pasargadbike

پاسارگاد

رده بندی لوازم دوچرخه هر دوچرخه ای که توسط هر کمپانی تولید می شود توسط 3 شرکت معتبر که در سطح دنیا معتبر هستند تامین لوازم می شوند ، منظور از لوارم ست سیستم دنده ، ترمز بندی و طوقه و توپی هاست . 1 shimano campagnolo 2 sram 3 کمپانی شیمانو تولید کننده لوازم کورسی و کوهستان یک شرکت مادر تخصصی ژاپنی است که محصولاتش را به ترتیب کیفیت در ژاپن ، مالزی ، سنگاپور و چین تولید می کند . لوازم کورسی به ترتیب رده بندی شامل : DURA ACE ULTEGRA 105 TIAGRA SORA لوازم کوهستان هم به ترتیب رده بندی شامل : XTR DEORE XT DEORE LX SLX DEORE ALIVIO ACERA ALTUS TOURNY SIS کمپانی کمپاگنولو که شرکت ایتالیایی است انحصارا کلیه محصولاتش با بالاترین کیفیت در ایتالیا و فقط مخصوص کورسی تولید و ساخته می شود . محصولات کمپاگنولو به ترتیب رده بندی شامل : SUPER RECORD RECORD CHOROS CENTAUR VELOS MIRAJE کمپانی اسرم آمریکا که او هم انحصارا کلیه محصولاتش با کیفیت بسیار بالا در آمریکا تولید می شود ، شامل کورسی و کوهستان می شود . محصولا کورسی اسرم : RED FORCE RIVAL محصولات کوهستان اسرم : X0 X9 X7 X5 X3 در هر صورت کلیه دوچرخه های معتبر دنیا از این لوازم استفاده می کنند ، تنها تعداد کمی شرکت هستند که به صورت محدود لوازم تولید می کنند که توان رقابت با شرکتهای فوق را ندارند . مثل سیمپلکس فرانسه . گردآورنده : کوروش باقری

همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد، در این مقاله به بررسی لاستیک های معمولی می پردازیم. بی شک یکی از اجزای مهم لاستیک های معمولی، تیوب آن هاست. لازمه انتخاب یک تیوب درست برای لاستیک، شناخت کافی از تیوب ها و ویژگی های آنهاست. در ادامه به معرفی سه ویژگی مهم تیوب ها یعنی: سایز، والف و مواد سازنده آنها می پردازیم.  سایز برای انتخاب سایز درست تیوب، باید به سایز لاستیک توجه کنید. همانطور که قبلا اشاره شد، سایز لاستیک توسط دو عدد مشخص می شوند که یکی بیانگر قطر و دیگری بیانگر عرض لاستیک است. گاهی اوقات ممکن است حروفی مانند B هم در کنار این اعداد به چشم بخورند. اگر بین این دو عدد از حرف انگلیسی X استفاده شده بود، می توان از آن چشم پوشی کرد، اما سایر حروف اهمیت دارند و در هنگام خرید تیوب، باید اندازه آن را با توجه به حرف درج شده در کنار اعداد انتخاب کنید. برای مثال تیوبی با سایز 650*23C با لاستیکی به سایز 650*23 B و یا 650B*23 سازگار نخواهد بود. از آنجا که تیوب ها حالت کشسانی دارند، با طیف گسترده ای از عرض های مختلف لاستیک ها سازگارند. برای مثال اگر لاستیک دوچرخه کوهستان شما عرضی معادل ۲.۱ اینچ دارد، تیوب هایی با عرض ۱.۹ تا ۲.۳ با آن سازگارند. از این رو، تا زمانی که قطر لاستیک و تیوب دقیقا برهم منطبق هستند و عرض تیوب هم در طیف مجاز و متناسب با آن لاستیک است، انتخاب شما درست خواهد بود. والف دو نوع اصلی والف وجود دارد، شریدر (Schrader) و پرستا (Presta). اکثر والف های شریدر دارای طول یکسانی هستند که برابر با ۳۲ میلیمتر است. در مقابل والف های پرستا در طیف گسترده ای از طول های مختلف در بازار موجود هستند که پرکاربردترین آن ها عبارتند از: ۳۲، ۴۲، ۴۸، ۶۰ و ۸۰ میلیمتر. برای خرید یک والف پرستای جدید، کافیست طول والف قبلی که در تیوب استفاده می کردید، اندازه گرفته و آن را با والف جدید جایگزین کنید. اگر به هر دلیلی نتوانستید طول والف قبلی را اندازه بگیرید، می توانید از والف پرستایی