آسمانه

🎙 پای درس استاد پیرنیا: معماری اورارتویی ستاره صابری‌نژاد #پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه @asmaaneh

🎙 پای درس استاد پیرنیا: معماری اورارتویی ستاره صابری‌نژاد در شمال غرب ایران یعنی از قفقاز تا جنوب آذربایجان مردمی می‌زیستند که به اورارتوها معروف بودند. مشخص نیست اورارتوها آریایی هستند یا نه، اما به نظر می‌رسد آریایی باشند. از اورارتوها در این منطقه‌ی سرد کوهستانی آثار معماری باشکوه و متناسب با اقلیم به جای مانده است. در این منطقه، سنگ و چوب فراوان بود به همین دلیل دیوارها را از سنگ و سقف‌ها را با استفاده از چوب به‌صورت تخت و تیرپوش می‌ساختند. آثاری از اورارتوها در بسطام نزدیک قره ضیاءالدین در نزدیکی آذربایجان وجود دارد که در آنها نیز از چوب استفاده شده است. تداوم شیوه‌های معماری اورارتوها در دوره‌ی هخامنشیان نیز وجود دارد. آنها با ورودشان از شمال‌غرب به ایران و آشنایی با شیوه‌های ساخت بنا در این منطقه، با برساو کردن معماری اورارتوها در نواحی گرم جنوب از معماری این منطقه بهره گرفتند، به طوری که ستون‌ها را از سنگ و اسپرها یعنی دیوارهای جداکننده را به ستبرای ۵ گز از خشت خام ساختند. ضخامت زیاد دیوار در گرمای جنوب هم عایق حرارتی و هم عایق صوتی بود. سازندگان بناهای هخامنشیان دیوارهای خشتی را از داخل با کاشی لعاب‌دار و از بیرون با سنگ‌تراش آمود، آمود یعنی روکار دیوار، می‌کردند. #پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه @asmaaneh

📢هفتصد و چهلمین شب از شب‌های مجله‌ی بخارا با همکاری انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند‌: نمایش و نقد و بررسی فیلم «رادیو گرافی یک خانواده» 🔹با سخنرانی: فیروزه خسروانی، زیبا جلالی نائینی، محمد فاضلی، مهرداد زاهدیان، مجید برزگر، مرتضی احمدوند و علی دهباشی «راديوگرافی يک خانواده» نگاهی به تاریخ غيررسمی يک خانواده و يک دوران است؛ نگاهی غیررسمی به انقلاب در دلِ خانه‌ای كه هم‌زمان با انقلابی بیرون از خانه، درهایش به روی تحولات معاصر ایران گشوده شده است. فیروزه خسرُوانی در تهران به دنیا آمد. بعد از دیپلم به ایتالیا رفت و تحصیلاتش را در آکادمی هنرهای زیبای میلان ادامه  داد. پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۲۰۰۳ به ایران بازگشت و دوره‌ی روزنامه‌نگاری را در مرکز رسانه‌ها گذراند. با مجلات و روزنامه‌های متعدد ایتالیایی نیز همکاری کرده و اولین مستندش را در سال ۲۰۰۴ در شهر بم پس از زلزله ساخت. «رادیوگرافی یک خانواده» هشتمین ساخته‌‌ی فیروزه خسروانی است. 🔸زمان: چهارشنبه، ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ 🔸مکان: خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی، خانه‌ی هنرمندان، تالار استاد جلیل شهناز https://t.me/bukharamag #خبر @asmaaneh

