ التحصیل شدند. 🔹نخستین زنی که مد را به ایران آورد "زینت جهانشاه"  بود که تخصص خیاطی خود را در پاریس گرفت. 🔹نخستین زن تاجر ایرانی: "مهین افشار" در سال ١٣٣٦ موفق به دریافت کارت بازرگانی شد. 🔹نخستین زن سرتیب ایرانی:تیمسار سرتیپ دکتر مرضیه ارفعی نخستین زنیست که در ارتش ایران به درجه سرتیپی رسید. 🔹نخستین پزشک آسیب شناس ایرانی: بانو دکتر صغرا آزرمی نخستین آسیب شناس و نخستین موسس پایگاه سیتولوژی است که جان صدها زن را در مرحله ابتلا به سرطان نجات داد. 🔹نخستین  زن روزنامه نگار:"صدیقه دولت آبادی " در اصفهان به سال ١٢٩٧ مجله" جمعیت نسوان وطن خواه" و مجله " زبان زنان" را منتشر کرد. 🔹نخستین زن جراح پلاستیک: "دکتر هاسمیک هاراطونیان" در سال ١٣٣٩ در این رشته فارغ التحصیل شد. 🔹نخستين زن ايراني استاد پزشكي دانشگاه :بانو ایران اعلم نخستین استاد زن دانشکده پزشکی در تاریخ ایران است. بانو دکتر ایران اعلم در طول خدمت خود به مقام استادی دانشگاه تهران ، ریاست بخش زنان در بیمارستان رضا پهلوی سابق ، ریاست بخش زایمان بیمارستان بانک ملی رسید و مدتی ریاست شورای مرکزی سازمان زنان را عهده دار بود. 🔹نخستین زن تاريخ دان ايراني : بانو امینه پاکروان به عنوان تاریخ دان ایرانی، نویسنده و نخستین استاد تاريخ زن دانشگاه بوده است. 🔹نخستین  زن پزشك قانوني زن ايران : بانو نصرت الملوک کاشانچی اولین زن پزشکی است که به استخدام وزارت دادگستری و پزشکی قانونی درآمد. 🔹نخستین زن خلبان: "عفت تجارتی" در سال ١٣١٨ در ٢٢ سالگی برای اولین بار و به عنوان اولین زن در رشته خلبانی نام نویسی کرد و در همان سال اولین پرواز خود را با هواپیمای تایگرموس انجام داد. 🔹نخستین زن پرستار:"فاطمه توانایی" که در سال ١٣١٠ در آموزشگاه کوچک در شهر رشت نام نویسی کرد. او در سال ١٣١٤ در این رشته فارغ التحصیل شد. 🔹نخستین هنرمندان زن تاتر: نخستین زنان که روی صحنه رفتند دو تن از زنان ارمنی به نام های " وارتوتریان"و"سراکالندریان" بودند. 🔹نخستین وزير زن ايراني : اولين وزير زن ايران خانم اسفند فَرُّخ‌ رو پارسا در دولت امیر عباس هویدا وزیر آموزش و پرورش بوده است. 🔹نامي جاويد در علم نجوم : بانو آذر اندامی نخستین و تنها زن ایرانی است که نام او به دلیل تحقیقات علمی اش بر یکی از حفره های کره زهره حک شده است. @mala-pire

