به سوی سماء

گاهی سر به آسمان بردار و نجوا کن: ای ستارگان بی‌شمار و ای عوالم بی‌کران! شما چیستید و چگونه پدید آمدید؟ آن‌گاه خاموش، گوشه‌ای بنشین. لب فرو بند و در سکوت محض، گوش فرا دار. گویا سروشی در نهان کهکشان می‌گوید: "من، همه چیزم و هیچ چیز؛ هستیِ همه چیز و خود هیچ چیز". #ر_س @sooyesama

۱. دعای «یا شدید القوی...» ده مرتبه ۲. پرداخت صدقه، به صورت مؤکّد #مراقبات_ماه_صفر (منبع: مفاتیح الجنان) @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش @sooyesama

جناب خواجه نصيرالدّين طوسى در ابتداى رساله شريف آغاز و انجام فرمايد: «سپاس آفريدگارى را كه آغاز همه از اوست و انجام همه بدوست بلكه خود همه اوست». اگر از بيشتر مردم پرسى كه شب به فروغ ماه روشن است يا خورشيد، هر آيينه گويند ماه و شايد پرسنده را پاسخ ندهند كه پرسشى نابخردانه است؛ ولى آن‌كه در دانش ستاره‌شناسى دست دارد می‌گويد شب هم از فروغ خورشيد روشن است نه از ماه؛ زيرا كه ماه خود از خورشيد فروغ می‌گيرد. اين مثل را بدان آوردم تا گفتار خواجه را دريابى و بدانى كه « اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ » (نور، آیه۳۵). مثل ديگر: اگر در صحن خانه چراغى روشن است و بر ديوارهاى خانه آيينه‌هايى بكار رفته باشد كه همه از آن چراغ نور بگيرند آن‌كه از دور آيينه‌ها را می‌بيند و از چراغ بی‌خبر است پندارد كه نور از آن آيينه‌هاست. ولى آن‌كه از واقع آگاه است گويد همه از نور چراغ است. اين نكته بلند را پيشواى عارفان امير مؤمنان وصى خاتم پيمبران على (عليه السّلام) در دعاى عظيم الشأن صباح آورده است آنجا كه گويد: جعلت الشمس و القمر للبرية سراجا وهّاجا. يعنى گردانيدى آفتاب و ماه را براى خلایق يك چراغ بسيار درخشنده. اينكه ترجمه كرده‌ام به (يك چراغ) علّتش اين است كه با دو بودن شمس و قمر امير المؤمنين به صيغه تثنيه سراجين وهّاجين نفرموده و بدون هيچ شك و ريبى اگر قمر هم بالذّات چون شمس مضىء بود به صورت تثنيه می‌فرمود. هم‌چنان‌که نور ماه از ضياء آفتاب است ماسوا از يك شمس حقيقت نورانی‌اند؛ «لا اله الا اللّه وحده وحده وحده»؛ وحده اوّل توحيد در ذات و دوم در صفات و سوم در افعال است. از خداى متعال توفيق حضور تام و مراقبت كامل بخواه تا نور وحدت حقّه در جانت بتابد و از پاى تا سرت همه نور خدا شود. #علامه_حسن‌زاده_آملی (نامه‌ها برنامه‌ها) #توحید_عرفانی @sooyesama

یک شرابی هست، نام او حسین می‌دهد بر سالکان شوری و شین می‌کند شیدای خود هر قلب را هم ملک، هم آدمی، هم کلب را می‌کِشد از خود برون، هرکس که هست می‌کند شیدای حق، بالا و پست از خمار این شراب، آید قیام تیغ "لا" بیرون کشاند از نیام این همه شور و شرر در مردمان بازتاب آن شراب است ای فلان از خودی‌ها مردم ار بگذشته‌اند چونکه از جامش کمی نوشیده‌اند گر خودی باقی بود، ایثار چیست؟ با خودی از خود گذشتن نیست، نیست تا ننوشی و نگردی مست حق کی گذاری پای بر خود، چون فلق باید از خود جملگی آیی برون تا بجویی مرگ در گرداب خون داد در راه خدا فرزند و سر تا که مردم بگذرند از سیم و زر این همه آوازها از شه بود گرچه از حلقوم عبدلله بود #ر_س @sooyesama