که طول بیشتری نسبت به والف قبلی شما دارد، استفاده کنید. این دو والف علاوه بر طول، در قطر هم متفاوتند. والف های شریدر قطورتر از نوع پرستا هستند. از این رو اگر از والف شریدر در چرخ شما استفاده می شود، نمی توانید به سادگی آن را با والف پرستا جایگزین کنید. استفاده از والف های شریدر راحت تر است و با تلمپه های معمولی نیز سازگارند، اما قطر بیشتر در مقایسه با پرستا، از محبوبیت آن ها کاسته است. زیرا قطر بیشتر، نیازمند سوراخ بزرگتری بر روی طوقه است که از استحکام طوقه کم می کند.  مواد سازنده اغلب تیوب ها از لاستیک بوتیل ساخته شده و ضخامت دیواره آن ها حدود ۱.۵ میلیمتر می باشد. البته تیوب های فوق نازک نیز وجود دارند که ضخامت آن ها نصف ضخامت تیوب های معمولی بوده و برای دوچرخه سوارانی که به دنبال کاهش وزن چرخ هستند، ساخته شده است. هرچند که مقاومت مطلوبی در مقابل پنچری ندارند.

در نقطه مقابل، برجستگی های عمیق تر و بزرگتر هستند که در سطوح نرم و گل آلود به علت مقاومت غلتشی بالا، عملکرد مطلوبی دارند. مقاومت غلتشی در واقع عبارتست از مقاومت ناشی از حرکت چرخ بر روی سطح زمین. لاستیک های پهن تر با آج های بزرگتر، در هنگام حرکت بر روی سطوح نرم و یا گلی، فشار کمتری به سطح وارد کرده و کمتر در سطح مذکور فرو میروند، بنابراین برای حرکت و چرخش آن ها در این سطوح، به انرژی کمتری نیاز است. اما این لاستیک ها در سطوح صاف ممکن است موجب پیچ خوردگی شوند. سطح لاستیک با آجهای برجسته ساختار لبه لاستیک منظور از لبه لاستیک، جاییست که لاستیک بر روی طوقه چرخ سوار می شود. فشار هوای درون لاستیک موجب می شود تا لبه های لاستیک کاملا بر روی طوقه قرار بگیرند. لبه های لاستیک را معمولا در دو نوع تاشو و تانشدنی تقسیم می کنیم. لبه های تاشو عموما از مواد انعطاف پذیری مانند کولار، نایلون و یا آرامید ساخته می شوند. در حالیکه در ساخت لبه های تا نشدنی معمولا از ترکیباتی نظیر استیل استفاده شده که موجب وزن بیشتر لاستیک در مقایسه با لبه های تاشو می شود. لاستیک هایی با لبه های تا شو از نظر وزن کمتر و حمل آسانتر معمولا از محبوبیت بیشتری برخوردارند. ساختار لبه لاستیک موارد کلیدی در انتخاب لاستیک دوچرخه سایز چرخ لاستیک ها نیز همانند چرخ ها در سایزهای مختلف ازجمله ۲۹ اینچ، ۲۷/۵ اینچ و ۲۶ اینچ ساخته می شوند. بر روی لاستیک های مخصوص دوچرخه های کوهستان عددی نظیر ۲۷.۵*۲.۰ می بینید. عدد ۲۷.۵ نشان دنده قطر خارجی لاستیک و ۲ نیز عرض لاستیک بر حسب اینچ است. علاوه بر سایز، باید به عرض چرخ نیز توجه شود. لاستیک های عریض تر، ثبات بیشتری در سرعت بالا دارند. زیرا سطح تماس وسیع تر با زمین، مقاومت غلتشی را افزایش می دهد. لاستیک هایی با عرض ۲.۲۵ تا ۲.۴ اینچی معمولا در دوچرخه های کوهستانی و نیمه کوهستانی استفاده می شوند. در دوچرخه های دانهیل از لاستیک هایی عریض تر به منظور حفظ تعادل بر روی صخره ها و پرتگاه ها استفاده می شود (لاستیک هایی با عرض بیشتر از ۲.۵ اینچ). و در مورد دوچرخه های کراس کانتری نیز استفاده از لاستیک هایی با عرض ۱.۹ تا ۲.۲۵ اینچ مرسوم است. در هنگام خرید لاستیک باید از تطابق کامل سایز چرخ و لاستیک مطمئن شوید.  