Almenhaj.com

همیشه در جستجوی حقیقت بودن کار عقل است و با آنچه جزمیت خوانده می‌شود فرق دارد. زمانی از خود شخص کارل مارکس پرسیدند: از نظر شما محبوب‌ترین شعار کدام است؟ در پاسخ گفت: همه چیز را مورد تردید قرار دادن. در یک نقل دیگر آمده است که او می‌گفت: من یک مارکسیست نیستم. ولی پیروان او این سخن او را یا نشنیده‌اند و یا به درستی آن را نفهمیده‌اند. برای درک حقیقت تردید لازم است و پس از تردید، تلاش و کوشش برای درست فهمیدن نیز لازم خواهد بود. پیروان اندیشه‌های مارکس بیش از هر گروه دیگر از مردم جزم‌گرایی دارند و این جزم‌گرایی باطل را علمی نیز می‌دانند و این مشکل بشر است. احسان طبری، جزم‌گرایی پیروان مارکس را توجیه کرده و می‌گوید این جزم‌گرایی فقط در هنگام مبارزه وجود دارد. البته این سخن بی‌وجه است و اگر جزم‌گرایی درست نیست، مبارزه کردن برای اثبات آن نیز درست نخواهد بود. جزم‌گرایی، ضد تفکر آزاد است و نباید آن را به اشخاص دیگر تحمیل کرد. بشر آزاد آفریده شده و کسی نباید آزادی او را سلب کند. سلب آزادی انسان بر خلاف عقل و انسانیت است. پنجره‌های روشن اندیشه غلامحسین ابراهیمی دینانی 🆔@almenhaj گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

مداحی حاج محسن مومنی در شب مباهله https://aparat.com/v/kni4793 هیات محبان النبی (ص) گروه فرهنگی المنهاج @almenhaj

