شیرین خسروی

ریای مدرن پس ازآنکه با تمدّن غرب آشنایی پیدا شد و مشروطه آمد، ریا میدانی تازه برای خودنمایی یافت و آن سنگ اصلاحات و تجدّد بر سینه زدن بود. یک طبقه به‌اصطلاح روشنفکرِ آشنا به فرنگ که به ادّعای خود می‌خواستند شرق را از ظلمت قرون‌وسطایی بیرون آورند، خود را بر دوش مردم سوار کردند و چنان تسمه‌ای از پشت آنان کشیدند که استبداد قاجار در برابرش رنگ‌پریده بود! دیگر اینجا ملّت را از طریق فرنگ مرعوب می‌کردند و مفهومی که برای مردم در ذهن داشتند، همان “عوام کالانعام” بود، در تمام عرض و طول معنایش. از این تاریخ دیگر ریا سیستماتیک می‌شود، یعنی سازمان می‌یابد و تحت قاعده درمی‌آید. از یک‌سو دولت مشروطه است و پارلمان و دادگستری و تفکیک قوا و قانون که البتّه شوخی بزرگی بیش نیست، مانند مانکن‌های پلاستیکی و از سوی دیگر مردمی که از مداخله در سیاست منع شده‌اند و فقط به نام آنان صندوق رأی صادر می‌شود. چراغ‌ها خاموش بود و آسیاب می‌گشت و فرصت‌طلبان همواره آماده‌به‌کار که بی‌درنگ خود را به رنگ خواست قدرت درآورند و خود را عاشق دل‌خسته آنچه از آن بوی زروزور می‌آمد نشان دهند، خواه کفر و خواه ایمان؛ و عجیب این است و تأسف نیز در این که جامعه ایرانی با همه تلاش نتوانسته است خود را از عرضه کرد خدمت به این عده فرصت‌طلب که در طرّاری بسیار بااستعداد هستند، بی‌نیاز کند. به هر طرف که رو کند عدّه‌ای از اینان او را در میان گرفته‌اند؛ ولی باید پنبه را از گوش خود کشید که تا این زخم تاریخی ایران که ریا باشد علاج نشود، هیچ‌چیز عمقی تغییر نخواهد کرد و ایران ناگزیر خواهد بود که باز با فرع و شِبه زندگی کند. از مقاله‌ی در قلمروی ریا محمدعلی اسلامی ندوشن @shirinkhosravi

🌱🌱🌱 قاضی: اسم؟ برشت: شما خودتون می دونین قاضی: می‌دونیم اما شما خودت باید بگی. برشت: خب. من رو به خاطر برتولت برشت بودن محاکمه می‌کنین. دیگه چرا باید اسمم رو بگم؟ قاضی: با این حال باید اسمتون رو بگین. اسم؟ برشت: من که گفتم. برشت هستم. قاضی: ازدواج کرده اید؟ برشت : بله قاضی: با چه کسی؟ برشت: با یک زن.(خنده حضار در دادگاه) قاضی: شما دادگاه رو مسخره می‌کنید؟ برشت: نه این طور نیست. قاضی: پس چرا می‌گویید با یک زن ازدواج کرده‌اید؟ برشت: چون واقعا با یک زن ازدواج کرده‌ام! قاضی: کسی را دیده‌اید با یک مرد ازدواج کند؟ برشت: بله! قاضی: چه کسی؟ برشت: همسر من. او با یک مرد ازدواج کرده است ! 📙 محاکمه 📝 برتولت برشت @shirinkhosravi

افسوس بر آن دیده که روی تو ندیده‌ است یا دیده و بعد از تو به رویی نگریده‌ است گر مدعیان نقش ببینند پری را دانند که دیوانه چرا جامه دریده‌ است آن کیست که پیرامن خورشید جمالش از مشک سیه دایرهٔ نیمه کشیده‌ است ای عاقل اگر پای به سنگیت برآید فرهاد بدانی که چرا سنگ بریده‌ است رحمت نکند بر دل بیچاره فرهاد آنکس که سخن گفتن شیرین نشنیده‌ است از دست کمان مهرهٔ ابروی تو در شهر دل نیست که در بر چو کبوتر نتپیده‌ است در وهم نیاید که چه مطبوع درختی پیداست که هرگز کس از این میوه نچیده‌ است سر قلم قدرت بی چون الهی در روی تو چون روی در آیینه پدید است ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده‌ است با این همه باران بلا بر سر سعدی نشگفت اگرش خانهٔ چشم آب چکیده‌ است  @shirinkhosravi

کسانی‌که شما را دوست دارند حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشند ترکتان نخواهند کرد، آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت! 📕 تنهایی پرهیاهو ✍ بهومیل هرابال

«فصل تماشا» خواننده: نوید نوروزی آهنگساز: مهدی پناهی شاعر: شیرین خسروی @NavidNorouziOfficial

«فصل تماشا» خواننده: نوید نوروزی آهنگساز: مهدی پناهی شاعر: شیرین خسروی @NavidNorouziOfficial

ترانه‌ای از من با صدای نوید نوروزی و آهنگسازی مهدی پناهی تقدیم به شما یاران همراه @shirinkhosravi