لاستیک های مخصوص چرخ جلو و عقب برخی از کارخانجات تولید دوچرخه، لاستیک های مخصوص چرخ جلو و عقب دارند. البته شایان ذکر است که این موضوع بدین معنا نیست که نمی شود از لاستیک چرخ جلو، در عقب استفاده کرد و یا برعکس. بلکه استفاده از لاستیک مخصوص در چرخ جلو، به علت طراحی خاص آج های آن، عملکرد بهتری را برای دوچرخه سوار رقم می زند. لاستیک های جلو معمولا با سطح مقطع عرضی بزرگتر، مرکز کم آج تر و کناره هایی با عاج های عمیق تر طراحی می شوند تا علاوه بر افزایش سرعت دوچرخه، به کنترل بیشتر آن در پیچ ها کمک کنند. علاوه بر این گاهی اوقات وزن لاستیک های جلو بیشتر از لاستیک های عقب است. وزن بالاتر در لاستیک های جلو در عین حال که برای دوچرخه سوار آزاردنده نیست، به وی کمک می کند تا در شرایط بحرانی، کنترل بیشتری بر دوچرخه داشته باشد. وقتی دوچرخه سوار پدال می زند، انرژی او به چرخ عقب منتقل شده و موجب حرکت می شود. به همین خاطر است که معمولا لاستیک های چرخ عقب، باریک تر هستند. لاستیکی برای چرخ عقب مناسب است که با آج های کافی به حفظ تعادل چرخ کمک کند، اما در عین حال مانعی برای حرکت سریع و مطلوب چرخ ها نباشد و انرژی زیادی از دوچرخه سوار نگیرد. معمولا طراحی آج های چرخ عقب به گونه ایست که مکمل طرح آج های چرخ جلو باشد. آج ها همانطور که قبلا گفته شد، یکی دیگر از موارد مهم و تاثیر گذار در انتخاب لاستیک، طرح، عمق و چگونگی قرار گرفتن آج ها بر سطح آن است. شما باید متناسب با نیاز خود، لاستیکی با آج های مناسب انتخاب کنید تا در امنیت کامل، از دوچرخه سواری لذت ببرید. در مباحث ابتدای مقاله با انواع آج ها و کاربرد هر یک از آن ها آشنا شدیم. امیدواریم موارد ذکر شده، در انتخاب آج مناسب برای شما، مفید واقع شود. ترکیبات به کار رفته در لاستیک سطح لاستیک از دو قسمت تشکیل شده است، قسمت مسطح و آج ها. در واقع آج ها بر روی قسمت مسطح لاستیک قرار گرفته اند. در ساخت این سطوح ممکن است از مواد مشابه و یا متفاوت استفاده شود. آج ها معمولا از پلاستیک سخت ساخته می شوند. این ماده مقاومت لازم در مقابل ساییدگی را برای آج ها به ارمغان می آورد. معمولا در ساخت قسمت مسطح لاستیک ها، از مواد ترکیبی استفاده می شود که مستقیما بر روی طول عمر، مقاومت غلتشی، عملکرد وزن و حتی قیمت لاستیک تاثیرگذارند. بررسی انواع تیوب ها

0 آشنایی با انواع لاستیک و تیوب چرخ انتخاب یک لاستیک دوچرخه و تیوب چرخ مناسب برای دوچرخه، علاوه بر امنیت بیشتر، بر سرعت و کیفیت دوچرخه سواری نیز تاثیر گذار است. اما آیا تا کنون به اجزای لاستیک ها دقت کرده اید؟ لاستیک مناسب دوچرخه شما کدام است؟ وجه تمایز لاستیک با کیفیت از لاستیک معمولی چیست؟ هنگام خرید لاستیک باید به چه مواردی توجه کرد؟. در این مقاله سعی بر این است تا به بررسی انواع لاستیک ها ، اجزا و عملکرد آن ها و معیار های انتخاب یک لاستیک مناسب بپردازیم. به طور کلی لاستیک ها در دو نوع با تیوب چرخ و بی تیوب تقسیم بندی می شوند. در این مقاله به بررسی لاستیک های معمولی که در داخل آن ها تیوب قرار می گیرد می پردازیم. در ادامه مجموعه مقالات مرکز آموزش، مفصلا به نحوه عملکرد، مزایا و معایب لاستیک های بی تیوب نیز خواهیم پرداخت. ساختار لاستیک لاستیک ها معمولا از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند، که در تمامی لاستیک ها مشترک هستند. این سه قسمت عبارتند از: ساختمان لاستیک، آج و ساختار لبه لاستیک (طوقه لاستیک) این لایه ، ساختار اصلی لاستیک را ایجاد می کند. در واقع می توان از آن تحت عنوان بدنه لاستیک یاد کرد. این قسمت معمولا از رشته های بافته شده از جنس نایلون ساخته می شود که تحت زاویه ۴۵ درجه نسبت به روکش سطحی لاستیک قرار می گیرند. این زاویه و نحوه قرار