هیچیسم

زیرمجموعه کانال هیچیسم https://t.me/nesian_ajm

#موسیقی #کانال_هیچیسم @jj63m

دخترم همین چند‌وقت پیش از من می‌پرسید "جنگ چیه؟" چه طور جواب بدهم؟ من می‌خواهم او را با قلبی نوازشگر و مهربان وارد این دنیا کنم، به او یاد می‌دهم اگر به شاخه گلی نیازی نداری، نباید آن را از ساقه جدا کنی، نباید کفش‌دوزک را له کنی و بال‌های سنجاقک را بکنی. اما چگونه جنگ را برای این بچه توضیح بدهم؟ مرگ را وصف کنم؟ به این سوال جواب بدهم: «چرا در آنجا آدم می‌کشند؟ چرا یکی از پدربزرگ‌های من را کشتند؟ همچنین چرا یازده نفر از بستگان نزدیک ما را کشتند؟» میان آن‌ها دو دختر کوچک نیز بود که حتی عکس‌شان هم باقی نمانده... به هیچ‌وجه نمی‌خواهد درک کند این انسان‌ها کجا رفته‌اند، مخصوصا مرگ دو دختر بچه تعجبش را برمی‌انگیزاند. سوالی به وجود می‌آید: چرا آن‌ها؟ آن‌ها که کوچک بودند، آن‌ها که تیراندازی نکردند... 📚 #جنگ_چهره_زنانه_ندارد #سوتلانا_الکسیویچ #کانال_هیچیسم @jj63m

نه‌قلب،‌نه‌جان،‌نه‌جوارح گلهای‌سرخ‌همیشه‌بر‌پوست‌میشکفند با‌جوانه های‌ترد‌و‌تازه شان هرجا‌که‌فراق‌به‌پایان‌رسد در‌تمامی‌نقاط‌تماس. با‌گلبرگهای‌سرخ و‌خالهای‌سیاه و‌عطری‌که‌هوا‌را‌ از‌ درد‌ پر‌میکند؛ بر‌پشت،‌بردستها‌و‌پاها‌میرویند حتی‌در‌گودی‌مفصل‌ زانوان یا‌جایی‌میان‌پهلو‌و‌کشاله ی‌ران. میگویند‌نامشان‌ زخم‌بستر‌است امّا‌من‌خود‌به‌چشم‌خویشتن‌دیدم‌ جوانه زدنشان‌را‌بر‌پیشانی‌آنان‌که هر‌شب‌از‌تب‌تنهایی‌ میگریختند بر‌سینه‌و‌لبها‌و‌گونه های‌عشاق و‌بر‌سرانگشتانِ‌دستی‌که موهای‌مرا نوازش‌میکرد هرجا‌که‌فراق‌به‌پایان‌میرسید در‌تمامی‌نقاط‌تماس میان‌آدمها. #مراد_فرهادپور #کانال_هیچیسم @jj63m

:.:موقعیت بشر در جهان سبب شده زندگی او در پوچی و تراژدی خلاصه شود؛ در چنین وضعیتی آیا می‌توان انتخابی جز مرگ را برای او متصور بود؟ :.:اگر خاتمه‌ندادن به زندگی را برگزینیم، چگونه قادرخواهیم‌بود بار سنگین "حیات" را با تحمل مشقت کمتری بر دوش بکشیم؟ :.:اگر عقیده شوپنهاور را که بیان می‌کرد "بودن خواستن را بدنبال دارد و خواستن رنج است" بپذیریم، با چه روش‌هایی می‌توان از این "رنجِ بودن" رهایی یافت؟ و آیا اساساً چنین کاری شدنی‌ست؟ :.:چرا برخلاف ادعای اگزیستانسیالیست‌ها، نمیتوان برای زندگی انسان معنا و هدفی قائل شد؟ :.:محمد هاشمی، فیلسوفی است که در کتاب "فُروم"، از دیدگاه مکتب نیهیلیسم (پوچ‌گرایی) به تحلیل این پرسش‌ها و بسیاری پرسش‌های دیگر پرداخته: t.me/Muhammed_Hashemi/13

گروه موازی با کانال هیچیسم https://t.me/+w4EDNapNaFwxYTk8 از طریق لینک بالا به گروهمون بپیوندید

