از اینجا تا تو؛

تمام تنم از ندیدنت درد میکند، چشم قشنگِ من.

میگفت او آخرین کسی است که در من حس ایجاد می‌کند،

گفتم عیبی ندارد، اما عیب داشت… کم نه تا دلت بخواهد

برای ارضا مغز و روحتون.

گفت بالاخره فراموشش میکنی، اینجوری نمی‌مونه. نفس عمیقی کشیدم و گفتم یاد بعضی از آدما هیچوقت تمومی نداره حتی اگه برن، ولی هیچوقت خاطره شون تموم نمیشه. گفت ولی همین که نیست ، کم کم همه چی تموم میشه… گفتم «بودن بعضی آدما، تازه از نبودن شون شروع میشه.»

تلاش کردی ، نشد؟ فدای سرت خواستی ، نداشتی؟ عیب نداره ، دیگه نخواه بودی و نبودن؟ نباش به قول مولانا: چو نخواهی ، رنجی نمانَد!

‏روزهاى خوب و بدى باهم داشتيم كه بيشترشان خوب بود؛ من تمامِ آن روز ها را مى بوسم...

فاز جدید نات کوین اومده…

-انقده تنهایی دیدم که عاشقِ تنهاییامم.