آقای روان شناس!

گاهی روند یکنواخت زندگی با درد ،رنج یا یک گرفتاری به هم می ریزد گاهی ما دچار یک بیماری می شویم و ناگهان به خودمان می آییم که چقدر بی ثبات بودن زندگی را دست کم گرفته ایم رنج های قابل تحمل گاهی این لطف را دارند که ما را متوجه عافیت هایی میکنند که بی وقفه از آنها برخوردار بوده ایم این فرصتی است که ما را مجبور میکند غنی تر،شاکرانه تر و قدردان تر زندگی کنیم قطرات زندگی گرانقیمت هستند و ما ولخرج ترین موجودات کره خاکیم در مصرفشان! کاش گهگاهی این نکته منجر به زیستنی پرمعنا تر در ما بشود!

فرزند پروری یک مهارت است! اطلاعات میخواهد،یادگیری میخواهد وگرنه کودکان معصوم خود عاملی برای ایجاد چرخه های هیجانی معیوب می شوند و کنترل اوضاع را به دست میگیرند...کم ندیده ام والدین اسیر در زندان جهل فرزند پروری که با دستان خود خلق کرده اند!

قسمت چهارم👇👇👇👇

قسمت سوم👇👇👇

قسمت دوم👇👇