گیری، لازمه استحکام لاستیک است. بسته به کیفیت مورد نیاز، ساختمان لاستیک در تراکم های مختلف بافته می شود. جهت سنجش تراکم رشته ها از واحدی به نام رشته بر اینچ یا TPI (Thread Per Inch)‎ استفاده می شود. این عدد نشان دهنده ساختار داخلی لاستیک است. TPI بیشتر به معنی نازکتر بودن رشته های بافته شده و در نتیجه تعداد بیشتر این رشته ها است که منجر به ساختاری انعطاف پذیر برای لاستیک می شود. البته نباید از این نکته غافل شد که لاستیک های منعطف تر، مقاومت غلتشی کمتری داشته ولی آسیب پذیرتند. در مقابل لاستیک هایی با TPI کمتر وجود دارند که در ساختار آن ها از رشته هایی ضخیم تر استفاده شده ولی تعداد رشته ها کمتر است، که منجر به مقاومت بیشتر و انعطاف کمتر این لاستیک ها می شود. یکی از مواردی که باید هنگام خرید لاستیک به آن توجه شود، TPI است. آشنایی با انواع لاستیک و تیوب چرخ لازم است تا متناسب با نیاز خود از لاستیک هایی منعطف و یا مستحکم استفاده کنید. معمولا عدد ایده آل برای TPI برابر ۶۷ است که علاوه بر مقاومت و استحکام لازم، انعطاف و مقاومت غلتشی مناسبی در بر دارد. آج هرچه تعداد و عمق آج ها بیشتر باشند، مقاومت غلتشی و تعادل بیشتر است و در نتیجه از سرعت کاسته می شود. بنابراین آگاهی از انواع آج ها، به انتخاب درست لاستیک کمک بسزایی خواهد کرد: سطح لاستیکی صاف لاستیک هایی با آج های خیلی کم عمق و کم تراکم معمولا برای تردد در شهر مورد استفاده قرار می گیرند. این لاستیک ها اصولا برای سطوح صاف و سخت مانند آسفالت مناسب هستند. شیارهای v شکل بر روی آن ها موجب حفظ تعادل دوچرخه در پیچ ها و یا جاده های خیس می شود. لاستیک صاف سطح لاستیکی نیمه صاف این لاستیک ها معمولا در مرکز نسبتا صاف هستند که منجر به سرعت و شتاب بیشتر دوچرخه می شود. زیرا در هنگام حرکت در مسیر مستقیم، تنها قسمتی که به طور مستقیم بر روی آسفالت قرار می گیرد، مرکز لاستیک است. اما در کناره لاستیک، آج هایی تعبیه شده که به حفظ تعادل دوچرخه در پیچ ها کمک می کند. در پیچ ها معمولا لاستیک از موقعیت عمودی نسبت به زمین خارج شده و کناره های آن بر روی زمین قرار می گیرد، بنابراین اگر در طرفین لاستیک آج وجود داشته باشد، موجب حفظ تعادل و کنترل بیشتر در پیچ ها می شود. لاستیک نیمه صاف سطح لاستیکی با آج های معکوس منظور از آج معکوس، نحوه قرار گیری آج بر روی سطح لاستیک است. درتمام لاستیک ها، آج ها به سمت بیرون برجسته هستند و موجب ایجاد مقاومت غلتشی می شوند، اما در این لاستیک ها، شیار آج ها به سمت داخل هستند و بدین صورت موجب ناصاف بودن سطح لاستیک می شوند. این لاستیک ها به نسبت لاستیک های نیمه صاف مقاومت غلتشی بیشتری دارند اما وقتی در مقام مقایسه با لاستیک های آج برجسته قرار می گیرند، مشاهده می کنیم که مقاومت غلتشی کمتری دارند. معمولا این لاستیک ها برای کسانی مناسب است که کاربردهای مختلفی از دوچرخه خود انتظار دارند و می خواهند دوچرخه سواری بر سطوح هموار و نسبتا ناهموار را تجربه کنند. سطح لاستیک با آجهای معکوس سطح لاستیک با آج های برجسته این لاستیک ها که عموما در دوچرخه های کوهستان مورد استفاده قرار می گیرند، دارای الگوهای مختلفی هستند که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند. برای مثال برجستگی های کوچکتر و کوتاهتر، موجب سرعت بیشتر دوچرخه و صرف انرژی کمتر در هنگام رکاب زدن در سطوح سفت می شوند، اما در زمین های نرم، حفظ تعادل مطلوبی نداشته و لیز می خورند.