همه مقاطع زندگی انسانهای کامل، الهی و قابل زیارت است. اما برخی مقاطع گنجایش بیشتری برای ظهور توحید داشته است. اکنون حضرت سیدالشهدا ع را در سه مقطع مورد توجه قرار دهید: روز عرفه، روز عاشورا و روز اربعین. در عرفه، حضرتْ یک تقاضای توحیدی والایی را مطرح می‌نماید و در فقرات دعای عرفه به نمایش می‌گذارد. این فعلا دعا و درخواست است. اما دعایی برخواسته از جان مبارک حضرت، که اقتضای وجودی اوست. در عاشورا این دعا استجابت می‌شود و حوادثی پیش می‌آید که حضرت سیدالشهدا ع را به اوج تجلی توحیدی می‌رساند. در اینجا، آنچه پیشتر دعا بود، ظهور نموده و حضرت مظهر آن واقع شده است. در اربعین این تجلی توحیدی به مقام ختمیت می‌رسد؛ زیرا پس از عاشورا حوادث و بلایای تلخ‌تری رخ داد که همان اسارت آل الله بود. و سر مبارک حضرت که همراه این قافله بود، ناظر این قضایا بود. لذا این ابتلائات جدید، یک تجلیات عمیق‌تری می‌آورد که همان ختم تجلی توحیدی است. لذا زیارت ایشان در روز اربعین اهمیت ویژه‌ای دارد و از نشانه‌های مومن شناخته می‌شود. چراکه یوم اربعین روزی است که اوج توحید در حضرت نمودار شده است. لذا زیارت حضرت در این حال، آثار ویژه‌ای خواهد داشت. اینکه بیش از بیست میلیون نفر در چنین روزی، جذب این ساحت مقدس می‌شوند بخاطر همین ختم در تجلی است که دل‌ها را شیدا نموده است. #استاد_محمود_امامی @sooyesama

#علامه_حسن‌زاده_آملی #روضه_اربعین @sooyesama @malakedaei

ای حرمت چشمه آب زلال در دل هر آینه نور جلال عالم آل خاتم الانبیا علم حقیقت بده بر کام ما تشنه و مجروح و ضعیف آمدیم با دل بشکسته، لطیف آمدیم خسته رنج گذرانیم، آه خسته این رنج جهانیم، آه جان بلا دیده ما را بگیر سینه تفتیده ما را بگیر جامی از آن آب زلالم بنوش پرتوی حی ذوالجلالم بنوش آهوی گم کرده رهم کز هراس جویم از این صومعه امن و سپاس ای که مرا خوانده‌ای از راه دور راه نشانم بده ای نور نور نور تو سبزست و حیات دل است از تو بریدن بر من مشکل است کاش دلم را بربایی ز من تا شود آسوده از این اهرمن دوش تو را دیدم و آن آب پاک سینه من تشنه شد و چاک چاک چشمه آب حیوان، تشنه‌ام تشنه نوشیدن از آن چشمه‌ام #ر_س @sooyesama

مراسم‌های سال‌گرد علامه حسن‌زاده آملی @sooyesama

در این راه بی‌پایان هر دم پدیده‌ای نو رخ می‌نماید پدیده‌ای کهنه رخ در نقاب می‌کشد و زندگی به تو می‌آموزد وابستگی دست‌مایه رنج در این جهان گذراست وابسته مباش نه چیزی که گذشت و نه به چیزی که میخواهد آمد در لحظه زندگی کن در جهان والا نیز گذشته و آینده نیست همواره حال است در جهان پست، جهان والا نیز هست جهان والا را ببین و لحظه‌ها را جستجو کن هر لحظه نمودی است از حقیقت بی‌حد نمودی تکرار نشدنی که از آغاز تا انجام هرگز دوباره او را نخواهی یافت هر لحظه تنها در خود آن لحظه می‌آید او را دریاب و نوری که در اوست شاید لحظه پسینی در میان نباشد... #ر_س @sooyesama