کورمانج ایل عمارلوkûrmanc Emarlûê

یکی از سپاهیان که به تنگه منجیل آمدند شخصی به نام محمدرضا کلانترفرزند حیدر بیگ ارز رومی می توان نام برد که خانه و کاشانه خود را در امارلوی نیشابور رها کرده وبرای مقابله با قوای روس به منطقه خورگام آمد بعداز آرام بودن جو منطقه در روستای سرمل سکونت گزید . این شخص مردی تنومند ؛ قدبلند ؛قوی هیکل و جنگجو و سوارکار قهاری بود. محمدرضا کلانتر همانطوری که از اسمش پیداست کلانتر این خطه ی سرسبز بود . محمد رضا دو فرزند به نام حسن وحسین داشت این دو فرزند دراین دیار پرورش یافته و بزرگ شدند که از تیره های سرمل خورگام روستای سرمل به شش طایفه تقسیم می شود،و هر طایفه به نام یکی از فرزندان حسن و حسین که این دو نیز فرزندان محمد رضا کلانتر نامیده می شوند تیره برارک که این تیره به نام برارک نامیده می شود.برارک فرزند حسن خان بوده است تیره قاسم خان ، قاسم خان فرزند حسن خان و برادر برارک و موسی خان بوده است. تیره موسی خان ،موسی خان فرزند حسن خان و برادر برارک و قاسم خان می باشد تیره خسروبیگ خسروبگ فرزند حسین و برادر شمخال و مسرک می باشد تیره شمخال شمخال فرزند حسین خان و برادر مسرک و خسروبک می باشد، تیره مسرک تیره مسرک:مصیرخان فرزند حسین خان و برادر خسرو بگ و شمخال می باشد مرحوم مصطفی سه فرزند بنامهای۱-بالاخان ۲-شاه بابا ۳-جعفرپدر(ترابعلی،سعادت،کرمعلی)رضایی بوده است دو تیره هستند که هنوز رابطه آنها با محمد رضا کلانتر برای اینجانب مشخص نشده است تیره رضا خانی تیره رضاخانی :رضا خان دو پسر داشت به نامهای 1-میرزا سمند2-میرزا کوچک بوده است. تیره شهباز تیره شهباز:شاه باز سه پسر داشت 1-بیخان مسافری ماشمیان2-قربانعلی شهبازی 3-صفر شهبازی بوده است که هم اکنون مردمان دو روستای سرمل و ماشمیان از نژاد و تبار محمدرضا کلانتر می باشند. این شخص با ورود به منطقه بعضی از زمینهای قوم رشوند را بدست آورد و درآن زمان سرمل محل گرمسیری و ماشمیان محل سردسیری این شخص بود که بهار و پاییز به ماشمیان کوچ نموده ودر حقیقت ییلاق ؛ قشلاق برای خود بوجود آورده بود ودر بالای روستای ماشمیان محلی به اسم ملوج که چشمه ای هم دارد طایفه ای زندگی میکردند که با آمدن این شخص به این وادی آن محل را ترک نموده و به یکی از روستاهای شهر کرند کرمانشاه مهاجرت نمودند . روستای ماشمیان حدوداَ 170 سال پیش به سکونتگاه تبدیل گردیده که اشخاص زیر به اسامی غلامعلی خان(غُمی ) بالا خان ؛ هاشم خان اولین کسانی هستند که از سرمل به این دیار مهاجرت نموده و زندگی خوب و خوشی را دراین روستا شروع کرده بودند . خصوصیات نژادی کردهای سرمل بلند قامت بودند و بطورکلی80% این طایفه از حد متوسط یعنی از 160 سانتی متر بیشتر است و از لحاظ شکل صورت و قیافه ای کشیده و موزن دارند موهای این طایفه 75% مشکی پر پشت و بقیه بلوطی رنگ است و اکثراَ موهای جعد دارند و اغلب لب و دهان کوچک و از لحاظ بنیه جسمانی تندرست و زورمند و چابک هستند . این مطالب رازی نانوشته ای است که از نسلی به نسل دیگر نقل می شده و امروز به ما رسیده و مردمان این روستا نقل ها ؛ حکایتها ونبرد جنگها را شبهای سرد درپای بخاری هیزمی و روزگار گرم در خنکای زیر درختان برای فرزندان خود تعریف میکردند اینجا در واقع صدای طبیعت را خواهید شنید گلهای زیبا را خواهید دید و جنگل لوتیاسرا و کوچ نشینان و صدای زنگ گله ها در ییلاقهای میانسو ؛ لاتی محله و پیرامون به گوش می رسد. درپایان شما را به خداوند یکتا می سپارم . 👈 @koormangroodbar 🌺🌷💐🍀🌹🌺👆👆👆👆👆 👈عضویت در کانال کورمانج ایل عمارلو