جشن نیلوفر در فرهنگ ایران، روز دختر، ششم تیرماه خجسته‌باد. @mala-pire

روز دختر در فرهنگ ایران: جشن نیلوفر یکی از پرسش‌هایی که بسیار از نگارنده پرسیده‌اند، این که در فرهنگ ایران چه روزی به نام «روز دختر» نام‌گذاری شده است؟ این نگارنده در پاسخ به این پرسش، روز ششم از تیرماه یا جشن نیلوفر را به عنوان روز دختر در فرهنگ ایران پیشنهاد  و در چرایی این پیشنهاد به چند نکته اشاره می‌کند: اگرچه در بسیاری از منابع ایرانی همچون «آثارالباقیه»، «التّفهیم»، «زین‌الأخبار» و جز این، از جشن اسفندگان در روز پنجم اسفندماه با عنوان «روز زن و زمین» نام برده شده و تاکید شده است که اسفندگان «جشن ویژه زنان» یا روز آزادی زنان بوده و زنان و دختران در این روز جشن و شادی برپا می‌کردند و دخترانِ دمِ بخت یا شوی‌ناکرده به همسرگزینی برانگیخته می‌شدند، با این همه، اسفندگان ویژه همه زنان بود و اگر بخواهیم روزی را ویژه دختران و دوشیزگان برگزینیم، جشن نیلوفر گزینه شایسته‌ای خواهد بود. بیرونی، در آثارالباقیه اشاره می‌کند که جشن نیلوفر در خردادروز از تیرماه یا روز ششم از تیرماه برگزار می‌شود و همین دیدگاه در برهان قاطع نیز بازتاب دارد و می‌دانیم که گل نیلوفر نماد آناهيتا است. چهره کیهانی آناهیتا، یک ایزدستاره یا ستاره‌بانوست که همان ستاره گردان یا سیاره «ناهید» یا «زهره» یا «ونوس» در سامانه خورشیدی است و پس از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی است که به هنگام شب از زمین دیده می‌شود. آناهیتا یا «اَرِدویسوَر آناهیتا»، زاینده‌ی رودی مینوی یا آسمانی به نام «اَرِدویسورَ» (به معنی رود نیرومند) یا «اَرِدوی» است که سرچشمه همه رودها و آب‌های روی زمین است، پس بر این پایه، آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها، سرچشمه پاکی و زايندگي است که نیایش آبان‌يشت در اوستا ویژه ستایش اوست. او به خواست اهورا مزدا از فراز ستارگان به سوی زمین اهورا آفریده روان می‌شود. واژه «آناهیتا» یا آناهید یا ناهید به معنی پاک، بی‌آلایش، و نماد دوشیزگی است که بعدها در کیش میترا، «پوشیده» نام گرفت و سپس این ویژگی‌های او در آیین‌های دیگر به صورت مریم و معصومه تجلی پیدا کرد و برهمین پایه، آناهیتا یا ناهید و نمادش نیلوفر از دیرباز نامی زیبا برای دختران ایرانی بوده‌اند. ایزدبانو آناهیتا، در آبان‌یشت با ویژگی‌های دخترانی زیبا، تندرست، بلندبالا، دلیر، برومند، کمر بر میان بسته، بلندآوازه، آزاده، بی‌آلایش، نازنین و نیرومند، و نژاده، ستوده شده است. او دختری خودساخته است که نه تنها برای شایستگی‌هایش به هیچ مردی وابسته نیست بلکه دختران کوشای دیگر را یاری‌رسان است. در شهرهای مختلف ایران باستان، نیایشگاه‌هایی به نام آناهیتا در کنار آب برپا بود که برای نمونه می‌توان به نیایشگاه‌های کنگاور و بیشابور، بی‌بی شهربانو در شهر ری و پیرسبز در اردکان اشاره کرد. در آبان یشت این نیایشگاه‌ها، خانه آناهیتا نامیده می‌شوند و درباره آنها آمده است که آناهیتا دارنده هزار دریاچه و هزار رود است و در کرانه هریک از این دریاچه‌ها، خانه‌ای خوش ساخت و کلان پیکر با یکصد پنجره و یک هزار ستون خوش‌تراش برپاست. همچنین برخی جای‌ها به یادمان آناهیتا دارای پسوند «دختر» بودند که برای نمونه می‌توان از شهر «پلدختر» در لرستان (برگرفته از نام پل‌دختر بازمانده از دوره ساسانی بر رودخانه کشکان) یا «قلعه دختر» در کرمان نام برد. «سرآب نیلوفر» در کرمانشاه نیز یادمان آناهیتاست. آناهیتا از چنان جایگاهی برخوردار بود که نامش در سنگ نوشته اردشیر دوم هخامنشی در همدان آمده و نگاره‌اش در سنگ‌نگاره تاق‌بستان در کرمانشاه نقش شده است. در تندیس‌ها یا سنگ نگاره‌ها، آناهیتا چون دختری بلندبالا با تن‌پوشی زیبا و تاجی بر سر و سبوی آبی در دست نقش‌شده است. در آبان یشت، آناهیتا کمر بر میان بسته تا پستان‌هایش زیباتر بنماید و دلنشن‌تر شود، پاپوش‌هایی درخشان تا مچ پا پوشیده و به استواری آن‌ها را با بندهای زرین بسته، گوشواره‌های زرین چهارگوشه‌ای برگوش‌ها آویخته، و گردن‌بندی برگردن نازنین بسته، و تنپوش زرین پُرچینی بر تن کرده و تاج زرین هشت‌گوشه‌ای بر سر نهاده است. در آوند نقره مطلا از دوره ساسانی که در موزه هُنر «کلیولند» در ایالت اوهایو در آمریکا نگهداری می‌شود، آناهیتا در حالی نقش شده است که شاخه‌ای گل نیلوفر را در دست دارد. به نظر می‌رسد که ستایش ویژگی‌ها و توانمندی زنانه آناهیتا در کنار آب، شادمانی و دست‌افشانی گروهی دختران در کنار سرآب‌های پر از نیلوفر یا سرچشمه‌ها و رودها و آب‌افشاندن، از آیین‌های جشن نیلوفر بوده است. بر این بنیان، در این دوران جشن نیلوفر می‌تواند به عنوان جشنی همیشگی برای بزرگداشت دختران شایسته و توانمند ایرانی در عرصه‌های مختلف زندگی همچون کار، ورزش، هنر، اخلاق و ... ثبت شود. "شاهین سپنتا" @mala-pire

جشن نیلوفر، روز دختر ایرانی، ششم تیرماه فرخنده‌باد. @mala-pire

" برای دخترانِ سرزمینم " " دختر مو بلند " #محمد_فتحی @mala-pire