💠چگونگي مسأله‌ي مباهله  امّا مسأله‌ي مباهله كه آن نيز (روز ۲۴ ذيحجّه) واقع شده است و به طور اختصار عرض مي‌ شود: نصاراي نجران كه گروهي از مسيحيان بوده و درباره‌ي حضرت مسيح (علیه السلام) اعتقاد غلوّآميزي داشته و جنبه‌ي فوق بشري براي آن حضرت قائل بودند و مي ‌گفتند: او چون بدون داشتن پدر از مادري متكوّن* شده است پس لابدّ او پسر خداست! در حالي كه قرآن مي‌ گويد: ( مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَ اُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كانا يَأكُلانِ الطَّعامَ...) [۱] «مسيح فرزند مريم فقط فرستاده[ي خدا]بود و پيش از او نيز فرستادگان ديگري بودند،مادرش زن بسيار راستگويي بود و هر دو غذا مي ‌خوردند...».  طبيعي است كه غذاخوردن پيامدي هم دارد!و آن از لوازم جنبه‌ي حيواني بشر است و چنين كسي نمي ‌تواند فوق بشر باشد و معبود بشر قرار گيرد.! در آيه‌ي ديگر هم فرمود: ( إنْ هُوَ إلاّ عَبْدٌ أنْعَمْنا عَلَيْهِ...)؛[۲] «او[عيسي بن مريم(علیهِما السلام]فقط بنده‌اي است[همانند ساير بندگان]كه ما به او نعمت بخشيديم...». پيامبراكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از فتح مكّه نامه‌ها به سلاطين دنياي آن روز و رؤساي قبائل مي ‌نوشتند و آنها را دعوت به توحيد و اسلام مي ‌نمودند.از جمله نامه‌اي به اُسقُف‌ هاي نجران نوشتند : (بِسْمِ اللهِ اِلهِ اِبْراهيمَ وَ اِسحاقَ وَ يَعْقُوبَ مِنْ مُحَمَّدٍ رَسولِ اللهِ اِلَي اُسْقُفِّ نَجْرانَ وَ اَهْلِ نَجْرانَ اِنَّ اَسْلَمْتُمْ فَاِنّي اَحْمَدُ اِلَيْكُمُ اللهَ اِلهَ اِبْراهيمَ وَ اِسْحاقَ وَ يَعْقُوب اَمَّا بَعْدُ اَدْعُوكُمْ اِلَي عِبادَةِ اللهِ مِنْ عِبادَةِ الْعِبادِ وَ اَدْعُوكُمْ اِلَي وِلايَةِ اللهِ مِنْ وِلايَةِ الْعِبادِ فَاِنْ اَبَيْتُم فَالْجِزْيَةُ وَ اِنْ اَبَيْتُمْ فَقَدْ آذَنْتُكُمْ بِالْحَرْبِ وَ السَّلام)؛ «به نام خدا معبود ابراهيم و اسحاق و يعقوب از سوي محمّد فرستاده‌ي خدا به سوي كشيش بزرگ نجران و اهل نجران، اگر اسلام را بپذيريد؛ از خدا معبود ابراهيم و اسحاق و يعقوب سپاسگزاري مي‌ كنم[كه به ارشاد و هدايت شما موفّقم فرموده]و اين سپاسگزاري از خدا را به شما ابلاغ مي ‌كنم.امّا بعد من شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا دعوت مي ‌كنم و شما را دعوت مي ‌كنم مطيع فرمان خدا باشيد نه مطيع فرمان بندگان و اگر از پذيرفتن اسلام امتناع مي ‌ورزيد،پس پرداخت جزيه را بپذيريد و اگر از آن نيز امتناع داريد،پس با شما اعلام جنگ مي ‌كنم والسّلام». 💠حيرت اُسقف نجران از دريافت نامه‌ي قاطعانه‌ي رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اين نامه‌ي قاطعانه و تهديدآميز كه به اسقف نجران رسيد در تاريخ آمده كه: ( فَظِعَ بِه وَ ذَعِرَ ذَعْرَاً شَدِيداً )؛ «سخت ترسيد و بر خود لرزيد». در پاسخ نامه، چاره‌اي جز ملاقات حضوري با شخص رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نديد و لذا جمعي كه در ميانشان چهارده تن از اشراف و سه تن از عالمانشان بودند براي سفر به مدينه انتخاب و با تشريفات خاصّ به خودشان وارد مدينه شدند و پس از مقدّماتي به حضور رسول‌الله(صلی الله علیه و آله و سلم)رسيدند و ضمن سخنانشان راجع به حضرت مسيح (علیه السلام) پرسيدند كه نظر شما درباره‌ي آن حضرت چگونه است؟فرمود:من او را بنده‌اي از بندگان خدا و فرستاده‌اي از فرستادگان خدا مي ‌دانم.گفتند:اگر او بشر است پس پدرش كيست؟در اين موقع اين آيه‌ نازل شد: (إنَّ مَثَلَ عِيسي عِنْدَ اللهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ)؛[۳] «حقيقت آن كه مثل عيسي در نزد خدا،مانند مَثَل آدم است كه خدا او را از خاك آفريد و سپس به او گفت:موجود شو او هم فوراً موجود شد». .............. *  متكوّن:تكوّن يافته،پديد آمده. [۱]ـ سوره‌ي مائده،آيه‌ي۷۵ [۲]ـ سوره‌ي زخرف،آيه‌ي۵۹ [۳]ـ سوره‌ي آل عمران،آيه‌ي۵۹ 💠قسمت اول _ ادامه دارد.... @almenhaj گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