روستای قدیم سـرمل عمارلو(خورگام) بخش خورگام در 40 کیلومتری شهرستان رودبار زیتون واقع است . منطقه ای زیبا ؛دلنشین و نگینی سرسبز و تکیه کرده به آسمان با چشمه ساران جوشان و با آب و هوای معتدل و مطبوع کوهستانی در ارتفاع حدود1800 متر از سطح دریا بالاتر است . منطقه ای که زیبایی هایش را به رخ مسافران تازه وارد می کشد . 👈روستای سرمل👉 این روستا از شمال به روستای پایین طالکوه؛طالکوه واز جنوب به دو روستای لیاول سفلی و برارود و همچنین از شرق به کوه باغ برو روستای سوسف قدیم و از شمال شرقی به روستای گردویشه و از غرب به کوه دربند و سرخه کمر محدود میشود . سرمل دهی از بلوک خورگام از بخشهای شهرستان رودبارزیتون( پیلا ده) واقع در 32000 متری رودبار و 23000 متری رستم آباد که محلی کوهستانی شمرده میبشود هوای آن در تابستان معمولاَ خنک و زمستان معتدل میباشد آب آن از دو چشمه و رودخانه تورنگ لات تامین میشود . اقتصاد این روستا به علت شرایط اقلیمی برپایه کشاورزی و دامداری استوار است این روستا در یک محل کوهستانی استقرار یافته و فاقد اراضی هموار و کشت کشاورزی درآن به صورت دیم بعمل می آید . شغل اهالی زراعت؛باغداری و گله داری و صنایع دستی که شامل دستکش پشمی ؛ شال و جوراب بافی و پیشه ساکنان آن به شمار می رفت و سردرختی معروف آن در منطقه بـــــه می باشد . این روستا 2 باب دکان داشته و راه رفت و آمد ان مال رو بوده و اکثر مردم این وادی درتابستان به ییلاق میانسو می رفتند. در قرنهای گذشته مردم روستا برای بردن شکواییه و عریضه و ارسال پیک به روستای جیرنده مراجعت میکردند. روستای سرمل نیز علاوه بر تاریخ 300 ساله اش از طبیعت سرسبز بکر و گلهای شقایق گونه اش و نیز از غار و کوه دربند و خانه های گلی سرشار بود که متاسفانه به مرور زمان و زلزله سال 69 بخش وسیعی از آن زیر آوار ماند و بطور کامل تخریب گردید روستای سرمل را کوهها محاصره کرده اند همانند کاسه چینی که پراز رنگ ولعابها قاجاری که از هر زاویه به آن نگاه میکنی نقش نو میبینی و بهار را اگر در ییلاق میانسو و اطراف باشی با فرشی از گلهای زرد و شقایق سرخ در میان سبزی چمنزارها از تو میزبانی میکنند. مختصری از شرح زندگی غیور مرد کرد کرمانج رادر اینجا خواهم نوشت: تنها مرد کرمانج سرمل آزادی خود را در کوههای پر فراز ونشیب بر همه چیز ترجیح میداد و از محرومیتها ؛سختی هایی که به ازای آزادی خود می کشید برخود می بالید. نام آور کرد سرمل از دلیرترین ؛ شجاعترین وسلحشورترین فرزند خطه ی ماروسک نیشابور است که درجهت حفظ استقلال وطن خود تمام رنج ؛ سختی و ناگواریها را برخود خریده و مهاجرت آن شیر مرد به خورگام نیز در راستای همین مقصود بوده که به ایثار جان و فرزند از مرزهای این خطه وسیع دفاع کند و حفظ سرزمین رودبار درآغوش وطن را باضرب شمشیر و تفنگ مقابله نماید که خوشبختانه جنگی هم درآن زمان رخ نداد و روس تزاری سرزمین این نواحی را ترک نمودند.