🔖دست‌خط آدمی گزیده‌ای از «وعده‌ی دیدار در تاریخ؛ شکل‌هایی از مواجهه با کتاب‌های دست چندم»، نوشته‌ی سیدفرزام حسینی «دست‌خط آدمی، امضای او، برای من نشانی از حیات است، حیاتِ کتاب و لمس دستی از گذشته، که وقتی کتاب را ورق می‌زنم، یقین پیدا می‌کنم پیش از من دست‌کم یک نفر این کتاب را اگر نخوانده، حداقل تورق کرده، و این حیات فرضی اما حتماً حقیقی، ماشین تخیلم را به راه می‌اندازد. زمان را برش می‌زنم و مکان را می‌گردم در گذشته به دنبال کسی که این کتاب دستش بوده و هم‌زمان آینده را هم خیال می‌کنم که این کتاب در دستِ دیگری خواهد بود و آیا او هم به من فکر خواهد کرد؟ او نیز می‌کوشد تا مرا و آدم قبل از مرا تخیل کند که کجا و چطور این کتاب را دست گرفته‌ایم؟ او نیز حتی برای دقیقه‌ای ما را به یاد خواهد آورد و جای تاریخی ما را در سرزمین این خیال تصور خواهد کرد؟ آیا می‌کوشد تا تصور کند که من این کتاب را کنج کافه‌ای در رشت یا تهران دستم گرفته‌ام و در جهانِ کلماتش غرق شده‌ام یا پشت میز اتاقم، در پناهِ کتابخانه‌ی کوچکم نشسته‌ام و این کتاب را به‌تفنن تورق کرده‌ام؟ کتاب چنگیزخان، چاپ دهه‌ی ۱۳۵۰، از انتشارات پروگرس را دست گرفته‌ام، جلد پارچه‌ای‌اش را باز می‌کنم، در پیشانیِ صفحه‌ی اول کتاب، با مداد نوشته شده: {در ۶۵/۱۱/۲۴ شهر رشت بمباران شد در مناطق علی‌آباد، جاده‌ی انزلی (پهلوی) و اتوبان سعدی و گلسار.} این دست‌خط صاحب چندم کتاب بوده؟ کتاب را خودش در دهه‌ی پیش از پیشانی‌نوشت خریده یا هدیه گرفته و یا صاحب دوم یا سومش بوده و او نیز در بساطی یا گوشه‌ی کتاب‌فروشی دست‌دومی این کتاب را پیدا کرده و خریده؟ هرچه بوده، نشانه‌شناسی به من می‌گوید صاحب این دست‌خط و احتمالاً صاحب اصلی کتاب، مرد یا زنی بوده که در سال‌های دهه‌ی ۱۳۶۰ از مرز جوانی گذشته است، زیرا بر پهلوی بودنِ انزلی تأکید داشته، و پس یعنی برای او، انزلی هنوز در معنای پهلوی، در معنای گذشته‌ی آن مکان است که معنا دارد. اما اصلاً چرا باید چنین جمله‌ای را در پیشانیِ کتاب ثبت کند؟ چرا باید گزاره‌ی خبری را این‌چنین حک کند؟ احتمالاً اتفاق بمباران یک یا دو روز قبل رخ داده و او در همان روزها مشغول خواندن این کتاب بوده و لحظه‌‌ای از نظرش گذشته که با ثبت این خبر، شاید سال‌ها بعد وقتی به این کتاب رجوع می‌کند، به یاد بیاورد که در روز بمباران، مشغول خواندن این کتاب بوده یا نه، شاید می‌خواسته این خبر را بر پیشانی این کتاب ثبت کند، تا اگر سال‌ها بعد، سال‌های پس از نبودن او، این کتاب به دست کسی مثل من رسید، بداند که در سال ۱۳۶۵، در سال‌های جنگ، رشت بمباران شده و او از این بمباران جان سالم به در برده و زنده مانده و فکر می‌کرده ممکن است این بمباران‌ها تکرار شود و او از بارشِ بعدی، جان سالم به در نبرد. اهمیت دست‌خط و حاشیه‌نویسی در کتاب دست‌چندم این‌چنین برایم دو چندان می‌شود و راستش هرچه آن آدم قبلی ناشناس‌تر باشد، برایم مهم‌تر و خوشایندتر است، چون هیچ‌چیز از او نمی‌دانم و همه‌ی دانسته‌هایم در دست‌خط، امضا یا حاشیه‌نویسی‌اش خلاصه می‌شود و از روی همین خطوط می‌توانم خطوط وجودی او را تخیل کنم و این یعنی گشودگی عرصه‌ی خیال، و نیز گشایش ایده‌ها. بر اساس این دست‌خط‌هاست که می‌توانم ذهن را بپرورانم به سال‌ها و لحظه‌هایی که نبودم و ندیدم و همه‌شان را تصور کنم و در زمان سفر کنم و سرک بکشم به مکان‌هایی که نمی‌دانم کجا بوده‌اند و چطور بوده‌اند و خودم باید جغرافیایشان را بسازم.»[...] 🔹مشخصات منبع: سیدفرزام حسینی، «وعده‌ی دیدار در تاریخ؛ شکل‌هایی از مواجهه با کتاب‌های دست چندم»، در ماهنامه‌ی اجتماعی و فرهنگی تراژدی، شمـ ۱۲، اسفند ۱۴۰۲، صص ۲۳-۲۵ #گزیده @asmaaneh