🔸 «گفت امام صادق، علیه السلام:‏ ‌‏«همانا خدا دانست که گناه بهتر است برای مؤمن از عجب، و اگر نه این بود هیچ گاه مؤمن را مبتلا به گناهی نمی کرد.» و شاید من به واسطه همین بدبینی کارم منجر به بدی عاقبت شود.‏ ‌‏شیخ جلیل ما، عارف کامل، شاه آبادی ‌‌‏، روحی فداه، می فرمودند تعییر به کافر نیز نکنید در قلب، شاید نور فطرتش او را هدایت کند، و این تعییر و سرزنش کار شما را منجر به سوء عاقبت کند. امر به معروف و نهی از منکر غیر از تعییر قلبی است. بلکه می فرمودند کفاری که معلوم نیست با حال کفر از این عالم منتقل شدند لعن نکنید. شاید در حال رفتن هدایت شده باشند و روحانیت آنها مانع از ترقیات شما شود. در هر حال، نفس و شیطان شما را وارد مرحله اولی از عجب می کنند، کم کم از این مرحله شما را به مرحله دیگر و از آن درجه به درجه بالاتر، تا بالاخره کار انسان را به جایی برساند که به ایمان یا اعمال خود به ولی نعمت خویش و مالک الملوک منت گذاری کند و کارش به آخر درجه رسد.‏ . گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

🔸 پیرامون این ‌داستان، حدیثی از امام صادق(ع) منقول است‌که فرمود: مَن ذَهَبَ یَری أنَّ لَهُ عَلَی الآخَرِ فَضلا، فَهُوَ مِنَ المُستَکبِرین؛ هرکس خود را برتر از دیگران ببیند، از مستکبران است. راوی حدیث می‌گوید: من بعد از شنیدن این‌جمله گفتم: إنَّما یَری أنَّ لَهُ عَلَیهِ فَضلاً بِالعافِیَه إذا رَآهُ مُرتَکِباً لِلمَعاصی؛ حال، اگر انسان،کسی را در حال ارتکاب‌ گناه ببیند ،آیا نمی‌تواند خود را که مرتکب‌ آن ‌گناه نمی‌باشد، برتر از او بداند؟ امام(ع) فرمود: هَیهاتَ هَیهات، فَلَعَلَّهُ أن یَکونَ قَد غُفِرَ لَهُ ما أتی وَ أنتَ مَوقوفٌ مُحاسَب؛ سخت در اشتباه افتاده‌ای، تو چه می‌دانی؟ شاید در پایان ‌کار، او بخشیده شود، ولی تو در موقف حساب متوقّف باشی! یعنی، هرگز عمل بد ‌کسی را دلیل بر پلیدی جوهر او و خُبث (ناپاکی) طینت او نگیرید و از آن‌سو، خوش‌عملی ‌کسی را هم دلیل بر پاک‌سرشتی او نشناسید. چه بسا، بدعملان ‌که در پایان عمر، از سعادت و خوشبختی برخوردار شوند و چه بسا خوش‌عملان ‌که سرانجامِ‌ کارشان، شقاوت و بدبختی جاودان‌گردد! کس ندانست‌ که‌ آخِر، به چه حالی برود. البتّه، ما موظّفیم عمل زشت یک‌آدم ‌گنهکار را زشت و مبغوض خدا بشناسیم و در حدّ امکان و فراهم بودن شرایط، او را نهی از منکر کنیم، و هم‌چنین، به‌خاطر سالم ماندن خودمان ازآلودگی به‌ آن ‌گناه، خدا را شاکر و سپاس‌گزار باشیم، ولی هرگز حق نداریم خودِ آن‌ آدم ‌گنهکار را نزد خدا، شقیّ و بدبخت و جهنّمی بشناسیم و خودمان را نزد خدا، سعید و خوشبخت و بهشتی به حساب بیاوریم و خود را برتر از او بدانیم. آری؛ او اکنون مثلاً شرابخوار است و من نمازخوان، امّا ازکجا معلوم‌ که او تا آخر عمرش شرابخوار بماند و من تا آخر عمرم نمازخوان؟! ممکن است تحوّلات زندگی، طوری پیش بیاوردکه نسیم توفیق الهی بر جان‌آن‌آدم‌گنهکار بوزد و او در زمرة توّابین درآید. در نتیجه، او را در روز جزا ببینی که بخشیده شده و در غرفه‌های بهشتی جایگزین‌گشته، ولی تو هنوز در موقف حساب، متحیّر و سرگردان مانده‌ای. آن‌گاه، امام(ع) به او فرمود: أ ماتَلَوتَ قِصَّهَ سَحَرَهِ موسی؟ آیا قصّه و داستان ساحرانِ دربار فرعون را در قرآن نخوانده‌ای ‌که به مقابلة با موسی، کلیم‌الله(ع) برآمدند و پایان‌ کارشان چه شد؟ آن ها در اوّل ‌کار، آن‌چنان مرعوب قدرت فرعون و مجذوب ثروت و مُکنت او بودند که قسم به عزّت او می‌خوردند و می‌گفتند: بِعِزَّهِ فِرعَون،إنّا لَنَحنُ الغالِبون؛ به عزّت فرعون قسم، به‌طور حتم، ما پیروزمندانیم. ولی در آخر کار، آن‌چنان با دیدن و شناختن چهرة حق انقلاب در قلبشان به‌وجود آمد که به ‌فرمودة قرآن در همین‌آیات: «وَ ألقِیَ السَّحَرَهُ ساجِدین، قالوا:آمَنّا بِرَبِّ العالَمین، رَبِّ موسی وَ هارون»؛ «همگی به سجده افتادند و گفتند: ایمان به ربّ‌العالمین ‌آوردیم». و در برابر تهدیدات لرزانندة فرعون ‌که می‌گفت: «لأقَطِّعَنَّ أیدِیَکُم وَ أرجُلَکُم مِن خِلاف، ثُمَّ لأصَلِّبَنَّکُم أجمَعین»؛ «من دست‌ها و پاهای شما را قطع می‌کنم و شما را به دار می‌آویزم» مقاومت ‌کردند وگفتند: لَن نُۆثِرَکَ عَلی ما جاءَنا مِنَ البَیِّنات وَ الَّذی فَطَرَنا فَاقضِ ما أنتَ قاض؛ قسم به خدایی‌که ما را آفریده‌است، ما هرگز تو را بر دلایل روشنی‌که به ما رسیده، مقدّم نخواهیم داشت، اینک هر فرمانی‌ که می‌خواهی، صادرکن و هر کاری ‌که دربارة ما از دستت ساخته‌است، انجام بده. . گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