روستای قدیم سـرمل عمارلو(خورگام) 👈 @koormangroodbar 🌺🌷💐🍀🌹🌺👆 عضویت درکانال ایل کورمانج عمارلو

چوپانی کار هر کسی نیست و کار راحتی هم نیست و سخت می باشد چوپان همیشه هوشیارانه مواظب گله اش می باشد اگه گوسفندی مریض باشد یا گم شده باشد یا گله اش گرسنه باشد فورا می داند چون گله اش را به خوبی می شناسد از نحوه حرکت و رفتار گله می داند یعنی چوپان ما کردها چوپانی می باشد که در کار خودش هنر دارد. سایت تخصصی کرمانجی- ✍️دوست گرانقدر مان استاد جناب علی آقا پاک سرشت @koormangroodbar 🌺🌷💐🍀🌹🌺👆👆👆👆👆👆👆👆 👈عضویت در کانال کورمانج ایل عمارلو 👉

چوپانی چیست ....؟! آشنایی با چند کلمه در زندگی شبانی در فرهنگ کردها کشاورزی و دامداری بخاطر اینکه پیشه همیشگی آنان بوده خیلی پیشرفت کرده چوپانی کاری خیلی جداست و هنر هرکسی نیست که شغلی خیلی مهم و با ارزش می باشد ما اول گوسفند ها رو بشناسیم:سه نوع رنگ گوسفند وجود دارد گوسفند قهوه ای، سفیدوسیاه بز دارای اخلاق شلوغ و عصبانی می باشد ولی گوسفند ملایم و آرام می باشد گوسفند نر و ماده براساس سال های عمرشان شناخته می شوند گوسفند نر در کردی “مشین” و بره ای که تازه زاییده “ورنی” می گویند بره ای که هنوز یه سالش تمام نشده “هلو” و بره ی یک ساله را “کاویره نِر” بره دوساله را ” هوگَج “ و بره سه ساله را ” بَران ” و از آن به بعد ” بَرانه قَرت ” می گویند گوسفند ماده در کردی را ” می ” ” بَرخا ورنی “ ” کاویره مه ” بَرندیر ” ” بیزاشتی و میِ یک سالی ” می دو بری ” سه بری ” و ” قَرت ” گویند بز در زبان کردی ” بزن ” که بز نر ” کار ” گیسکِ نِر ” و ” نِری ” نامیده و بز ماده ” کار “ “گیسکِ مه “ ” تشتور “ ” بیزاشتی ” و ” بزن ” نامیده می شود چوپان و گوسفند دو دوست صمیمی و جدا نشدنی هستند چوپان از گوسفندان نگهداری می کند به فردی که از بره ها نگهداری می کند ” بَرخوان ” گفته می شود در کوله بار چوپان چاقو آرد آتش نمک و قند همیشه وجود دارد و عصایی بنام ” کوپال ” و تسبیح و یه رایویی برای گوش کردن به آوازهای کردی به همراه دارد که از خود جدا نمی کند شولا(” کولاو ”) که همان جا خواب پشمی می باشد همیشه در محلی نزدیک خود قرار می دهد تا جلو چشمانش باشد اسلحه(چوب دستی) چوپان همیشه همراه وی می باشد ” کولاو ” در شب های سرد و گرم محافظ چوپان می باشد لباس های وی در گرما و سرما همراه وی می باشد چوپان صبح زود بلند می شود و گله اش را به مرتع و چراگاه های سبز می برد تا گله را سیر نماید وقتی که ظهر می شود بدلیل گرما گله را به کنار رودها و چشمه ها می برد و آب می دهد و بعدش اگر سایه وجود داشته باشد گله را به زیر سایه می برد واگروجود نداشته باشد به مکانی خنک می برد محل دوشیدن هر گله مشخص