Зиёвуддин Раҳим китоблари

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ فُلَانَةَ يُذْكَرُ مِنْ كَثْرَةِ صَلَاتِهَا، وَصِيَامِهَا، وَصَدَقَتِهَا، غَيْرَ أَنَّهَا تُؤْذِي جِيرَانَهَا بِلِسَانِهَا، قَالَ: هِيَ فِي النَّارِ، قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنَّ فُلَانَةَ يُذْكَرُ مِنْ قِلَّةِ صِيَامِهَا، وَصَدَقَتِهَا، وَصَلَاتِهَا، وَإِنَّهَا تَصَدَّقُ بِالْأَثْوَارِ مِنَ الْأَقِطِ، وَلَا تُؤْذِي جِيرَانَهَا بِلِسَانِهَا، قَالَ: هِيَ فِي الْجَنَّةِ. رَوَاهُ أَحْمَدُ وَابْنُ حِبَّانَ وَسَنَدُهُ حَسَنٌ. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Бир киши: “Эй Расулуллоҳ, фалончи аёл намози, рўзаси, садақаси кўплиги билан эсланади. Бироқ у қўшниларига тили билан озор беради”, деди. Шунда у зот: “У жаҳаннамдадир”, дедилар. Ҳалиги киши: “Эй Расулуллоҳ, фалончи аёл эса рўзаси, садақаси, намози камлиги билан эсланади. Лекин бир бўлак пишлоқ садақа қилади, қўшниларига тили билан озор бермайди”, деди. Шунда ҳазрат: “У жаннатдадир”, деб марҳамат қилдилар” (Аҳмад ва Ибн Ҳиббон ривояти. Ривоят санади ҳасан). Биз учун биринчи навбатда фарз ибодатларни бажариш ва гуноҳлардан сақланиш муҳим. Аслларни зоеъ қилиб, нафл (қўшимча) ибодатларни бажаришдан фойда йўқ. Ривоятда айтилаётган аёл ҳам кўп нафл ибодат қиларди, бироқ тилини азиятдан тиймасди. Шунинг учун унинг борар жойи жаҳаннам, дейиляпти. Иккинчи аёл эса фақат фарз ибодатлар билан чекланарди, топган пулидан озроқ садақа қиларди, тилини озордан тиярди. Шу сабаб унинг борар жойи жаннат, дейиляпти. Тушунган одам бу ривоятдан кўп фойда олади, ибодатларнинг сонига эмас, сифатига эътибор беради. Шу билан бирга хулқини гўзаллаштиради, маънавий иллатлардан тозаланади. Руҳий тарбияда аввал тахлия (маънавий камчликлардан қутулиш), кейин таҳлия (юксак фазилатлар билан безаниш) келади. Бу бежизга эмас. Зиёвуддин Раҳимнинг "Қалблар табобати 1" китобидан. #iqtibos #ZiyovuddinRahim #qalblartabobati TELEGRAM | YOU TOBE | FACEBOOK

Инсон борки, хатодан холи эмас. 🔗 Телеграм гуруҳимизга қўшилиш учун линкни босинг ва яқинларингизга ҳам улашинг: https://t.me/ziyovuddinrahimkitoblari

