پدیدارشناسی معماری

پادکست معماری پیکو آرک | Pico-Arch - قسمت دوم: قسمت دوم بررسی کتاب احساسی از تاریخ - با حضور مترجم کتاب جناب دکتر نیک فطرت

پادکست معماری پیکو آرک | Pico-Arch - قسمت اول: بررسی کتاب احساسی از تاریخ - با حضور مترجم کتاب جناب دکتر نیک فطرت

پدیدارشناسی در معماری به دنبال آن است تا معنا و مفهومی را بواسطه تجربه حضور در یک اثر اتخاذ کند. در این تجربه حضور، سوژه یا همان انسان تلاش می کند تا از طریق ادراک حسی، ذات بی زمان ابژه را درونی کند و حقیقت آن را به تملک خود درآورد. به عنوان مثال، خود پدیده نور به محاق می رود و حقیقت و ایده نور در یک اثر معماری بازنمایی می شود. بنابراین وقتی گفته می شود که فرم، مساله پدیدارشناسی معماری نیست، معنای آن این است که به مفاهیم ورای فرم ها و ابژه ها که در آگاهی ما نازل می شود توجه داریم. مفاهیمی که بر وجه وجودی انسان در جهان دلالت دارد. مرتضی نیک فطرت.

“But over and beyond our memories, the house we were born in is physically inscribed in us. It is a group of organic habits. After twenty years, in spite of all the other anonymous stairways; we would recapture the reflexes of the "first stairway," we would not stumble on that rather high step. The house's entire being would open up, faithful to our own being. We would push the door that creaks with the same gesture, we would find our way in the dark to the distant attic. The feel of the tiniest latch has remained in our hands.” ”اما فراتر از خاطراتمان، خانه‌ای که در آن به دنیا آمده ایم به صورت فیزیکی بر ما نقش بسته. این مجموعه‌ای از عادات ارگانیک است. پس از بیست سال، با وجود تمام راه پله‌های غریب دیگر، بازتاب "نخستین پلکان" دوباره در ما تداعی می‌شود، به طوری که یادمان هست که مثلاً بر آن پله بلند تلوتلو نخوریم. خانه قدیمی تمام وجود خود را وفادار به هستی‌مان بر ما باز می‌گشاید. پس از ملاقاتی دوباره با خانه قدیمی، با همان حرکت مشابهِ سالیان دور دری را که روغن کاری نشده هل می‌دهیم، در تاریکی و از روی غریزه به اتاق زیر شیروانی‌ دوردست راه خود را پیدا می‌کنیم. حتی احساس و خاطره کوچکترین چفت خانه بر دستان ما باقی مانده است.“ ~ from The Poetics of Space by Gaston Bachelard https://t.me/Kierkegaard3