📢نشست‌های پژوهشی موزه‌ی شیعه(۵): در جستجوی تربت‌خانه‌ی ایلخانی کاشان؛ از رؤیانگاری بر کاشی‌های زرین‌فام تا ساخت بنای قدمگاه امام علی 🔸با حضور: دکتر حمیدرضا جیحانی دانشیار مرکز مستندنگاری، مطالعات معماری و مرمت، دانشکدۀ معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی دکتر محمد مشهدی نوش‌آبادی دانشیار گروه ادیان و فلسفۀ دانشگاه کاشان 🔹زمان: چهارشنبه، ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۴-۱۶ 🔹مکان: تهران، خیابان انقلاب، خیابان قدس، خیابان پورسینا، پلاک ۱۳، مؤسسه‌ی باستان‌شناسی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران #خبر @asmaaneh

📢تور بازدید از نادیده‌های یک موزه در کتابخانه و موزه‌ی ملی ملک این برنامه در چارچوب بازدید از تالارها و پشت صحنه‌ی موزه نگاهی به نادیده‌های موزه‌ای خواهد داشت که می‌کوشد نمایی نو پیش روی گردشگران بگذارد. کارگاه‌های مرمت و مستندنگاری، آزمایشگاه آثار و صحافی، بخش‌هایی از یک موزه به شمار می‌آیند که به شیوه‌ی معمول در برنامه‌ی بازدید گردشگران و بازدیدکنندگان موزه گنجانده نمی‌شوند. این بخش‌ها پشتوانه‌ی فنی و تکنیکی نگهداری و حفاظت اشیای تاریخی‌اند که یک موزه بدون آنها با مسئله‌ها و دشواری‌های گوناگون روبه‌رو خواهد شد. شرکت‌کنندگان در این تور فرصت می‌یابند بخش‌هایی را به تماشا بنشینند که در زمان‌های دیگر ممکن نیست. این تجربه‌ی نو به گردشگران امکان می‌دهد دریابند موزه‌ها بر پایه‌ی چه توانمندی‌ها و پشتوانه‌های فنی و تخصصی فعالیت می‌کنند. 🔹زمان: ۲۴ و ۲۵ و ۲۹ و ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۰-۱۳ 🔹مکان: تهران، خیابان امام خمینی، سردر باغ ملی، خیابان ملل متحد (میدان مشق)، کتابخانه و موزه‌ی ملی ملک 🔹علاقه‌مندان به حضور در این برنامه می‌توانند با شماره‌ی زیر تماس بگیرند: ۰۲۱-۶۶۷۲۶۶۱۳ | داخلی ۱۳۲ #خبر @asmaaneh