“Хушҳоллик неъматлардандир”. Биз ҳадисда “хушҳоллик” деб келтирилган сўз арабча матнда “тийбун нафс” шаклида ифодаланган. Мазкур сўз “қалб поклиги”, “дилнинг зулматдан холи бўлиши” маъноларини англатади. Демак, дил поклиги, доим мамнун ҳолда юриш, қалбнинг турли чалғитувчи нарсалардан холи бўлиши Аллоҳ берган неъматлардан экан. وَعَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: مَرِضْتُ عَامَ الْفَتْحِ مَرَضًا أَشْفَيْتُ مِنْهُ عَلَى الْمَوْتِ فَأَتَانِي رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعُودُنِي فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ لِي مَالاً كَثِيرًا وَلَيْسَ يَرِثُنِي إِلاَّ ابْنَتِي أَفَأُوصِي بِمَالِي كُلِّهِ قَالَ: لاَ قُلْتُ: فَثُلُثَيْ مَالِي قَالَ: لاَ قُلْتُ: فَالشَّطْرُ قَالَ: لاَ قُلْتُ: فَالثُّلُثُ قَالَ: الثُّلُثُ وَالثُّلُثُ كَثِيرٌ إِنَّكَ إِنْ تَدَعْ وَرَثَتَكَ أَغْنِيَاءَ خَيْرٌ مِنْ أَنْ تَدَعَهُمْ عَالَةً يَتَكَفَّفُونَ النَّاسَ وَإِنَّكَ لَنْ تُنْفِقَ نَفَقَةً إِلاَّ أُجِرْتَ فِيهَا حَتَّى اللُّقْمَةَ تَرْفَعُهَا إِلَى فِي امْرَأَتِكَ قَالَ قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ ، أُخَلَّفُ عَنْ هِجْرَتِي قَالَ: إِنَّكَ لَنْ تُخَلَّفَ بَعْدِي فَتَعْمَلَ عَمَلاً تُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اللهِ إِلاَّ ازْدَدْتَ بِهِ رِفْعَةً وَدَرَجَةً وَلَعَلَّكَ أَنْ تُخَلَّفَ حَتَّى يَنْتَفِعَ بِكَ أَقْوَامٌ وَيُضَرَّ بِكَ آخَرُونَ ، اللَّهُمَّ أَمْضِ لأَصْحَابِي هِجْرَتَهُمْ وَلاَ تَرُدَّهُمْ عَلَى أَعْقَابِهِمْ لَكِنْ الْبَائِسُ سَعْدُ ابْنُ خَوْلَةَ يَرْثِي لَهُ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ مَاتَ بِمَكَّةَ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَمُسْلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ وَالنَّسَائِيُّ. Омир ибн Саъд ибн Абу Ваққос отасидан ривоят қилади: “(Макка) фатҳ қилинган йили касал бўлиб қолиб, вафот этишимга оз қолди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мени кўргани келдилар. Мен: “Эй Расулуллоҳ, тасарруфимда кўп бойлик бор, лекин биргина қизимдан бўлак меросхўрим йўқ. Бойлигимнинг ҳаммасини васият қилиб юбораверайми?” дедим. У зот: “Йўқ”, дедилар. “Молимнинг учдан иккисини-чи?” дедим. “Йўқ”, дедилар. “Ярмини-чи?” деб сўрадим. У зот яна: “Йўқ”, дедилар. Сўнг: “Учдан бирини-чи?” дегандим, у зот: “Учдан бири? Учдан бири (ҳам) кўп. Сен меросхўрларингни бой қилиб қолдиришинг қўлларини чўзиб одамлардан тиланчилик қилиб юрадиган камбағал ҳолларида қолдиришингдан яхшироқ. Сен бир инфоқ қилсанг, ҳатто аёлинг оғзига соладиган бир луқма (таом) учун ҳам ажр оласан”, дедилар. Мен: “Эй Расулуллоҳ, ҳижратимдан қолиб кетаманми?!” дедим. У зот: “Албатта мендан кейин қолиб, Аллоҳ розилиги учун бирон солиҳ амал қилсанг, сенинг мартабанг, даражанг кўтарилади. Шояд сенинг қолиб кетишинг сабаб бир қавм манфаат олиб, бошқалар зарар кўрса! Эй Аллоҳ, саҳобаларим ҳижратини охирига етказ, уларни ортларига қайтарма!” дедилар. Аммо, зарар кўрган Саъд ибн Хавладир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам унинг Маккада вафот этганига ачиндилар” (Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насоий ривояти). Бу ерда Макка фатҳ қилинган йили юз берган воқеа келтирилмоқда. Ундан кўплаб фойдалар олиш мумкин. Лекин бу ўринда ҳадиснинг мавзуимизга тегишли қисмини шарҳлаймиз. “Сен меросхўрларингни бой қилиб қолдиришинг қўлларини чўзиб одамлардан тиланчилик қилиб юрадиган камбағал ҳолларида қолдиришингдан яхшироқ”. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам молини васият қилиш ҳақида сўраган Саъд ибн Абу Ваққос розияллоҳу анҳуга қарата: “Эй Саъд, молингни адолат билан тақсимлаб, ортингда қоладиган меросхўрларингни бой ҳолда тарк этишинг уларни камбағал-фақир, кўча-кўйда одамлардан садақа сўраб юрадиган тиланчи ҳолларида қолдиришингдан яхшироқдир. Эй Саъд, майли, молингнинг учдан бирини васият қил, лекин бу ҳам кўп. Муҳими ворисларингни бой ҳолда ташлаб кетишинг бундан хайрлироқ бўлади”, – дедилар. Имом Нававий айтади: “Бу ҳадисда қариндошлар билан гўзал муносабатда бўлишга, инфоқ-эҳсонлар қилишга, меросхўрларга меҳр-шафқат кўрсатишга тарғиб қилинмоқда. Баъзилар бу ҳадисни (шукрли) бой киши камбағалдан афзаллигига ҳужжат қилиб келтиришади”. Зиёвуддин Раҳимнинг "Ризқ калитлари" китобидан. #iqtibos #ZiyovuddinRahim #rizqkalitlari TELEGRAM | YOU TOBE | FACEBOOK

