خوشه های شعر

در تاریکی از خود می پرسم براستی تو کیستی؟ فکر میکنم تا جایی که اولین صدا را میشنوم دوباره تکرار میشوم و این تنها رنج هستی من است چه اتفاق غریبی است بودن فراموشی خود در کالبد خود یا نفهمیدن خود در کالبد دیگری ما مدام تکرار میشویم از کالبدی به کالبد دیگر از خودی به خود دیگر هیچ چیز آنگونه نیست که می بینی ای رفیق حتا خواندن همین کلمات بی سرو ته.. حتا همین شبی که سیاه است و تاریک. شب خوش @khoshehayeshear

.. . دورتر که بودی چراغهای شهری را شبیه بودی با چشمکهای ستاره وار حجمی از شب در نور بودی در افقی دور دست حالا نزدیکتر آمده ای!! حجمی از نوری در بیکرانگی شب ای عشق... #حسین_زربخش_باد_بی_حوصله

🖤🥀

تنها صداست که می ماند... یاد استاد #عبدالوهاب_شهیدی گرامی و جاودانه باد🖤 @khoshehayeshear

گریه را به مستی بهانه کردم عبدالوهاب شهیدی @Hungarian_Dance ‏صدایِ عبدالوهابِ شهیدی یجورایی «تنها»ست.

. . صدای خسته ی ما شعر از مولانا #بیدل_جان_جانان تار مسحور کننده ی استاد جان #بیژن_مجمع_الصنایع @khoshehayeshear

مرا بیاد بیاور در سایه روشن ها در خیابان برهنه ای که تندیس آسفالتی اش را قیرپاشی کرده باشند مرا بیاد بیاور در شرقی ترین عشق بازی ها حتا با بوسه ای روی سجاده بین نماز مغرب و عشا بی درنگ مکث نور را نشانه بدان چراغ های خاموش را که دیر از پایین آمدن کلید روشن میشوند از شب بپرس خوابش را که خبر نداشت ماه و پلنگ چه ارتفاع پوچی در سپیدی جامانده از کلمات را پر میکنند بیادم بیاور زخمی زنده ام در چرخ دنده های خاطرات ارتباط زردی ماه و زردی برگها را پاییز میداند رازها پنهان نمی مانند حتا اگر قرن ها ماه پشت ابری ولگرد بماند. خاکستر خورشید در حدقه های خالی از چشم گواهی میدهد زندگی را که با تارو پود جابرانه اش آینه را وادار به دیدن کسی میکند که نیست کسی که وقتی آمد هیچ آینه ای ندید و رفت. #حسین_زربخش