🔸 امام علی (ع) فرمود: و من کلام له علیه السلام فی النهی عن غیبه الناس و انما ینبغی لاهل العصمه و المصنوع الیهم فی السلامه ان یرحموا اهل الذنوب و المعصیه ، و یکون الشکر هو الغالب علیهم ، و الحاجز لهم عنهم ، فکیف بالعائب الذی عاب اخاه و عیره ببلواه اما ذکر موضع ستر الله علیه من ذنوبه مما هو اعظم من الذنب الذی عابه به و کیف یذمه بذنب قد رکب مثله فان لم یکن رکب ذلک الذنب بعینه فقد عصی الله فیما سواه ، مما هو اعظم منه وایم الله لئن لم یکن عصاه فی الکبیر ، و عصاه فی الصغیر ، لجراءته علی عیب الناس اکبر یا عبد الله ، لا تعجل فی عیب احد بذنبه ، فلعله مغفور له ، و لا تامن علی نفسک صغیر معصیه ، فلعلک معذب علیه فلیکفف من علم منکم عیب غیره لما یعلم من عیب نفسه ، ولیکن الشکر شاغلا له علی معافاته مما ابتلی به غیره . گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj

🔸 عنه صلى الله عليه و آله ـ لِأعرابِيٍّ سَألَهُ أن يُوصِيَهُ ـ : عَلَيكَ بِتَقوَى اللّه ِ فإنِ امرُؤٌ عَيَّرَكَ بِشَيءٍ يَعلَمُهُ فيكَ فَلا تُعَيِّرْهُ بِشَيءٍ تَعلَمُهُ فيهِ ؛ يَكُنْ وَبالُهُ عَلَيهِ و أجرُهُ لَكَ . . گروه فرهنگی المنهاج تارنما | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | یوتیوب | واتساپ | ایتا | بله @almenhaj