می باشد شیردوش ها که در کردی ” بریوان ” نامیده می شود می آیند و برای چوپان غدا می آورند که چوپانان مشغول به خوردن غذا می شوند و شیردوش ها یا همان بریوان ها گوسفندان را می دوشند بعد از تمام شدن خداحافظی کرده و به خانه هایشان برمی گردند وقتی هوا بعد ظهر خنک می شود چوپان گله خود را به چراگاه می برد و دشت به دشت گله اش را می گرداند عصر موقع غروب گله را به محل آغیل که شب در آنجا اسکان می دهد می آورد شیردوش ها ( بریوان) باز هم می آیند و گوسفندان را می دوشند و کار آنها آنروز پایان می یابد و به سوی خانه هایشان روانه می شوند چوپان همیشه پیش گله هوشیار می باشد او چهار چشمی مواظب گله می باشد چون همواره در خطر از جمله مانند : دزد و گرگ و … که دشمن گله می باشند بعضی وقت ها که چوپان از روستا یا خانه دور می شود و غذای وی تمام می شود شیر گوسفند به داد وی می رسد که نان خشک خود را در داخل شیر خرد می کند و کمی قند به آن اضافه کرده و بهم می زند و سپس شیر تاره شیرین شده را نوش جان می کند چوپان در شب که هوا خنک می باشد گله را می چراند وقتی گله سیر می شود خودش به آغیلش روانه می شود چوبان چون که تنها می باشد قبل از اینکه بخوابد یه گوسفند یه بزی را با طنابی به دست خود می بندد تا به محض اینکه وقتی گوسفندان از محل آغیل بروند وی نیز بیدار شود چوپان نمی تواند بدون سگ باشد سگ همیشه همراه او هستند سگ رفیقی دلسوز می باشد که چوپان از او قدرت گرفته و ترس وی از بین می رود سگ گله سگی است که شب و روز از گله نگهداری می کند که در صورت وجود خطری پاس می کند تا چوپان و گله هوشیار شوند گله خانواده چوپان می باشد! چون او بخاطر گله خانواده اش را ترک می نماید و زندگی وی همواره با گوسفندان می باشد هر چقدر گله بدون هوش و بی زبان باشد ولی بین گله و چوپان یه زبان ارتباطی برقرار است که گله آن را متوجه می شود “هررررررر” برای اینکه گله برود و “عِی عِی …” برای هوشیار کردن گله و ” هووووهوووو” برای اینکه گله دور هم جمع شود در فصل بهار وقتی هوا گرم می شود چوپان با قیچی “هَورینگ ” پشم گوسفندان را می زند و به صاحب گله تحویل می دهد چوپان با نی ” بلور” خود و صدای شیرین خود برای دشت و کوه مانند یه آلت موسیقی می ماند که دوستان خود را شاد می کند گله با صدای نی چوپانش آشنا می باشد و از صدای نی می داند که چوپان او چه کسی است چوپان در صحرا بدون رقص نمی باشد بعضی وقت ها چوپان ها دور هم جمع می شوند و مشغول رقص های کردی می شوند

بیّری ، پەز دوتن کورمانجهای روژ ئاوا 💐🍀منبع کانال علی زینل 🌺🌷💐🍀🌹🌺👆 👆👆👆 @koormangroodbar 👈 عضو یت درکانال کورمانج ایل عمارلو👉

🌺🌷💐🍀🌹🌺👆 👆👆👆 @koormangroodbar 👈 عضو یت درکانال کورمانج ایل عمارلو👉