لاستیک های مخصوص چرخ جلو و عقب برخی از کارخانجات تولید دوچرخه، لاستیک های مخصوص چرخ جلو و عقب دارند. البته شایان ذکر است که این موضوع بدین معنا نیست که نمی شود از لاستیک چرخ جلو، در عقب استفاده کرد و یا برعکس. بلکه استفاده از لاستیک مخصوص در چرخ جلو، به علت طراحی خاص آج های آن، عملکرد بهتری را برای دوچرخه سوار رقم می زند. لاستیک های جلو معمولا با سطح مقطع عرضی بزرگتر، مرکز کم آج تر و کناره هایی با عاج های عمیق تر طراحی می شوند تا علاوه بر افزایش سرعت دوچرخه، به کنترل بیشتر آن در پیچ ها کمک کنند. علاوه بر این گاهی اوقات وزن لاستیک های جلو بیشتر از لاستیک های عقب است. وزن بالاتر در لاستیک های جلو در عین حال که برای دوچرخه سوار آزاردنده نیست، به وی کمک می کند تا در شرایط بحرانی، کنترل بیشتری بر دوچرخه داشته باشد. وقتی دوچرخه سوار پدال می زند، انرژی او به چرخ عقب منتقل شده و موجب حرکت می شود. به همین خاطر است که معمولا لاستیک های چرخ عقب، باریک تر هستند. لاستیکی برای چرخ عقب مناسب است که با آج های کافی به حفظ تعادل چرخ کمک کند، اما در عین حال مانعی برای حرکت سریع و مطلوب چرخ ها نباشد و انرژی زیادی از دوچرخه سوار نگیرد. معمولا طراحی آج های چرخ عقب به گونه ایست که مکمل طرح آج های چرخ جلو باشد. آج ها همانطور که قبلا گفته شد، یکی دیگر از موارد مهم و تاثیر گذار در انتخاب لاستیک، طرح، عمق و چگونگی قرار گرفتن آج ها بر سطح آن است. شما باید متناسب با نیاز خود، لاستیکی با آج های مناسب انتخاب کنید تا در امنیت کامل، از دوچرخه سواری لذت ببرید. در مباحث ابتدای مقاله با انواع آج ها و کاربرد هر یک از آن ها آشنا شدیم. امیدواریم موارد ذکر شده، در انتخاب آج مناسب برای شما، مفید واقع شود. ترکیبات به کار رفته در لاستیک سطح لاستیک از دو قسمت تشکیل شده است، قسمت مسطح و آج ها. در واقع آج ها بر روی قسمت مسطح لاستیک قرار گرفته اند. در ساخت این سطوح ممکن است از مواد مشابه و یا متفاوت استفاده شود. آج ها معمولا از پلاستیک سخت ساخته می شوند. این ماده مقاومت لازم در مقابل ساییدگی را برای آج ها به ارمغان می آورد. معمولا در ساخت قسمت مسطح لاستیک ها، از مواد ترکیبی استفاده می شود که مستقیما بر روی طول عمر، مقاومت غلتشی، عملکرد وزن و حتی قیمت لاستیک تاثیرگذارند.

