نامه به آقای سید احمد خمینی (تأکید بر خودداری از تبلیغ به نفع امام)
زمان: 9 اسفند 1349 / 2 محرّم 1391
مکان: نجف
مخاطب: خمینی، سید احمد
بسمه تعالی
احمد عزیزم
مرقوم شما واصل شد. .....
مطلبی که از قم اطلاع رسیده است آن است که شما و آقای ربانی (1)در نظر دارید برای صد نفر شهریۀ خصوصی قرار دهید؛ به این منظور که در خانه رفت و آمد زیاد شود. خیلی از شما تعجب می کنم که باز مرا نشناخته اید! من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانی میل ندارم مرتکب شوم و نه شماها مرتکب شوید. در این امور هیچ وقت بدون مراجعه به من اقدامی نکنید؛ گرچه ممکن است این خبر هم مثل بیشتر اخبار باشد. در هر صورت مطلعم کنید و این نحو افکار را از خود دور کنید. .....والسلام
2 محرّم 91 ـ پدرت
صحیفه امام، ج2، ص 336
(1)آقای سید احمد خمینی در این باره چنین مرقوم نموده اند: «منظور مرحوم آیت الله ربانی عضو اسبق شورای نگهبان است. با مشورت ایشان و بنده به این نتیجه رسیدیم که برای رساندن پیام امام و ارتباط بیشتر با طلاب و فضلا به حدود صد نفر از آنان شهریه داده شود تا آنان با تماس بقیۀ طلاب سریعتر مطالب امام را در حوزه و سایر جاها منتشر کنند. امام تصور می کردند برای شلوغی منزل و رونق دادن به مسئلۀ مرجعیت ایشان چنین تصمیمی گرفته شده است».
+++++
این نامه خیلی نکته مهمی برای خیلی ها دارند، برای کسانیکه می خواهند دروازه شان به هر نحوی که شده است شلوغ باشند، اما انسانی در آن خوار و ذلیلی می شوند یا عدالتی زیر پا می شود مهم نیست، مهم این است که دروازه و بیت شلوغ باشد!
امام خمینی از چنین فکری این گونه تعبیر می کند: «من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانی میل ندارم مرتکب شوم».
بیت شلوغ کردن و مرید جمع کردن، آن هم از وجوهات شرعی را اعمال خلاف انسانی می دانند. به راستی چه قدر شرم آور و بی تقوایی است که نعوذ بالله کسی از وجوهات و بیت المال برای شلوغ شدن بیت استفاده کند، یا برخی انسانهای محتاج و نیازمند را با اعطای قطره ای خوار ذلیل کنند، چنین اعمال شنیعی از مال شخصی و ارث پدری اگر باشد قبیح اندر قبیح است اما چه رسد به اینکه این کار از طریق بیت المال باشد!
اعاذنا الله من شرور انفسنا!
#حکمتی 1402/03/13