به نظرم یکی از نشانه های خامی و ناپختگی، که معمولاً ملازم با جوانی و کمیِ تجربه است، این است که فرد در لحظات شادمانی زندگی یا لحظات اندوهناک زندگی‌اش غوطه‌ور و مقهور می‌شود، یعنی وقتی که واقعه‌ی شادمانانه‌ای برای او دست می‌دهد یا اندوهی دامن‌گیر او می‌شود، فرد چندان مستغرق و مقهور آن لحظه می‌شود که هیچ افق دورتری را نمی‌بیند و کاملاً خودش را به سیطره و غلبه‌ی آن احساس می‌سپارد. و به گمانم یکی از نشانه‌های پختگی و بلوغ شخصیت که با تجربه‌ی زندگی همراه است و عمدتاً در سنین میانسالی رفته رفته به سراغ فرد می‌آید و جزو حکمت‌هایی است که فرد در زندگی می‌آموزد، این است که وقتی که شادمانی مفرطی به او رو می‌کند، بی‌درنگ اندیشناک اندوه فراق می‌شود. این نکته‌ای است که مولانا به ما می‌آموزد. و به ما می‌گوید که هر وقت که از چیزی شاد شدی، بی‌درنگ به این فکر کن که دیر یا زود به اندوه فراق دچار خواهی شد. و برعکس، وقتی که دشوارترین و سوگناکترین مصائب به تو روی می‌آورند، همیشه در افقْ روزنه‌ی امید و گشایشی را ببین. یعنی فرد پخته و آزموده رفته رفته می‌آموزد که در عین حال که تجربه‌های خوش و اندوهناک زندگی را می‌مزد و می‌آزماید، سرش را از آب بیاورد بیرون و به جای آنکه مقهور آن لحظه بشود، به اصطلاح "ابُ الوقت" بشود و افق دورتری را بتواند ببیند. فرد حکیم به نظر من کسی است که در دلِ شادمانی، اندوه را می‌بیند و در دلِ اندوه، شادمانی و گشایش را ملاحظه و تجربه می‌کند. #آرش_نراقی #کانال_هیچیسم @jj63m

#موسیقی #کانال_هیچیسم @jj63m

🔹 رَها باشید * ✍ رضا طالب ببینید بچه ها ! اشتباه نکنید نگران تصویر خودتان در ذهن دیگران نباشید . اینکه پدر و مادرم ، خاله و عمه ام ، عمو و دایی ام ، فلان رفیق و بهمان همکارم ، جمع دوستانم ، آشنایان و فامیل هایمان و عموم ِ آشنایان راجع به من چه فکر می کنند ؟ اصلا مهم نیست‌. شخص خودم را مثال میزنم ؛ من واقعاً نمی دانم این آدم ها در فکرهای پیوسته‌ی خودشان چه مُدل ارزش گذاری هایی دارند ؟ چه نوع مثلاً رضایی را می پسندند ؟ چجور رضایی را دوست دارند ؟ از این رضا چه توقعاتی دارند ؟ چه تصوراتی از من دارند ؟ خلاصه بچه ها این ها مهم نیست ! هرجور می خواهند فکر کنند . من به ایشان نهایت ِ احترام را می گذارم و سعی می کنم تحت هیچ عنوان به احدی بی احترامی نکنم . ولی واقعاً برای من تَصوری که جمع دوستان ، آشنایان و فامیل هایمان از‌ من ، عقایدم ، افکارم و سبک زندگی ام دارند ، اصلاً مهم نیست. ! چون من هیچ وقت نمی توانم همه را راضی نگه دارم . باید مسیر خودم را بروم . من چیزی که برایم مهم هست ، این است که خودم را طور دیگری جلوه ندهم ؛ برای خوش آمد این و آن زندگی نکنم . اجازه ندهم ترس ِ قضاوت شدن ، ترس ِ تحسین نشدن ، ترس ِ از ناراحتی دیگران ... این ترس ها سانسورم کنند ، کوچکم کنند ...‌ بچه ها !  یادتان باشد شماها هیچ وقت هیچ چیزی به هیچ آدمی بدهکار نیستید . مثلاً اگر مادرتان دوست دارد شما پزشک شوید و یا مادربزرگتان ترجیح می دهد وکیل شوید یا عمویتان انتظار دارد حافظ کل قرآن شوید یا خواهرتان آرزو دارد رَپر شوید یا پدرتان اصرار دارد مهندس بشوید ... بچه ها ! شما به هیچکدام اینها بدهکار نیستید . این افراد با همه احترامی که دارند هر کدام ارزش گذاری های مختص به خودشان را دارند ؛ مهم این هست که شما ببینید چه چیزی برای خودتان ارزش است . چیکار دارید که مطابق با ارزش گذاری این و آن پیش بروید؟ بروید ببینید به چه چیزی علاقه دارید بروید دنبال همان . من وقتی نَفَحات را نوشتم می دانستم به خیلی از اساتید بَر می خورد . می دانستم یک عده دلخور می شوند من در جواب اینها یک مسئله ای را مطرح کردم . در مقدمات نفحات هم نوشته ام ؛ اینجا هم خیلی واضح می گویم :  بچه ها !  به خدا سلامت روان شما خیلی از درس مهم تر است. حتی از شغل مناسب مهم تر است ... به خدا سلامت جسم شما خیلی از درس مهم تر است ‌... بچه ها !  این مسئله سلامت روان را در دست کم نگیرید ، تن به هر کاری ندهید . با هر آدمی با هر شرکتی کار نکنید ؛ برای دوزار فاتحه اعصاب خودتان را نخوانید  ... به نظر من به طور منظم ورزش کنید ، طبیعت گردی کنید ، یاد بگیرید از زندگیتان لذت ببرید تا می توانید از آدم های تاکسیک دور بمانید ... حالا هر شخصی که می خواهد باشد . *برگرفته از گفتارهای نَفَحات دکتر رضا طالب #نفحات #هنرنگاران ‌‎🆔 @honarnegaran منبع : http://instagram.com/rezataleb_official