موارد کلیدی در انتخاب لاستیک دوچرخه سایز چرخ لاستیک ها نیز همانند چرخ ها در سایزهای مختلف ازجمله ۲۹ اینچ، ۲۷/۵ اینچ و ۲۶ اینچ ساخته می شوند. بر روی لاستیک های مخصوص دوچرخه های کوهستان عددی نظیر ۲۷.۵*۲.۰ می بینید. عدد ۲۷.۵ نشان دنده قطر خارجی لاستیک و ۲ نیز عرض لاستیک بر حسب اینچ است. علاوه بر سایز، باید به عرض چرخ نیز توجه شود. لاستیک های عریض تر، ثبات بیشتری در سرعت بالا دارند. زیرا سطح تماس وسیع تر با زمین، مقاومت غلتشی را افزایش می دهد. لاستیک هایی با عرض ۲.۲۵ تا ۲.۴ اینچی معمولا در دوچرخه های کوهستانی و نیمه کوهستانی استفاده می شوند. در دوچرخه های دانهیل از لاستیک هایی عریض تر به منظور حفظ تعادل بر روی صخره ها و پرتگاه ها استفاده می شود (لاستیک هایی با عرض بیشتر از ۲.۵ اینچ). و در مورد دوچرخه های کراس کانتری نیز استفاده از لاستیک هایی با عرض ۱.۹ تا ۲.۲۵ اینچ مرسوم است. در هنگام خرید لاستیک باید از تطابق کامل سایز چرخ و لاستیک مطمئن شوید.

ساختار لبه لاستیک منظور از لبه لاستیک، جاییست که لاستیک بر روی طوقه چرخ سوار می شود. فشار هوای درون لاستیک موجب می شود تا لبه های لاستیک کاملا بر روی طوقه قرار بگیرند. لبه های لاستیک را معمولا در دو نوع تاشو و تانشدنی تقسیم می کنیم. لبه های تاشو عموما از مواد انعطاف پذیری مانند کولار، نایلون و یا آرامید ساخته می شوند. در حالیکه در ساخت لبه های تا نشدنی معمولا از ترکیباتی نظیر استیل استفاده شده که موجب وزن بیشتر لاستیک در مقایسه با لبه های تاشو می شود. لاستیک هایی با لبه های تا شو از نظر وزن کمتر و حمل آسانتر معمولا از محبوبیت بیشتری برخوردارند.

سطح لاستیک با آج های برجسته این لاستیک ها که عموما در دوچرخه های کوهستان مورد استفاده قرار می گیرند، دارای الگوهای مختلفی هستند که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند. برای مثال برجستگی های کوچکتر و کوتاهتر، موجب سرعت بیشتر دوچرخه و صرف انرژی کمتر در هنگام رکاب زدن در سطوح سفت می شوند، اما در زمین های نرم، حفظ تعادل مطلوبی نداشته و لیز می خورند. در نقطه مقابل، برجستگی های عمیق تر و بزرگتر هستند که در سطوح نرم و گل آلود به علت مقاومت غلتشی بالا، عملکرد مطلوبی دارند. مقاومت غلتشی در واقع عبارتست از مقاومت ناشی از حرکت چرخ بر روی سطح زمین. لاستیک های پهن تر با آج های بزرگتر، در هنگام حرکت بر روی سطوح نرم و یا گلی، فشار کمتری به سطح وارد کرده و کمتر در سطح مذکور فرو میروند، بنابراین برای حرکت و چرخش آن ها در این سطوح، به انرژی کمتری نیاز است. اما این لاستیک ها در سطوح صاف ممکن است موجب پیچ خوردگی شوند.

سطح لاستیکی با آج های معکوس منظور از آج معکوس، نحوه قرار گیری آج بر روی سطح لاستیک است. درتمام لاستیک ها، آج ها به سمت بیرون برجسته هستند و موجب ایجاد مقاومت غلتشی می شوند، اما در این لاستیک ها، شیار آج ها به سمت داخل هستند و بدین صورت موجب ناصاف بودن سطح لاستیک می شوند. این لاستیک ها به نسبت لاستیک های نیمه صاف مقاومت غلتشی بیشتری دارند اما وقتی در مقام مقایسه با لاستیک های آج برجسته قرار می گیرند، مشاهده می کنیم که مقاومت غلتشی کمتری دارند. معمولا این لاستیک ها برای کسانی مناسب است که کاربردهای مختلفی از دوچرخه خود انتظار دارند و می خواهند دوچرخه سواری بر سطوح هموار و نسبتا ناهموار را تجربه کنند.