📢نشست نمایش و نقد فیلم‌های میراث فرهنگی(۵): ــ میراث اردشیر ــ مشی و مشیانه 🔸با حضور: کارگردان (حسن نقاشی) دکتر ناصر نوروززاده چگینی پژمان مظاهری‌پور 🔹زمان: سه‌شنبه، ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۵-۱۷ 🔹مکان: خیابان امیرکبیر، خیابان جاویدی، شماره‌ی ۱۰۷، دفتر مؤسسه‌ی فرهنگی ایکوموس ایران #خبر @asmaaneh

📝واژه‌ی هفته: penthouse 🔸برگرفته از مصوبات کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ▪️penthouse 1 ▫️پاتیس ـ تعریف: خانه یا سراچه‌ای بر آخرین طبقه‌ی بناهای چند طبقه که معمولاً مابقی بامِ طبقه‌ی زیرینْ همچون حیاط آن است ـ مثال کاربرد واژه در جمله: برج‌های مسکونی در شهرهای بزرگ معمولاً یک یا چند پاتیس دارد که زیباترین و گران‌بهاترین جای آنهاست. ▪️penthouse 2 ▫️پاتیسه - تعریف: ساخته‌ای پاتیس مانند که برای تأسیسات بر بام بنا می‌سازند - مثال کاربرد واژه در جمله: برای اینکه برج خنک‌کن جلوه‌ی بنا را زشت نکند، آن را در پاتیسه‌ای جا داده‌اند. ▪️penthouse 3 ▫️سرسایه - تعریف: سایه‌بانی، معمولاً شیب‌دار، که به وجهی از بنا چسبیده یا از امتداد بام یا کازه‌ی بنا حاصل شده باشد - مثال کاربرد واژه در جمله: سرسایه سایه‌بانی مستقل نیست؛ بلکه همواره به بنایی متصل است و کار اصلی‌اش محفوظ داشتن از آفتاب و باران است. 🔸برای اطلاعات بیشتر و مشاهده‌ی روابط زبانی این واژه به پیوند زیر در واژگار مراجعه کنید: https://vazhgar.com/lexicon/word/12128 #واژه_هفته #واژگار #نوروزگان @asmaaneh

📢پنجاه و هشتمین نشست عصر شنبه‌های مجله‌ی بخارا: «تاریخ بخارای صغیر» کتاب تاریخ بخارای صغیر مشتمل بر سه کتاب و رساله در تاریخ کاشغر و یارکند است. از آن روی که این ناحیه در متون تاریخی همواره «بخارای صغیر» نامیده می‌شد، لذا مصحح این نام را برای مجموعه‌ی حاضر برگزیده است. نخستین کتاب از این مجموعه، «ت‍اری‍خ‌ ک‍اش‍غ‍ر» اثر م‍ح‍م‍د ع‍اطف ‌ب‍ی‍گ ‌از م‍س‍ت‍وف‍ی‍ان‌ ت‍وپ‍خ‍ان‍ه‌ی ع‍ث‍م‍ان‍ی است که حدود سال ۱۸۸۵ م ب‍ه زب‍ان‌ ت‍رک‍ی ‌ع‍ث‍م‍ان‍ی ‌نگاشته شده است. این کتاب تاریخ‌ ک‍اش‍غ‍ر در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی همراه با م‍طال‍بی درباره‌ی م‍ردم‌ش‍ن‍اس‍ی ‌و م‍ع‍ادن‌ و ج‍غ‍راف‍ی‍ای‌ کاشغر است. دومین اثر، کتاب «کاشغریه» تألیف الکسی نیکولایویچ کوروپاتکین ژنرال خبره‌ی نظامی روس است که بعدها وزیر جنگ روسیه شد. آخرین بخش این اثر، کتاب «یارکند» خلاصه‌ی گزارش مأموریت نخست داگلاس فورسیت دیپلمات انگلیسی به یارکند در سال ۱۸۷۰م است. 🔹زمان: شنبه، ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، ساعت۱۷ 🔹مکان: بلوار کشاورز، خیابان وصال شیرازی، کوچه‌ی اسلامی ندوشن، کافه مانا #خبر @asmaaneh