Зиёвуддин Раҳимнинг "Ислом ақидаси" китобидан. #iqtibos #ZiyovuddinRahim #IslomAqidasi TELEGRAM | YOU TOBE | FACEBOOK

Пайшанба ҳақида халқ орасида фақат ош билан жимоъ қолди (Яъни, нафснинг улуши қолди). Бу жума кечасилиги, унда ибодатлар, жумладан, салавотлар кўпайтирилиши, Каҳф сураси ўқилиши, садақалар берилиши, ғусл қилиниши, вақтлироқ намозга борилиши ва ҳоказолар айримларнинг эсидан чиқди... Айтганча, ким ўз жуфти ҳалоли билан “муомала” қилса, агар монеълик бўлмаса, истаган вақтида қилаверади. Пайшанбани кутиб ўтириш шарт эмас. Нотўғри фикрлар, ҳазил воситасига айланган бемаза ва бачкана гаплар ўринсиз. 🔗 Телеграм гуруҳимизга қўшилиш учун линкни босинг ва яқинларингизга ҳам улашинг: https://t.me/ziyovuddinrahimkitoblari

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالعَمَلَ بِهِ، فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ فِي أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ وَابْنُ مَاجَهْ وَأَحْمَدُ. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Ким ёлғон сўз ва унга амал қилишни ташламаса, унинг таоми ва ичимлигини тарк этишига Аллоҳ муҳтож эмас” (Бухорий, Абу Довуд, Термизий, Ибн Можа, Аҳмад ривояти). Демак, ким рўза тутсаю, аммо тилини ёлғондан, ғийбатдан, фаҳш сўзлардан тиймаса, бузуқлик саналган ишлардан ҳайиқмаса, унинг оч-наҳор юришидан ҳеч қандай наф йўқ. Аллоҳ унга рўза тутгани учун савоб бермайди. Унинг кундузлари туз тотмай, бир қултум сув ичмай юргани қолади. Чунки у рўзанинг фақат моддий тарафига қаради, асосий жиҳатига эътибор бермади. Мулла Али Қорига кўра, “Аллоҳ муҳтож эмас” жумласи Аллоҳ унинг ишига эътибор бермаслигини, амалини қабул қилмаслигини англатади. Аслида рўзадан кўзланган мақсад ёмонликка буюрувчи нафсни бўйсундиришдир. Агар рўза тутиб, мана шу мақсадга эришилмаса, бундай рўзанинг аҳамияти йўқ. Шуни ҳам айтиб ўтиш керак: Агар шартлари бажарилса, тилини ғийбат ва ёлғондан тиймаган одамнинг рўзаси тутилган ҳисобланиши мумкин, аммо мукаммал ёки савоби тугал бўлмайди. Амали тўкис бўлишини истаган банда хулқини чиройли қилади. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: مَنْ حَجَّ لِلَّهِ فَلَمْ يَرْفُثْ، وَلَمْ يَفْسُقْ، رَجَعَ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَأَحْمَدُ وَالْبَيْهَقِيُّ. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Мен Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким Аллоҳ учун ҳаж қилиб, беҳаё гапларни гапирмаса, ахлоқсизлик қилмаса, онаси уни туққан кундагидек (гуноҳлардан пок ҳолида) қайтиб келади”, деганларини эшитганман” (Бухорий, Аҳмад, Байҳақий ривояти). Бу ҳадисда айтилишича, ким ҳаж қилса, Ёлғиз Аллоҳ розилигини истайди, ҳаж вақтида тилини фаҳш сўзлардан тияди, бузуқ ишларни қилмайди, исломий одобга риоя этади. Мана шунда янги туғилган чақалоқдек гуноҳлардан пок ҳолида уйига қайтиб келади. Зиёвуддин Раҳимнинг "Қалблар табобати 1" китобидан. #iqtibos #ZiyovuddinRahim #qalblartabobati TELEGRAM | YOU TOBE | FACEBOOK